~~{Later die dag}~~

Pov Emma
"Oh Emma!"

"Wat?" Snauw ik tegen Collin die in de deur opening staat.

"We gaan een film kijken kom je?"

Ik kijk hem achterdochtig aan. Waarom vraagt hij het zo vriendelijk? "Nee."

"Jawel." Hij pakt mijn arm vast en trekt me omhoog van het bed af en daarna de kamer uit.

Ik ruk me los uit zijn greep. "Ik kan zelf ook wel lopen hoor."

Collin glimlacht. "Oké, ga je gang."

Verbaasd staar ik hem aan. Is dit een droom? Ik knijp mezelf in mijn arm. Er schiet een pijnscheut doorheen. "Auw!"

Collin zucht. "Nee Emma dit is geen droom."

"Dat is precies wat iemand in een droom ook zou zeggen." Reageer ik achterdochtig.

Collin lacht en doet de huiskamerdeur open. "Na u." Hij duwt me de kamer in. Alleen Jax en Raf zijn er. Ik heb de rest vandaag nog niet gezien. Oh jawel. Alex met Novia. Maar daarna heb ik hem niet meer gezien.

Collin gaat zitten en trekt mij naast zich. Ik zucht. Gezellig.. Hij opent Netflix en klikt een horrorfilm aan.

"Ho! Nee,Wacht! Stop! Ik trap hier niet nog een keer in."

"Kun je niet tegen horror?" Grijnst Collin.

"Nee." Ik sta op en wil weglopen.

"Wacht." Collin pakt mijn pols vast. "Kijk een klein stukje mee."

"Nee." Zeg ik nog een keer. Ik ruk mijn arm los.

Zo snel als dat ik hem los had, heeft Collin hem weer vast gepakt. "Het was geen vraag." Sist hij en trekt me weer de bank op.

"Klootzak." Sis ik terug.

Collin zucht en slaat zijn armen over elkaar. "Ik doe wel alsof ik dat niet heb gehoord."

Na even kijken kom ik erachter dat we Oujia kijken. Ik kan niet tegen horrorfilms en al helemaal niet tegen geesten. Ik had een keer een film gezien en daa- "-Aaaahh" gil ik en klam me aan de persoon naast me vast. Zodra ik merk dat ik Collin vast heb schrik ik en laat hem snel los.

"Oké, ik ben weg." Zeg ik en sta op. Ik loop al naar de deur.

"Wil je echt helemaal alleen, in het donker, naar boven lopen?" Vraagt Collin grijnzend.

Ik kijk naar de gang, het is pikke donker. Oké, daar heeft hij een punt. Mijn blik verplaatst zich naar Jax, die in de lach schiet.

"Ik loop wel mee." Zegt hij. Jax loopt naar me toe, pakt mijn hand en loopt naar boven. "Red je het alleen?" Vraagt hij wanneer we in zijn kamer zijn aangenomen.

Een onwijs korte lach verlaat mijn mond. "Ja hoor, bedankt."

"Alles voor jou." Knipoogt Jax waarna hij de deur achter zich sluit. Knipoogde hij nou net? Ik voel een eenzame vlinder in mijn buik. Met een glimlach ga ik in bed liggen. Ondanks de enge film die ik half heb gezien, val ik al snel in slaap.

Oeps sorry, kort deeltje. Maar in de media zie je hoe ik me het huis zegmaar voor me zie (alleen de beneden verdieping) maar het is jullie verbeelding en dat wil ik niet verpesten. Alsnog vind ik het leuk om het erbij te zetten🤗 mooie zinnen ook😂 stemmen en reacties vind ik erg leuk❤ maar dat jullie dit 'boek' lezen maakt me al blij..
Ly xx