YVES

"Bro, mom called. Uwi muna raw tayo sa bahay," bungad ni Yvan nang makapasok sa condo ko.

"Why?" I asked, without even looking at him. I'm too busy watching drag race on my phone.

“I'm not sure. She said it's urgent. "

I stretched my arm and shut off my phone.
"Wait for me here, and let's go home together. Pupunta ako sa resort after."

"I've noticed you're often at the resort. Ano na ang ganap doon?" he asked.

"Nothing, it's still the same," I said as I entered my room to get my car key.
When I walked out, Yvan was leaning against the door, holding his chin and staring at me.

"Oh? What is your issue?"

Naningkit ang mga mata nito. "May
binabalik-balikan ka ba sa resort?" tanong niya na parang kinikilatis ako. Nag a-ala detective na naman ang loko.

"How did you say so?" I asked back, taking my plate and carrying it to the kitchen.

"So, meron nga?" I heard him from outside.

Kumuha muna ako ng tubig sa ref at uminom bago lumabas.

"Why are you interested?" I asked back again dahilan upang tumalim ang tingin niya sa akin.

"I'm your fucking twin. Dapat alam ko ang mga bagay-bagay sa 'yo.”

I grinned at him.

"Si Sydney girl," sagot ko at tinapik siya sa balikat at nauna nang lumbas ng condo.
"Sydney girl? You mean the woman who kissed you in the Sydney arena and the woman at Leandro's stag party?"

Tinango-tango ko ang ulo ko habang nag lalakad habang siya ay nakasunod naman sa likod ko.

"She's at the resort?" I nodded again. "She works there," I explained as I stepped into the elevator.

Tumawa ito at tinapik ako sa balikat.
"What a small world, bud," he chuckles.

"I know. Pinayagan na rin niya akong kilalanin siya."

Bumilog ang nguso nito at mahina akong sinuntok sa braso.
"Tangina, goodluck, bud." Muli itong tumawa habang napapailing pa.

"What do you think? Sa tingin mo papasa ba?"
Humarap ako sa kaniya at bahagyang inayos ang damit ko.

Tinignan niya naman ako mula ulo hangang paa na para bang sinusuri.

"Kung sa itsura, pasado ka. Parehas tayong g'wapo kaya partida na 'yon. Pero sa ugali..."

Hinawakan nito ang baba niya at umaktong parang nag iisip.

"Why? Mabait naman ako, ah?" He shook his head and clicked his tongue.

"Bawasan mo lang kahanginan mo. Malakas ka pa minsan kay Amihan, e. Baka ma turn off sa 'yo si Sydney girl.

Kumunot ang noo ko dahil sa sinabi niya.
"Anong mahangin? Ang humble ko kaya. H'wag ka ngang imbento! Sipain kita diyan palabas ng elevator, e. "

Umiling-iling lang ito na para bang hindi talaga sang-ayon sa sinabi.
Itsked. Bahala siya sa buhay niya. Ang sama ng ugali niya.

Pag dating namin sa bahay ay nadatnan namin si Mommy at Daddy na ang uusap sa sala.

"Oh! My boys are here!" Sinalubong kami ni Mommy pag pasok at ginawaran ng yakap at halik sa pisngi.

"What's the matter, mom? Yvan said it's urgent."

Pinaupo niya kami sa sofa at pinagsalin ng Juice sa baso.

"Well, your mom and I decided something," ani dad na nakaupo sa pang isahang spot habang nag babasa ng news paper.

"What something?" Yvan asked.

Tiniklop niya ang dyaryong binabasa niya at tinignan si Mommy, saka niya senenyasan na mag salita.

"Sons, we have agreed that one of you will marry the niece of a family friend who is also one of our company's largest investors."

Nabuga ko ang iniinom kong juice dahil sa sinabi niya.

"What!?" me and Yvan said in unison.
Agad namang kumuha si Mommy ng tissue sa mesa at binigay sa akin.

"Are you kidding, right?" tanong ni Yvan habang umiiling-iling at parang hindi makapaniwala sa sinabi ni Mommy.

"We're not joking, sons. Nakapag decide na kami ng Mommy niyo. Kaya mag decide na rin kayo kung sino sa inyo ang gustong mag pakasal," turan ni Dad.

Kumunot ang noo ko at umiling. "Definitely not me," deretsang saad ko.

It's a fucking no! Ayokong mag pakasal.
Pupormahan ko pa si Sydney girl. Ayokong matali sa kahit kanino. Lalo na sa babaeng hindi ko kilala at wala akong idea kung sino.

Napatingin silang dalawa kay Yvan.

"Not me either. H'wag niyo kong tignan ng
ganiyan. Ayoko pang magpakasal," aniya at tumayo.

"Bud, where are you going? Don't tell me na iiwan mo ako rito?" Nilingon niya ako ng nakakunot ang noo.

"C'mon, alam mong ayokong mag pakasal sa kahit kanino dahil may pinormahan ako 'di ba?"

Bumuga ito ng marahas na hangin.
"I'm sorry bro, but I'm out of this. I'm sorry for being selfish but my answer is I'm not marrying anyone, except sa babaeng mamahalin ko. Ayokong matali sa babaeng hindi ko kilala. Marriage is not my thing," sagot nito at nag patuloy na sa pag lalakad palabas.

"Yvan, walang ganiyanan!" sigaw ko at
napasabunot nalang sa buhok. Ang sama talaga ng ugali ng lokong 'yon!

Tinawag siya ni Mommy pero hindi na ito lumingon pa hangang sa tuloyan na siyang makalabas.

"Mom, Dad, we're too old para mag decide pa kayo para sa amin. I'm sorry to say this, pero ayoko ko pong mag pakasal."

Tumayo ako at handa na sana silang talikuran paalis dahil wala namang patutungahan ang usapan na 'to, ngunit nag salita si Dad.

"Son, tumatanda na ako at malapit na rin akong mawala rito sa mundo. Hindi ba ako p'wedeng humiling sa inyo ng pabor? Gusto ko na rin magka-apo, sana naman h'wag niyo ipagkait sa akin 'yon bago ako mawala.

Mariin akong napapikit at mapahawak sa batok ko.

"Ginagawa ko rin 'to para ma secure ang company na mapapasainyo pag nawala na kami ng Mommy niyo.”

Inis ko silang nilingon. "Stop talking about your death, dad! Buhay pa kayo kaya h'wag niyong Inis ko silang nilingon. "Stop talking about your death, dad! Buhay pa kayo kaya h'wag niyong pangunahan ang lahat!"

Hindi ko na maiwasan mag taas ng boses. Nakakairita! Alam ko namang may sakit siya pero 'yong gawing rason ang kamatayan niya? It's a fucking bullshit!

"Yves," tawag ni Mom.

Tinapunan ko lang ito ng matiim na tingin na parang sinasabing sorry bago ko sila tuloyang talikuran at lumabas ng bahay.
Agad akong sumakay sa sasakyan at pinaharurot iyon.

AYA

"Aya, ihatid mo 'to sa VIP table number four."
Binigay sa akin ang pagkain na ihahatid sa costumer. Hindi na ako gumamit ng food cart dahil isang tray lang naman.

Lumapit ako sa isang VIP table kung saan isang babae lang ang nakaupo.

"Good day, here's your order ma'am." Ilalapag ko na sana sa mesa niya ang tray nang bigla itong mag salita.

"I saw you yesterday with him."

Inangat nito ang kaniyang tingin sa akin. Medyo nagulat ako ng mapansin na siya rin 'yong babaeng kasama ni Yves na kumain dito. Palagi bang nandito 'to?

"Are you flirting with him?"

My lips parted at nangunot ang noo ko dahil sa tanong niya.

"Pardon me? Flirting who?" Naguhulohan kong tanong. Anong pinagsasabi ng babaeng 'to?
"You are flirting Yves."
Napatanga ano sa sinabi niya. It is not a question it's a fucking statement. Is she accusing me?

"Excuse me? Ano po ang pinagsasabi niyo? I'm not flirting anyone."

Tumawa ito at tumayo. Kinuha niya ang isang basong tubig sa tray at matalim akong tinignan.

"Liar Bitch!" mariing saad niya at binuhos sa ulo ko ang tubig.

Napaawang ang mga labi ko at napalaki ang aking nga mata.

"I hate sluts!"

Napakagat ako ng itulak-tulak niya ako sa dibdib. Napayuko na lamang ako dahil nararamdaman ko ang mga titig ng ibang costumer sa akin.

"Look at me, Bitch!" Hinawakan niya ako sa baba. Sinalubong ko ang matalim niyang titig sa akin. Galit na galit ito, napapangiwi ako sa dahil sa higpit ng pagkakahawak niya sa baba ko.

"Sa susunod, lumayo ka sa taong may nag
mamay-ari na," bulong nito sa akin at kinuha ang platong may laman na pasta at ibinuhos sa ulo ko. Napasinghap na lamang ako para pigilan ang pag patak ng mga luha ko. Hindi ako makalaban. Ano ba naman ang laban ko sa babaeng mapera na 'to? Compare to me, walang-wala ako.

"What's happening here?" boses iyon ng manager namin. Nakatalikod kasi ako kaya hindi ko siya nakikita.

"Aya, what—"

Naputol ang sasabihin ni Manager ng muling mag salita ang babae ngunit hindi niya parin binibitawan ang baba ko.

"Fire her, kung ayaw mong ikaw ang sisantehin," mataray nitong saad kayManager.

"Excuse me, ano po ba ang nangyayari?" nalilito at naguguluhang tanong ni Manager.

She tsked at muli akong tinignan.

"Kailangan ba may rason para palayasin ang babaeng 'to rito!?"

sigaw niya at kinuha ang tray na hawak ko at tinapon sa harap ko.

Lumapit ito sa akin at matalim akong tinignan. "You messed up with a wrong person, Miss waitress."

Tinulak niya ako dahilan upang madulas ako at mawalan ng balanse, ngunit bago pa man ako bumagsak ay may braso nang pumulupot sa bewang ko para saluhin ako.

"Are you okay?"

I stilled when I heard his voice. It's Yves.

Naitulak ko siya ng mahina para humiwalay sa kaniya at tumango bilang sagot. I heard him sighed. "What do you think you're doing, Alyssa?" malamig na tanong nito sa babae. Inangat ko ang tingin ko at nakita ko ang galit na
expression ni Yves habang tinitignan ang babae. Is he angry or I'm just assuming.
Biglang lumingkis ang babae sa braso niya at ngumuso.

"Yves, tinisod niya ako!" aniya gamit ang
nakakairita niyang boses at tinuro ako.
Ano raw? Tinisod ko siya?

I smirked. "Ang kapal," I mumbled.

Tinignan niya ako ng masama dahil mukhang narinig niya 'yon.

"What did you say? You called me makapal?" Lumapit ito sa akin ngunit hinawakan siya ni Yves sa braso.

"Enough, Alyssa," anito ngunit winaksi niya ang kamay ni Yves.

Matalim niya akong tinignan. "Ang lakas din ng loob mo para tawagin akong makapal." Ngumisi ito at hinawakan ako sa buhok saka hinila.

"Ahhh!"

"Yssa!" sigaw ni Yves ngunit parang wala lang itong narinig.

I feel my tears started streaming down my cheeks. Hangang ganito lang ba ako? Ganito rin ang nangyari sa mga dating trabaho ko. Kaya hindi ako tumatagal sa mga trabaho dahil palagi akong napapagdiskitahan.

"Ma'am, enough! You're hurting our employee!"

Tinapunan nito ng masamang tingin si
Manager. "Shut up!" singhal niya rito.

"I said stop it, Alyssa!" Hinawakan ni Yves
ang kamay niya at marahas itong inalis sa
pagkakahawak niya sa buhok ko.
Nang mabitawan niya ang buhok ko ay hindi ko na napigilan ang sarili kong humagulgol. Hindi ako umiiyak dahil sakit ng pag hila niya sa buhok ko, I'm crying because I pity myself. Naaawa ako sa sarili ko dahil mahina ako. Napahawak ako sa dibdib ko. Naiinis ako sa sarili ko dahil napakahina ko at hindi ko kayang lumaban.

"I'm s-sorry," ani ko at tumakbo palabas ng
restaurant.

"Aya!" Rinig kong tawag sa akin ni Yves ngunit diretso lang ako sa pag takbo na walang destinasyon.

Napansin ko na Iang ang sarili kong napadpad sa lugar kung saan kami ni Yves kahapon.

Umakyat ako sa inakyatan namin kahapon at doon lahat inilabas ang sama ng loob ko.

"Aaaaahhhhhh!!" sigaw ko habang umiiyak.

"G-Gusto ko lang n-naman magkaroon ng
maayos na b-buhay at maayos na trabaho para mabuhay ang mga kapatid ko. P-Pero bakit palagi nalang ganito!!?" I screamed out of my lungs while crying out loud.

Napayakap ako sa sarili at napaupo. "H-Hindi na ba talaga m-mag babago ang kapalaran ko?" tanong ko sa sarili habang humihikbi.

Binaon ko ang mukha ko ang tuhod ko habang yakap-yakap ang mga ito. Ilang minuto akong umiyak hagang sa naramdaman kong may bagay na pumatong sa balikat ko.

Inangat ko ang ulo ko at nakita ko si Yves.
"Baka magkasakit ka," anito habang inaayos ang coat niyang ipinatong niya sa balikat ko.

Pinahid ko ang mga luha ko. "What are you doing here?"

Umupo ito sa tabi ko, tinaas niya ang kamay niya para tuyuin ang luha sa pisngi ko.

"I'm sorry for what Alyssa did."

Umiwas ako ng tingin sa kaniya. "She's your girlfriend, right? Naiintindihan ko naman kung nagagalit siya, pero 'yong ipahiya niya ako sa lahat ng tao na nandoon, hindi naman tama 'yon."

"H-Hey, it's not what you think. She's not my girlfriend. But I'm still sorry for what she did. Hindi naman talaga tama 'yon."

Napatingin ako sa kaniya, gano'n din pala siya sa akin. "Kung hindi mo siya girlfriend, bakit niya sinabing pag mamay-ari ka niya?"

"She said that?"

"Yeah, she's upset. She said she saw us together yesterday," maikling sagot ko.

He deeply sighed." That brat," he mumbled.

Hindi na ako nag salita. Wala na rin naman akong sasabihin.

"Nasaktan ka ba?" biglang basag niya sa
katahimikan. "I mean, may mas malala pa ba siyang ginawa sa 'yo? Nahuli kasi ako ng dating kaya hindi ko siya napigilan agad."

Umiling ako. "Ayos lang ako. " I used to say I'm okay even though I'm not.

Tumayo ito at hinawakan ang kamay ko kaya napaangat ang ako ng tingin sa kaniya.

"Lets go. Magkakasakit ka niya. Basang-basa ka at may mga pasta pa 'yang buhok mo."

Napalabi naman ako. "Do I look mess?"
Ngumiti ito at iniling ang kaniyang ulo.

"You're still beautiful."

Napailing na lang ako ngumiti "Liar," saad ko na ikinatawa niya.

"Hey! l'm telling the truth. Maligo ko lang ulit mas gaganda ka pa lalo." Tumayo ako at siniko siya sadibdib.

"Tss.. Siraulo," saad ko at bahagyang tumawa bago siya talikuran at naunang mag lakad.