Pov Emma
Het verbaast me dat Enzo nog niet beneden is. Hij zei dat ik naar de keuken moest gaan, maar hij is er zelf nog niet. Of moest ik naar de woonkamer?

"Je bent er al." Klinkt er plots door de kamer heen.

Geschrokken draai ik me om. "Ja." Antwoord ik op Enzo.

"Ik zat te denken aan pasta." Zegt hij alsof we een doodnormaal stel zijn. "Welke vind jij lekker?"

"Uhm.." Ik denk na. Ga ik het doen? Ga ik hem uitdagen? "Wat vind je van pasta hawaii?"

"Wat?" Komt er fel uit zijn mond. "Heeft Wesley je te hard op je hoofd geslagen?"

"Nee." Zwijgend staar ik naar de tafel. Pasta hawaii bestaat nieteens.

Ik hoor een zucht van zijn kant komen. "Als dit echt bestaat en je vindt dit serieus de lekkerste pasta, dan hoef ik je niet meer te zien." Hij pakt zijn mobiel. "Dan kun je gewoon gaan."

Ik kijk toe hoe hij iets typt. Zijn ogen worden groter. "Mamma Mia." Mompelt hij zacht.

"Bestaat het echt?" Verbaasd buig ik naar hem toe.

"Ja, gatverdamme." Hij draait zijn mobiel naar me toe. Op het scherm is een ovenschotel te zien. Het lijkt op een Mac & Cheese maar dan met ananas. Het ziet er heel onsmakelijk uit.
"Gross." Mompel ik zacht.

"Ja." Het klinkt hard en aan de boze kant. Hij schuift zijn mobiel op de tafel. "Jij houdt van carbonara toch?"

Bevestigend knik ik. Ik houd inderdaad van carbonara.

~~

"Er is vanavond een feest." Zegt Enzo zodra hij de vaatwasser met onze borden erin dichtgooit. Hij komt naast me zitten.

Ik draai iets naar de zijkant, zodat ik hem aan kan kijken. "Waar?"

Hij schuift dichterbij. Te dichtbij, als je het mij vraagt. "Hier." Zijn ogen glijden over mijn gezicht. "Je mag gewoon naar beneden komen, als je wil."

Ik denk terug aan de rijen flessen drank die ik net in de gang zag staan. "Nee, dank je."

Zijn hand belandt plots op mijn been. Ik wil hem weg slaan. "Niet doen." Commandeert hij. Mijn hand blijft in de lucht hangen, te bang om alsnog zijn hand weg te slaan. Langzaam zakt mijn hand naar beneden. Ik haat mezelf om het feit dat ik dit toelaat, dat ik bang ben. Maar ik weet zelf ook wel dat het geen nut heeft. Stel ik sla zijn hand weg, dan krijg ik er gelijk een klap voor terug. Een klap die veel harder is dan demijne.

"Babe." Haalt zijn stem me uit mijn gedachten. "Luister je wel?"

Nerveus slik ik. "Nee."

Zijn grip wordt iets steviger. "Als ik jou was zou ik geen grappen uithalen vanavond." Hij kijkt me vragend aan, alsof hij een antwoord verwacht.

Snel knik ik. "Ja."

"Ja wat?" Reageert hij gelijk terug.

"Ik zal niet grappig zijn vanavond."

Ietwat verward kijkt hij me aan. "Dat is niet wat ik zei."

Ik staar naar zijn hand op mijn been. "Het is wel wat ik zei."

"Babe." Zijn andere hand duwt mijn gezicht omhoog. Zijn duim glijdt over mijn lippen heen. "Ik denk dat je zelf ook wel weet wat ik wil horen."

Zijn donkere ogen houden mijn blik vast. "Klopt."

Een grijns siert zijn lippen. "Ga je het dan ook zeggen?"

Nu grijns ik ook. Vol trots. "Nee."

"Weet je het zeker?" Hij trekt me met stoel en al naar zich toe. We zitten nu dicht tegen elkaar aan, bijna op elkaar.

"Nee." Antwoord ik voor een tweede keer. Met een stuk minder trots dan de eerste nee.

Een grinnik verlaat zijn mond. "Zeg het."

Mijn hand ligt trillend in mijn schoot. "Ik ben vergeten waar we het over hadden."

Nu schiet Enzo echt in de lach. Hij laat me los. "Jij gaat tegen me zeggen dat je je gaat gedragen vanavond."

"Ga ik?" Pest ik hem. Aan zijn blik kan ik zien dat hij zijn geduld kwijt raakt. "Uhm.." Mompel ik zacht. "Ik zal me gedragen."

"Waarom ga je dat doen?"

Zenuwen gieren door mijn lijf. Nu is hij me gewoon aan het pesten. "Omdat ik je niet boos wil maken."

"Weet je wa-"

"-is er Tequila?" Onderbreekt een harde, opgewonden stem hem.

Geërgerd kijkt Enzo op. "We zijn bezig, Kevin."

"Met wat? Een boze staarwedstrijd houden?" Een boze blik van Enzo laat Kevin ophouden met lachen. "Oké, maar even serieus nu. Waar is de tequila?"

Enzo zucht. "In de gang."

Een glimlach verschijnt op Kevin zijn gezicht. "Dankjewel Enzo, je bent zo behulpzaam."

Een zachte grinnik verlaat mijn mond door de sarcastische ondertoon.

"Oké. Kun je nu oprotten? Wij zijn bezig."

"Oh, ja." Hij draait zich om. "Ga maar verder met jullie bedreigingen naar elkaar."

Enzo reageert niet. Hij wacht geduldig tot Kevin de kamer heeft verlaten voor hij zich weer tot mij draait. "Je bent gelukkig nog wel slim genoeg om te begrijpen dat je me niet boos moet maken." Hij stopt kort, voor het dramatische effect. En het werkt. Ik word doodzenuwachtig van deze man. "Weet je wat er gaat gebeuren als je me wel boos maakt?"

Langzaam schud ik mijn hoofd. "Dan ga je me pijn doen?"

"Ook, ja." Zijn grote, warme hand pakt de mijne vast. "Nee, ik zat eraan te denken om Wesley zijn gang te laten gaan. Hij lijkt namelijk moeite te hebben met dingen afmaken."

Mijn mond voelt plots erg droog aan. Met 'dingen' bedoelt hij mij.

"Geen zorgen." Ik trek mijn hand terug. "Ik zal me gedragen."

"Dat is je geraden."

Langzaam schuif ik naar achter. "Vind je het goed als ik naar boven ga?"

Enzo knikt. "Ja, ga maar. Ik zie je straks wel."

~~

De muziek dreunt door het gebouw heen. Een tijdje geleden is deze aangezet en ondertussen staat hij al zo hard dat de grond er van trilt. Al vind ik het niet erg. Het klinkt raar, maar ik heb muziek gemist. Genietend sluit ik mijn ogen.

"Waarom zit jij hier zo zielig alleen boven?" Enzo staat plots voor mijn neus. "Het is heel gezellig beneden."

Ja sure, als je dansen met een stel klootzakken gezellig noemt, dan wel ja.

"Anyways.." Mompelt Enzo. Hij slist zachtjes, waaraan ik kan merken dat hij al een paar drankjes op heeft. "Als je zin hebt, kun je komen. Ik laat deze deur open."

"Hmhmm." Knik ik. "Is goed." Ik zie hoe Enzo de deur uitloopt en deze letterlijk wagenwijd open laat staan.

Met een zucht sta ik op om de deur dicht te doen. Mijn hand ligt al op de deurknop, maar iets houdt me tegen. Als deze deur open is, misschien is de deur naar buiten dan ook open..

Zonder erbij na te denken, verlaat ik de kamer. Heel zacht sluip ik de trap af. Ookal heeft het geen zin om zacht te doen. De muziek staat zo hard beneden dat je bijna spontane tinitus zou krijgen.

De deur naar buiten staat wagenwijd open. In de hal zie ik mijn gympen staan. Deze keer trek ik ze wel aan. Door een bos rennen op sokken doet meer pijn dan je zou denken. Ik trek de veters strak aan.

"Emma!" Klinkt er plots achter me. Geschrokken spring ik overeind. "Je bent er!" Kevin kijkt me vrolijk aan. Hij staat wankelend op zijn benen. Als ik nu weg zou rennen, kan hij me nooit inhalen. Hij kan nieteens rechtop staan.

"Uhm.. Nee, ik ga weer."

Zijn hand om mijn arm houdt me tegen wanneer ik me omdraai. "Blijf. Kom dansen." Zonder op een antwoord te wachten, trekt hij me mee een grote zaal in. "Laat me je de Tarantella leren."

Hij doet een aantal gekke danspasjes voor, waardoor ik het niet kan helpen om in de lach te schieten. "Wat was dat?"

"Erg leuk om te doen." Hij glimlacht. "Probeer het eens."

Voor de lol probeer ik zijn pasjes te mimieken, waardoor we al snel in een soort gekke versie van een parendans terecht komen.

"Tarantella!" Klinkt plots naast me. Er valt een zware arm op mijn schouder. "Leuk dat je er bent."

"Ja, ik kan niet echt weg." Reageer ik zuur.

Cane glimlacht. "Het is heel leuk om te zien, dit." Negeert hij mijn opmerking. "Maar mag ik Kevin even van je lenen?"

"Hmm-hmm." Knik ik. "Ga je gang."

"Ik ben zo terug." Zegt hij tegen me. "Niet bewegen!"

Ik kijk toe hoe de twee mannen weglopen. Zodra ze in de menigte zijn verdwenen, draai ik me om. In een normaal tempo loop ik naar de deur toe. Ik wil niet de aandacht trekken door te gaan rennen.

Zacht maar snel stap ik naar buiten. Ik wil het op een sprintje trekken wanneer een stem me tegenhoudt.

Verbaasd draai ik me om. "I don't speak Italian." Breng ik uit.

De man kijkt me grijnzend aan. "Where are you going?"

"Uhm.." Ik kijk kort om me heen. "I'm from the catering."

"I don't care. You're hot." Hij scant mijn lichaam. "You're a snack yourself."

Gatverdamme.

Ik draai me om, om een sprintje te trekken. Een sterkte arm om mijn hand trekt me al snel weer terug. "Why don't we go inside and have a little fun."

"Wait. No." Ik trek aan mijn arm maar de man is sterker. Hij trekt me hardhandig mee terug naar binnen. "Stop. I need to-"

"Relax." Kapt hij me af. "You need to relax."

Ik word mee getrokken naar dezelfde zaal als waar ik net met Kevin was. De man loopt rechtstreeks door naar een bar waar hij twee drankjes bestelt.

"Oh, no I don't-"

"-Just one drink." Kapt de man me af.

"No." Zeg ik nogmaals.

"Relax." De man lacht. "Just one, than you can go."

Een zucht verlaat mijn mond maar toch knik ik. Oké, prima, ik neem één drankje en dan ga ik ervandoor.

Ik kijk achterom de zaal in. Mijn ogen glijden langs alle mensen die hier binnen staan, maar Enzo is nergens te bekennen. Waar is hij wanneer je hem nodig hebt? Die éne keer dat ik hem écht nodig heb.

"There you go." Hoor ik plots naast me. De man houdt een drankje voor mijn neus.

"Thanks." Mompel ik zacht. In één keer drink ik het drankje op. Een prikkeling trekt door mijn keel. Er zat duidelijk een hoog percentage alcohol in het drankje. "Oké. Bye." Ik draai me al om maar word snel weer terug gedraaid.

De man kijkt me lachend aan. "Just wait a few minutes."

"No." Boos kijk ik hem aan. Hij zei dat hij één drankje wilde doen. Die heb ik op, dus ik ga. "I'm going." Ik wil me lostrekken maar mijn arm lijkt niet mee te werken. Er verspreidt zich een tinteling die zich langzaam door mijn hele lichaam verspreidt.

De man lacht. "Goodluck with that."

Verward kijk ik om me heen. Waar is Enzo? Mijn beeld wordt waziger en ik kan me niet meer focussen op de mensen in de zaal. Hoe erg ik ook probeer om weg te lopen, het lukt me niet.

"See, I told you." De man kijkt me grijnzend aan. Hij duwt me naar achteren tot ik een koude muur raak. "Just wait a few minutes."

Mijn blik rust op het lege glas wat ik terug op de bar had gezet. Shit. "No, wait." Tranen branden in mijn ogen. Ik duw met al mijn kracht mijn handen tegen zijn schouders. "Just fuck off."

"I won't fuck off." De man grijnst. "I'll fuck you."

Mijn adem stokt. Wat? Ik probeer hem weg te duwen, maar al mijn kracht lijkt weg te zijn. Mijn handen vallen van zijn schouders af. De man zijn grijns wordt nóg breder. Hij heeft me gedrogeerd en we weten allebei dat wanneer het gaat werken, hij zijn gang kan gaan.

De man zet een stap dichter naar me toe, ik word nu nog meer tegen de muur aan gedrukt. Ik voel zijn handen over mijn lichaam glijden. Als hij me niet vast zou houden, dan zou ik zeker op de grond vallen. Al mijn spieren lijken verlamd.

"Stop." Breng ik uit. Ik merk dat zelfs mijn stem al niet heel goed meer werkt.

"Sstt." Ik voel zijn lippen in mijn nek. "It's okay, it's fine. You want this." Hij plaatst kleine kusjes in mijn nek. "We're gonna have fun."

Pov Art (Ze spreken hier Italiaans)
Oh nee. Nee nee nee. Ik loop naar ze toe en trek de man bij Emma vandaan. Nu pas zie ik dat het Roy is.

"Gast, wat doe je? Je zou hiermee stoppen."

Hij duwt me weg. "Dit is de laatste, ik beloof het. Dus rot op en laat me mijn plezier hebben. Morgen weet ze dit toch niet meer."

Ik kijk naar Emma. Ze is nog maar nauwelijks bij bewustzijn. "Dit is Enzo zijn chick. Hij is het jaloerse type, dus hij gaat het niet leuk vinden dat jij zijn vriendin aan zit te randen." Hoewel het heel sterk mijn mond uit komt heb ik er mijn twijfels over. Waarschijnlijk boeit het Enzo helemaal niks wat Roy aan het doen is. Sterker nog, ik denk dat hij ze zelfs een kamer aan zou bieden. Maar dat hoeft Roy niet te weten.

"Wie is Enzo?" Vraagt hij verbaasd.

Ik trek mijn wenkbrauwen op. "Degene die dit feest geeft én de eigenaar van dit hele gebouw."

"Oww." Abrupt laat hij Emma los. Ik kan haar net optijd vastpakken voor ze omvalt. Ze leunt tegen me aan. "Shit. Kunnen we dit tussen ons houden?"

"Ja." Ik knik. "Is goed. En nu oprotten, ik zorg wel voor haar."

Roy draait zich zonder wat te zeggen om en verdwijnt in de menigte. Mijn blik verplaatst zich naar Emma. Ze staart glazig voor zich uit. Ik ga voor haar staan. "Emma?" Vraag ik zacht terwijl ik haar gezicht mijn kant op draai. "Gaat het goed?"

Ze kijkt me aan alsof ze niet weet wie ik ben. Ik zie tranen in haar ogen branden. Dit heeft geen zin, bedenk ik me. Ik til haar op en loop de zaal uit.

Vlak voor de trap staat Wesley met iemand te praten. Zijn blik valt op mij en Emma in mijn armen. Hij trekt kort zijn wenkbrauwen op maar lacht dan. "Ik denk niet dat Enzo dit leuk gaat vinden." Lacht hij.

"Dit is niet gebeurd." Zeg ik tegen hem. "Enzo hoeft dit niet te weten."

"Jeah right." Er klinkt een harde lach, hij klopt op mijn schouder en loopt richting de zaal. "Veel plezier." Hoor ik hem door de gang heen roepen.

Ik schud kort mijn hoofd en vervolg mijn weg de trap op. In Enzo zijn kamer aangekomen, leg ik haar in het bed. Ze heeft haar ogen gesloten en ademt rustig. Ik doe haar schoenen uit en sla de deken over haar heen. Een vreemd gevoel verspreidt zich in mijn lichaam. Ik draai haar op haar zij. Mijn hand aait haar kort over haar wang voor ik me omdraai.

"Art.." Houdt een zachte stem me tegen.

Ik draai me om. Treurige ogen staren me aan. Ze zegt iets, maar het klinkt als een onsamenhangend gekraak. "Wat?" Ik loop naar haar toe en zak naast haar neer voor het bed.

"Dank je." Klinkt het zacht. Het kost moeite om het te verstaan.

Mijn hand glijdt over die van haar heen. "Ga slapen. Niemand zal je meer pijn doen."

Ze glimlacht zwak voor haar ogen weer dicht vallen.

Ik loop de kamer uit. Achter me sluit ik de deur en draai deze voor de zekerheid op slot. Nee, ik ben niet bang dat Emma de kamer verlaat, ik ben bang dat iemand anders de kamer ín komt.

Met een opgeluchte zucht loop ik weer naar beneden. In de grote zaal aangekomen zoek ik Enzo. Hij staat achterin de zaal met een man te praten. Met grote passen loop ik naar hem toe. "Hier." Zeg ik terwijl ik de sleutel van zijn kamer in zijn hand duw.

Voor heel even kijkt hij verbaasd naar de sleutel, maar dan glimlacht hij. "Thanks."

"Joe." Ik draai me weer om.

"Art." Houdt zijn stem me tegen.

Vragend draai ik me om. "Ja?"

Enzo duwt een glas in mijn handen. "Neem een drankje man." Hij glimlacht. "En relax."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Fijne jaarwisseling!♡♡