"Wacht maar, ik ben nog lang niet klaar met jou."

"M-maar ik was pas bij waarschu-" Collin zijn vreselijke lach kapt me af.

"Ik doe niet aan waarschuwingen. Dat heeft Jax alleen maar verzonnen omdat hij jou geen pijn wil doen."

"Hoe bedoel je?" Vraag ik verward, me het moment herinnerend dat Jax me in mijn gezicht sloeg.

"Kom op! Hij geeft om je, heb je dat nog steeds niet door?"

Ik zwijg. Dat is niet waar. Jax geeft helemaal niks om me. "Alsof jij weet hoe het is om om iemand te geven." sis ik boos.

Ik zie zijn hand omhoog gaan, maar nog voor ik kan weg duiken voel ik een harde klap. Auw.. "Bitch." Mompel ik.

Opnieuw voel ik mijn wang branden.

Collin wappert met zijn hand. "Jezus, trut. Nu doet mn hand pijn."

"Misschien," opper ik. "Moet je me dan niet slaan."

"Als jij gewoon luistert dan hoef ik je niet te slaan."

"Ja maar.. Maar.. Uhm je kunt ook zacht slaan..?" Ulg ik vervloek mezelf nu over mijn onzekerheid.

"Weet je, je hebt gelijk. Ik hoef je helemaal niet te slaan."

Verbaasd kijk ik Collin aan. Is hij sarcastisch? Hij lijkt heel serieus. Er verschijnt een grijnst op zijn gezicht en loopt de kamer uit. Verward kijk ik hem na. Wat gaat hij doen?

Al veel te snel komt hij terug met een glas, water..? Ik kijk hem raar aan.

"Drink op." Zegt Collin met een grijns.

Ik pak het glas aan. Het water heeft een sterke geur. Volgens mij is het geen water. "Wat is dit?" Vraag ik terwijl ik op kijk naar Collin.

"Drink op." Het klinkt dreigend.

"Nee. Wat is het?"

"Óf je drinkt het nu zonder gezeik op, óf ík zorg ervoor dat je het opdrinkt." Hij buigt wat meer naar me toe. "Als ik jou was zal ik voor het eerste kiezen."

"Dat is dreigen." Breng ik zielig uit, niet wetend hoe ik me hier anders uit ga redden. Ik kan ook gewoon de vloeistof in zijn gezicht gooien.

"Nee," antwoordt Collin traag. "Ik zeg alleen dat je iets moet doen en als je dat niet doet, gebeurt er iets heel ergs."

"Ja, dat is dreigen, Dombo."

"Pech, drink op."

"Nee!"

Collin zucht. "Oké, zet het neer."

Blij met mijn overwinning zet ik het glas op het bureau. Plots pakt Collin mijn arm. Hij pakt iets uit zijn zak. Nog voor ik kan reageren drukt Collin het scherpe mesje in mijn vel. Hij trekt het mesje langzaam naar beneden tot er een lange, diepe snee in mijn arm zit.

Ik grijp mijn arm vast en gil het uit van de pijn. Een misselijk gevoel vormt zich in mijn keel.

"Als je de volgende keer nog niet luistert, komt er een tweede." Sist Collin. Hij pakt het glas. "Drink op."

Ik kijk hem boos aan terwijl de tranen over mijn wangen rollen. Ik ruk het glas uit zijn hand. "Je bent ziek in je hoofd." Snauw ik.

Ouch. Dat leverde me een klap in mijn gezicht op. "Drink." Is het enige wat Collin zegt.

Verslagen neem ik een klein slokje.

"Helemaal."

Tranen stromen over mijn wangen. Ondanks dat ik het niet wil, neem ik weer een klein slokje. Blijkbaar is Collin dat zat want hij pakt mijn gezicht vast. Met zijn andere hand pakt hij het glas en giet de vloeistof in één keer in mijn mond. Ik wil het uitspugen maar voor ik de kan krijg duwt hij zijn hand over mijn mond. Pas wanneer ik alles heb doorgeslikt, laat hij me los. Hij kijkt me tevreden grijnzend aan en loopt dan de deur uit, mij bang en alleen achterlatend.

Wat gaat er gebeuren? Op die vraag krijg ik al snel antwoord. Mijn keel begint te branden. Ik begin te hoesten en krijg bijna geen adem meer. Het voelt alsof ik verdrink.

Mijn lichaam valt op de grond en ik hap naar adem. Laat dit alsjeblieft snel stoppen.

Ik begin zwarte vlekken te zien. Langzaamaan begin ik vlekken te zien tot mijn gehele beeld zwart is. Al snel trekt het zwarte me mee in een duisternis en val ik in een diepe slaap.

~

Hoestend schiet ik overeind. Ik probeer weer op adem te komen. Leuke manier om wakker te worden. Mijn keel is droog en doet pijn. "Die klootzak.."

Als ik nou Novia bij me heb dan gaat Collin wel weg. Hij is als de dood voor die kat. Als hij Novia nog niet heeft vermoord. Ik schrik. Nee! Niet Novia! Ik loop naar de deur en duw de deurklink naar beneden. De deur gaat niet open. Shit.

"Jace?" Roep ik. Gelijk heb ik spijt. Mijn keel brandt en doet pijn. Gelukkig heeft Jace me wel gehoord want de deur gaat open. "J-Jace?" Vraag ik, hopend dat het Jace is en niet Collin.

Pov Jace
"Jace?" Hoor ik zacht. Ik sta op, loop naar Jax zijn kamer toe en doe de deur open. "J-Jace?" Zegt Emma zacht en schor.

"Wat is er met je stem gebeurd?"

"Waar is Novia?" Vraagt ze zonder mijn vraag te beantwoorden.

"Beneden denk."

"Wil je haar brengen?"

Ik kijk haar raar aan. "Je kunt haar ook halen."

"Nee!" Reageert ze snel. Bijna te snel. "Wil je haar brengen?"

"Sure, wat jij wil." Ik pers glimlach door mijn lippen en loop weg.

In de woonkamer aangekomen zie ik Collin zitten. "Gast." Trek ik zijn aandacht. "Weet jij wat er met Emma is?"

"Uhm nee, wat is er dan?"

"Oh.. Ze keek zo bang."

"Ze mist vast Jax." Lacht Collin.

Ja en daar word je bang van. "Waar is die kat?" Vraag ik dan maar.

"Ik heb geen idee, ik blijf zo ver mogelijk van dat beest vandaan." Collin rilt.

Ik schiet in de lach. "Watje, het is maar een kat." Collin kijkt me vernietigend aan. Hij gooit een kussen mijn richting op. "Shut up."

Onschuldig houd ik mijn handen omhoog voor ik lachend door naar de keuken loop. Ik pak eerst een pilletje hoor haar keel met een glas water. Dan zie ik Novia. Ik pak haar onhandig op. Voorzichtig loop ik terug naar boven. Emma zit op het bed. Ik zet Novia naast haar neer. "Hier voor je keel." Ik geef haar het glas en het pilletje.

Ze glimlacht. "Dank je."

Nu pas zie ik dat haar wang rood is. "Wat is er met je gezicht gebeurd?" Vraag ik.

"Uhm.. Gevallen."

Met een vragende blik kijk ik haar aan. Hoe kun je vallen als je in één kamer leeft?

"Uit bed." Vult ze aan. "Tegen het nachtkastje aan."

"Oh." Mijn blik schiet naar het nachtkastje. "Pijnlijk."

"Uhum." Knikt ze instemmend.

"Hoe gaat het voor derest?"

Met een ietwat verbaasde blik kijkt ze me aan. "Naast het feit dat ik ontvoerd ben en vast zit in een slaapkamer, wel goed."

Ik lach maar ze lacht niet mee. "Begrijpelijk. Sorry, domme vraag." Ik loop weer naar de deur. "Als er iets is roep je maar, oké?"

"Zal ik doen."

Ik draai me om en loop de kamer uit. De deur laat ik op een kier staan.

Pov Emma
Ik kijk op de klok. Het is al 20:02. Een zucht verlaat mijn mond. Vandaag is er niet veel gebeurd. Ik heb Collin nog niet gezien. Novia is de hele dag bij me gebleven. Jace heeft zelf haar brokjes en haar drinkbakje in de kamer gezet. Hij heeft mij ook eten gebracht. Het verbaasde me dat hij zo aardig is. Ik dacht dat hij een klootzak was, maar blijkbaar niet. Echter hoorde ik hem net vertrekken. Wat betekent dat de hel weer kan beginnen.

En ja hoor. Nog geen tien minuten later stormt Collin binnen. "Wat heb je tegen Jace gezegt?!" Roept hij.

"Ook hallo Collin."

Hij pakt me vast en gooit me tegen de muur aan. "Wat heb je tegen Jace gezegt?" Schreeuwt hij nu.

"Niks." Antwoord ik snel. Argwanend kijkt hij me aan. "Ik heb echt niks gezegd. Ik heb alleen gevraagd of hij Novia wilde brengen."

Collin werpt een blik op Novia. "Denk je echt dat die kat je kan beschermen?"

"Nee, ik had gehoopt dat je weg zou gaan als ze hier was. Maar hier ben je, gezellig."

Met een geërgerde blik kijkt Collin  me aan. Hij loopt naar Novia toe. Pakt haar op en gooit haar letterlijk naar buiten waarna hij de deur dicht doet. Oh, shit.

"Hoe gaat het met je keel?"

Ik lach kort. "Fantastisch."

Collin loopt naar me toe. Hij trekt me omhoog zodat ik sta. "En met je arm?"

Hij pakte me precies bij de snee vast. Een pijnscheut schiet door mijn arm. Als reactie sla hem in zijn gezicht. Ik voel iets breken. Nee, mijn nagel! Ik kan wel janken. Woedend kijk ik hem aan. "Sla me, laat me bijna stikken, maar breek. Niet. Mijn. Nagel!" Schreeuw ik en sla op zijn borst. En nog een keer. En nog een keer. En nog een keer.

Boos pakt hij mijn polsen, zodat ik stop met hem slaan, en pint deze boven mijn hoofd. "Het is maar een nagel! Als ik wil breek ik zo je arm." Gromt hij.

"Liever mijn arm dan mijn nagel! Het was mijn langste nagel."

Er ontstaat een grijns op zijn gezicht.
"Liever je arm?" Ahoh. Hij pakt het mesje uit zijn zak.

Mijn hart begint sneller te kloppen. "Wacht, nee. Ik meende het niet." Ik trek aan mijn armen maar hij laat me niet los. "Als je het waagt!" Sis ik.

"Oeps, te laat."

Ik voel een stekende mijn in mijn arm. Tranen springen in mijn ogen. "Please stop." Smeek ik hem.

"Sta eens stil, dan kan ik er wat moois van maken." Hij snijdt door de andere snee heen om er een x'je van te maken.

De tranen stromen over mijn wangen. "Collin, alsjeblieft."

"Wat heb je er voor over?" Grijnst hij.

"Laat me gewoon met rust, klootzak."

Tot mijn verbazing laat Collin los. "Wat had ik gezegd over dat je me klootzak noemt?" Hij probeert zijn woede in te houden, dat zie ik.

"Dat ik je geen klootzak mag noemen maar soms moet ik wel want je bént een klootzak. Dat is de waarheid en ja, die is hard."

Wanneer ik een klap op mijn wang voel besef ik me wat ik zojuist heb gezegd. Oeps.

Hij kijkt me woedend aan. "Wat zei je?!"

"Je hoorde me wel."

"Jij trut!" Roept hij. Hij slaat me hard. Heel hard. Ik voel een harde vuist tegen mijn slaap aan. En nog een.

"C-Collin- S-stop." Breng ik stotterend uit.

"Wil je dat ik stop?" Vraagt hij. Ik knik zacht. "Waarom zou Ik? Je verdient het om dood te gaan!"

"Waarom vergezel je die jongen van tv niet in de hel?"

"Stop." Zeg ik zacht.

"Ach, is dit een gevoelig onderwerp? Was hij je beste vriendje?"

"Serieus, stop." Zeg ik nu harder.

"Hoe is hij dood gegaan? Is hij vermoord?" Collin lach duister. "Heb jíj hem vermoord?"

Tranen stromen over mijn gezicht. Ik kan dit niet aan. "Stop!" Schreeuw ik nu.

"Misschien moet jij maar stoppen met het vermoorden van mensen. Of beter nog, misschien moet je stoppen met leven!"

Ik schrik. Mijn adem stokt. Het ergste is nog dat hij gelijk heeft. Misschien is het beter als ik dood ga.

Een harde stomp haalt me uit mijn gedachten. Hij stompt nog een keer tegen mijn slaap aan. Dit keer nog harder. Ik word duizelig en wankel. Er beginnen zich zwarte vlekjes te vormen voor mijn ogen. Ik knipper een aantal meer maar ze verdwijnen niet.

Langzaam sluit ik mijn ogen. Ik voel nog net hoe ik op de grond val voor ik me overgeef aan het duister.

Ouch, dat was niet zo aardig Collin.

Ben ik niet super aardig dat er al een hoofdstuk opstaat? Dat komt door een reden. Ik ben namelijk al iets verder dan jullie. En ik ben al een eind aan het breien. Ja, ik kan breien. Maar niet getreurd er komen hoe dan ook nog 5 hoofdstukken, en misschien zelfs meer😉

Maar wat vonden jullie van dit hoofdstuk?

Als jullie trouwens iets willen vragen aan een personage. Zet dan de naam neer en de vraag. Bv:
Collin: waarom ben je zo super lief?

Wie weet krijg je antwoord op je vraag.

Ly xx❤