Zoals jullie weten heb ik lopen stoeien met dit hoofdstuk. Ze noemen me ook wel de 'stoeipoes'.
Hier een hoofdstukje, we waren gebleven bij het ontgroeningsparty.
Much fun!

(ik blijf updaten, hou mijn profiel in de gaten voor eventuele updates.)

(^~^)

"Hee," Julian stapt op ons af en slaat een arm om Dantes nek heen. "Hebben jullie het naar je zin?"

Dante vermaakt zich uitzondelijk prima. Hij zit met zijn rug naar de rest toegericht. Zijn gezicht strak naar de muur.

"Ik geniet," laat ik glimlachend weten.

Dante zijn ogen trekken tot spleetjes, maar hij zegt niks.

"Dante," Ik tik tegen zijn schouders aan. "Je mag me wel dankbaar zijn," Zonder mij had hij dit hele gebeuren niet.

"Nee," Julian duwt mijn hand weg en fronst. "hij mag mij dankbaar zijn, ik heb dit gehele gebeuren in gang gezet." En zonder te weten dat ik degene ben die eigenlijk alles in volle werking heb gezet, geeft Julian me een blik. "Je bent oprecht een goede stalker. Ik heb jou geen kaartje gestuurd voor dit feest."

"Ahja, ieder zijn kwaliteit." Ik knipoog.

En daar lijkt hij vrede mee te hebben. Julian knikt en stapt vervolgens op Dantes familie af, inmiddels hebben zelfs ooms en tantes zich verzamelt en wordt de moeder gefeliciteerd. "Jeetje, je moeder was wel heel wanhopig om jou he?"

Dante negeert me.

"Voor de kus." Ik buig naar voren en doe een kusgeluid na, naast zijn oor.

Dante zijn gezicht vliegt met een ruk opzij. Zijn ogen zijn groot en zijn wangen zijn rood. "Flikker op!"

"Ik heb het idee dat je het wel leuk vindt," ik duw met mijn vinger tegen zijn wang aan en knipoog dan naar hem. "Rozen zijn rood, viooletjes zijn blauw.. Dante bloos je nou?"

Dante schiet overeind en grijpt mijn hand beet. Hij knijpt zo hard dat het begint te steken, terwijl de kriebels door mijn lichaam heen schieten. Een gekke combinatie. "Je gaat eruit."

"Eruit?! Ik heet Erin."

Dante trekt me de gang op en duwt me richting de deur. De doos waar ik in heb gezeten staat wagenwijd open en onthuld het cadeau wat voor Dante bestemd was. Of beter gezegd cadeautjes.. Nu ik de condooms zo zie liggen.

"En tot ziens!" Dante smijt mij door de deur heen. Ik vlieg door de voortuin heen en kom met een klap op de grond terecht, tussen de vrolijke gele tulpen. Als hij mij een meter verder had gegooid was ik zeker weten gespiesd geweest door de tuinhekken.

Met een ruk draai ik mij om.

"En je kan niet eens zoenen." Zegt Dante prominent. Dan slaat hij de deur dicht.

Ik blijf voor shock in de tulpen liggen.

Mij eruit gooien. Oké.

Mij Erik noemen meerdere malen, aanvaardbaar.

Mij als grof vuil in de tuin gooien en vervolgens beweren dat ik niet kan zoenen, terwijl zijn lippen er bijna vanaf brokkelde van de droogheid betekent officieel oorlog.

Ik schiet overeind, schop tegen wat planten aan en banjer naar het raam toe. Ik zie de familie en vrienden gezellig in een kringetje zitten, terwijl Dante de kamer binnenkomt.

Prima, ik heb mijn best gedaan om het stomme feest te verpesten en nu doet Dante alsof het mijn schuld is. Ik duw mijn lippen in een spleet terwijl ik naar Dante staar. Dante praat met een wat oudere dame en maakt kort oogcontact met mij. Hij grijnst en zwaait me vriendelijk uit.

Mijn handen beginnen licht te trillen
. Verdomme Dante..

Met een vlakke hand sla ik tegen het glazen ding aan, wat een rare trilling veroorzaakt. Het wekt wat sensatie, nu de familie erbij komt kijken over Dante zijn schouders. Dante steekt nog even zijn middelvinger in de achtergrond op.

Ik trek mijn wenkbrauw op. "Ohja," mompel ik. Ik trek mijn shirt omhoog en knipoog naar hem, voor ik overga op mijn buikdansmomentje.

Of terwijl. De paringsdans naar Dante.

Dantes gezicht betrekt, hij rent naar het raam en duwt het gordijn dicht.

Ik begin maar op het raam te rammen.

Dante verschijnt achter het gordijn. Zijn hoofd staat op standje woest wanneer hij het raam open smijt en mij bijna een slag voor mijn harses begint te verkopen. Ik hop naar achter.

Dante snuift. "Je bent niet goed snik!"

"Laat me erin!"

"Wat dacht je van... Wat is het wachtwoord?" Dante trekt het raam wat meer naar zich toe, voordat ik mezelf naar binnen kan gooien.

"123456."

"Fout."

"Hmm," ik duw mijn vingers tegen mijn lippen. "Wat dacht je van.. Ik vertel iedereen dat ik je heb ontmaagd."

Dantes hoofd lijkt te ontploffen. "Denk je dat ze jou zouden geloven. Ik spuug op homo's zoals jou!"

"Oh," ik knipoog. "Dat heb je ook zeker gedaan want dat vond je opwindend.'

"Daag!" Dante grijpt het raam beet en zwaait hem, in combinatie van een mislukte pirouette van zichzelf, dicht. Voor het raam echt dicht gaat, gooi ik mijn arm ertussen en grijp ik Dante zijn hand beet. Hij is nog aan het bijkomen van zijn eigen pirouette.

"Weet je, ik laat ze de foto zien van jou in die boxershort van Scarlett en vertel iedereen dat we seks hebben gehad." Sis ik terug.

Dante zijn ogen worden groot. Die vreest vast en zeker voor een ontmaagdingsparty.

"Je zei dat je die foto verwijdert had?!"

Ik denk even diep na en wrijf over mijn kin heen. "Ik heb hem opgeslagen op mijn vaders computer. Als achtergrond." Ik herinner me de blik van mijn vader toen hij zijn computer opstartte en Dantes geschrokken gezicht zag in een meisjesboxershort.

Het was trouwens niet expres bedoeld. Ik probeerde de foto over te zetten op de computer, maar op een of andere manier werd het ook automatisch ingesteld als de achtergrond. En omdat de foto verticaal gemaakt was, is de foto viermaal naast elkaar te bewonderen op de achtergrond van de computer.

Dante staart naar me.

"Wat wil je van me?"

"Een date met Julian," spuug ik uit voor ik er erg in heb. Dantes gezicht betrekt dan al helemaal. Hij zegt niets maar draait zich om. Het gordijn valt dicht.

Dus daar ga ik. Door het raam.

Enkele planten vliegen van de vensterbank af. "Oh," ik trap wat grond naar achteren toe tegen de muur. "Die party's van tegenwoordig zijn zo wild," ik knipoog naar Dante zijn moeder.

"Julian," Dante grijpt Julians hand beet en duwt het richting het raam. Julian wordt meteen uit het raam gegooid en valt voorover in de tulpen terecht. Daarna grijpt Dante mij beet. Hij tilt me door het raam heen en wijst naar Julian. "Ga je met hem op date!" Beveeld hij hem. En dan wordt het raam dicht gesmeten.

..

Dantes pov

Verwilderd loop ik heen en weer. Het 'feest' is een zwarte bladzijde in mijn leven. Zoals elke bladzijde van mijn leven.

Mijn moeder staat haar jeugd te beleven op een muziekje met mijn familieleden, die vol trots mijn ontgroening hadden gevierd.

Dit helpt mij herinneren waarom ik seksueel niet actief wil zijn.

"Dante!" Mijn moeder zwaait naar me terwijl ze op me afloopt. Ze duwt twee kussen op mijn wang en wrijft mijn gezicht. "Je bent zo bijzonder," zegt ze tevreden.

Als ze wist wat er werkelijk was gebeurt zou ze me echt bijzonder noemen. Bijzonder gestoord. "Het is zo mooi hoe jij hebt gewacht op de ware."

Ik begin zacht te grinniken en schud mijn hoofd. "Nee," mompel ik vastberaden. "Ik heb niet gewacht."

"Zeker wel, je bent bijna achttien. Natuurlijk heb je gewacht. Het moest vast een bijzonder meisje zijn," mijn moeder port me in mijn zij. Ze is zich er niet van bewust dat ik eigenlijk werd gedwongen. Het valt min of meer onder verkrachtig en als ik wil, zou ik gewoon Erik kunnen aangeven.

... Dat is echt niet zo'n verkeerd plan ook.

"Ze wacht op je," mijn stiefvader Peter komt naast me staan en knijpt in mijn schouders. "Je moeder maakte zich al zorgen dat je misschien achter bleef. Maar ik verzekerde haar dat het zou gebeuren met een bijzonder iemand. Vaak maakt het een gevoel los. Misschien eerst een geschrokken gevoel maar hoe vaker je er aan terug denkt, hoe meer je beseft van. Dit is het.." Hij balt zijn vuisten alsof hij een gedicht opdraagt op afscheidsdag in groep acht. "Het gevoel is onwetend, maar het wordt beter. Sterker. Je hunker naar meer en dan.." Hij strekt zijn armen op. "Valt het samen." En zijn handen vouwen samen. "Poef."

Kotsmomentje.

Ik hoef echt niet samen "poef" te doen met Erik.

"En hebben jullie al iets?" Vraagt mijn moeder geheel onvoorzichtig. Ze staat bijna met mijn neus tegen mijn gezicht. Het begint me te irriteren.

'Ik heb haar op date gestuurd, nou goed?" Snauw ik.

Mijn moeders mond klapt open. "Met jezelf hoop ik?" Ze haar armen over elkaar.

"Nee. Ik ben het zat, ik hoef geen stom kind achter mijn broek aan om verkering te hebben." Ik grom wanneer ik aan Erik denk. Waarom is het allemaal zo ingewikkeld. Ik wil geen homo zijn en alsnog blijft hij in mijn hoofd. Hij is stronteigenwijs en die grijze ogen maken het er ook niet geheel.. Oké ze zijn best mooi.. En diep.. En...

"Ik wil daar mijn paal niet instoppen!" Schreeuw ik gefrustreerd tegen mezelf.

De muziek stopt abrupt en ik zie mensen maar me staren.

"Wauw," Mindy draait haar ogen. "Dit is zeker het toppunt van mijn familie."

En haar hadden ze zoeken moeten aborteren door middel van een After morning pil.

"Nouja. Dat hoeft ook niet perse.. Als je maar weet dat jong oma worden ook geen straf is." Mijn moeder kamt der haren en glimlacht dan naar mijn tantes.

Ik besluit, tot mijn diepste spijt, het feest te verlaten. Ik sluit mezelf op in de wc, waar ik afvraag of ik kan verdrinken in het toilet.

De gehele dag is een verschrikking. Van begin, op school met die rathond tot eind met het feest. Alleen Peter maakte wat bij me los, en dat bevat niet alleen kots... Die woorden. Ze dreunen weer door mijn hoofd.. "Het gevoel is onwetend, maar het wordt beter. Sterker." hij heeft gelijk.. Hij zit dichtbij. "Je hunker naar meer en dan.." 

"Poef." Julian en Erik.

Mijn hart slaat over bij die gedachtes. Ik bal mijn vuisten en voel een onwetende jaloezie in mijn branden.

Shit. Dit mag niet gebeuren.

Peter heeft gelijk. Ik hunker naar meer. Ik wil verdomme meer en nu is het opnieuw Julian die meer gaat krijgen!

Mijn hart slaat nog sneller en ik voel het naar mijn keel grijpen. Verdomme verdomme.. Ik moet dit voorzijn.

En daar ga ik. Ik ren de wc uit, grijp de sleutels van mijn ouders en sprint naar de auto. Voor ik het weet kom ik bij Julian's huis aan, waar ik hijgend aanbel van alle sensatie.

Ik moet dit voorzijn. Ik moet dit voorkomen..

De secondes tikken weg en ik ben bang dat die poef-scenario wel eens afgespeeld kan worden. Met nog meer kracht duw ik op de bel.

Het duurt een paar seconden voor Julian zelf de deur open doet. "Hee Dante, lekker feestje gehad?" Roept hij enthousiast.

Ik begroet hem terug met een vuist in zijn gezicht.

\(^~^)/
Lekker Dante. Lekker gaan.
Wat vonden jullie ervan?

Tot over twee maanden
(sinds mei de drukke maand is met deadlines, mijn verjaardag en SOS RED ME)

AHOY