Pov Jax
De agent schijnt, met zijn zaklamp, naar binnen.

"Moet dat echt?" Bromt Jace. Raf geeft hem een stomp op zijn schouder en lacht. De agent schijnt nu op Emma. Gelukkig ligt ze te slapen en valt haar haar voor haar gezicht.

"Jullie reden te hard." Zegt de agent en richt zich weer tot Raf.

Raf lacht ongemakkelijk. "Is dit geen 100 weg?"

"Nee. 80."

"Sorry, agent." Zegt Raf onschuldig. "Ik had het niet door."

"Heb je gedronken?"

"Nee meneer."

Ik schiet in de lach. Ja sure, fucking leugenaar.

De agent richt zich kort op mij.

"Zij wel." Lacht Raf nu zenuwachtig.

De agent wil net wat zeggen als er iets in zijn telecom word gezegd. Ik weet niet wat. "Ja?" Antwoordt hij. "R12 melden bij bureau." Hoor ik een krakerige stem uit de telecom. De agent zucht.

"Je hebt geluk, jongeman. Ik zie het deze keer door de vingers. Houd je de volgende keer aan de snelheid."

"Zal ik doen." Glimlacht Raf. "Bedankt."

De agent loopt weg en we rijden naar huis.

~

Wanneer we eindelijk thuis zijn aangekomen stap ik uit. Ik til Emma uit de auto en til haar het huis in. Ik loop gelijk door naar boven, doe mijn kamerdeur open en leg Emma op het bed. Ik doe haar schoenen uit en sla de deken over haar heen. Ze ligt vredig te slapen alsof er niks aan de hand is. "Wat heb ik gedaan..?" Fluister ik.

Pov Emma
Ik schrik wakker van een knal gevolgd door een pijnscheut. Wanneer ik mijn ogen open zie ik dat ik op de grond lig. Gelach vult mijn oren. Ik kijk op en zie Jax lachen.

"Sukkel." Lacht hij.

"Ook goedemorgen." Mompel ik geërgerd terug. Wat is er gisteren gebeurd? Het is allemaal een beetje vaag.. Ik heb toch niet zo veel gedronken? "Jax?"

"Ja?"

"Was ik dronken?"

Jax lacht kort. "Nee, wees maar niet bang." Een zucht van opluchting verlaat mijn mond. "Nog nooit dronken geweest?" Vraagt Jax.

"Nee, al te vaak."

"Oeh vertel."

"Er valt niks te vertellen." Zucht ik geërgerd.

"Kom je ooit nog van die grond af?" Lacht Jax.

Ik sla eigenwijs mijn armen over elkaar. "Nee."

Jax staat op. Hij loopt naar me toe. Plots word ik opgetild en op het bed gegooid. Ik gil kort. "Nou! Waarom deed je dat? Ik lag net lekker!"

"Sorry schat." Grijnst Jax.

Ik duw hem van me af. "Noem me niet zo."

"Wat wil je er aan doen dan?" Daagt hij mij uit. Ik gooi een kussen naar zijn hoofd, die hij ontwijkt. "Oh, gaan we het zo spelen?" Een speelse grijns vormt zijn mond. Oh shit. Hij loopt naar me toe en blijft recht voor me staan. Ik kijk hem uitdagend aan. Maar toch ben ik een beetje bang. Wat gaat hij doen? Opeens begint hij me te kietelen.

"Haha.. Nee-e.. S-stop-p.." Lach ik. Ik wurm me uit zijn greep en ren de kamerdeur, die blijkbaar open was, uit. Ik hoor Jax zijn voetstappen achter me aan komen. Snel ren ik de hoek om maar bots dan tegen iemand. op. Mijn evenwicht laat me in de steek en ik dreig op de grond te vallen maar iemand houdt me vast. Ik kijk omhoog. Collin..

"En waar denk jij heen te gaan?" Vraagt hij grijnzend.

"Niet naar jou." Reageer ik fel en ruk me los.

Ik wil weglopen maar hij pakt mijn arm al vast. "Niet zo snel prinses."

Langzaam draai ik me naar hem om. "Laat me los." Beveel ik hem.

"Wat is er aan de hand?" Vraagt Jax die eindelijk aan komt lopen.

"Emma hier doet iets wat niet mag."

Ik wil in de aanval gaan, maar Jax is me voor. "Laat haar los Collin."

Gelukkig luistert Collin en laat hij me los. "Wacht maar." fluistert hij en duwt me richting Jax. Ik kijk Collin bang aan. Ik haat het als mensen dat zeggen. Hij draait zich om en loopt weg.

"Wat zei hij?" Jax kijk me vragend aan. "N-niks.."

~

Pov Emma
Ik zit op Jax zijn kamer kamer. "Jax, je had beloofd om nieuwe boeken te halen."

"Huhmm." Mompelt hij kort als antwoord. Hij kijk geconcentreerd naar zijn mobiel. Ik staar hem voor een korte tijd aan. Jemig, wat is hij knap.

"Jax!" Zeg ik hard om ons beide uit onze gedachten te halen.

"Huh?" Hij kijkt verward op. "Oh. Ik heb niet eens een biebpas."

"Die kun je zo aanvragen." Jax zucht, hij staat op en loopt weg. "Ja, ren maar weg voor je problemen!" Roep ik hem na.

"Wacht nou even ik kom zo terug." Roept hij terug.

Ik mompel een. "Oké." En wacht ongeduldig tot Jax terug is. Hij had niet gelogen want na een paar minuten komt hij terug, met een doos..?

"Ik zie daar geen boeken."

Jax kijkt me boos aan. "Zeur niet zo of ik doe helemaal niks meer."

"Oh, oké. Ga je gang je hoor."

Hij kijkt me geërgerd aan en doet de doos open. Er zitten allemaal tijdschriften in. "Nu blij?" Bitcht hij.

Een grijns versiert mijn mond. "Ik heb liever een boek."

"Oh shut up!"

"Nee grapje." Zeg ik snel voor hij de tijdschriften weer weghaalt. "Bedankt." Mompel ik er zacht achter aan.

"Wat zei je? Ik verstond je niet." Plaagt Jax.

Ik kuch zacht. "Bedankt." Zeg ik nu iets harder. "Sorry, wat? Ik verstond het nog steeds niet."

"Ach, rot toch op." Lach ik.

"As you wish, princess." Grijnst Jax en loopt de kamer uit.

~

Na een uurtje door de tijdschriften gebladerd te hebben loop ik de kamer uit. Ik loop door de gang, en daarna de hoek om. Zodra mijn blik op Collin valt, draai ik me om en loop ik de andere kant op.

"Emma, waarom loop je zo snel weg?" Ik voel hoe iemand mijn pols vast pakt. Collin draait me om. "Wat een belediging."

"Rot op Collin." Grom ik.

Hij pakt mijn arm steviger vast. "Dat is niet zo aardig."

Ik probeer me los te trekken maar het lukt niet. "Het was niet mijn bedoeling om aardig te zijn."

Collin kijkt me dreigend aan. "Dat kun je beter maar wel doen."

"Hoezo? Je bent een egoïstische klootzak die-" Een harde klap op mijn wang zorgt dat ik mijn mond houd.

"Houd je bek trut." Sist hij. " Dat Jax zo soft is, betekent niet dat ik dat ook ben."

"Waarom zou ik naar jou luisteren?"

Hij duwt me tegen de muur. "Omdat ík de baas ben en als ík zeg dat je je bek moet houden dan doe je dat."

Ik duw hem van me af. "En wat als ik dat niet doe?"

"Kom maar mee." Grijnst hij. Ohnee, wat heb ik gedaan?! Hij trekt me mee de trap af, daarna de woonkamer in. Allen Raf is er. Hij kijkt ons vragend aan. "Waar is Jax?"

"In de keuken." Antwoord Raf. Hij kijkt me vragend aan. Ik haal mijn schouders op.

Collin trekt me zonder iets te zeggen de keuken in. Jax, die aan de keukentafel zit, kijkt verbaasd op.

"Wat heeft ze nou weer gedaan?" Zucht hij.

Collin lacht kort. "Ik heb haar gevonden op de zolder, of eigenlijk was ze in het kantoor." Jax kijkt nu naar mij.

"Wat! Dat is niet waar!" Zeg ik verdedigend. "Waarom heb je eigenlijk een kantoor, je werkt niet eens."

Hij glimlach poeslief naar Jax. "Waarom zou ik dit verzinnen?"

"Omdat je een gestoorde psychopaat bent!"

Collin negeert het, maar ik voel zijn grip sterker worden. "Dus Jax, moet jij nu niet iets doen?"

"Oh uhm ja, dit is waarschuwing één."

"Je was al bij twee." Voor ik me besefte wat ik zei, was het mijn mond al uit. Waarom ben ik ook zo dom? Ik moet echt eerst nadenken voor ik iets zeg.

Jax kijkt me verbaasd aan. "Nee, ik was bij één." Knipoogt hij. Er schiet iets door me heen bij zijn knipoog. Snel schud ik het van me af. Nee, Emma, niet aan denken.

"Mooi dan is dat ook geregeld." Collin kijkt tevreden. "De volgende keer kun je beter wel luisteren." Fluistert hij in mijn oor waarna hij wegloopt. Ik kijk hem vernietigend na.

"Jij bent echt dom." Lacht Jax. Oké, ik kan niet zeggen dat het niet waar is want stiekem heeft hij gelijk.

"Waarom deed je dat?" Vraag ik dan maar. Ik ben oprecht benieuwd waarom Jax mij holp.

"Hij is mijn neef, ik weet wanneer hij liegt."

"Neef?!" Roep ik verbaasd uit.

"Nee, mijn nicht nou goed." Ik zucht door zijn sarcasme. "Waarom was Collin boos?"

"Omdat hij raar is."

"Emma, ik meen het."

"Ik ook, Jax." zeg ik op dezelfde dreigende manier als hem. Hij kijkt me met een waarschuwende blik aan. Ik zucht. "Ik kwam hem tegen in de gang en toen ik weg wilde lopen werd hij boos."

"En daarna schold jij hem uit." Vult jax aan.

"Ja.. Nee.. Misschien..?"

Jax schudt zuchtend zijn hoofd. Hij staat op en loopt de huiskamer in.

"Dus Collin heeft een kater?" Constateert Raf lachend.

"Hebben jullie het over een kater?" Alex komt de kamer in met een kat in zijn armen.

"Hoe kom je daar nou weer aan?" Vraagt Jax verbaasd.

"Ik ging langs bij David en toen vroeg hij of ik op zijn kat wilde passen." Alex duwt de kat in mijn armen.

"Die zien we vast nooit meer terug." Lacht Raf nu.

"Ja en wij zitten met zijn kat opgescheept." Jax lijkt er niet blij mee. Hij houdt dus niet van katten. Ik geef de kat door aan hem.

"Waarom niet?" Alex kijkt vragend naar Raf.

"Hij moet vast weer ergens onderduiken ofzo. Net zo als de vorige keer toch Jax?"

Ik kijk naar Jax. "Kut kat." Mompelt hij. De kat is weg en Jax heeft krassen op zijn armen. Ik schiet in de lach waardoor Jax me boos aankijkt.

"Dorry maar zelfs die kat weet dat je een klootzak bent." Lach ik.

"Hoe heet hij eigenlijk?" Verandert Jax het onderwerp.

"Hij is een zij en weet ik niet." Antwoord Alex.

"Maar je zei 'kater'."

"Jullie hadden het over katers dus ik moest het wel zeggen."

Raf kijkt hem raar aan. "Hoe dan ook, hoe gaan we hààr noemen?"

"Emma, wat vind jij?" Vraagt Jax.

Ik schrik op. "Huh? Oh. Geen idee."

"Please verzin iets want als Jax zou kiezen zou ze Junior Jax gaan heten." Smeekt Raf.

"Helemaal niet! Ik zou haar Jaxzilla noemen."

"Dat is gewoon zielig." Bemoeit Alex zich ermee. "Dus Emma mag kiezen." Hij kijkt me vragend aan.

Ik lach kort. "Oké, uhm.. Novia?"

"Schattig." Zegt Jax. "Wat betekent het?"

Ik kijk Jax aan. "Niet alles hoeft een betekenis te hebben."

"Bij jou wel, wat betekent het?" Ik kijk hem doordringend aan. "Lieveling"

"Ach wat schattig. Ik dacht dat Jax je lieveling was." Collin komt de kamer ingelopen en gaat naast mij zitten. Meteen sta ik op en wil de kamer uit lopen.

"Neem je lieveling gelijk mee." Grijnst Collin.

Een zucht verlaat mijn mond. "Jax, kom je?" Vraag ik.

Hij kijkt me raar aan. "Oh, Je bedoelde Novia.." Ik lach ongemakkelijk. "Super gênant dit."

Raf en Alex barsten in lachen uit. Op dat moment komt Novia vanuit de keuken de huiskamer ingelopen. Collin gilt en springt op de bank. "I-ik dacht dat N-Novia een hond-d was." Stottert hij terwijl hij op de bank staat.

Ik kan een lach niet onderdrukken. "Bang voor katten Collin?"

"Nee."

"Oh.." Ik til Novia op en loop naar Collin toe. Snel springt hij van de bank af en loopt weg. "Ga weg met dat beest!"

"Hmm, niet bang voor katten hè?"

"Emma." Zegt Jax waarschuwend.

"Jaja, ik ga al." Met een voldane grijns loop ik weg. Goed om te weten waar Collin bang voor is.