Andrew Paredes, pangalan ng lalaking Gusto kong maangkin. Ngunit tila isang milya ang agwat namin kahit na parehas lang ang aming estado sa buhay.

----
Lagi ko siyang pinagmamasdan sa malayo, hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko kapag nakikita ko siya lalo na ang kanyang katawan na alagang alaga sa pag-gym.

Para akong tinatawag ng katawan niya at hindi ko mapigilan ang sarili ko na makaramdam ng ganitong pakiramdam. May gusto akong gawin ngunit hindi pwede.

Isa lang naman akong bakla at hindi ito alam ng aking mga magulang, alam kong hindi nila ako matatanggap sa oras na malaman nila ito. Lalo na si papa na 'galit sa mga bakla'.

Matagal ko ng itinatago ito pati na rin ang paghanga sa mga lalaking nakakasalubong ko.

Madalas ang target ng mata ko ay ang mga lalaking gwapo at malaki ang hinaharap.

Isa 'to sa mga kahinaan ko ngunit dito ko natutunan na maging matapang. Tapang na pigilan ang sabik na nararamdaman ko. Dahil BAWAL!

"Huston, ibili mo nga ako ng milo at itlog sa tindahan." utos sa akin ni mama, itinabi ko ang cellphone ko at kinuha ang pera kay mama.

"Dalian mo tonton, baka matagalan kapa!" sigaw ni mama, "Opo ma."

Lumabas na ako ng bahay. At sa paglalakad ko nakita ko si Andrew, halos mataranta ako at hindi ko alam ang gagawin ko.

Kaya kahit naiilang ay naglakad ako at pasimpleng tumitingin sa kanya. Ang gwapo niya talaga at halos hindi ko makaya ang nakikita ko, dahil hapit na hapit ang suot nitong white t-shirt sa katawan niyang mala-machete.

Napuna ko rin ang bukol sa kanyang pantalon. Shit hindi 'to pwede.

Hindi ko maiwasang makaramdam ng pamilyar na pakiramdam. Ganitong ganito 'yon kapag nakikita ko siya.

Pagnanasa.

Umiwas ako ng tingin at bumili na lang ng itlog at milo. Baka masermonan nanaman ako mamaya.

Sa pagdaan ko sa pwesto niya kanina wala na Ito, siguro may pumasok siya sa school. College student na siya.

Nakarating naman agad ako sa bahay at iniabot kay mama ang inutos niya, may kaunting sermon pa dahil ang bagal ko raw bumili.

"Pumasok kana sa kwarto mo! Tatawagin ko nalang kayo ng kuya mo." Sabi ni mama kaya naman pumasok na ako sa kwarto at nilock ito.

Kinuha ko ang cellphone ko at binuksan ang gallery, kinuha ko muna ang earphone ko at plinay ko ang isang M2M na video. Sa panunuod ko ay pinag-initan ako kaya agad akong nagkumot at ibinaba ang aking salwal.

Shit, ang lagi ng ano niya. Kailan Kaya ako makakatikim ng ganyan? Ayan ang nasa isip ko.

Hinawakan ko ang pinakaibabang parte ko at sinimulang itaas baba ito, habang ginagawa ko ito ay iisang tao lang nasa isip ko walang iba kundi si Andrew.

Iniisip ko na gumagawa kami ng himala at siya ang nasa likod ko na pinapasaya ako.

Masarap sa pakiramdam. Ipit na ungol lang ginawa ko baka marinig ako sa labas. Dumating na ako sa puntong lalabas na ang init na nang-gagaling sa pusod ko kaya hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa at ito ay ipinutok sa tiyan ko.

Ugh. Sarap!

Agad akong nagpunas ng tissue dahil baka maamoy ako ni mama. Medyo napagod ako sa ginawa ko kaya naman ay naisipan ko munang pumikit.

"HUSTOOOOOOOOOON!" Nagising ako sa sigaw ni mama kaya dali-dali akong lumabas ng kwarto.

"Bakit ma?" Tanong ko rito ngunit pinagsingkitan niya lang ako ng mata.

"Aba tanghali na dudong! Wala ka bang planong kumain?"

"Meron po." Sagot ko naman, napabuntong hininga nalang ako. At pumunta ng banyo para magmumog bago humarap sa kanila.

Wala si papa dahil maaga siyang umaalis ng bahay para mamasada, samantalang si mama ay nasa bahay lang.

Si kuya Neil naman ay mamaya papasok na sa trabaho niya.

Gwapo si kuya kaya minsan hindi ko maiwasan na pagnasaan siya at tignan ang katawan niya at palihim na sinisiyasat ang kanyang kalakihan.

"Neil, may pasok ka diba? Dalhan mo naman ako ng pagkain na dinala mo noon." Request ni mama, agad namang tumango si mama.

"Bukas nalang ma, hindi muna ako papasok dahil gusto ko munang magpahinga." sabi nito. Agad naman itong sinang-ayunan ni mama.

Si kuya Neil ay nagtratabaho sa isang restaurant dito sa Cavite. Isa siyang manager kaya malaki ang naibibigay niya kay mama kapag dating nang sahuran, inaabutan niya rin ako ng panggastos ko.

Mabait at maalaga si kuya.

"Bro, ano laro tayo?" Bwelta nito, mahilig kaming maglaro ni kuya sa kwarto niya kaya hindi maiiwasan na makasira kami ng gamit noon.

"Sige ba kuya." Sagot ko. Iniwaksi ko muna ang pagnanasa ko kanya kahit na masama 'yon dahil kadugo ko siya.

"Kumain muna kayo, oo nga pala aalis muna ako kayo muna bahala rito." sabay kaming tumango ni kuya.

Mabilis lumipas ang oras at nandito na kami sa kwarto ni kuya, pinagmamasdan ko lang siya na magsalang ng CD. Akala ko maglalaro kami.

"Bro, manuod nalang tayo." Sabi nito at tumabi siya sa akin at plinay na.

Napatakip ako ng mata ng makita ko ang palabas na isinalang ni kuya.

"Ano kaba bro? Kj mo!"

"Kuya 17 palang ako." sabi ko dito.

Nginisian niya lang ako na parang may gusto siyang ipahiwatig.

"Walang kaso."

Kahit naiilang ay hinarap ko ang TV at pinagmasdan ang isang scene na lalaki sa lalaki. Fuck!

Nang-iinit ako sa pinapanuod ko at hindi ko maiwasang tayuan kaya naman gusto ko munang lumabas upang maibsan itong nararamdaman niya ngunit hinila ako ni kuya.

May iba akong naramdaman ng hawakan niya ang kamay ko.

Kuryente.

Ang init na ng kamay niya, "Samahan mo muna ako bro." Iba na ang tono ng boses niya malumanay ito at parang bagong gising.

"Ton, alam ko ang sikreto mo." Napalingon ako sa sinabi niya, anong alam ni kuya. Sana hindi ang bagay na 'yon. Hindi ako nagsalita hinayaan ko lang siyang ituloy ang sasabihin niya.

"Alam kong may pagnanasa ka sa akin kahit na kuya mo ako." halos kinilabutan ako sa sinabi ni kuya, masyado na ba akong halata.

"Pero huwag kang mag-alala, safe ka sa kin.... In one condition!" dugtong nito.

"A-Ano 'yon kuya?" Hindi ko maiwasang mautal.

"Gawin natin ang ginagawa nila at kapag pumayag ka tutulungan kita kay pareng Andrew." sabi nito, naguguluhan ako.

Bakit? Bakit ganito ngayon si kuya. Oo gusto kong masubukan ngunit magkapatid kami at nabanggit niya pa si Andrew.

"Pero.." hindi ko natapos ang sasabihin ko dahil agad siyang nagsalita.

"Ngayon lang 'to." bulong nito sa taenga ko.

Nakakakiliti at aminado siyang Nadala siya.

Dahan dahan inilapit ni kuya ang mukha niya sa mukha ko at idinampi ang labi niya sa labi ko.

Kinagat niya ang labi ko kaya agad akong napanganga at doon niya pinasok ang dila sa bibig ko.

Sinabayan ko na siya sa paghalik at labis niya iyong kinatuwa.

Bumaba ang halik ni kuya sa leeg ko at napangiwi ako ng sipsipin niya ang balat ko, masakit parang may namumuong dugo.

"Uhm!" ungol ko.

Pagkatapos niya akong hubaran ay naghubad na rin siya, doon ako unang nakakita ng kalakihan ng isang lalaki.

Ibang excitement ang naramdaman ko. Malaki, Mahaba at mataba ito. Kakayanin ko ba?

"Isubo mo bro." sabi nito, mabuti nalang marunong ako dahil sa mga pinapanuod ko. "Ang sa-sarap!" sabi ni kuya, mas binilisan ko pa bago niya ako pahintuin.

"Humiga ka at bumuka ka." Sinunod ko siya at nagulat ako ng hilahin niya ako sa dulo ng kama. Ginalaw niya muna ang kanyang kalakihan bago niya ito itutok sa kasikipan ko.

"K-Kuya?"

"Dadahan-dahanin lang natin Ton." sabi nito, this is my first time.

Sa unang galaw ni kuya ay hindi napasok dahil sa maliit ang akin kaya itinutok niya ulit ito at siya naman ay napapikit.

Halos mapasigaw ako sa sakit na nararamdaman ko, binigla niya. Hindi ko kaya, ayaw ko na. Tumulo ang luha ko dala ng kirot sa kanyang pang-upo.

"Don't move... Sa una lang masakit pero masasanay ka at masasarapan din." sabi nito. Oo tama siya dahil ilang minuto ay hindi na masakit kaya dahan dahan niyang tinanggan.

At may nakita siyang dugo. Hindi na siya virgin at ang kuya niya ang nakauna sa kanya.

Muling ipinasok ni kuya at binayo ako hanggang nakailang posisyon kaming sinubok bago niya ako paluhurin sa harap niya habang nagbabati.

Pigil na ungol ang pinapakawalan niya.

Agad niyang isinubo sa akin ang kalakihan niya at nakaramdam ako ng isang mainit na likido SA kanyang bibig. Sinaid niya ito at dahil first time ay nilunok ko itong lahat.

Nagulat pa si kuya per kalaunan ay  ngumiti din. Pinabalik niya ako sa kwarto at lumipas ang maghapon na parang walang nangyari.

Hindi ko ito makakalimutan. Bago ako matulog ay nagfacebook muna ako at nakita ko ang bagong post ni Andrew na half naked. Kitang-kita ang kanyang naglalakihang tinapay at braso.

Soon, mapapasa akin ka rin!

Maaga akong nagising at ramdam ko ang sakit ng aking pang-upo.  Pakiramdam ko mahihirapan ako na maglabas ng sama ng loob nito.

Pagkalabas ko ng kwarto ay agad kong nakita si kuya na nasa sana na may kausap na lalaki. Hindi ko makita ang mukha dahil nakatalikod ito.

"Good morning kuya." Bati ko sa kanya.

"Andyan na pala ang kapatid ko, halika rito."

Nahihiya man ay lumapit parin ako kay kuya, nagulat naman ako sa lalaking kausap niya. Andrew!

Hindi nga talaga nakakalimot si kuya sa usapan namin, Ito ang gusto ko kay kuya e. Masyadong supportive.

Naalala ko pa noon.

"Bro, ano na? Dalian mo diyan kailangan maaga ka sa school mo." Sigaw ni kuya. "Teka po!"

Lumabas ako ng kwarto at sinalubong ako ni kuya.

"Mabuti naman tapos kana bro, halika na! Baka hindi kana masabitan ng award nako." napangiti naman ako sa sinabi ni kuya.

Ngayong araw ang recognition namin at si kuya ang nagpresinta na samahan ako.

"Huston Lyon Tan" sigaw ng aming principal. Umakyat na ako kasunod si kuya, si kuya ang nagsabit sa akin ng medal at bakas sa mukha niya ang pagkaproud sa'kin.

Dinala ako ni kuya sa Mcdo at doon kumain. Treat niya daw dahil ang dami kong medals at certificate na nakuha.

"Bro, pagpatuloy mo 'yan dahil may magandang patutunguhan 'yan. Basta bro huwag mong nakalimutan na andito lang ako, kami nila mama na handang suportahan ka."

Noon at ngayon ay hindi parin magbabago si kuya. Mamaya ay hindi siya makaimik na makitang lumapit sa kanila si Andrew.

"Bro si Andrew, pare si Huston kapatid ko." Pagpapakilala ni kuya sa aming dalawa.

"Hi." Bati nito sa akin, ngumiti lang ako dahil hindi ako mapaniwala na nasa harapan ko ngayon ang lalaking gusto ko.

"Teka maiwan ko muna kayo." paalam ni kuya at agad niya na naman akong sinenyasan at agad ko rin namang naintindihan.

"Ikaw pala ang kapatid ni Neil, kamusta ka naman?" Tanong nito.

"Okay lang naman, ikaw ba?"

"I'm okay lalo na ng makita kita." sabi nito at nagulat ako sa sinabi niya.

Anong ibig niyang sabihin?

"Ha?"

"Wala... Mauna na nga pala ako, btw pwede ko bang mahingi ang numero mo?" nabigla ako sa sinabi niya ngunit hindi na ako nag-inarte pa at agad na tinipa ang number ko sa cellphone niya.

"Thanks." naglakad na ito palabas ngunit sumulyap siya sa akin at ako ay kinindatan.

Agad akong pinamulahan dahil sa ginawa niya mabuti nalang sarado na ang pinto.

Pumasok ako sa kwarto ni kuya at ng makita niya ako ay ginawa na namin ang kababalaghan.

Ganito lagi ang set-up namin ni kuya kada aalis siya ng bahay, Gagamitin niya muna ako bago siya pumasok sa trabaho. Okay lang ito sa akin lalo na't nag-eenjoy ako. Hindi ko din maiwasang isipin kung parehas ba ng ang kalakihan ni kuya at ni Andrew.

Sa pagmumuni-muni ko ay nakatanggap ako ng text mula sa unknown number.

Nireplayan ko ito at tinanong kung sino, pero imbis na magreply ay nagrehistro ang numero niya sa cellphone ko.

"Sino 'to?"

"Its me, Andrew!"

"Oh, H-Hi bakit ka napatawag?"

"Wala, namiss kita agad." sabi nito, masyado siyang mabilis. Hindi ko akalain na may ganito din pala siyang side. Siguro bisexual siya!

"Loko. Ano nga?"

"Namiss nga kita."

"We?"

"I'm serious."

"Oh? Hi Serious, I'm Huston!" sabi ko, siya raw si serious e. Narinig ko naman ang paghalakhak niya. Ang sarap pakinggan ang pagtawa niya.

"Nice one babe, ah teka may gagawin lang ako." paalam nito.

"Sige. Take your time!" sabi ko bago ko ibaba ang cellphone ko.

Ibinagsak ko ang katawan ko sa kama at nagpabuntong hininga ng ilang ulit.

"Hustoooooon!" malakas na sigaw ni papa sa labas ng kwarto ko, ngayon ko lang marinig si papa na sumigaw at parang galit pa ito.

"Ano ba Arthuro, huminahon ka nga!" narinig kong saway ni mama.

Agad akong tumayo at binuksan ang pinto.

"Bakit p..

Hindi ko natapos ang sasabihin ko ng bigla niya akong sapakin. Oo masakit pakiramdam ko mababasag ang bungo ko.

"Arthuro!" sigaw ni mama.

"Kampihan mo 'yang anak mong BAKLA! Ikaw lumapit ka dito, halika rito pusang gala ka! Nakakadiri ka! Hindi kita matatanggap dito sa pamilyang ito!" sigaw niya sa akin at sinuntok niya ako sa sikmura.

"Pa-Paano niyo..."

"MASYADO KANG HALATANG BAKLA KA! LUMAYAS KA SA HARAPAN KO BAKA MAPATAY KITA! LAYAS!"

"Arthuro, pag-usapan naman natin 'to ng mahinahon o! Maawa ka sa anak mo." pakiusap ni mama, akala ko noon kakadirian niya ako pero ngayon nasa tabi ko siya. Mas lalong dumami ang pagpatak ng luha ko.

"WALA AKONG ANAK NA BAKLA! KAYA PAALISIN MO 'YAN SA HARAPAN KO."

"Paano niyo nasabing bakla ako?" pinilit ko hindi mautal sa tanong ko.

"Ako!" Napalingon ako sa taong sumagot, si kuya Neil. Bakit?

Doon mas lalo akong naiyak, bakit ako binuko ni kuya? Anong ginawa ko?

"Ba-Bakit?"

"Dahil nakakadiri ka, ewan ko ba kung bakit pinalaki kapa nila mama kung pwede ka namang itapon nalang sa babuyan tutal doon ka naman nararapat BABOY!" sigaw nito sa akin at doon ko napagtanto na

Hindi lahat ng pinagkakatiwalan mo maski na ang kadugo mo ay mapagkakatiwalaan dahil sa huli sila pa 'tong gagawa ng paraan para masira ka.

Tama nga ako, Ang sarili mo lamang ang pwede mong pagkatiwalaan dahil sarili mo lang din ang makakatulong sayo.

"Bakit niyo ginaganito si Tonton ha!?" Galit na bwelta ni mama.

"Ma, huwag mong ipagtanggol ang baklang 'yan." Sabi ni kuya.

"Manahimik ka!" Sigaw ni mama.

"Anak, halika sa kwarto mo."

Akmang tatayo na kami ngunit hindi ko inaasahan ang ginawa ni papa, Sinipa niya ako kaya napadapa ako.

"Arthuro!"

"PALAYASIN MO SIYA NGAYON DIN MARTHA KUNG AYAW MONG PATAYIN KO ANG SALOT NA 'YAN!"

SALOT? Gano'n ba ang tingin nila sa aming mga bakla, anong ginawa namin para ganituhin ang trato sa amin ng iba.

Bakit ang unfair ng mundo? Bakit ganito? Bakit ako naging ganito!?

"Oo lalayas ako dito at hindi niyo na muli akong makikita!" Sigaw ko. Mas mabuti na din na umalis dahil hindi ko kakayanan na ang mismong pamilya ko pa ang magtataboy sa akin.

Kahit masakit ang tiyan ko ay pinilit kong tumayo at pumasok sa kwarto.

Narinig ko pang tinawag ako ni mama ngunit hindi na akong nagpakaabalang lumingon. Nilock ko ang pinto at kinuha ko ang bag ko, kahit na nanlalabo na ang mata ko ay nag-impake ako.

Hindi ko mapigilan umiyak, akala ko ang pamilya ang unang makakaintindi sa ganitong sitwasyon ko ngunit mali ako. Hindi talaga nila ako tanggap pati ni kuya na akala ko ay suportado ako.

Salamat kay mama dahil pinagtanggol niya ako.

Iisang tao lang ang nasa isip ko ngayon walang iba kundi si Andrew ngunit kailangan kong magpakalayo- layo.

Bitbit ang bag ko ay lumabas ng kwarto, nakita ko pa si mama na namamaga na ang mata dahil sa kakaiyak.

Pinipigilan niya ako ngunit Kailangan kong umalis dahil na rin sa kagustuhan ni papa. Sana maging masaya sila.

"Ma, kailangan kong umalis. Para 'to sa inyo! Kailangan kong umalis dahul ayakong pagtsismisan kayo na may anak kayong bakla. Ma? Mahal na ma-mahal po kita." niyakap ko si mama dahil ito na ang huli.

"Kuya at Pa, alam kong hindi niyo matatanggap ang tulad ko. Nirerespeto ko ang desisyon niyo, mag-iingat kayo!" sabi ko. "Mahal ko kayo." tugtog ko pa bago tuluyang naglakad palabas, nakita ko pa si mama na napasalampak sa sahig habang umiiyak at tinatawag ang pangalan ko.

Ayako ng lumingon dahil nasasaktan ako.

"Hustoooooooooon!" huling narinig ko na sigaw nila bago ako tumalsik.

---
Napangiti ako sa mga batang masayang-masaya na naglalaro sa isang park.

Bakas sa mga mukha nila ang sabik na makapaglaro ng paborito nilang laruan.

"Okay ka lang ba?" sabi ng lalaking nasa tabi ko, hindi ko siya kilala pero kung kausapin niya ako ay parang matagal na kaming magkakilala.

"Sino ka?" tanong ko dito ngunit imbes na sumagot ay nginitian niya lang ako.

"Ako si Andrew, kaibigan mo." pagpapakilala nito sa sarili. Kaibigan? Ngunit hindi ko siya matandaan.

"Kaibigan, kailan pa?" naguguluhan kong tanong sa kanya.

"Simula ng mga bata pa tayo. Kalaro niyo ako ng kuya mo noon." sabi nito.

Sa sinasabe niya ay hindi ko siya maintindihan, Kalaro? Kuya?
Wala akong matandaan na may kalaro ako at mas lalong wala akong matandaan na may kuya ako.

"Excume me aalis na ako." Paalam ko sa kanya, agad naman niya akong tinanguhan bilang pagsang-ayon.

Sa paglalakad ko nakita ko ang pamilyar na bugto ng katawan. Kilalang-kilala ko ito dahil ang nakikita ko ay ang kamukha ko.

Ang kaso siya ay naliligo sa pulang likido samantalang ako ay nakasuot ng puting kamiseta.

Siya si Huston Lyon Tan. Siya ako at ako ay siya.

Binitbit ang katawan niya ng mga nakakita kasama ang isang ginang at dalawang lalaki na hindi maipinta ang mukha.

THE END.