Geçirebileceğiniz kalp krizlerini benden bilmeyiniz.Çok büyük beyin yakıcı kalp patlatıcı etkiye sahip bir bölümdür.Saçma olmamıştır umarım.Neyse.Bu bölümü okurken Selena Gomez-The Heart Wants What It Wants şarkısını dinleyebilirsiniz.İyi okumalar :))) <3

Otel odama girdim.;Kapının anahtarını çevirip kendimi yatağa attım."Sakin.Sakin.Panik yok."dedim kendi kendime.Derin derin nefesler aldım.Kapım çaldı."Hey.Biraz konuşmak istiyorum .Gelebilir miyim?"dedi Pietro kapının ardından.Kapının yanına gittim.Anahtarı çevirerek açtım.İçeri dalıp kapıyı kapattı.Hızlıca anahtarı alıp kapıyı kitledi."Ne oldu?"dedim sessizce."Seninle konuşmak istiyorum."dedi sessizce.Kolumdan tuttu ve yatağa oturttu.Bileğimden tuttuğu için canım acımamıştı.

"Neden biri dokunduğunda deliriyorsun?"diye sordu yine."Konuşmak istemiyorum bu konu hakkında."diye cevap verdim.Ayağa kalktı.Geriye doğru gitti.Ben de ayağa kalktım.Karşı karşıya duruyorduk.Önümdeydi.Bakıyordu bana.Bir adım ilerledim.

Beni belimden tutup kendine çekti.

Canım çok yanmıştı.

İnlemeye başladım.Geriye çekildi."Ne oldu?"dedi korkarak.Utandığı belliydi."Çok acıyor."dedim nefes almaya çalışırken."Ne acıyor?"dedi Pietro.Belimi kaplayan tişörtü kaldırdı.Morluk ve yaralar ortaya çıkmıştı.

Korktu.

"Bunları kim yaptı?"dedi korkmuş bir ses tonuyla.Zorlanarak"Bu konudan konuşmak istemediğimi söylemiştim sanırım."dedim.Gözlerimden akan yaşları durduramıyordum."Sana kim zarar verdi?"dedi Pietro sessizce."Bunlar işkence izleri.Acıtıyor olabilir ama sen devam et."dedim fısıldayarak.Tişörtümü bıraktı.Ama hala ağlıyordum.Bunlar silinebilecek izler değildi.Hayatım boyunca acı çekmeme ve güzel görünememe neden olacaklardı.Elini yanağıma koydu.Gözlerimi sildi."Sakin ol.Ağlama.Ben... ben bilmiyordum özür dilerim."dedi sessizce."Boşver.Benim için önemli değil."dedim sessizce ben de."Artık öğrendin.Bir daha sormayacaksın değil mi?"dedim sessizce.Yavaşça bana yaklaştı.Pietro için çok fazla yavaştı.

Bana yaklaştı.

Ben de ona yaklaştım.

Kimse yoktu bizi görecek.

Yapabilirdik istediğimizi.

Dudaklarını, canımı acıtmasının telafisi olacak şekilde kondurdu dudaklarıma.

Bunu yapması için bir sebebi yoktu.

Ben değersiz biriydim.

İşkencelerden kurtarılmış,güzellik payı bulunmayan değersiz biri.

Ama onun bu hareketi tüm hayatımı değiştirecekti belki de.