Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Roscal (Ronald en Pascal)

Ronald p.o.v.

Blij stap ik mijn bed uit. Het is vandaag precies 5 jaar geleden dat ik en Pascal elkaar hebben leren kennen. Oftewel, ik en Pascal vandaag precies 5 jaar ken. Ik kijk naar de brief die op mijn bureau ligt. Ik pak hem op en stop hem in mijn tas, daarna kleed ik me om en loop maar het station. Daar aangekomen koop ik een broodje bij de Subway en wacht totdat de trein komt.

Tijdens de reis zie ik gelukkig weinig fans. Ik doe zuchtend mijn koptelefoon en en zet muziek op. Totdat iemand mijn naam schreeuwt. 'Nooit gedacht jou weer tegen te komen.' Zegt de jongen. Ik realiseer me dan pas wie het is... het is: Dylan. Hij trekt me via mijn kraag omhoog en zegt:' Nu kom je niet meer van me af.' Hij slaat me in mijn gezicht en ik voel mijn neus bloeden. 'Jij hebt alles verpest!' Schreeuwt hij tegen me. Dan pas zie ik de tranen in zijn ogen, maar ik heb geen tijd om tegen hem te praten. We worden al snel uit elkaar gehaald en de mensen zijn bezorgd om me. Ik zeg dat alles goed gaat en ga dan weer zitten.

'Ronald!' Hoor ik iemand schreeuwen wanneer ik de trein uitloop. Ik voel gelijk twee armen om me heen en ik zie Pascal. 'Wat is er gebeurd?' Vraagt hij. 'Een pester.' Zeg ik. Ronald tilt me op en zet me op een muurtje en gaat dan naast me zitten. Hij vraagt:' Heb jij een zakdoekje.' 'Ja, in mij tas.' Maar als ik de woorden uitspreek bedenk ik me al snel, maar niet snel genoeg. Pascal had mijn tas al. 'De brief...' Dat is het enige waar ik aan kan denken. Pascal pakt een pakje zakdoekjes uit mijn tas en ook de brief. Hij vraagt:' Wat is dit?' 'V-Voor jou...' Zeg ik zacht. Hij legt de brief naast hem neer en veegt eerst het bloed van mijn gezicht. Daarna pakt hij de brief en vraagt:' Mag ik hem lezen, want er staat mijn naam op.' Ik knik en bloos. Hij opent de brief en begint te lezen. Ik sluit mijn ogen en voel heel kort twee lippen op de mijne. 'Ik houd ook van jou.' Zegt Pascal wanneer ik mijn ogen weer open doe. Ik bloos en omarm Pascal. 'Dankjewel.' Zeg ik zacht terwijl Pascal rondjes maakt over mijn rug. 'Geen probleem.' En dat was het laatste wat ik hoor voordat ik in slaap val.

Binnenkort komt een one shot over Djurmaine...
Iedereen die al rond 2011/2012 YouTube kijkt (wat ik zelf ook doe)
Die kent Jurmaine wel...

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro