(Dit is de nacht voor het vorige hoofdstuk)

Pov Emma
De klok wijst drie uur snachts aan. Het is pikkedonker buiten. Ik haal diep adem. Mijn plan is dus dat ik gewoon naar beneden ga en alle deuren en ramen check. Heel simpel, dat moet lukken zou je denken.

Ik stap het bed uit en loop op mijn tenen naar de deur. Ik doe de deur open met de sleutel. En nu denken jullie vast 'hoe komt ze aan de sleutel?' Nou.. Die heb ik van Jax gestolen.

Ik loop de deur uit en de gang op. Gelukkig er is niemand, ja wat verwacht je dan? Het is drie uur 's nachts.

Met ingehouden adem loop de trap af.

Midden op de trapt kraakt er een trede. Het klinkt hard in dit stille huis. Ik blijf staan en luister een tijdje. Er klinkt nergens in dit huis een geluid, dus loop verder.

Met bonkend hart kom ik aan op het middenstuk. Er staat een deur aan de zijkant open. Ik wil doorlopen maar mijn nieuwsgierigheid wint en ik loop de deur in.

Wanneer ik naar binnen loop gaat het licht aan. Een gil van schrik ontsnapt uit mijn mond. Ik sla een hand voor mijn mond en luister of ik ergens een geluid hoor. Ergens boven me klinkt gestommel. Mijn ademhaling versnelt, fuck, als ze me nu vinden ga ik er aan. Ik trek de deur dicht. De voetstappen vervagen en stoppen. Pfoe, dat scheelde niks.

Nu ik hier toch ben.. Ik draai me om, om de kast in de kijken. Het is een soort inloopkast met allemaal dozen erin. Ik loop verder en kijk in een doos.

Ik schrik van de inhoud en draai me om. Shit! Ik probeer de deur te openen maar hij is in het slot gevallen. Nee stomme nieuwsgierigheid.

Ik scheld en stomp tegen de muur. Shit, dit was mijn kans maar ik heb het verpest. Met een zucht draai ik me terug naar de dozen.

Er zitten allemaal soorten pistolen en geweren in. Sommige zijn zo mooi..
Alleen er zitten geen kogels bij.

Ik kijk verder en zie ik op een doos een pistool liggen. Ik pak het ding vast en klik op een knopje. Het magazijn valt in mijn hand. Er zit 1 kogel in..

Ik bekijk hem goed. Ik heb nog nooit een pistool vast gehouden. Met het pistool nog in mijn hand ga ik met een zucht op de grond zitten met mijn rug tegen de muur aan. Dit ding kan nog eens mijn leven redden.

Een geluid laat me wakker schrikken. Waar ben ik? Ohja de kast.

"Nee nog niet.. Ja bijna.. Oké zal ik doen.. Doei!" Hoor ik. Het is de stem van Raf. Ik spring op, stop snel het pistool weg en bonk op de deur.

"RAF HELP!" Schreeuw ik. Het duurt niet lang voor de deur open vliegt. Ik val met de deur mee en val naar buiten. Raf vangt me op.

Hij kijkt me verbaasd aan. "Wat deed je daar?"

"Oh, uhh.. Ik werd in de nacht wakker en had hoofdpijn dus ik wilde een asprintje halen maar de kast stond open en ik wilde het licht uitdoen en toen viel de deur dicht."

"Het is automatisch licht." "Oh ja..  Oké ik was gewoon nieuwsgierig. Maar de rest klopt wel!" Zeg ik.

"Okeyy." Zegt hij langzaam en wantrouwend. Ik zie dat hij het niet gelooft maar hij zegt niks. Hij pakt zijn telefoon en appt iemand. Ik kan niet zien wie maar ik weet zeker bijna dat het Jax is.

"Wie is dat? Is dat Jax?" Vraag ik.

"Ja. En hij gaat dit niet leuk vinden."

Raf pakt mijn arm en trekt me mee naar boven. Ik werk hevig tegen.

"Emma, please, werk even mee." Hij pakt me steviger vast sleurt me achter zich aan. Hij duwt me de kamer in en gooit me op het bed. "Blijf daar zitten." Raf loopt de kamer uit en slaat de deur achter zich dicht.

Hij laat me alleen achter. Zenuwen gieren door mijn lichaam. Zou Jax boos zijn?

De deur die tegen de muur gegooid wordt, laat me uit mijn gedachten schrikken. Jax stormt binnen. "Jij!" Schreeuwt hij. "Vertel!"

"Rustig, rustig." Sus ik hem terwijl ik op sta en langzaam van hem vandaan loop.

"Nu!" Roept Jax. Hij verkleint de afstand tussen ons.

"Oké oké, nou ik werd dus in de nacht wakker en had hoofdpijn dus ik wilde een asprintje halen maar de kast stond open en ik was heel nieuwsgierig en liep de kast in maar de deur viel op slot en ik zat vast." Leg ik in één adem uit.

"En hoe kreeg je die deur open?" Vraagt hij bitchy, wijzend naar de slaapkamerdeur.

"Die was al open." Lieg ik. Mijn wangen kleuren rood. Ik vervloek mezelf nu echt dat ik niet kan liegen.

"En nu graag de waarheid." Zucht Jax geïrriteerd.

"Dat is de waarheid, echt Jax geloof me nou." Probeer ik nog. 

"En wat als ik je niet geloof?"

"Dan ben je slecht in vertrouwen." Lach ik ongemakkelijk.

Jax kijkt me boos aan. Hij loopt nog dichter naar me toe. "Ik wil nu de waarheid horen en als je nog een keer liegt overkomt jou zó iets erg dat je de rest van je leven niet meer durft te liegen." Sist hij.

"Maar als ik dat zeg word je boos."

"Dat ben ik al."

"Maar dan word je nog bozer en-"

"-Emma!" Schreeuwt hij. "Zeg gewoon hoe je die fucking deur open kreeg."

"Ik heb.. jesleutelgestolen." Zeg ik heel snel achter elkaar.

"Je hebt wat?!" Schreeuwt hij. Ik zou hoe hij zijn handen tot vuisten balt.

"Jax," zeg ik terwijl ik nog meer stapjes achteruit doe. Al snel bots ik tegen de muur. Wanneer hij vlak voor me staat pakt hij mijn polsen vast en drukt ze tegen de muur. "Jax.." Piep ik nu.

"Ach is het prinsesje bang?" Grijnst hij gemeen.

"Jax het s-spijt me, ik zal het n-nooit meer d-doen." Stammel ik.

"Dat had je je eerder moeten bedenken.." Fluistert hij.

Ik zie zijn hand omhoog gaan. "Jax!" Roept iemand net voor hij de kans kreeg om me te raken.

Jax gromt en stompt uit frustratie tegen de muur vlak naast mijn hoofd.

"Waag het om ooit nog te proberen om te ontsnappen." Sist hij. Hij loopt de deur uit en slaat deze met een klap dicht.

Ik zucht van opluchting en merk dat ik tril. Jemig, ik ben nog nooit zo bang geweest. Ik ren naar de badkamer want daar heb ik het pistool verstopt en doe de deur op slot. Okey. Ik. Ben. Dood.

Ik hoop dat jullie het leuk vinden❤ vergeet niet te stemmen & te reageren😘