Ritsu x Reader
-Ne! Ne! {Imię}-Chan!! Widzisz? To my!!
-U. To jest Yui, to Mio a to, Tsumugi i Azusa?
-Tak! Właśnie!! I wiesz co? Fajnie by było gdybyś ty też do nas dołączyła!!
-Wiesz, nie wiem czy się nadam. Nie gram na żadnym instrumęcie. A do tego wyjeżdżam na stałe do Wielkiej Brytanii.
-Oj no, nie marudź fajnie będzie!!
-Przykro mi ale nie wstąpię do waszego klubu. To dla mnie za dużo. Ritsu? Mam tylko jedno pytanie. Będziesz utrzymywać ze mną kontakt?
-Jasne! Przecież jestem twoja przyjaciółką!
-Dziękuję. - Właśnie tak wygladały ich rozmowy jeszcze parę lat lemu. Teraz {Imię} żełuje, że nie wstąpiła do HTT. Pracuje w banku dobrze zarabia, jednak brakuje jej Ritsu. Oczywiście ma swoje przyjaciółki z Wielkiej Brytanii, ale to co innego niż Ritsu.
Ritsu nawet w wieku 20 lat potrafiłaby zachowywać się jak 15-latka. {Imię} wiedziała, że Ritsu jest teraz sławna przecież wszędzie się o nich mówi. {Imię} wracała właśnie z pracy samochodem. Włączyła radio i usłyszała piosenkę HTT. Zrobiło jej się smutno.
"Pewnie mnie już nie pamięta." Pomyślała. Zaparkowała samochud przed domem i weszła do swojego azylu.
-Ah,wreszcie w domu.- Do {Imię} podszedł kot z obrożą za której zawieszone było złotko z napisem {Imię kota}.-Pewnie jesteś głodny {Imię kota}. Chodź nasypiey Ci coś do jedzenia. {Imię} poszła nasypać karmy dla swojego pupila jednad zobaczyła niesamowity pożądek w kuchni i pęłną miskę kota.
-Co tu się stało? I j-jak...-Usłyszała dosyć głośny hałas z pokoju na gurze. Szybko pobiegła do pokoju z którego dochodził dźwięk. Weszła tam i zobaczyła Ritsu leżącą na jej łużku.
-Ritsu?! Co ty tutaj robisz?!
-A {Imię}-Chan. Hyaaaaa. Daj jeszcze trochę pospać.~
-Nie ma mowy! Co ty tutaj robisz!?
-Wyjechałyśmy tutaj na koncert i przy okazji odwiedzić Ciebie.
-Ale jak ty tutaj weszłaś!?
-Pamiętasz jak kiedyś bawiłyśmy się w szpiegów i uczyłyśmy się otwierać okna?
-... zaraz. Jesteście tutaj na stałe?
-Nie. Chodź tu {Imię}-Chan.- {Imię} wykonała rozkaz i podeszła do łóżka w którym leżała jej przyjaciółka. Ritsu pociągnęła ją za rękę i razem zaczęły się śmiać. Opowiadały sobie o dawnych czasach, co robiły przez tyle lat i jeszcze o różnych rzeczach, aż w końcu zasnęły.
Vee! kolejny szocik! Mam nadzieję, że się podoba! ^^
Hasami_Neko-Chan~
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro