Anonim: Uyudun mu? (01.10)

Anonim: Bu ne saçma soru...

Siz: Uyuyamıyorum.

Anonim: Neden?

Siz: Benim kötü çocuk işi yattı.

Siz: Sevinsem mi, üzülsem mi bilemedim.

Anonim: Sevinmen gerek?

Siz: Ama sevinemiyorum.

Siz: Çünkü onunla konuşmak güzeldi.

Siz: Eski hâliyle tabii ki.

Siz: Artık spor salonuna da gitmeyeceğim.

Siz: Harika cidden.

Siz: Mahvoldu birden her şey.

Anonim: Nasıl bitti?

Siz: Spor salonuna gitmek istemediğimi söyledim, bir de artık konuşmak istemediğimi.

Siz: Bir şeyler söylemek istedi ama fırsat vermedim.

Siz: Acaba dinlese miydim?

Anonim: Evet, dinlesen iyi olurdu.

Anonim: Açıklayacaktım. (Gönderilmedi)

Siz: Gerçekten mi?

Siz: Ben kötü hissediyorum.

Siz: Ne yaptığımı bile bilmiyorum.

Yiğit: Neyin var güzelim?

Siz: Artık anonim değilsin.

Siz: Vazgeçiyorum anonim sevdasından.

Siz: Kötü çocuk zaten bitti.

Siz: Berbat bir şeymiş.

Siz: Bütün hayat enerjimi aldı.

Siz: Yapıp yapıp özür diliyordu, tam da anlatılan toksik ilişkiler gibi.

Siz: Berbatmış.

Siz: Yorucuymuş.

Siz: Erkeklerden nefret ettiriyormuş.

Yiğit yazıyor...
Yiğit çevrimiçi.
Yiğit yazıyor...

Siz: Sadece dinle, her zamanki gibi.

Siz: Beni her zaman dinledin, teşekkür ederim.

Siz: Artık kafanı şişirmeyeceğim.

Siz: Son kez konuşuyorum.

Siz: Hayatımda hep aksiyon istedim, her zaman saçmaladım.

Siz: Farkındayım ama... Sadece birileri benimle ilgilensin istedim.

Siz: Annen baban yoğun mu çalışıyor, tek çocuk musun bilmiyorum.

Siz: Sadece aksiyonlu bir şeyler istedim.

Siz: Her zaman saçmaladım, ilgi çekmek istedim.

Siz: Ama bunun için kimseyle arkadaşlık yapamadım.

Siz: Saçma sapan insanlarla takılıp çevremi genişletebilirdim, ilgi çekebilirdim.

Siz: Ama benim tek arkadaşım Eylem.

Siz: Onunla da farklı olduğumuzu söylemiştim.

Siz: Hep alaya aldık birbirimizi, hiçbir zaman tam anlamıyla anlaşıldığımı hissetmedim.

Siz: Belki Eylem bunu bilmiyordur çünkü onun benden başka bir sürü arkadaşı var.

Siz: Ama benim tek arkadaşım o.

Siz: Anneme, babama teşekkür ediyorum her zaman. Bana maddi olarak her kapıyı açtılar.

Siz: Ama hiçbir zaman sevgilerini vermediler.

Siz: Ben ortaokula giderken bile eve geldiğimde kendi anahtarımla girip kendime yemek hazırlıyordum.

Siz: Sadece ilgi istedim.

Siz: Biri beni sevsin, sıramın altına gizemli mektuplar gelsin istedim.

Siz: Çok saçmaydı biliyorum.

Siz: Ben aptal değilim, aptalı oynamayı seviyorum.

Siz: Böylesi daha az acı verici.

Siz: Okuldaki en aptal kızlar bile sevildi, bir tek ben sevilmedim.

Siz: Aptal diyorum çünkü öyleler.

Siz: Kendisini üç kere aldatan çocuğu affeden Serap bile sevildi bu dünyada.

Siz: Bende mi bir hata var?

Siz: Neden bir sevgilim arkadaşım kalmak istedi, diğeri beni aldattı?

Siz: Kötü çocuk gelirse hayatıma aksiyon girer sandım, iyi anlamda.

Siz: Kitaplara çok kaptırmışım kendimi.

Siz: Kötü çocuklar artık benden uzak durabilir.

Siz: Birinin benim yanımdayken başkasının yanına gitmek istemesi, kalbimi kırdı.

Siz: O an ona vurabilirdim dediğin gibi ama yapamadım.

Siz: Çünkü kısa bir süre içinde de olsa bana iyi hissettirdi.

Siz: İyi hâlinden bahsediyorum.

Siz: İlk kez değerli hissetmiştim.

Siz: O yüzden vuramadım.

Siz: Eskiye döner sandım ama dönmedi.

Siz: Keşke dönseydi.

Siz: Kendime kızıyorum, ona değil.

Siz: Belki kötü çocuk diye tutturmasaydım böyle olmazdı, Emir eskisi gibi kalırdı.

Siz: Belki de sevilmemeyi hak ediyorum.

Siz: Ben de erkek olsaydım benim gibi hayaller aleminde yaşayan birini sevmezdim.

Siz: Her şeyi alaya alan, aptal gibi davranan, belki de çirkin olan bir kızı sevmezdim.

Siz: Son kez başını şişirdiğim için özür dilerim çünkü anlatacak kimsem yoktu.

Siz: Artık senin de başını şişirmeyeceğim.

Siz: Kendi dertlerimle, kendim başa çıkmayı öğreneceğim.

Siz: Çünkü eminim ki hayatım boyunca hep yalnız kalacağım.

Siz: Her şey için çok teşekkür ederim.

Siz: Umarım beni şımarık ve aptal bir kız gibi hatırlamazsın.

Siz: Kendine iyi bak, sen çok sabırlı birisin.

Siz: Umarım en güzel şeyler seni bulur.

Siz: Eğer bir gün yeniden yazarsan, haberin olmasa bile okuyacağımdan emin olabilirsin.

Siz: Söz veriyorum yazdığın her şeyi okuyacağım.

Siz: Yanlış anlama, yazman için baskı kurmuyorum.

Siz: Ama belki fikrin değişirse her bölümü ilk ben okuyacağım, haberin olsun.

Siz: Hoşça kal.

Yiğit yazıyor...
Yiğit çevrimiçi.
Yiğit yazıyor...

Bu kişiyi engellediniz. Engeli kaldırmak için dokunun.

Yiğit: Sen çirkin değilsin Meyra. (İletilmedi)

Yiğit: Neden engelledin? Off... (İletilmedi)

Yiğit: Aptalım ben, ne diye oyunlara kalkışıyorsam? (İletilmedi)

Yiğit: Seni incitmek istemedim, sadece kötü çocuk sevdandan vazgeçersin sandım. (İletilmedi)

Yiğit: Vazgeçtin ama kalbin de kırıldı. (İletilmedi)

Yiğit: Çünkü kötü çocuk beklentin bu değildi, beklentilerinin karşılanmaması seni üzdü. (İletilmedi)

Yiğit: Ama söz veriyorum Meyra. (İletilmedi)

Yiğit: Bu sefer beklentini karşılayacağım. (İletilmedi)

Yiğit: Eğer bunları okuyamıyorsan ve her yazdığımı ilk sen okuyacaksan, yazacağım. (İletilmedi)

Yiğit: Ama bu sefer mutlu sonla. (İletilmedi)

Meyra... Üzümlü kekim...

Ana olaylara gelmek için son iki bölüm geçiş bölümü gibi bir şey oldu, yavaş yavaş finale yaklaşıyoruz. Altmışlarda olabilir, belki ellilerde... Emin değilim tam olarak.

Bir bölüm daha atmaya çalışacağım, beğenmeyi unutmayalım. Önceki bölümlere giderek oy vermediğiniz bölümlere de oy verebilirsiniz. Seviliyorsunuz ♡