Deel 6♡
Pov Jax
Ik ren naar beneden toe waar de jongens zitten. Ze kijken me vragend aan. Ik zet een stoel voor het tv neer en ga erop zitten zodat iedereen mij kan zien. "Ik heb het opgezocht" begin ik.
"En..?" Iedereen kijkt me vragend aan waardoor ik diep in adem en zeg, "ze loog niet maar,"
"Zeg nou gewoon" zegt Bram geïrriteerd als ik nog steeds niks heb gezegt.
"Ze woont wel in het burgermeesters huis maar het zijn niet haar ouders." "Wat?" Vraagt Luke. Ik kijk hem lang aan en vertel wat ik weet..
POV Stefan (Emma's neef)
Toen ik het hoorde stortte ik in. Als ik gewoon thuis was geweest had ze niet weggegaan en was ze nu hier. Ik voel me zo schuldig, ik doe er alles aan om haar te vinden. Ik heb overal gezocht elke dag. Ik ga niet naar school of sport. Ik kan niet zonder haar, ik hou van haar. Ze is als een zusje voor me.
Ik heb al het halve bos doorzocht. In het bos is een dorpje er woont bijna niemand meer en is omringt door het bos dus het is een ideale plek om iemand te ontvoeren. Ik probeer er zo snel mogelijk heen te gaan maar eerst doorzoek ik het bos. Die arme meid, ze verdiende dit niet. Niemand verdient dit! Als ik de ontvoerder(s) vind, ik zeg het je, ze gaan eraan. Ze heeft het al moeilijk genoeg.
POV Raf
De bel gaat dus ik doe open. Er staat een jongen. Hij komt me bekent voor maar ik weet niet waarvan.
"Uhm hoi.." zegt hij. "Hoi" antwoord ik vrolijk terug.
"Ik ben Stefan en zoek naar dit meisje." Hij geeft me een blaadje met een foto van Emma erop.
"Oh Ja ik heb het gezien op de televisie, welke klootzak doet er nou zoiets. Raf trouwens." Zeg ik waarna ik mijn hand uitsteek. Hij pakt hem aan en ik vraag of hij iets te drinken wil. "Ja graag" antwoordt hij waarna ik opzij stap zodat hij naar binnen kan.
We zitten met drinken in ons hand en hij vertelt waar hij allemaal al heeft gezocht en wat zijn plan is als hij haar hier, in dit dorpje, niet vind. Ik knik en zeg "uhah" maar opeens klinkt er een hard geluid..
Stem? reactie? Ly guys xx
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro