Met een gaap rek ik me uit. Ik kijk de kamer rond. Wacht eens even.. Dit is Jax zijn kamer. Ik realiseer me ook dat ik half op zijn deel lig. Gelukkig is hij al weg.

Ik spring uit het bed. De keuken vloer onder mijn blote voeten laat me een klein sprongetje maken. Ik loop naar de badkamer. Wanneer ik gedoucht en aangekleed de kamer weer in loop, hoor ik stemmen op de gang.

Zo nieuwsgierig als ik ben, loop ik naar de deur en probeer te horen wat er word gezegd. De stemmen komen dichterbij. Ik wil naar het bed lopen maar de deur wordt al open gegooid.

"Auw!!" Schreeuw ik. De deur kwam met een klap tegen mijn gezicht aan.

"Oh sorry, gaat het?"

"Wat denk je?" Antwoord ik geërgerd op Bram terwijl ik een hand op mijn hoofd leg. Jemig, dat doet pijn.

"Wat is er gebeurd? Waarom schreeuwde je? Heb je pijn?" Jax struikelt half de kamer in. Hij kijkt me bezorgd aan.

"Wat?" Vraag ik verward.

"Wat is er gebeurd?"

"Hij gooide een deur in mijn gezicht." Zeg ik wijzend naar Bram.

"Per ongeluk." Verdedigt hij zich.

"Wat? Gaat het?" Vraagt Jax. Hij pakt mijn gezicht vast.

Ik trek mijn gezicht terug. "Auw.. Gast, doe niet."

"Deed dat pijn?"

"Nee maar je moet gewoon van mijn gezicht afblijven!"

"Oke." Antwoordt Jax waarna hij in mijn wang port.

"Kap!" Snauw ik. "Waarom zijn jullie hier?"

"Ja, Jax. Vertel haar maar waarom jíj hier bent." Zegt Bram nu en hij loopt abrupt weg.

"Nou.. Het is al elf uur 's ochtend wat me best een goede tijd lijkt om.." Jax praat steeds zachter en uiteindelijk hoor ik hem niet meer.

Pas wanneer ik zwarte vlekken begin te zien weet ik dat het aan mij ligt. Ik zie een hand voor mijn gezicht zwaaien. Jax zijn mond beweegt maar ik hoor hem niet. Mijn beeld wordt waziger en ik moet moeite doen om hem scherp te zien.

Pov Jax
Ik merk dat ze niet meer luistert. "Yo, Emma." Zeg ik geërgerd. Ze reageert niet. Ik zwaai met mijn hand voor haar gezicht. "Emma? Hoor je me?"
Ze reageert nog steeds niet en knijpt haar ogen tot spleetjes alsof ze me niet goed kan zien. Dan zakt ze een beetje in. Ik pak haar gelijk vast.

"Emma? Hoor je me?" Roep ik nu.

Nog steeds krijg ik geen antwoord. Ze zakt nog meer in en ik merk dat ze haar ogen dicht heeft. Óf ze is een hele goede actrice óf er is echt iets aan de hand.

"RAF!" Roep ik.

"Wat?" Vraagt Raf wanneer hij even later binnen komt lopen.

Zodra hij Emma ziet schrikt hij. "Wat heb je gedaan?!" Fluister schreeuwt hij maar me.

"Ik heb niks gedaan." Sis ik terug. "Bram gooide een fucking deur tegen haar aan."

Raf zucht en teleurgesteld schudt zijn hoofd. "Leg haar maar in bed, dat is denk het beste."

Pov Emma
Mijn ogen openen zich maar ik moet ze gelijk weer dicht doen tegen het felle licht. Een klein kreuntje van de hoofdpijn verlaat mijn mond.

"Goedenavond, lekker geslapen?" Zegt een stem zacht. Ik kan horen dat het de stem van Jax is. Maar ik moet moeite doen om hem goed te zien.

"Uhm.. D-denk het." Antwoord ik even zacht en verward.

"Ja, juist. Heb je last van je hoofd?"

Ik knik, wat mijn hoofd alleen maar meer laat bonzen. "Uhm, ja."

"Wil je een paracetamol?"

"Graag." Mijn stem klinkt zacht en onvast.

"Ik zal het even halen." Zegt Jax en hij loopt weg.

Wat is er gebeurd? Ik weet alleen nog dat ik wakker werd en stemmen op de gang hoorden en toen.. Niks meer. Alleen hoofdpijn. Erge hoofdpijn.

"Hier." Zegt Jax. Hij zet een glas water neer en 3 paracetamolletjes. "Kijk maar wanneer je ze neemt."

Ik ga rechtop zitten. "Bedankt."
Mijn hoofd bonkt en ik haal diep adem. Dan pak ik het glas en slik met moeite een paracetamol in.

"Ah Emma, ik hoorde dat je wakker was." Bram komt met een glimlach de kamer inlopen. "Weet je nog wat er is gebeurd?" Vraagt hij.

"Niet echt."

"Mooi. Ik zal het wel even uitleggen." Hij kucht kort. "Jax gooide een deur tegen je hoofd aan, en toen viel je flauw."

Ik kijk Jax aan en hij moet lachen. "Bram gooide de deur." zegt hij.

"Wat?! Ik? Nee!" Reageert Bram 'geschokt'. Aan de manier waarop hij het zegt weet ik dat hij het wel heeft gedaan. "Maar ik moet nog iets doen dus.. Doei! Succes met je hoofdpijn." Zonder op een antwoord te wachten loopt Bram de kamer al uit.

Mijn blik verplaatst zich weer naar Jax, die me schaapachtig aanstaart. "Heb je nog iets nodig?" Vraagt hij.

"Nee.. Het is maar hoofdpijn, ik ga niet dood."

"Oké," hij staat op. "Dan laat ik je wel alleen." De deur valt achter hem dicht maar ik hoor hem niet op slot gaan.

Ik wil gaan kijken maar ik ben te moe en heb hoofdpijn dus ik laat me in het zachte bed zakken en sluit weer mijn ogen.

Sorry voor dit korte deel maar ik wilde iets posten omdat ik al heel lang niks had gepost.
Xx