Po raz kolejny Biedronka i Czarny Kot pokonali moją małą, przebiegłą Akumę, wyczuwającą nawet najmniejsze zwątpienie. Smutek, żal, złość, potępienie, upokorzenie, poczucie winy i chęć zemsty. Wszyscy mogą pomyśleć, że robię to tylko dla miraculi i ich mocy, ale to nie jest jedyną prawdą. Po części mają rację, dzięki ich połączonej mocy, chcę odzyskać moją żonę, ale to nie wszystko. W drugiej połowie chcę pokazać ludzią, że znęcanie się nad innymi może doprowadzić do czegoś złego. Gdy jako " złoczyńcy " mogą się zemścić nad ich prześladowcami, pokazują im jak oni się czuli. Czasami zadziała, lecz czasami nie. Niektórzy ludzie są zbyt egoistyczni by to zrozumieć, iż nie widzą nic poza czubkiem własnego nosa. Nie umieją niczego dostrzec, gdyż są popychani pychą i wyższością. Ale zdarza się też, że po prostu nie chcą tego w ogóle zauważyć. Zostali potępieni przez ludzi i los. A, że czas ich skrzywdził, chcą wyładować swój żal, złość i smutek na tym co najczęściej staje nam na drodze. Ludzie. Co prawda, zranił ich los, ale nie mają prawa krzywdzić innych. Krzywdząc innych, krzywdzimy samych siebie. Mogłoby się postawić w sytuacji, że znów zaczynają się nad nami znęcać. Lecz tego nie da się zauważyć. To chcesz kryć w sobie. Nie pozwalasz mu wyjść na światło dzienne, a jednak nosisz to od razu przy swoim sercu. Znęcasz się nad innymi, żebyś znowu nie został celem potępień, żeby zapomnieć. Lecz jak byśmy bardzo chcieli, nie zapomnimy. Nie można zapomnieć blizny na sercu. Ranny mogą się zagoić, ale blizny zostaną z tobą na zawsze.

-Pik! Pik!

Moje miraculum zapikło. Chciałbym gdzieś się teraz zchować, lecz nie mam takiej możliwości. Jestem sam. Nie mogę już się nazwać ojcem. Za mało czasu mu poświęcam. Ba, nawet wcale. Ciągle zapełniam mu cały dzień zajęciami, żeby nie myślał o niej. Ale to ja potrzebuje pomocy. Adrien. Tak bardzo mi ją przypominasz, że nie mogę pozostać w jednym pomieszczeniu razem z tobą nawet na 5 minut. Rozklejiłbym się. Muszę pozostawić kamienną twarz i chłodne oczy. To dla twojego dobra. Droga Aurore, jesteś nam bardzo potrzebna. Bez ciebie ten dom na zawsze pozostanie pusty, tak samo jak moje serce.

Moin!!!
Hej!!!
To mój pierwszy One-shot i ogólnie co napisałam. Jak widzicie opowiadanie jest o waszym (najczęściej) znienawidzonym "Gabrielku" z jego perspektywy. W tym One-shot'cie chciałam zawrzec, że nie wszystko jest takie, jakie nam się wydaje. Większość ludzi może pomyśleć, że to bzdura. Może nawet tak jest. Ale nie oceniaj książki po okładce. Na pierwszy rzut oka zawsze i wszystko jest inne. Trzeba zajżeć w głąb, by zrozumieć.

Wasza
LadyPariss11

P.S.
Ta książka powstała dzięki gosiaxz. Przy twoich nominacjach zawsze coś mi wpadnie do głowy. Więc tego One-shot'a dedykuję tobie ♡♡♡