CHAPTER 16

CALISTA

“Seb, negative. Hindi siya tao ni Hunt,” ani Gabriel na kakapasok lang ng bahay. Inabot niya ang listahan kung saan may mga litrato ng mga taong naka dikit doon.

“Nakuha ‘yan ni Kishia. ‘Yan ang mga listahan at mga litrato ng myembro ni Hunt, ” saad niya pa.

Isa-isa itong tinignan ni Sebastian hangang umabot na siya sa huling pahina.

“Kung hindi siya myembero, ni Hunt, sino siya?”

Napaisip ako bigla. May tao pa bang galit sa akin o kay Sebastian maliban kay Hunt?

“Meron pa akong isang suspetya.” Tinignan ako ni Gabriel ng makahulogan.

“Ang taong kinalaban niyo sa korte, si Morrei.” Nagakatinginan kami si Seb dahil sa sinabi ni Gabriel. Posible ngang si Danilo Morrei, ang ama ni Mark Morrei.

Inabot ni Sebastian ang listahan kay Gabriel. “Mag imbistiga ka. Alamin ang background ni Morrei, lahat-lahat.”

“Alright, this will be exciting,” natatawang sabi niya at nag lakad palabas ng bahay. Exciting? Saan ang exciting doon? Exciting ba ang barilan at patayan?

After kasi nang nangyari kahapon ay agad na nag paimbistiga si Sebastian.

“Kailangan nating mag doble ingat ngayon, lalo pa’t dalawa na ang maaari nating makalaban.” Tinapik niya ang lap niya, senyas na mahiga ako roon. Lumapit naman ako sa kaniya at nahiga sa lap niya.

“Anong gagawin mo ngayon? ” tanong ko.

“Wala, wala tayong gagawin sa ngayon. Hanggat hindi pa tayo nakakasigurado na si Morrei nga ang na sa likod ng pag atake sa atin ay hindi tayo puwedeng kumilos.” Hinawakan niya ang hibla ng buhok ko at pinaikot-ikot iyon sa daliri niya.

“Eh, paano pag siya nga? Ano ang gagawin mo? ”

“Then, I will give him what he deserve,” sagot niya.

Hayss. Wala pa bang katapusan ‘to? Parang hindi ako maka-kilos ng maayos dahil sa mga taong ‘yon. Kainis! Sisirain pa ang social life ko.

“Hindi ka na gugutom?” biglang tanong niya.

“Hindi naman, kakakain lang natin, ah?” Biglang gumuhit na naman ang pilyong ngiti sa kaniyang labi.

“Nagugutom ako at gusto kitang kainin.”

Napatanga ako sa sinabi niya. Ano raw?

“Excuse me, Mr. Berk, mukha ba akong pagkain? ” Mahina itong tumawa at yumuko para halikan ako sa mga labi.

“Parang gano’n na nga, ” aniya at pinisil ang ilong ko. Tumayo ito kaya napaupo naman ako.

“Anong ginagawa mo?” bigla kasi itong lumuhod sa harap ko.

“Three minutes. ”

“Huh?”  Ano na naman bang pakulo ng lalaking ‘to?

“Let me pleasure you in three minutes, Babe.”

Napaawang ang labi ko nang bigla niyang hilain ang shorts ko kasabay ng underwear ko.

“Babe!” saway ko sa kaniya ngunit nginisihan niya lang ako.

“Open your legs wider, ” he commanded. Ibinuka ko naman ang hita ko kagaya ng sinabi niya. Pakiramdam ko ay namumula ang mukha ko.

“I will make you shout my name. ” He wink at me before kisses my legs.

Nag-sitayuan ang balahibo ko nang halikan niya ang binti ko pataas. Isang mahinang ungol ang pinakawalan ko nang maabot ng labi niya ang pagkababae ko. He’s eyes closed in submission when he used his finger to open my vigina fold and then I felt his tongue licked my clit.

My stomach jerk’s when his tongue touch my clit napapasinghap ako at napapapikit sa bawat pag galaw ng kaniyang dila sa aking pagkababae.

“Ohhh!” ungol ko ng maradaman na sinusundot ng dulo ng kaniyang dila ang lagusan ko.

Napakapit ako sa headboard ng sofa at napapikit dahil sa sarap na nararamdaman ko. He licked, he sucked and he sipped my core na parang ginagawa akong dessert niya.

“Ohh… Seb! ” I moaned his name. Nakita ko ang bahagyang pag ngisi nito habang tuloy-tuloy sa pag kain ng hiyas ko.

Nag taas siya ng tingin sa akin at mapanuyang tiniganan ako. “Enjoying it? ”

“Yes! Very much!” I felt so frustrated. Ayokong mawala ang sarap na nararamdaman ko ngayon. “Can you please continue it, and make it faster a little bit? ”

“My pleasure, my babe.” Muli niyang ibinalik ang kaniyang labi sa pagkababae ko. Tinuloy niya ang pagpapaligaya sa akin. “Oohhh… hmm...” Gumalaw na ulit ang dila niya at parang mababaliw na ako sa sensasyong dulot nito. Gosh! Bakit  ang husay ng dila nito.

Bumilis ang pag galaw ng kaniyang dila at halos mapugto na ang hininga ko dahil sa sarap na aking nalalasap. The pleasure is too much to bare.

“Oh, god! Babe… faster…hmm...” I’m shamelessly pleaded.  Hinawakan ko ang ulo niya at mas lalo pa siyang pinagdoduldulan sa pagkababae ko. My legs tighten when I felt my oragasm building inside.

“Babe! Ohh!!” Sinagad niya ang kaniyang dila sa aking loob kasabay ng pag sabog ng aking orgasmo. Dinilaan at kinain lahat ni Sebastian ang lahat ng katas kong lumabas. Para siyang batang gutom.

Habol-habol ko ang aking hininga na ibinagsak ang likod sa sofa. Damn! He’s so amazing, he’s tongue was amazing.

“Your juice is delicious as ever,” saad niya at ibinalik ang underwear at shorts kong binaba niya. Tumayo ito at hinalikan ako sa mga labi.

“I’m full now,” he whispered. Mahina akong natawa at mahina siyang hinampas sa dibdib.

“Sira!” saad ko at pinikit ang mga mata ko. Nanghina ako dahil sa ginawa ng kaniyang dila. Ginawa ba naman akong pagkain, e.

Naramdaman kong umupo siya sa tabi ko at pinahiga ako sa kaniyang lap. “Just take a nap,” aniya. Inayos ko ang pagkakahiga ko at niyakap ang bewang niya. Kasalan niya rin kung bakit ako napagod.

Bigla rin akong napamulat nang tumunog ang doorbell. “Fuck! Puwede namang pumasok na lang ang lokong ‘yon, mag d-doorbell pa,” nakakunot- noong aniya.

“Si Gabriel ba ‘yon?” Bumangon ako para makatayo siya.

“Sino pa nga ba.” Nag lakad ito papunta sa pintuan. Wala pang isang minuto nang bumalik siyang hindi maipinta ang muka at may bitbit na kahon ng regalo.

“May pumuporma ba sa ‘yo na hindi ko alam?” nakasimangot na aniya.

“Ano?” Anong pinagsasasabi nito?

“May nag iwan nitong regalo sa tapat ng gate at may pangalan mo. Malaman ko lang kung sino ang lalaking nag padala niyan ay babariliin ko sa ulo.” Napangabga naman ako sa sinabi niya. Langya, seryoso siya?

Padabog niyang inabot sa akin ang kahon na may black lace at may malaking black ribbon sa gilid.

“Sira! Wala akong lalaki bukod sa ‘yo. Sino naman mag bibigay sa ‘kin nito?” Kinuha ko ang isang sticky note na naka ipit sa lace.

To: Ms. Calista Javier. Oh? May pangalan ko nga. Sino naman ang mag reregalo sa ‘kin?

“Tsk!” Tumalikod siya sa akin at nag lakad.

“Saan ka pupunta?” tanong ko sa kaniya.

“Maliligo,” walang gana niyang sagot at nag patuloy na sa pag lalakad. Nag seselos ang mokong.

“Babe!” tawag ko sa kaniya nang paakyat na siya sa hagdan ngunit hindi niya ako nilingon. Tss! Bahala ka nga.

Tinanggal ko ang malaking ribbon sa gilid ng box, tapos pati ang lace na naka palibot dito.

Pag bukas ko sa box ay nagulat ako kaya nabitawan ko ito.

“What the fuck!” mura ko. Binalot ako ng kaba at takot. “Babe! Babe!!” tawag ko kay Sebastian.

“What? Maliligo na ako!” asar na sagot niya habang bumababa ng hagda.

“Babe, tignan mo ‘to dali!” Ang bilis ng kabog ng dibdib ko. Holy shit! Ano naman ‘to?

“Ano ba ‘yan?” Kumapit ako sa braso niya ng makalapit siya sa akin.

“What the fuck! ” Kinuha niya ang box na nalaglag ko sa sahig. Nilabas niya ang putol na ulo ng manika habang puno ng artificial na dugo.

“Wait, may papel.” Kinuha ko ang isang putting papel na naiwan sa loob ng box. Kinuha iyon ni Seb at binuksan.

“I will make your life a living hell. Fuck! Saan naman galing to!?” Umigting ang panga ni Seb dahil sa nabasa.

It's a threat. Tinignan niya ako. “From now on, h’wag ka munang lumabas pag hindi ako ang kasama mo,” aniya sa ‘kin. Nag lakad na ito habang bitbit ang kahon at ‘yong sulat. Naupo naman ako sa sofa.

“Oh, God! Ano na naman ba ‘to?” bulong ko na lang at napahawak sa ulo ko. Bakit ba hindi ma alis-alis sa akin ang kapahamakan? Kailan pa ba matatahimik ang buhay ko na walang mag-babanta?

Itinakip ko ang mga palad ko sa aking mukha habang ang mga siko ko ay nakatukod sa aking tuhod.

“Babe” Inangat ko ang tingin ko. Na sa harap ko na pala si Sebastian.

Itinayo niya ako at niyakap ako. “It’s okay, walang mananakit sa ‘yo pag nandito ako,” saad niya at hinalikan ako sa noo.

Napayakap na lang ako sa kaniya. “Sana ay matapos na ‘to. Gusto ko mag karoon ng maayos na buhay.” Humigpit ang yakap niya sa akin. “Don’t worry, tatapusin ko ‘to, pangako,” saad niya at muli akong hinalikan sa noo.

Hindi naman ako masiyadong nagangamba ngunit hindi rin ako mapapalagay. Kahit alam kong maraming galamay si Seb na tutulong sa kaniya ay hindi pa rin ma alis-alis ang takot ko na baka mapahamak siya. Si Hunt ay malaking sindikato, si Morrei naman ay hindi pa namin alam kung anong klaseng tao siya, kung siya nga ang na sa likod ng pag atake sa amin kahapon. Ang alam ko lang kasi ay bigating tao si Danilo Morrei, at itong threat na natanggap namin ngayon ay hindi pa namin alam kung sino ang may pakana.

Gabi na rin nang dumating si Gabriel. Dala-dala na nito ang hinihingi ni Seb sa kaniya na impormasyon tungkol kay Morrei.

“Iyan na lahat ng nakalap kong impormasyon.”

Tinignan ni Seb ang laman ng isang folder na inabot sa kaniya ni Gabriel.

Matapos niyang tignan iyon ay tinapunan niya ng tingin si Gabriel. “Mukhang pareho tayo ng iniisip,” ani Gabriel at mahinang tumawa.  Ano ba ‘tong dalawang ‘to, nag uusap gamit ang isip nila?

“Patingin nga ako.” Dahil sa kuryusidad ko ay kinuha ko sa kaniya ang folder at tinignan iyon.

Napa-awang ang labi ko nang mabasa ang mga nakasulat doon. Isa rin palang lider ng malaking sindikato si Morrei. Kaya pala takot na takot ang matandang head prosecutor namin noong ipinanalo ko ang kaso si Seb.

“I’m sure na siya ang nasa likod ng pag atake sa amin kahapon. May galit ang taong ‘yon sa akin at lalo na kay Calista dahil pinalaya ako.” Saad ni Seb.

“Pero ‘yong threat, kanino naman galing ‘yon?” Napaka komplikado naman nitong sitwasyon namin.

“Anong threat?” tanong ni Gabriel.

“May dumating kasing box ng regalo kanina tapos ang laman ay pugot na ulo at may threat’s note. He or she will make my life hell daw,” sagot ko naman.

Mahina itong tumawa. “May pa halloween theme ang nag padala sa inyo no’n, ah.”

“Hindi ako sigurado kung galing ba kay Morrei o kay Hunt ‘yon. Isa lang ang nasisigurado ko, dalawa ang kalaban natin ngayon,” saad ni Seb at tumayo.

Nag lakad ito patungo sa mesa niya at may kinuhang isa pang folder. Nandito kasi kami sa sa mini office niya.

Inabot niya iyon kay Gabriel. “Kontakin mo si Mr. Navarro, kailangan natin ng mga bagong armas. Nasa folder na ‘yan ang mga iba’t-ibang mga baril na kakailanganin natin.”

“Baril? Para sa ano pa? Hindi naman siguro mag g-gyera ‘di ba? Bakit kailangan pa ng iba’t ibang armas?” tanong ko. Para namang aatake sila sa china. Bakit kailagan pa ng gano’n, e marami naman silang weapons.

“Babe, naninigurado lang ako. Dalawang malalakas na sindikato ang makakalaban natin. Kailangan natin maging handa.” Napabuntong hininga na lang ako. Masasanay din ako sa ganito.

“Okay, sabi mo e,” saad ko at tumayo. “Mauuna na akong matulog,” ani ko.

“Alright, good night.” Hinalikan niya ako sa labi, pag tapos no’n ay lumabas na ako sa office niya at nag tungo sa kuwarto.

Ibinagsak ko ang aking katawan sa kama at napatingin sa kisame.

Ano na naman kaya ang mangyayari bukas?  Gustong-gusto ko na matapos ang problema na ‘to. Baka masiraan na lang ako ng bait pag nag tagal dahil sa puro putokan ng baril ang naririnig ko.

Ipinikit ko ang mga mata ko at pilit na na pinakalma ang utak ko. Saka ko na iisipin ang mga problema, sa ngayon ay gusto ko na munang mag pahinga.