His (Andrew) POV

"Ma,Pa, Pwede namang mag stay kayo rito just for this night gabi na masyado eh"

Pinipigilan ko sila sa plano nilang pag-uwi pero wala na yata akong magagawa.

"Anak, we would like to but somethings urgent came up. We can manage ourselves naman anak. Don't worry sanay na kami ng papa mo bumyahe ng gabi"

*Pout

"Pero, mam-"

"Ano kaba naman anak, haha Ok lang kami ng Papa mo. We'll call you right after we arrived hmmm?"

Masisi niyo ba ako na ganito ako kung maka react. Disgrasya ay di mapipigilan lalong di mahuhulaan. Huhuhuhu

"Son, we really need to go asap. Congratulations again and we'll be waiting for the good news. Let's go honey"

Tinutukoy niya sa good news eh ang pagpasok ko ng trabaho. Kakapasok lang ni Papa galing sa labas, may katawag yata.

"Sige na nga, basta huh..tawagan niyo ako pagdating niyo sa bahay pa,ma"

*pout

Gusto ko pa naman sana silang makasama buong gabi tapos maka tabi sa kama. *Pout

"Noted son"

"Come on, let me carry this bag mom. Hatid ko na kayo sa labas"

Pagkalabas namin ay agad na pumunta si Papa sa parte ng kaniyang sasakyan.

"Here mom, ingat kayo ok"

"Of course anak, honey why what's the problem?"

Lumabas si papa at parang may sinilip. Lumapit naman kami para malaman ang problema. Yon pala flat ang isa sa gulong .

"Pano nayan pa? Siguro dito muna kayo magpapalipas ng gabi, maipagbubukas naman siguro yong pupuntuhan nyo pa.  Wala na kasi akong extra tire, *pout naiwan ko pala sa shop ni dude C"

"Maybe, we can buy one extra in near store here" Ani pa ni mama. Mapilit talaga huhuhu ayaw ba nila akong ma kasama?

"They are all closed at this time, tsaka malayo layo din yon."

" But, we can't just chill here and ignore this emergency son. We need to go"

Parang aligaga na talaga si papa. Haysss

" I can drive you home naman ma, pa"

"Or instead we should borrow your car? How about that?"

*Pout ayaw talaga nila akong makasama.

"Come on, it's already past midnight, let me drive you para na din mapanatag ako. Ipapa tow nalang natin kotse nyo bukas Papa. Come on, sabi mo emergency yon, tara na."

"Fine, bukas ka nalang umuwi. Let's go. Aren't you going to change cloths?"

"Hindi na papa, mom? Lets go"

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Napaka tahimik ng daan, kapag araw naman eh kay rami ng sasakyan.

"Ma, is it about our business? anong problema?"

Hindi ko nga pala alam kung ano yong emergency na tinutukoy nila.

"No, our business is doing fine anak. It's something..... amfff you'll know soon."

Tumahimik nalang ako't mas tinuon ang atensyon sa pagmamaneho. Ako nalang ang nag presenta para naman makapag pahinga si Papa. Alam ko kasing pagdating doon eh itong emergency agad ang aasikuhin nila.

Teka?

Parang may kulang ah...

Parang ang tahimik....

May nakalimutan ba ako? 

Oh My Ghost!!!!

Si master? *O.O*

Asaan na yon?..wahhhh hindi naman siguro yon kinuha diba? Baka dinukot nayon Huhuhuhu

Ano nalang iisipin nila papa kapag nagsisigaw ako dito ng 'master asan ka!"  Ahhhhhhh!!!! Naman eh.

*pout
.
.
.
.
.

Na miss ko tong lugar nato ahh.  Lampas isabela na kami. Mga ilang kanto pa bago ang bahay namin. Medyo ina antok narin ako dahil narin sa pagod buhat ng mga ginagawa kanina.

Malapit na kami ng magsalita si Papa.

"Son, can we borrow your car? We'll be at home after dawn maybe. You must take a rest first before you go home."

Paano sila?

"How about you both? Wala pa kayong tulog ah."

Hindi na sila bumabata.

" Tomorrow, we promise."

Haysss Ang titigas ng ulo nila.

Matapos kong maihinto ang sasakyan ay lumabas agad ako pero nanatili nalang sila sa loob. Ay, lumipat pala si papa sa driver seat.

" Ingat kayo, huwag magpapabilis ng takbo Papa."

"You forgot that your father was a great racer in his days son Haha"

"Noon yon pa, matanda kana"

"Oh God, Honey did our son said I'm Old?"

Di niya talaga matanggap eh totoo naman.

"Hahaha Hon, will I have to agree with him. Let's go. Anak, alam mo naman na ang passcode ng bahay. Pumasok ka muna bago kami aalis"

Kumaway muna ako sa kanila bago binuksan ang pinto.

Na miss ko to ah. Parang walang pinagbago. Yong family picture namin na malaki ang talagang nakaka agaw ng pansin pag pasok palang ng bahay. Kaya lang halos wala akong litrato na naka sabit. May ilang solo pic ako tapos nasa bahay lang din naman ang background. Naisisp ko baka talagang hindi ako mahilig lumalabas ng bahay. I guess so.

*Yawn

"Ahhhh. Ina antok na nga talaga ako"

Tulog na siguro si Manang kaya tahimik na ang paligid . Anong oras naba? Malapit na pala mag alas tres ng umaga. Kailangan ko ng mag beauty rest . Nako ang pogi kong mukha.

Tulad ng inaasahan, walang nabago at ganun na ganun parin ang itsura ng kwarto ko. Hehheh. Maliwanag parin.

Ano kasi, hindi ako mahilig sa madilim. Yon lang. *Smile

*O.O*

Si master nga pala.

"M-master? Yohoooo asaan kana? Nasa lugar ko na ako. Sayang at di mo makikita. M-master? Bukas nalang kita hahanapin at talagang ina antok na ako. Huhuhuhu. ikaw kasi. Hindi ka talaga mahilig mag pa alam."

Pa bagsak akong humiga sa kama at hayaang lunurin ng kadiliman ang aking diwa. Hayyyyy

Alas syete na asaan naba si master? Malapit na ako sa bahay. Hanggang ngayon wala pa siya huhuhu Wahhhhh. Naman eh master kasi.

Kailangan ko munang mag pukos sa pagmamaneho. Kulang pa naman ako sa tulog kaya lang may kukunin pa pala akong papeles sa Unibersidad. Hayyyy.

"Master??? Napunta na ako sa ibang dako't lahat lahat. Wala ka parin"

*pout

Nag-aalala na talaga ako.

Huhuhu

"Master!!!!"

*bogsshhhhhhh

Bigla nalang may kung anong pumutok. At alam ko kung ano iyon. Malas nga, malas nga ako sa araw na ito. Na platan na nga dito pa sa gilid ng mangga. Huhuhuhu

"Ano na ang gagawin ko. Huhuhu. "

Dahan dahan ako sa pagsilip sa gilid. Baka sakaling namamalikmata lang ako kanina tapos hindi pala yon mangga kundi isang puno ng kahoy ganun lang. 

Dahan dahan kung minulat ang mata....

*O.O*

"S-sino ka?"

May babaeng naka yuko. Para yatang umiiyak na iwan. Baka nawawala siya. Teka baka nag babalat kayo lang yan tapos pag nilapitan ko eh mag tatransform siya bilang halimaw tapos baka lamunin ako. Ahhhhhhh

Hindi. Hindi ko siya lalapitan. Tama

Kaso, nakaka awa naman. *Pout
Para kasing matagal na siyang naka upo diyan. Babae pa naman yan. Kaunti nga lang yong napapa daan dito pero may ilang lasing din akong namamataan noong minsan hinatid ako ng mga kaibigan. Hala...

Ka wawa talaga siya eh.

Lapitan ko nalang kaya. Maaga naman na. Wala na sigurong mga multo oh ano sa umaga diba? 

Bago iyon ay tinawagan ko muna iyong aayos sa kotse ko.

At dahan dahang binuksan ang pinto.

"Amfff.. M-miss ayos kalang ba?"

Medyo dumestansiya ako ng kaunti. Mga tatlong dipa lang naman. Hehehe

"M-miss?"

Baka hindi niya na dinig. Humakbang ako ng dalawang beses.

"Ok kalang ba miss. Kailangan mo ba ng t-tulong?"

Bingi ba to.

"Teka lang miss. Miss. Hoyyy. Tinatanong kita. K-kailangan mo ba ng tulon-"

"Ikaw yata ang nangangailangan"

*O.O*

"Ahhhhhhh!!!!!!!"

"wahhh!!!"

"Tssssss...........weakling"

"Wahhhh Master!! Huhuhu ikaw pala iyan eh. Tinatakot mo ako. Akala ko kung sino. Akala ko kung ano na"

"Tssssss."

"Pero master anong trip mo? Bat ka naka upo diyan at nag mumukmok? Teka kagabi kapa ba diyan master? Hindi ka kasi sumama sakin eh. *Pout"

"Ewan ko sayo weakling.."

Ano na naman ba ang nagawa ko huhuhu

" Sige na master, sabihin mo na sa akin. Bakit nandito ka sa punong mangga nag stambay? Pwede namang doon sa mas masarap na lugar ah. Like Jollibee heheh"

Nangunot ang noo niyat parang naubos na ang pagtitimpi sa inis. Teka, ano ba ang nagawa ko dahilan ng pagka inis niya. Huhuhu

" Sa lahat, Jollibee pa talaga naisip mo. Isip bata"

"Teka lang-"

"Shhhh, tahimik."

*Pout

"Master, ayaw mo talagang sabihin sa akin? Sige na. Pampalipas oras. Pweeesss"

Naka prayer sign pa ako.

"Wala lang, ang ibalik ang kahapon. Tsss"

"Kahapon?...."

Nakatingin siya sa akin ng madiin. Teka sabi niya ay kahapon.

*O.O*

Ibig bang sabihin. Yong Graduation ceremony.Gustong gusto niya talaga gumraduate. Hayyyss kawawa ka talaga master. Huuhuhu

" Mas mahalaga ang ngayon master, huwag mo ng balikan ang kahapon"

Baka kasi mas malungkot siya pag palagi niyang iiniisip yon. Hindi pa kaya sapat yong medalya na binigay ko? Hala baka gusto talaga ni master na sa totoong stage.

" T-talaga?"

"Oo, naman master"

Paano kaya kung iparanas ko nalang din sa kaniya. Ang problema nga lang hindi ko alam kung saan.

"K-kung ganon weakling natat-"

Maghahanap nalang kaya ako. Siguro naman marami diyan. Hindi na kasi pwede sa university. Baka pagkamalan akong baliw.

"Master? Saang stage mo ba gusto?"

"Huh?"

"Sabi ko stage"

"Aanhin mo ang stage weakling?"

Nahihiya siguro si master, nag mamaang maangan eh.

"Sus, kunwari kapa master. Diba sabi mo gusto mong balikan ang kahapon. Diba graduation namin kaya- eh master saan ka pupunta!"

*Pout

Hindi pa ako tapos magsalita aalis agad. Walang respeto sa nakaka pogi sa kaniya. PANGIT!

"Master! Saan-"

"Maghahanap ako ng paraan kung paano ka maibalik sa sinapupunan ng iyong ina. Oh di kaya'y sa panahong lumalangoy kapa at hindi pa buo. Arrghhhh!!!"

"Pwede pala yon master?"

Wahhh, hindi ko alam na pwede pala yon. Wala akong nababasa or naririnig about sa bagay nayan. Paano kaya.

"Napaka bobong bakla. Weakling!!!"

"Atleast Pogi! Pangit ka Master!"

Ayon. Talikuran ba naman ako. 

"Nakakabobo ka kaya kasama."

*Pout

Doon ko nalang itutuon ang atensyon sa sasakyan. Hmmp . Bahala siya.

"Ay!"

"Kanina ka pa ba?"

"S-sir, a-ayos lang po ba kayo? K-kanina pa po k-kasi kayo s-sumisigaw"

"ahhh"

Napakamot ako sa batok. Shitt. Nakakahiya.

"Ok lang ako, tara ayon yung kotse ko. Hehe"

Nauna na siya kaya pa lihim kong tiningnan ng matulis si master na kasalukuyang bumungisngis.

"Bleeehh"

Ay Het chu!

*pout

-----

©BinibiningHari

A/N: Again, I didn't follow as what I promised. Naabutan ako ng start sa klase kaya di naka pag update. Hope my readers would understand. Stay tuned.