Hastane koridorları soğuk olur ama insanı cayır cayır yakmasını da bilir, bahçesindeki banklarda ayrı ayrı ölümler, hiç kapanmayacak yaralar kazılıdır. orada beklerken kafanı göğe kaldıramazsın mesela, başın hep eğiktir. o his bütün gücünü çeker alır senden, ayakların betona gömülür, aklında binbir dolap döner ama sen sadece susarsın. sen sadece bir ses duymak istersin, uykusuzluktan kızarmış gözlerinle bir umut ışığı görmek istersin. belki elinde uçan balonlarla önünden geçen amcayı görürsün, ama yine bir şeyler hatırlarsın. işte sen sadece istersin böyle. sonra o bankta sigaranı yakarsın.