«Δεν θα το πιστέψεις!», μπήκα φουρτσιώζα στο δωμάτιο και η Έμιλυ σηκώθηκε από το κρεβάτι γρήγορα για να με ηρεμήσει. Άρχισα να πετάω τα πράγματα μου κάτω και να εκνευρίζομαι με την συμπεριφορά μου, αλλά χρειαζόμουν επειγόντως να το ξεσπάσω.

«Τι έγινε παιδάκι μου; Δεν πήγε καλά το ραντεβού;», με ρώτησε και μόνο δεν μου άναψαν τα λαμπάκια.

«Ποιο ραντεβού αυτό το φιάσκο; Με δουλεύεις;»

«Πως περιμένεις να καταλάβω αν δεν μου πεις; Σύνελθε, χαλάρωσε!»

«Μην μου λες να χαλαρώσω τώρα θα σε πάρει και θα σε σηκώσει!», της φώναξα και σήκωσε τα χέρια ψηλά κάνοντας πίσω.

«Θα πάω μια βόλτα να σε αφήσω να ηρεμήσεις, μην σπάσεις τίποτα σε παρακαλώ, δεν θα αργήσω και μόλις είσαι έτοιμη να μου μιλήσεις θα είμαι όλη αυτιά. Να προσέχεις», της μούγκρισα ως απάντηση και έφυγε βιαστικά.

Φυσικά και την τρόμαξα, καλύτερα που έφυγε να τα σπάσω όλα με την ησυχία μου. Γιατί με πειράζει τόσο δεν μπορώ να καταλάβω, δεν μου είναι τίποτα. Γιατί θέλω να τον βρω και να του σπάσω τα μούτρα; Γιατί έχει κάτι που δεν μπορώ να έχω; Ίσως.

Μετά από λίγη ώρα η φίλη μου επέστρεψε στο δωμάτιο και ήμουν πλέον ήρεμη αρκετά για να της εξηγήσω για την προηγούμενη συμπεριφορά μου. Καθίσαμε στο κρεβάτι μου και περίμενε να της εξηγήσω. «Μη γελάσεις», την προειδοποίησα και κράτησε ήδη το πρώτο γελάκι σαν να της είπα γέλα, κάθε φορά.

Πήρα μία βαθιά ανάσα, «Η Άρτεμις, είναι σε σχέση», ένα μικρό γελάκι βγήκε από το στόμα της, «Σου είπα μην γελάσεις», της χτύπησα απαλά τον ώμο.

«Συγγνώμη, Συγγνώμη», μετά από αυτό ξέσπασε σε τρανταχτά γέλια, τόσο αστείο είναι πια;

«Σταματάω, συγγνώμη, απλά ήσουν τόσο θυμωμένη νόμιζα ότι σου έκανε κάτι, αλλά εσύ έκανες έτσι γιατί ζηλεύεις, είναι αστείο και τραγικό, δεν την ξέρεις πολύ καιρό, έχει κάθε δικαίωμα να είναι με όποιον θέλει, το ξέρεις και εσύ μέσα σου αυτό, αλλά ήθελες να είναι δική σου», ξεφύσησα, είχε δίκιο σε κάθε περίπτωση, αλλά είναι άδικο, δεν είχα καν την ευκαιρία, όχι ότι πρέπει να είχα και ποτέ ελπίδες.

«Ναι το ξέρω ότι είναι δικαίωμα της, κάνει ότι θέλει, δεν μου ήταν κάτι εξαρχής για να κάνω έτσι, απλά..»

«Απλά ήθελες να είναι», με συμπλήρωσε και κούνησα το κεφάλι μου θετικά. Με πήρε αγκαλιά και καθίσαμε έτσι για λίγο.

«Θες να συζητήσεις κάτι άλλο για αυτό το θέμα; Ή να σου αποσπάσω την προσοχή;»

«Απλά δεν ξέρω πως να της φερθώ από εδώ και πέρα, τρείς εβδομάδες τώρα φλερτάρω μαζί της πλαγίως δεν ξέρω αν το έχει καταλάβει. Δεν είχα καν την ευκαιρία να της πω κάτι. Είχαμε κανονίσει να βρεθούμε στο πάρκο, εμφανίστηκε σε μία μαύρη BMW και όπως κατέβηκε την τράβηξε σε φιλί ο άλλος που οδηγούσε και εκείνη του είπε ότι θα τον πάρει τηλέφωνο μόλις τελειώσουμε. Ε την ρώτησα αν ήταν το αγόρι της και μου είπε ναι».

«Αουτς», σχολίασε η Έμιλυ.

«Ε κάναμε την βόλτα μας, έμαθα και άλλα πράγματα για εκείνη, έχει αυτόν τον αέρα που θέλω να συνεχίσω να της μιλάω, μου κάνει το κλικ ρε παιδί μου. Δεν θέλω να σταματήσω την παρέα μαζί της, το θέμα μου είναι πως συμμαζεύω την συμπεριφορά μου για να μην την κάνω να αισθανθεί άβολα ή άσχημα μαζί μου. Κατάλαβες;», την κοίταξα περιμένοντας την σοφή της απάντηση.

«Ναι αλλά, την ενοχλούσε που φλέρταρες μαζί της;», ρώτησε και την κοίταξα περίεργα.

«Ανάμεσα σε ζευγάρια δεν μπαίνω ξέχνα το», την αποπήρα γρήγορα.

«Δεν λέω αυτό, λέω αν δεν την ενοχλούσε ίσως να θεώρησε ότι είναι η συμπεριφορά σου έτσι και πως είναι ο τρόπος επικοινωνίας σου πως να στο πω. Εκεί που θέλω είναι αν δεν την ενοχλούσε εξαρχής πως της φερόσουν δεν χρειάζεται να αλλάξεις κάτι σε αυτή.», το σκέφτηκα για λίγο.

«Λες;»

«Λέω»

Αν έχει άδικο θα πάει πολύ λάθος η όλη κατάσταση. Αλλά ακόμα απορώ με τον εαυτό μου. Γιατί να κρατήσω μία φιλία που ακόμα δεν έχει εξελιχθεί σε αυτό, ξέροντας ότι τρέφω άλλα αισθήματα και αν δεν είναι μια περαστική καψούρα θα νιώθω κάθε μέρα όλο και πιο μικρή. Με ποια ελπίδα το κάνω αυτό; Με την ελπίδα να με προσέξει υποθέτω, ή ότι θα μου περάσει τόσο εύκολα όσο μου ήρθε.

690 λέξεις

Δεν θα ειναι σαν τα άλλα βιβλία με τα μεγάλα κεφάλαια για να σας είναι και πιο εύκολο να το διαβάσετε.

Είχα μια μεταμεσονύχτια έμπνευση πάλι σόου χιαρ ιτ ιζζζ.

Ελπίζω να σας αρέσει το μικρό και αποκαλυπτικό κεφαλαιάκι μας. Χε χε χε.

Τι λέτε να γίνει από εδώ και πέρα?

Θα δουυυυμεεε δεν αποκαλύπτω τίποτα.

ΣΕ ΒΛΈΠΩ ΕΚΕΙ ΣΤΗΝ ΓΩΝΊΑ ΡΟΖΑ!!

ΜΠΑΙΙΙΙ