Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Ronald {Dream}

Ronald p.o.v.

'Ja man... Echt geweldig!' Zeg ik tegen Wilbert. 'Ronald, waar heb je het over?' Vraagt hij. 'Was dat niet het antwoord op je vraag?' Wilbert zucht en zegt:' Nee, waar zit je met je gedachten?' Je kan beter vragen waar niet... 'Uhm sorry... ik moet gaan.' Ik sluit mijn Teamspeak af en loop naar beneden. Iedereen is weg, dus ik ben alleen thuis. Ik hoor dat ik en appje krijg. Ik pak mijn telefoon erbij en ga kijken.

Jer: YOOOOOOOW

U: Hey

Link: Mogen ik en Joost iets vertellen?

Joost: We hebben wat samen!!

*u heeft de groep verlaten

Boos kijk ik naar mijn mobiel. Iedereen heeft iemand! Behalve ik. Ik smijt mijn mobiel in een hoek en ga TV kijken.

Het is nog maar een uurtje nadat ik TV ben gaan kijken of ik word al weer gebeld. Ik neem de telefoon op en zeg:' Hey.' 'Ronald, moest dat?' 'Wat?' 'Uit de groep gaan.' Oh ja... dat was ik alweer vergeten. 'Ja!' 'Jaloers?' Vraagt Jeremy met een sowieso een grijns op zijn gezicht. 'Misschien...' zeg ik zachtjes. 'Je hoeft toch niet jaloers te zijn op een stelletje homo's?' Wow... nooit gedacht dat Jer zo gemeen zou zijn. Ik hang op en denk nog even na over het gesprek. Zou Jeremy het echt menen? Is hij echt zó gemeen?

Rond een uur of zes begin ik honger te krijgen. Ik doe de pizza in de oven en kijk op facebook. Dan zie ik iets wat ik liever niet wou zien. Twee jongens... hebben zelfmoord gepleegd... en precies een paar seconde daarna gaaf de groepsapp als een malle te keer over dat Joost en Link zelfmoord hebben gepleegd. Tranen rollen over mijn wangen... komt dit door ons? Omdat we zo gemeen hadden gereageerd. Ik hoor de bel en loop naar de deur en open hem. De moeder van Link staat er. Haar ogen zijn rood en geeft me een brief. Daarna loopt ze snel weer weg. Ik open de brief en begin te lezen.

Hallo Ronald.
Je kent ons nu al zo lang...
En wij jou en we hadden nooit gedacht dat je zoiets zou doen.
Samen met Jeremy, Duncan en een paar anderen hebben jullie ons laten zien dat we onszelf niet mogen zijn.
Dus... we gingen maar weg.
Ik hoop dat alles nu beter is nu we weg zijn...

Met (andere) vriendelijke groet
Link en Joost
(JoLi)

Tranen vallen op het papiertje. Ik zie de geesten van Link en Joost gewoon voor me. Hoe aardig ze altijd waren tegen iedereen... en nu zijn ze weg. Huilend laat ik mezelf wakker... kon dit niet gewoon een nachtmerrie zijn?

Zwetend word ik wakker. Het was een nachtmerrie! Ik open Teamspeak en begin samen met Wilbert een gesprek. Mijn gedachtes zijn er niet helemaal bij vanwege die nachtmerrie. 'Ja man... Echt geweldig!' Zeg ik als hij een vraag stelt maar die ik niet hem gehoord. Dan pas schrik ik... dit gaat echt precies zo als in mijn droom. Snel sluit ik Teamspeak af en laat mezelf vallen op bed. Alsjeblieft... laat het niet meer dan een nachtmerrie zijn. Huilend kijk ik naar een foto van Joost en Link. Ze leven nu nog... en ik zal zorgen dat dat zo blijft!

I know, hij is f*cking slecht....
I'm sorry

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro