Chapter 17: The truth within the game that is about the life of the player

Bumaba ang binata kasabay sa pag laho ng skyboard, sa pag tapak sa lupa ay nag laho siya at lumitaw sa harapan ng hardin. Hindi niya makita ang matanda, hindi tumunog ang notification na completed.

"Anong nangyari? "

Dahan-dahan tumingala sa kalangitan bumangad sa kaniya ang buwan na medyo litaw na. Malapit na mag gabi na kaniyang ipinag taka.

"Ang bilis ng oras. Parang may mali?"

Nag madali tumakbo pa alis ang binata, habang tinahak niya ang daan patungo sa Restaurant marami siya napansin na hindi mapalagay sa kanilang kinalagyan.

Huminto si Minikiyo nang may bumato sa kaniya na regalo na kulay itim, tumalon saka sinubukan saluhin muntik na mahulog nong tumawa ang bumato sa kaniya.

"Kumain kana ilang minuto na lamang ang natitira hindi na tayo makalabas sa loob ng laro! " patawang saad nito.

"Ano ang ibig mong sabihin? " nalilito na sagot.

"Hindi kaba nag taka? Pag masdam mo ang mga manlalaro na hindi mapakali, mukhang hindi mo nabasa ang bagong anonsyo. Sa bagay nga naman abala ka sa pag huli ng spirit ture. "

Nanlaki ang mga mata dahil hindi makapaniwala sa kaniyang nalaman. Ayaw niya maniwala ngunit lumitaw sa kaniyang harapan ang hologram na mula sa hindi kilalang manlalaro.

I am sorry to inform all the players at the time of the sixth hour of the night that each of you will not be able to get out unless you have a water stone but the water stone is limited.

Something bad has happened to the mother system or is known to be in the heart system. Warning everyone about the player's life when you are killed or injured it's all true.

-From Chairman

Pagkatapos nabasa nito ay nag laho ang hologram. Napalunok ang binata ng tatlong beses bago muli mag salita, "May water stone ka ba? " umiling lamang ang lalaki.

“Ang mabuti pa kumain kana, baka gutomin ka niyang. Ako nga pala si Yumre isang white adventure tulad mo, ” masayang wika nito.

“Salamat, ” naiilang na sagot niya.

Lumakad ang binata patungo sa damuhan saka umupo kasabay binuksan ang regalo bumangad sa kaniya ang isang plato ng kanin at ulam.

Sumunod sa kaniya ang lalaki habang nakangiti. Akmang kakain na sana ngunit huminto siya.

“Mukhang nakalimutan mo agad ako kaibigan? ”

“Pasensya kana Yumre, kaibigan na kita ngayon dahil sa iyong ugali na pinakita gusto kita makasama sa paparating na nga hamon dito.  Kain muna ako ha? ” sabay lingon niya dito.

Tumango lamang ang lalaki saka umupo sa damuhan ngunit bago siya maka upo isang palaso ang muntik na tumama sa binti mabuti na lamang sa lupa ito tumama.

“Laura anong problema? ” inis na tanong niya sa babae.

Tumalon ang babae mula sa puno at bumagsak sa lupa na muntik na matumba. “Nothing.  Sorry i almost hit you, ” walang ganang sagot nito.

“May kaibigan ka bukod sa akin.  kailan pa?”

Hindi sila pinansin ni minikiyo, masaya ito kumain na para bang wala narinig.

“Ngayon.”

“I thought you had no intention of making friends with others, ” natatawa na saad nito.

“Wala naman ako sinabi sa’yo. Hindi ba? ”

“Sabagay nga naman. Oh by the way, how many spirits ture did you get?”

Kakatapos kumain ni minikiyo  saka lumapit sa dalawa na hindi gumawa ng ingay.

“Tatlo. Alam mo ba kung para saan ang mga ito? Wala na tayo skill sigur-” naputol ang sabihih nito na marinig nila ang malaking boses. Pag lingon nila sa direksyon ni minikiyo nakita nila ang isang golem nakatayo sa likod ni minikiyo.

“Mukhang nagawa niya makahabol.
Nice you really choose friend yumre. Sa pag ka alam ko ang mga spirit ture ang mag silbing natin kakayahan dahil ang mga gagamitin na mga teknik at elemento natin ay mula sa kanila. ”

Hindi makasagot Si yumre nanatili lamang ito nakatingin kay minikiyo. Isang batok ang kaniyang natanggap na labis niyang ikinagulat sabay talo.

“Yumre nakikinig kaba? ” naiinis na tanong ni Laura.

“Pasensya na kayo na gulat ko pa itong si Yumre. ”

Natauhan si Yumre saka humarap kay Laura. “Laura si Minikiyo pala ang bagong kaibigan ko, minikiyo si Laura pala ang matalik ko kaibigan, ” nahihiya na saad nito.

Walang nag salita ngunit binasag ito ng isang lalaki mataba malapit sa kanilang pwesto.

“What? I return to Level One! ” gulat na saad nito.

Sa kanilang pagtataka hindi nag dalawang isip na buksan ang profile detail nila. Napanganga ang tatlo na makita bumalik sila sa level 1.

Sunod-sunod nag notifications ang system na labis ikinabahala ng lahat, halos hindi mapakali ang iba Samantala ang tatlo tulala sa kanilang nalaman.

Day Of Game:14
Race:HalfHuman and Half Angel
Data Level:1
Name: Minikiyo
Class type: Warrior
Data Life: 100
Data Speed:1%
Data Strength: 1%
Data Experience: 150/250
Element: 50% earth/ 50% wind
Skills: Earth Barrier at movement Barrier
Title Adventure:Master Duel
Guild:None
Rank:Broker Bronze
Rank Number: 550 out of 100k
Spirit ture list:4
Igix Bird: Wind element
Kung fu panda: earth element
Uwara: wind element
Shanake: earth element

Data Money
*Data Gold Coin:10k
*Data Silver Coin:20k

“Asan ang mga weapon ko? ”  takang saad ni minikiyo.

“Ang akin din, Yumre? ”

“Ganon din sa’kin.”

“Mukhang mapanganib na ang larong ito, buhay ang nakakasalay sa bawat hakbang natin. ”

“You can be right Yumre. Masyadong ginawa tayo laruan sa loob nito.”

Lahat ng hologram ng manlalaro  ay kusang lumipad sa eri at nag sanib hanggan sa isang nakakasilaw na ikinapikit ng lahat. Sa pag hupa ng liwanag bumangad sa kanila ang malaking video screeming.

Isang lalaki nakatayo sa gitna ng buong system. Sinubukan nito makalabas, sa hindi kalayuan sa kinalagyan ng lalaki. Isang salamin ang nakalutan sa loob nito ang hugis puso na mga letra.

The player's life is deliberately Low to avoid easy killers you need to elevate your level.

from now on if you stay at level 1 you will not be able to leave the island, in other words you will be confined within the game for a long time.

On the third day the hand of the system will be scattered. Someone is injured even when doing nothing because the hand vibration of the system is detrimental to the health of our mind and body. When you are hit or heard. you will have a wound.

From the mother system

Titig na titig sila sa lalaki na malapit sa kamay ng system. Mukhang hindi niya alam ang tungkol dito. Akmang hawakan niya ito nang biglang ng vibration saka nag pakawala ng sound waves na ikinatilapon ng lalaki.

Tumama sa labasan na sanhi na ikinasira nito, mabilis bumaba ang data life nito, nag madali bumangod saka paika-ika nag lakad palabas.

Biglaan napalitan ang video  nang robot na babae na kalbo, maraming linya ang nakapalibot sa ulo nito.

“I am the game system. prepare your life for the coming deluge. I can no longer control the whole system because someone broke some units connected to me, goodbye.”

Sumabog ang video screeming, sunod-sunod nag takbuhan ang manlalaro sa kung saan upang iwasan ang mga nahulog na kung ano man.

“Ayaw ko mamamatay. Sayang ang ganda ko! ” naiiyak na saad ni Laura habang tumakbo sa gitna ng isla.

“Hintayin mo ako Laura! ”

Naka sunod sa kaniya si Yumre na lubos nag alala. Samantala si minikiyo kalma lamang naka sunod sa kanila, para sa kaniya ang ganitong sitwasyon normal lang sa kaniya. Sa dami niya karanasan sa iba’t ibang laro nagawa  niya lampasan na walang kahirap-hirap.

Boom

Binilisan ang takbo upang makarating sa gitna ng isla, napatingala siya saglit sa kalangitan subrang dilim at dahan-dahan nag laho ang mga kulisap na nag bigay liwanag sa paligid.

Hinila niya ang matabang  lalaki upang hindi matamaan. Naiiyak ito, naki usap na bitawan siya. Wala na siya nagawa kung hindi bitawan ito kahit mapanganib.

Sa pag lingon niya tumilapon ito dahil malapit sa kinalagyan nito sumabog ang mga basag na screen.

Kusang lumitaw ang barrier sa kaniyang harapan sa tuwing may sumabog mula sa kaniya hindi siya nasugatan dahil sa tibay ng barrier.

Nag litawan ang mga lagasun sa gitna ng isla. “Ayaw ko mamamatay dito! ” inis na saad niya.

“Tabi! ”

‘Boses iyong ni Adam! ’ isip nito.

Mas lalong gumulo ang lahat nag silitawan ang mga timber wolf, pinag tulungan ito ng ibang manlalaro, sa subrang dami nito bumagal ang lahat sa pag takbo.

“Kainis! ” inis na saad ni Maryana habang nag pakawala ng sunod-sunod na palaso na likha sa balahibo ng ibon.

“Ang kakayan ng spirit ture? ” gulat na saad ni minikiyo.

A/N:Ayos lang po ba ang chapter na’to? Salamat sa pagbasa po.