Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Pietro Maximoff

Dedicado a: Hxllxnd & sarahash1234
No podía dejar de reír😂😂😂


-Por Dios Pietro. Eres muy infantil.

-Pir Diis Piitri. Iris miy infintil.

-Basta- le dije.

-Bisti- el reía y yo intentaba ahogar una risa.

-Ya. Si continúas con esto... entonces...- me quedé pensando.

-Yi. Si quintiniis quin isti.... intincis...

Lo miré mal. Luego sonreí maliciosamente y Pietro me miró confundido.

-Bueno- me puse de pie- Iré a ver a Steve.

Pietro se puso morado y luego palidecio.

-Pues entonces ve a darle un beso a tu querido Steve- ahora se hizo el indignado y yo intentaba no reír.

-¿Estás seguro?

No dijo nada. Se cruzó de brazos y me dio la espalda.

-Bien.

Salí de la habitación y caminé hasta el gimnasio, ahí estaba Steve entrenando.

-Hola Steve- le sonreí y él dejó de golpear el saco de box.

-¿Qué hay ____?

-Nada. ¿Te puedo pedir un favor?- sonreí.

-Claro.

Steve se quitó las vendas de las manos y caminó hasta donde yo.

-Digamos que acabo de "pelear"- hice comillas- con Pietro. Y bueno le dije que vendría contigo y te daría un beso.

-¿Me darás un beso?- levantó una ceja.

-No realmente. No te emociones paleta. Sólo te quería pedir que fingieras como que si.

-Ahmmm... claro.

-Gracias.... ¿Quieres comer?

-Claro. Pero tú preparas la comida.

-Ahhhhh.... mejor hay que pedir pizza.

Steve rió.

-Iré a cambiarme. Te veo arriba.

-Está bien.

Salí del gimnasio y fui a la cocina. Ordene una pizza y me quedé ahí esperando a Steve.

-¿¡Enserio lo besaste?!- Pietro estaba frente a mi gritando.

-No grites- le dije con calma.

-Dime si lo besaste- habló más tranquilo pero con notable enojo.

-Pues... tu no me lo impediste y bueno, es el capitán Rogers- sonreí.

Pietro golpeó la mesa detrás de él con tanta fuerza que me asusté. Sus ojos se cristalizaron, comenzó a ponerse rojo. Me sentí culpable en ese momento.

-P... Pietro- toqué su hombro.

-No puedes besar a ningún otro hombre que no sea yo- me tomó de las mejillas y me besó con fuerza.

Nos separamos un poco, nuestras narices se tocaban.

-No lo besé - dijeven un susurro.

-Lo sé- sonrió sobre mis labios.

-Eres un idiota- reí.

-Así me amas.

-Desgraciadamente si.

-Creo que ya no es necesaria mi presencia- Steve llegó.

-Largo de aquí paleta- dijo Pietro.

-Pero yo me quedaré con la pizza- Steve se marchó.

-Te amo- le dije

-Yo te amo más- Pietro unió sus labis con los míos.

-Por Dios, en la cocina no- Tony hizo una mueca.

-Pir Diis, in li quicini ni- hablamos Pietro y yo a la vez.

-Qui inmidiris- dijo Tony con voz graciosa y se marchó.

Soltamos una carcajada.












Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro