Pov Jace
Ik stap uit de auto en loop naar de deur. Het is al veel te laat. Kut werk, ik ga echt ontslag nemen. Ik wil de deur open doen maar die zit op slot. Huh, is Collin er niet? Ik pak mijn sleutel en doe de deur open.

"Collin?" Roep ik maar ik krijg geen antwoord. Nouja dan niet. Zuchtend loop ik naar boven. Het verbaasd me dat Jax zijn kamerdeur open staat. Ik besteed er geen aandacht aan en loop erlangs. Zag ik nou Emma op de grond liggen? Ik loop een stukje achteruit terug. Ja, ze ligt op de grond. Waarom ligt ze op de grond.

"Emma?" Zeg ik. Ze reageert niet. Ik loop naar haar toe. "Emma?" Zeg ik nu wat harder. Alweer reageert ze niet. Ik schud haar zacht door elkaar. "Emma!" Ze blijft doodstil liggen. Gelukkig ademt ze wel. Ik til haar op en leg haar op het bed. "Yo!" Ik geef een tikje tegen haar wang. "Word wakker."

Wanneer ze nog niet reageert pak ik mijn mobiel. Ik zoek Jax zijn nummer en klik op bellen.

"Jace? Waarom bel je me? Het is fucking drie uur 's nachts." Hoor ik zijn slaperige stem.

"Je moet nu naar huis komen."

"Hoezo? Wat is er gebeurd?"

"Collin is weer gebeurd. Ik weet niet precies wat maar Emma wordt niet meer wakker. Kom gewoon nu naar huis."

Ik hoor hem vloeken. "Verdomme Collin." Gromt hij. "Oké, ik ga zo rijden dan ben ik er morgen middag."

"Joe, zie je dan." Zonder op antwoord te wachten, klik ik het gesprek weg.

Pov Emma
Ik word met erge hoofdpijn wakker. Alweer. Ik schiet overeind wanneer ik Jace zie zitten. "Jace?" Vraag ik geschrokken. "W-Wat doe je hier?"

"Denk je echt dat ik je nu weer alleen ga laten met Collin? Ik blijf gewoon bij je tot Jax er is."

"Wat boeit jou dat?" Vraag ik oprecht benieuwd wat Jace het uitmaakt of Collin me martelt of niet.

Jace kijkt me aan. "Ik wil niet dat jou nog wat overkomt."

"Waarom niet?"

"Sst. Stel niet zoveel vragen."

Laat ik maar slim zijn en zwijgen.

"Wat is er gebeurd?" Vraagt Jace.

"Uhm.. Niks, hoezo?" Er klinkt een trilling in Mijn stem. Ik lieg, en hij weet het ook.

"Meen je dat? Ik vond je bewusteloos op de grond met twee sneeën in je arm. Heeft Collin dit gedaan?"

Ik wil antwoorden maar er komt geen geluid uit mijn keel. Tranen branden in mijn ogen.

"Fuck.." Hoor ik Jace zacht mompelen.

"Jace," ik zoek zijn ogen. "Wil je dit alsjeblieft niet tegen Jax zeggen?"

"Waarom niet?"

"Hij en Collin zijn familie. Jax gaat me nooit geloven en dan wordt hij boos e-en-"

"Jax zal Collin niet geloven. Iedereen weet dat hij een klootzak ik." Kapt Jace me af. "En waarom ben je zo bang?" 

"Ik ben niet bang."

"Emma." Zegt hij wat harder. Ik schrik en als reactie deins achteruit. Jace lacht. "Niet bang hè?" Hij legt zijn hand op mijn, niet pijnlijke, arm. "Het komt goed." fluistert hij. "Jax is onderweg."

Hoe vonden jullie het?

Wat vinden jullie trouwens van Jace?

Xx