Przeddzień operacji był pełen słów wsparcia i dopingu ze strony przyjaciół i najbliższych Seokjina. Ten tydzień minął mu zdecydowanie zbyt szybko. Zbyt szybko nadszedł dla niego czas pożegnania się ze swoim prawym okiem. Wiedział, że jeżeli tego oka nie zdecydowałby się usunąć, dla jego zdrowia miałoby to ogromne i przerażające wręcz konsekwencje. Pewność, że nowotwór po usunięciu gałki ocznej nie zaatakuje innych organów była stosunkowo niewielka, ale wynosiła ponad więcej niż połowę. Seokjin nie chciał być tego dostatecznie pewny, takiego rozczarowania na pewno by nie zniósł. Wiedział jednak, że całkowity pesymizm nie jest dobry, dlatego też chociaż odrobina nadziei spoczywała spokojnie w jego sercu, zakryta innymi, według niego ważniejszymi innymi uczuciami i myślami.

Rozmowy odbyte ze współlokatorami tak właściwie dotyczyły tej samej rzeczy - głównie cierpienia i siły. Jednakże każda z nich zostawiła w pamięci Seokjina swój ślad, wywarła także wpływ na jego światopogląd. Zmiany, jakie zaszły w nim od czasu choroby były niezwykle imponujące, podczas rozmowy z chłopakiem trudno było uwierzyć, że ma dopiero dziewiętnaście lat. Był nad wiek dojrzały i potrafił rozmawiać z człowiekiem na naprawdę każdy temat. Głównie były to tematy cięższe, co sprawiało, że na pierwszy rzut oka Seokjin wydawał się dość ponurą, poważną, a nawet pesymistycznie nastawioną do świata osobą, co niektórych wręcz odpychało. Większość dorosłych osób i nie tylko jednak przyciągało, lubiło z nim rozmawiać praktycznie o wszystkim. Do tych osób należał na przykład Min Yoongi, Park Jimin, Kim Taehyung, Jeon Jeongguk, a także jego starzy przyjaciele z liceum, lekarze i rodzina.

W pamięć jednak z pewnością mogły zapaść rozmowy Seokjina z Kim Namjoonem, chłopakiem niezwykle inteligentnym, z pewnością wiedzącym coś o życiu. Może nawet więcej od samego Seokjina. Podczas tych rozmów tematów nigdy nie brakowało. Zawsze rozmawiali o czymś ciekawym i nie nudzili się sobą.

Seokjin jednak zaczął zauważać, że te krótkie spotkania i kilka miłych słów zaczyna przeradzać się w coś więcej.