"Ik begrijp echt niet hoe je Julian zo ver hebt gekregen," Scarlett ligt op mijn bed. Haar ogen zijn iets bij elkaar getrokken wanneer ze naar mijn ontblote bovenlichaam aankijkt.

Ja meid, wordt hier maar is lesbisch van.

Moeilijk he?

"Hmm hm," ik hou een witte blouse voor me en staar in de spiegel. "Ik wist gewoon primaatjes dat Julian een zwak voor me had." Dan kijk ik naar Scarlett, die haar ogen rolt. "He, labzwans. Is dit iets?"

Scarlett negeert me compleet.

"Prima, ik weet heus wel wat je broer wilt.. Mij." Ik grijpt wat kleding uit van mijn welbekende kledingstoel en huppel naar de badkamer toe. Opgewonden grijp ik een washandje uit de kast en maak ik hem nat. Ik strip mezelf uit mijn kleding, om alvast te oefenen voor vanavond. Want ja.. We weten allemaal waar dit gaat eindigen.

Het washandje duw ik in mijn smoel.

Ik had nooit gedacht dat Dante dit voor elkaar zou krijgen. Ik had meer gedacht dat hij me na school zou ontvoeren en me zou vermoorden. Dat leek me gewoon meer zijn style. Maar nee. Hij beukte me aan de kant en gorgelde iets over de bioscoop om acht uur.

Mijn leven was spontaan een stuk mooier. En een blauwe plek rijker.

Maar boeie, ik ga uit met Julian.

Ik droog mezelf af en trek voorzichtig de uitgekozen kleding aan voor Julian. Het is een lekker zittend stof. Niet te opvallend, maar ook niet te voorzichtig. Precies goed. Mijn best doe ik zeker, maar het mag niet te opvallend worden.

"Tada," ik stap terug mijn slaapkamer in.

Scarlett legt haar mobiel aan de kant en draait haar hoofd mijn kant op. Haar wenkbrauwen vormen een frons en ik zie wat plukjes haar voor haar ogen vallen. "Je gaat in een pak?" Mompelt ze verbouwereerd.

"Tja," ik pak wat gel en begin mijn haar te doen. "Ik ga als een pakketje die hij s'avonds mag openmaken.. Suprise suprise wat zal ik mee hebben gebracht?"

Scarlett kijkt me geheel ontdaan aan.

"Ik wil niet spoilen maar het zit tussen mijn benen."

"Nou, dat was het dan." Scarlett komt overeind en grijpt haar telefoon. "Ik ga ervan door, het wordt me te ongemakkelijk." Ze steekt haar hand op.

"Wacht," ik grijpt der handen beet. "Verlaat me niet. Heb je nog advies voor me?"

"Hou je in bij mijn broer, wil je hier nog redelijk vriendschappelijk vanaf komen... En geen openingszinnen."

Ik trek een wenkbrauw op en laat der hand los. "We komen hier meer dan vriendschappelijk vanaf, wees niet bang."

Scarlett schudt haar hoofd. "Ik ben zo verward. Sinds wanneer wilt Julian met jouw op date.. En waarom heeft Dante je hierbij geholpen?" Op de terugweg van school vertelde ik Scarlett het verwonderde nieuws, en dat Dante ons gekoppeld had. Scarlett heeft de hele weg naar huis me aangekeken alsof ik zojuist bevallen was van een vijfling. Tienmaal herhaalde ze Dantes naam alsof ze een beroerte had.

Oke prima. Misschien had ik het blackmail gedeelte weggelaten en werd het ietsjes verwarrend.

Ik haal mijn schouders op. "Dante shipt het gewoon volledig."

"Ja, ik uh.." Ze schudt der hoofd. "Weet je zeker dat je dit wel moet doen, wat als ze iets van je willen.."

"Mijn geslachtsdeel zeker," ik knik begrijpelijk. Slim Scarlett. "Heb je condooms bij je?" Vraag ik dan ook.

Scarlett zucht diep. "Je bent.. ongelofelijk, ik ga ervan door." Ze steekt haar hand op. "En.. Je ruikt veel te sterk naar patfum." En dan verlaat ze verlaat de kamer. Prima, saaie doos.

"Oké, okéee" ik doe een laatste check in de spiegel, doe nog drie spuitjes parfum van mijn moeder op en loop dan de trap af, die naar de woonkamer leidt. "Mam, ik ga naar mijn date.'

Mijn moeder kijkt op vanaf de bank. "In een pak?" Vraagt ze. "En hoe ga je heen, met een limocine?"

"Meid, zie ik eruit alsof ik geld heb? Ik neem de bus."

Ze kijkt me achterdochtig aan. "Doe je voorzichtig? Niet te laat thuis?"

Ik knik. "Ik zal niet te laat komen." Beloof ik der. Daar maakt Julian vast wel werk van.

Ik zwaai der gedag en loop dan het huis uit. Met een gespannen gevoel in mijn onderbuik wandel ik in mijn pak naar het bushokje. Ik kan nog steeds niet geloven hoe Dante het voor elkaar heeft gekregen dat Julian met mij op date gaat. Maar toch..

Misschien zag Julian me toch onbewust ergens zitten..

Ik stap als een casual man de bus in en kies een plekje uit waar het minst kauwgom te vinden is.

Ergens voelde ik me een zwevend kaddetje. Of hoe die kids van tegenwoordig dat maar zeggen. Ik kan nog steeds niet begrijpen dat Julian ja heeft gezegd. En tegelijkertijd kan ik het helemaal voor me zien hoe Dante Julian heeft bedreigd met beide vuisten.

En nu. Nu is het moment daar dat ik Julian kan overtuigen van mijn liefde voor hem. Mijn handen trillen lichtjes en ik voel hoe mijn wangen een rode kleur aannemen.

Natuurlijk, Julian is misschien nog niet bepaald gek van me. Maar alles kan verandert worden.

Mijn ogen glijden naar buiten. Mijn benen wippen op en neer en de spanning slaat toe. Mijn hart raast bij het idee dat Julian en ik straks op date zijn. Ik ben op vele dates geweest, maar ik had me nog nooit zo verliefd gevoeld als nu. De vorige dates waren grotendeels een mislukking. Vaak geregeld via internet, vaak bestaande uit mensen die niet op hun foto's leken.

Maar goed..  Die laatste zat eraan te komen.. Ik had kunnen weten dat ik niet op date zou gaan met Justin Timberlake.

'Volgende halte, winkelstraat Hoeve.'

Ik smijt mijn vuist tegen de stopknop, wat enkele verbaaste gezichten oplevert. Een vrouw voor me raapt haar kind op en gaat ergens anders zitten.

Ik spring overeind als de bus zijn noodstop maakt en steek al glimlachend mijn hand op naar de busschauffeur. "Toedels, ik ga een beurt krijgen." En met die prachtige woorden stap ik de bus uit.

Mijn ogen glijden door de straat heen. Het is een paar honderd meter lopen naar de bioscoop. Snel check ik mezelf in een raam van een kledingwinkel. Mijn haar zit perfect onder het gel, het glinstert. Mijn pak is nog altijd geweldig en.. Moet ik jullie nog vertellen dat het gewoon helemaal klopt?

Nu maar hopen dat Julian geen rare dingen wilt doen zoals en afgezaagde survivletocht in deze kleding.

Ik begin op een drafje te lopen. Mijn hart bonkt in mijn keel wanneer ik naar de bioscoop loop, richting het witte bankje. Iemand zit met de rug naar me toe, cappuchion op zijn hoofd. Ik kan vanaf een afstand al zien dat dit sexy figuurtje Julian moet voorstellen.

"He!" Ik leg mijn hand op zijn schouders en begin met mijn zorgvuldig bedachte openingszin. "Mag ik jouw exclusieve pokémon eens zien?"

Een diepe zucht komt onder de cappuchon vandaan. Julian draa-

"O MIJN GOD!" Ik trek mijn hand terug. "JOUW EXCLUSIEVITEIT IN JE BROEK HOEF IK NIET TE ZIEN!" Ik hap naar adem.

"Mooi," zegt Dante redelijk gepikeerd. Snap ik wel trouwens, hij wilde ook graag een beurt.

"Waar is Julian?" Mijn ogen glijden door de straat heen. "Ik ben misschien wel laat, casual laat. Maar Julian is ondertussen te laat."

Dantes ogen glijden over mijn pak heen. Hij trekt een gezicht en schudt zijn hoofd. "Waarom.." Mompelt hij in zichzelf voor hij een zucht uitblaast. "Julian komt niet meer."

Ik staar naar Dante. "Wat dan, is ie dood?"

Dante schudt zijn hoofd en laat zijn hoofd in zijn handen zakken. "Hopelijk, de klootzak zag er vanaf. Op het laatste moment. Wat trouwens niet zo gek is want ik bedoel maar.. Wie komt er in hemelsnaam in een pak naar zijn eerste date?" Hij kijkt afkeurend mijn kant op.

"Pardon?" Ik trek mijn wenkbrauw op. "Ik heb mijn best gedaan hoor. Dat kan ik van jouw niet zeggen. Date is niet eens komen opdagen."

Dante draait zijn ogen. "Tuurlijk doe jij je best, je bent een fag."

"Interessant.." Ik duw mijn vinger tegen mijn lippen aan en staar naar Dantes gezicht. Hij kijkt me met samengeknepen ogen aan, een kleine grijns op zijn smoel. "Weetje wat ook interessant is? Jij. In Scarlett haar boxershort."

Zijn houding verandert direct. Hij springt overeind en snuift diep. "Dacht het niet," zijn stem wordt lager. "Als je dat flikt dan vermoord ik je."

"Tuurlijk doe ik ook m'n best voor die foto, als fag. Ik plaats er een leuk filtertje erover heen."  Ik haal mijn schouders op. "Maar jij had me wel dergelijk een date beloofd." Ik trek mijn wenkbrauwen op.

"Prima," hij grijpt me bij mijn arm beet en sleurt me letterlijk de straat over. Ik hap naar adem en probeer uit zijn sterke grip te komen, maar het lijkt onmogelijk. Zijn hand zit om mijn arm heen geklemd. "Vermoord me niet!" Krijs ik met hulpeloze ogen.

Niemand op de wereld lijkt het op te merken, want Dante komt er ongeschonden vanaf. En hiermee bedoel ik dat we bijna een steegje inkomen.

"Hier," hij smijt me bijna De Italiaan naar binnen en grijpt mijn hand beet. Zonder blikken of blozen kijkt hij de vrouw aan die voor ons staat. Haar ogen staan lichtelijk verbaast. "Tafel voor twee," zegt Dante.

De vrouw knikt.

Mijn adem stokt wanneer Dantes ogen zich in de mijne grijpen. "Je wilde een date. Hier krijg je een date," fluistert hij naar me.

O mijn...

God..?

---
Hehehehe, hopelijk vinden jullie het boek nog leuk:)