Elimdeki kutuyu yatağımın üzerine bırakarak bir süre bakıştım. İçinde ne olduğunu bilmediğim için okulda açmamıştım, eğer saçma sapan bir şey çıkarsa Burak'ın dilinden günlerce düşemezdim.

Eylem de tüm yol ne olduğunu sorsa da söylememiştim. Onun da vereceği tepkiyi tahmin edememiştim.

Okul formalarımdan kurtularak elimi yüzümü yıkayıp odama geri döndüm. Kutuyla bakışıyordum hâlâ, her zaman bana bırakılan anonim bir hediye istemiş olmama rağmen şimdi neden açamıyordum? Normalde paketini yırtıp tüm okulda dolaşmam gerekiyordu ama yapmamıştım, nasıl okul çıkışına kadar sabretmiştim onu bile bilmiyordum.

"Yapabilirsin Meyra..." dedim derin bir nefes alarak. İstediğim ilgili aileye sahip olmamıştım, kötü çocuk istediğim gibi çıkmamıştı, gerçek anonimden mesaj almamıştım, voleybol hayatım istediğim gibi gitmemişti, hiçbir zaman beni seven birini bulamamıştım ama... Belki de bu kutu istediğim gibi olurdu, ilk kez.

Kutunun dışındaki kağıdı yırtarak buruşturup yere attım. Kutu hâlâ kapalıydı. "Aman," dedim kapağını kaldırırken. "Ne olacaksa olsun."

Kutuyu açtığımda saatli bomba olmadığını görerek derin bir nefes aldım. İstediğim şeyler olmuyor diye de ölmek isteyecek değildim.

Kutunun içindeki kitabı ve kahveyi alarak yatağımın üzerine bıraktım.

Kitap ve kahve...

İçinde bir de not vardı. Şaşkınlık içinde bakıyordum, kitap ve kahve kullanıcı adımı sadece Yiğit biliyordu ama aynı zamanda Yiğit'in benim hakkımda bildiği tek şey buydu. Okulumu bilemezdi, adımı bilemezdi...

"Sadece tesadüf," dedim notu alırken. "Emir de olamaz, kitap ve kahve kullanıcı adımı bilmiyor."

"Şiir hiç sevmezsin Meyra, biliyorum. Kötü çocuk kitapları kadar ilgini çekmez ama sana bu şiirleri sevdireceğim. Gerçek aşkın insanı parçalamadığını öğreneceksin."

Notu ellinci kere okumama rağmen olmuyordu, aklıma kimse gelmiyordu. Ne Emir'di ne de Yiğit'ti...

Birisi adresimi, adımı bilmiyordu. Diğeri kitap ve kahve kullanıcı adımı...

Belki de kitap ve kahve olması tamamen tesadüftü, bu kişi Emir'di ve öylesine koymuştu bunlardı.

Ona yazabilir miydim?

Yazamazdım.

Telefonumdan bildirim sesi yükseldiğinde Eylem'in olduğunu düşünerek aldım. Muhtemelen eve gelip kutuma bakmak isteyecekti.

05**: Merhaba Meyra,

05**: Kitaplara olan düşkünlüğünü duydum,

05**: Bir de okulda sürekli kahve içtiğin için kahveyi sevdiğini düşündüm,

05**: Umarım hediyemi beğenmişsindir.

Görüldü ✔️✔️

Okulda kahve içmem? Ne Emir'di ne de Yiğit'ti... Bu başka biriydi.

Bu, hep beklediğim anonimdi.

05**: Bir şey demeyecek misin?

Siz: Çok klişe olacak ama kimsin?

05**: Çok klişe olacak ama kim olduğumu bilmeni istemiyorum.

Siz: Seni bulabilirim,

Siz: Okulda elbet sınıfıma kutuyla girdiğini gören olmuştur.

05**: Bul, umurumda değil.

Siz: Benimle dalga geçiyorsun değil mi? Burak'sın işte.

05**: Eski sevgilini unutsana artık, eskide kalmış birisi.

Siz: Burak'sın işte, biliyorum.

Siz: Bir de ingilizceni geliştirmenin üzerine yemin ediyorsun, boşuna inandım sana.

05**: Değilim ama nasıl kanıtlarım bilmiyorum,

05**: Sen sormadan söyleyeyim, Eylem de değilim.

Siz: O zaman Eylem'sin,

Siz: Üzgün görünce böyle bir şey yapmak istediysen çok tatlısın ama hoş değil.

05**: Neden üzgünsün?

Siz: Komik değil Eylem, kutuyu görmek için o yüzden eve gelmedin,

Siz: Çünkü biliyorsun zaten ne olduğunu,

Siz: Kullanıcı adımı bilen tek kişi sensin.

05**: Kullanıcı adın?

05**: Söylediğin iki kişi de değilim.

Siz: O zaman Yiğit'sin,

Siz: Ne yaptın ettin beni buldun değil mi? Şikayet edeceğim seni.

05**: Tanımıyorum,

05**: Ayrıca kimi söylersen söyle, evet diyecek hâlim yok.

Siz: Doğru, bu çocuk işleriyle uğraşacak vaktim de yok zaten,

Siz: Yazma bir daha.

05**: Boşuna engelleme,

05**: Evini biliyorum,

05**: Sosyal medya hesaplarını biliyorum,

05**: Başka bir numaradan yazabilirim.

Siz: Bu sapıklık.

05**: Sadece seninle konuşmak istiyorum,

05**: Okulda hep gözüm sende,

05**: Keşke aynı sınıfta olsaydık,

05**: Yanında oturan Burak çok şanslı.

Siz: Aynı okuldayız ve sen Burak ya da Eylem değilsin, öyle mi?

05**: Anlamıyor musun? Evet.

Siz: Ama... İnanamıyorum, olmaz bu.

05**: Neden olmasın?

05**: Gayet normal değil mi?

Siz: Değil,

Siz: Tam da bu zamanda bana anonimin yazması normal değil,

Siz: Bu vakti mi buldun?

05**: Doğru zaman olduğuna eminim.

Siz: Değil çünkü vazgeçmiştim.

05**: Neyden?

Siz: Saçma sapan düşüncelerimi bir kişiye daha anlatıp rezil olmaya niyetim yok.

05**: Her neyse,

05**: Bugün çok güzel olmuştun,

05**: Saçlarını hep örmelisin.

Görüldü ✔️✔️

Yaklaşık on dakika sonra bir bildirim daha geldi telefonuma, yatakta uzanmış tavanı izlerken tekrar telefonumu elimden aldım. Hâlâ olanlara inanamıyordum, olmayacağına o kadar inandırmıştım ki kendimi her şey benim okul sırasında uyurken gördüğüm rüyaymış gibi geliyordu.

Gelen bildirim anonimden gelen mesaj değildi, wattpad hesabıma girerek ne olduğuna baktım. Okuduğum birkaç kitaba yeni bölüm gelmişti, birkaç kişi yorumlarıma cevap vermişti ve onlardan hariç bir bildirim ise, kalbimi hızlandırmıştı.

Yigitalptekin yeni bir hikaye yayınladı.