To było coś niesamowitego. Nie spodziewałem się, że mając dopiero dwadzieścia dwa lata uda mi się osiągnąć coś takiego. W ostatnim konkursie awansowałem na trzecie miejsce, dzięki czemu znowu mogłem stanąć na jedynym podium z moim idolem. Nie mogłem uwierzyć w swoje szczęście. Mimo że stałem na najniższym stopniu podium i tak musiałem się nachylić, żeby mu pogratulować. Odebraliśmy nagrody za ostatni z konkursów-konkurs w Bischofschofen, a potem zeszliśmy z podium. Ja i Anders zamieniliśmy się miejscami, a mistrz całego turnieju ponownie był na szczycie. Wygrał wszystkie cztery konkursy, co do tej pory udało się tylko Hannawaldowi, co napawało mnie jeszcze większym szacunkiem do niego. Kiedy wchodził na podium, tak jak obiecałem, zdjąłem czapkę. Cały czas nie mogłem opanować swojego szczęścia, że mój autorytet osiągnął coś tak wspaniałego. Na dodatek obronił złotego orła. Bardzo chciałbym być taki jak on. Całą konferencję zbierałem się na odwagę. W końcu udało mi się ogarnąć i dosłownie kilka sekund po końcu spotkania podszedłem do Polaka. Nachyliłem się nad jego uchem i spytałem:

-Kamil, czy mógłbym prosić twój autogra?

____________________
Ta konferencja to było złoto 😂😂
Zapraszam o tu:

Shoty będą na zmianę, co sześć dni😉😘