Heaven zorlukla odasındaki yatağından kalktı,Pietro uzun süredir ortalıklarda yoktu ve bu kızı mahvediyordu.Pietro'ya anlatması gereken o kadar çok şey vardı ki.Düşüncelerinin oluşturduğu bir havuzun içinde boğuluyormuş gibi hissediyordu.Çığlık atıp bağırmak ve içini dökmek istiyordu ama odada uyuyan bir kış askeri olduğu için bunu yapması olanaksızdı.Yatağında oturmaya devam etti ve mavi saçlarını arkasında topladı.Yüzü hala bembeyazdı,Pietro'nun tabiriyle kan fışkırtma eylemine devam ediyordu.Üzgünlükle yatağında kıpırdandı,sevdiği adam onu bir canavar olarak görmemeliydi.Belki de bir canavardı o,kış askerinin yerini alacak canavardı.

HYDRA Sokovya Üssü-22 Şubat 2007

Genç kıza verilen yeşil bir sıvı damarlarında gezindiğinde kız ani bir hareketle bağlı olduğu yataktan kalktı.Kızın saçları verilen yeşil sıvının etkisiyle siyaha döndüğünde etrafına şüpheci bakışlar atıyordu."Adım...Adım ne?"dedi kız odadaki kısa boylu doktora bakarak."İsmin Winter Bright."dedi doktor ve elindeki kağıtları karıştırdı ve boş şırıngayı kenarı bıraktı."Winter Bright..."diye mırıldandı kız ve siyah saçlarını arkaya attı."Sana sadece Kış diyeceğiz."dedi doktor kağıtlara bakarken."Kış?"dedi kız ve tek kaşını kaldırdı.Kısa boylu doktor kıza bakarak bir cümle söyledi,bu cümle bir hayatı değiştirmeye yeterdi."Sen Kış Askeri'nin kızısın,tabiki Kış diye anılacaksın."

Günümüz

Kız dayanamayıp ağlamaya başladığında Bucky'nin hassas duyuları ona uyarı vermişti bu yüzden adeta Spider-Sense'i aktifleşen Peter Parker gibi oturduğu koltuktan fırlayarak uyanmıştı.Heaven irkilerek Bucky'e baktı.Bucky kızın ağladığını görünce sessizce yanına oturdu."Ne oldu mavilime?"dedi ve kolunu kızın omzuna atıp kendine çekerek omzunu sıvazladı."Beni bir canavar olarak görüyor,beni bırakacak."Kız derince hıçkırdı ve gözlerini sildi yumuşak bir hareketle."Seni bırakmaz,eğer gerçekten seviyorsa her yönünle sever."dedi Bucky ve kızın saçlarını düzeltti babacan bir tavırla.Kız sadece Bucky'nin yüzüne bakıp tek bir şey söyleyebildi ve burnundan gelen kan yüzünden sustu.

"Winter'ı ben sevemiyorsam,o nasıl sevebilir?"

"Winter senin bir parçan."dedi Bucky.Seri katil olan kızı pek hoş bulmuyordu ama sert ve isyankar tavırları her zaman hoşuna gidecek raddeye geliyordu.Ama yeşil sıvı olarak adlandırdığı Spiralium Core artık yoktu,dünyanın çekirdeğinden HYDRA'nın sayılı askerleri tarafından çıkarılmış,bir süre sonra da imha edilmişti."Ama onu istemiyorum."Kız öfkesini kontrol etmeliydi artık,çünkü her öfkelendiğinde Kış'a dönüşecekti.Ve Bucky'nin bildiği tek bir şey vardı,bundan emindi.Pietro Kış'tan nefret edebilecek bir potansiyele sahipti ve Heaven'ın kaldıramayacağı tek şey,Pietro'nun ondan nefret etmesiydi.Ancak Bucky biliyordu ki,Heaven ne kadar uğraşsa da Kış'ı içinden atamayacaktı,atamazdı,onunla bütün olmalıydı.

"Charles Xavier'ın bir zamanlar sürekli tekrarladığı sözü hatırlamalıyım,güç öfkeyle dinginliğin arasındadır."

Bucky kıza baktı."Senin öfken Kış,dinginliğin Heaven oluyorsa,benim küçük Marie'me ne oldu?"diye sordu asker.Heaven adama baktı ve mavi saçlarının arasından bir tutam kahverengi saç çıkardı."Marie'n burada."dedi ve kahverengi tutamı gösterdi."Kış burada."Kız bluzünün kolunu sıyırarak bileğindeki damarı gösterdi.Damar birden yeşil ışıklarla parlayıp söndü.Kızın vücudundaki morluklar yeniden baş göstermişti,2 yılda bir serum alması gerekiyordu ama kız morlukları ve yaraları umursamıyordu,nasıl olsa kıştı sonuçta."Ve Heaven da burada."Kız mavi saçlarını gösterek kahverengi tutamı kapadı ve Bucky'nin gözlerine baktı.Bucky'nin gözlerine bakarken kızın gözlerinin rengi  şüpheyle karıştırdığı bakışları yüzünden gece mavisi tonuna geldiğinde Bucky yutkundu."Heaven buradaysa sen şu an kimsin?"diye sordu adam.Mavi saçlı kız gülümsedi ve gözleri çivit mavisine dönüştü.Sorudan hoşlanmışa benziyordu.

"Manevi kızınım."

Hey millet,selam.Yeni bir  bölümle karşınızdayım.Bu bölüm baya kısa oldu ama bu bölüm fazla dönüm noktası bir bölümdü.Biliyorum 500 kelimelik bölüm yazınca nasıl kalbin kaldırıyor diyorsunuzdur ama kaldırıyor çünkü bir sonraki bölüm bomba olacak.Veee bana bu bölümü zorla yazdırtıp aklıma kurgu gelmesini sağlayan iki kişiye teşekkür etmek istiyorum.

ilayda_147 ve whothehelllisbucky evet kızlar iyi ki varsınız ve twinim de burada olsaydı ona da teşekkür ederdim sizi çok seviyorum.

bütün okuyucularıma teşekkür ediyorum,umarım beğenmişsinizdir ve yorum yapmanız benim için gerçekten önemli,lütfen yorumlarınızı esirgemeyin :*

Bir sonraki bölümde görüşürüz ;)