Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

05《Nash》

Narra _____

Termine de hacerme una taza de café en la concina.

Suspire.

No podíamos seguir así..... estábamos cada vez mas distanciados y todos los días era una pelea nueva, la mayoría de las veces el por el trabajo; ambos trabajamos demasiado y cuando alguno de los dos está desocupado el otro no le presta atención por seguir con lo suyo.

Pero hoy era distinto, ambos teníamos el día libre, hoy no discutimos, estaba todo tranquilo y ahí me puse a pensar: ni siquiera cruzamos una palabra, ni siquiera nos miramos; es más, el aún seguía en la cama.

Fui a la habitación, dejé mi taza sobre una de las mesitas de luz y me acosté a su lado mirándolo. No había cambiado nada, seguía igual que cuando nos mudamos juntos. Y yo seguía igual de enamorada, a pesar de cada pelea, a pesar de lo frio que podamos ser.... Yo lo amaba.. y lo extrañaba; Una lagrima cayo por mi mejilla, en verdad lo extrañaba.

Por un momento creí que él seguía dormido, pero me di cuenta de que su respiración no era tranquila, era entrecortada, como la de una persona cuando llora.

- ¿Amor? – Susurre y acaricie su cabello. El abrió sus ojos y note que estos estaban rojos, definitivamente había estado llorando -¿Qué pasa? ¿Por qué lloras?

El, instantáneamente me abrazo y yo le correspondí sin pensarlo. Como extrañaba esto...

- Pasa que te extraño...- Susurro en mi oído y luego nos separamos para así poder vernos a los ojos

-Yo también te extraño muchísimo mi amor – Dije con mis ojos cristalizados

-Lo siento –Dijimos al unísono

- Por no prestarte atención..- Seguí.

- Y por las peleas – Finalizo el

Sus ojos volvieron a ponerse rojos y derramaron algunas lagrimas.

- ¿Y ahora porque lloras bebe?...-Dije, esta vez, acariciándole la mejilla

- Es que.... Yo.. solo no quiero perderte........

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro