Hallo Iedereen,
Ik kreeg plotseling een schrijfkick, waardoor ik twee hoofdstukken  (bijna) af heb kunnen schrijven! Dus volgende week is er gewoon weer een update. Whoeee!!

Zoals sommige van jullie weten, schrijf ik niet aan een hand van een planning. Dit werkt voor mij geheel onprettig, ik merk dat het mijn manier van schrijven ook minder speels maak. Kijk er dus vooral niet raar van op wanneer ik een tijdje niks meer van me laat horen.
Mocht je toch nieuwsgierig zijn, laat gerust een berichtje achter. Ik antwoord altijd!

_______________________________

Dantes pov

Erik liep met een verbijsterend gezicht achter me aan. En geloof me, ik zou me ook totaal waardeloos voelen als ik in zo'n strak pak stond. Dat moet haast voelen als een castratie.

"De tafel voor twee," de dame kijkt ons glimlachend aan, maar ik zie duidelijk hoe haar ogen over mijn lichaam glijden. Eventjes verandert de glimlach in een korte frons. "Mag ik u erop wijzen dat oude kleding niet geheel valt onder onze kleding-"

"Ik heb deze joggingsbroek vijf dagen geleden gekocht. Ik heb geen idee hoe oud zijn pak is." Ik draai me om naar Eric die me met twee grote ogen aankijkt. "Ga zitten." Beveel ik hem wanneer ik zijn ogen op mijn kont zie hangen.

"Pardon?" Hij zet zijn beide armen in zijn zij en tilt zijn hoofd naar links. "Ben ik je hond ofzo?"

"Zo hoog zou je nooit komen," ik trek de stoel naar achteren en duw Eric op zijn plek voor ik tegenover hem ga zitten. Eric kijkt me geheel ontdaan aan en voor het eerst in tijdens zie ik hem sprakeloos zijn. Hij lijkt zelfs een hulpeloze blik naar de vrouw naast me te sturen. "Help?" Mompelt hij erachter aan.

Ik grijns en grijpt naar de menukaart. "Steaks.." Ik knik goedkeurend.

"Had u alvast wat te drinken gewild?" De vrouw naast ons begint een beetje ongemakkelijk heen en weer te hupsen. "Bier," zeg ik. "We delen het." Dat komt in ieder geval goedkoper uit.

De vrouw knikt en loopt met een nog grotere frons op haar smoel weg.

Eric daar in tegen lijk volledig van zijn stuk gebracht. "We delen het?" Sist hij. "Ik lust geen bier?! Als we het delen had ik wel wat meer inbreng willen hebben." Hij draait zijn ogen.

"Luister, honnepon." Ik buig me over de tafel heen. "Jij wilde een date. Hier krijg je je date. Je krijgt hem zoals je hem nog nooit hebt gehad en aan het eind van de avond, wanneer jij thuis komt, delete je die foto." Leg ik hem uit. Ondertussen pakt mijn hand de vork die al bij de tafel lag. "Anders kom ik naar je huis en vermoord ik je met mijn blote klauwen. Begrepen?"

"O man, dit is nog erger dan al die tinderdates die ik heb meegemaakt." Eric vouwt zijn handen in elkaar. "Bedreigd worden op je date. Het kon ook al niet missen.. Trouwens, kon je je niet iets beter kleden voor deze date. Ik bedoel maar, we matchen totaal niet."

Tuurlijk. Dit is het enige waar hij zich druk over kan maken.

"Wie gaat er tegenwoordig matchen. Dit brengt ons in evenwicht." Vertel ik hem terwijl het bier op tafel komt. Meteen schuif ik het in mijn richting. Dikke vinger dat ik überhaupt iets met hem ga delen. Hij mag van geluk spreken als hij mijn speekselresten mag opdrinken.

Eric trekt zijn wenkbrauw op. "No sharing, no caring?"

"Wat," mompel ik. Ik neem een slok van mijn pils. "Is dat homotaal?"

"Kan je geen engels?"

"Tuurlijk, maar ik versta het niet met je belabberde uitspraak." Ik neem nog een slok. "Maar ga verder. Het kan toch al niet gezelliger."

"Dat je zei dat we zouden delen."

"Je lust toch geen bier? Ik geniet wel dubbel voor je," ik knipoog naar hem. Mijn grijns groeit. Ergens hoop ik dat Eric het zat wordt en hem gewoon peert.

Eric geeft me een blik. Hij duwt zichzelf iets overeind en gritst het glas uit mijn handen. Hij trekt het naar zich toe en neemt een paar grote slokken van mijn bier. Met een zuur gezicht zet hij het glas bij mij terug zodra de helft eruit is gezopen.

Hij slikt en laat een diepe zucht horen.

Tevreden kijk ik naar hem. "Is het lekker?" Vraag ik zoet.

"Altijd beter dan jou alles gunnen, lieverd." Hij geeft me een handkusje.

... Erin pov

Met een dikke grijns op mijn smoel kijk ik naar Dante, die zijn ogen draait en het glas naar zich toetrekt. "Homospeeksel," mompelt hij terwijl hij het glas begint te boenen. "Nu moet ik een nieuwe vragen." Gromt hij.

Ik knik. "Goede keuze, homospeeksel is namelijk zéér besmettelijk. Misschien moet ik Julians glas gaan aflikken." In mijn gedachte ben ik al thuis bij Julian. Mijn tong om zijn glas.

Dante steekt zijn hand in de lucht in en knipt met zijn vingers als een koning die bedient moet worden. Snel draaft er een jongen op hem af, het is bijna te zielig voor woorden. "Ja, hoi." Zegt hij gehaast. "Ik wil een nieuw glas, hier zit homospeeksel op."

Ik had al het idee dat Dante nog nooit in een restaurant was geweest. Dit slaat op alles.

De jongen kijkt verbaast mijn richting op. Ik knik. "De heteroseksuelen onder ons zijn bang uit te sterven." Geef ik als simpele uitleg.

Dante schopt mijn scheen onder de tafel, ik grijp hem beet en geef hem een blik. "Oh, vervelend. Schoot uit." Verontschuldigd hij zich. Hij heeft een blik op zijn gezicht wat mij genoeg vertelt: Hij wilt dat ik de date niet uitsta. Dat ik hem zijn zin geef en vertrek.

Dikke vinger Dante. Jij belooft mij een date, ik krijg een date.

De jongen van net is al vertrokken om een nieuw glas te halen. Ik kijk met een dikke grijns Dante zijn kant op. "Zeker vaker uiteten geweest?" Vraag ik vol interesse aan hem.

"Nooit het geld voor gehad."

Ik knik. "Interessant dat we het nu wel doen dan."

"Uh," Dante zijn ogen lichten plotseling op. "Ik heb geloof ik genoeg op de bank staan voor een biertje," zegt hij dan schouder ophalend. Ik frons mijn wenkbrauwen.

"Waar is je geld?' Ik sla op mijn broekzakken als teken dat ik ook eigenlijk niet bepaald.. Voorbereid ben..

Ik bedoel maar. Zo'n gentleman als Julian had me allang tienduizend aangeboden.

Dante grinnikt zacht. "Die twee euro, in mijn broekzak." Dan staat hij op en trekt hij het stof uit zijn jogginsbroek. Het is een één grote verdwijntruc, want er verschijnt niks uit de broek op een propje na.

Dus meneer trekt de andere broekzak uit zijn jogginsbroek, die is volledig leeg.

Dantes gezicht wordt lichtelijk wit. Vooral wanneer de jongen van net met een brede glimlach het biertje komt brengen. "Alstublieft," zegt hij wanneer hij het neer zet. Dan maakt hij even kort oogcontact met Dante, die niet anders kan doen dan fronsen.

En als het niet ironisch genoeg is vraagt de jongen of we al weten wat we willen gaan eten.

Ik grinnik zacht en haal mijn schouders op. Dante is volledig bevroren. De sukkel.

"Doe ons de rekening maar," glimlach ik naar de jongen. Dante maakt een zacht kreunend geluid. De jongen geeft ons even een verwarde blik, voor hij weer wegloopt. "Daar hoef je niet voor klaar te komen hoor," geef ik Dante als tip. Soms is het gewoon lastig als je nog nooit eerder in een restaurant bent geweest.

Je weet wel. Die regels en zo.

'De rekening, ben je goed snik?!" Snauwt Dante bijna door het restaurant heen. We hebben ondertussen de aandacht van de gehele gemeenschap. "We kunnen die niet eens betalen idioot."

"Dus je wilde eerst een steak bestellen voor we overgingen op de rekening? Barf." Ik draait mijn ogen naar hem. "Heb je nog meer doorbedachte plannen of was dit het?"

Dante gaat erbij zitten en wrijft met zijn handen in zijn ogen. "Dit is waarom ik niet op dates ga, ze slaan nergens op."

Geloof me Dante, dit is ook niet geheel de bedoeling van een date.

En dit was ook niet toevallig de date die ik had willen doen. Maar prima, ieder zijn ding.

"De rekening." De jongen leg het schaaltje neer met het bonnetje. Is staar naar de cijfers op de bon en begin toch maar even opnieuw in mijn broekzak te frommelen. Niet dat het iets helpt, behalve een hoopvolle blik van Dante.

"Nah, ik heb niks."

Dante facepalmt. "We hebben een klein probleempje." Begint Dante. Ik knik als een soort van steunbetuiging naar de jongen.

"Probleempje?" Vraagt hij vriendelijk.

"We hebben geen geld."

De jongen staart naar ons en begint dan even zacht te gniffelen. "Geen geld?" Begint hij terwijl hij zijn handen voor zijn kruis valt. Die details vallen mij altijd op. "Ja, goed gehoord." Ik knik. "Wat als we een goede recensie achterlaten. Dan is het toch volledig gepiept?" Ik glimlach.

De jongen bekijkt me en glimlacht kort terug. Hij begint te knikken en opent zijn mond, maar het geluid is niet bepaald kloppend.

"Ja, zo iets als fijn dat het homoglas omgespoeld werd en zo." Dante verpest de volledige sfeer. De jongen zijn gezicht vertrekt in een chagrijnige grijns en ergens merk ik dat wel allemaal niet zo heteroseksueel zijn als ik had verwacht.

"Jullie kunnen het biertje er wel van afwassen," hij klapt in zijn handen. "Ik leid jullie naar de keuken. Kom maar dames."

Ik geef Dante een dodelijke blik, die vol trots achter de jongen aan marcheert. Hij kent echt totaal geen schaamte. Ik gooi mijn blik op de grond en word de keuken in gebracht. Het bittere nasmaak van het vieze biertje helpt ook niet bepaald mee voor een positief gevoel.

"Was maar een uurtje af, dan zal het wel prima zijn." De jongen wijst naar een groot apparaat. "Je stapelt de borden en kopjes op, duwt ze door de afwasmachine en zet ze dan weer terug in de keuken. Succes." En zonder blikken of blozen... Oké, met een smerige blik naar Dante, verdwijnt hij uit de keuken. "Owja, en als jullie lopen te lantefanteren bel ik de politie." Is zijn laatste bericht.

Ik draai mij om en begin de kopjes in het rek te stapelen. Het zijn er belachelijk veel. Mijn handen grijpen naar de stenen kopjes en bordjes en ordelijk begin ik ze naast elkaar neer te zetten. Ik heb niet bepaald zin in een gesprek bij de politie omdat we een biertje van een paar euro niet hebben kunnen betalen. Ik duw het volle rek naar de vaatwasser en draai mijn hoofd over mijn schouders heen, waar ik Dante zie staan.

"Hé,' roep ik. "Breng jij de kopjes terug?"

"Ja, doe jij dat ff." Dante zijn blik zit bij zijn mobiel. "Ik heb het wel een beetje gehad met deze date."

Ik klap in mijn handen. "Schatje!" Roep ik met een brede glimlach. "Help je alsjeblieft even mee voor er vervelende dingen gaan gebeuren. Je weet wel. Met foto's.. Dat zou wel heel erg naar zijn." Ik begin mijn kin te bewrijven, zoals ik in films heb gezien.

Dante zijn blik wordt nog nosser. Hij pakt theedoek en slaat mij eerst ermee voor hij begint af te drogen.

Ik grijns kort om het aanblik en draai me weer om naar de kopjes. De bittere nasmaak blijft bovenkomen, maar ik blijf stapelen. Hoe sneller ik mijn best doe, hoe eerder ik hier weg ben. Hoop ik.

"Hé," Dante komt naast me staan met soepkommen in zijn handen. "Waar moeten deze heen?"

"Hmm, ja." Ik laat mijn ogen door de keuken glijden. Er staan vier andere mensen ons volledig staan te negeren. Ik klak met mijn tong en draai me om naar Dante. Hij kijkt me verwachtingsvol aan. "En?" Vraagt hij.

"Ben je achterlijk of zo. Ik sta hier toch ook nog maar net."

Dante draait zijn ogen en legt de soepkommen bij mij neer. "Dan doe je ze er nog een keer doorheen. Niemand die dat merkt."

Ik staar erna. "Dat.. is niet zo'n gek idee.." En daar gaan we. Ik smijt de schone was erdoor heen, Dante levert ze weer terug. Af en toe komt de jongen van net bij ons kijken en geeft ons een blik van waardering. "Jullie werken goed door," zegt hij wanneer Dante de borden afdroogt en ik de zoveelste schone rek erdoor heen smijt.

"Ja, het stapelt zich wel op hé.." Ik staar naar het vieze vaat wat met een seconde erger wordt.

"Het is ook een drukke avond." De jongen knikt ons toe. Hij is zich van geen kwaad bewust. "Maar jullie hebben je best gedaan. Jullie kunnen gaan."

Mijn mondhoeken krullen op. We hebben wel een paar keer dezelfde vaat erdoor heen gegooid. De viezigheid stapelt zich op, maar alsnog zijn ze tevreden met ons. Ik kijk even achterom naar Dante, die me met dezelfde grijns aankijkt. "Dat is heel gul van u," plotseling springt hij over naar een galante jongenman. Hij grijpt mijn hand beet en knikt vriendelijk. "Bedankt, wij gaan. De schone homovrije biertjes worden nog zeker in de recensie beschreven.' Dante trekt me mee naar buiten, waar we de eerste tien minuten voor het restaurant op de grond liggen van het lachen..

___________
Wat vonden jullie van dit hoofdstuk..

En wat vonden jullie van deze 'DATE'?