HE'S NO PRINCE CHARMING.

Jackson was peacefully lying on my bed with his eyes closed. Kung makapag-chill siya ngayon, parang hindi ko ginastos ang pera niya maghapon. Parang wala siyang kaproble-problema sa buhay. Parang hindi siya nagmakaawa sa akin kanina na 'wag ko siyang iiwan.

At parang wala lang, basta na lang siyang nahiga sa kama ko pagkatapos. Talagang dito siya sa kuwarto ko dumiretso. Wala na siyang pakialam kahit nakita siya ng mga katulong.

Napabuntong-hininga ako habang nakamasid sa kanya. His perfect facade was in front of me, teasing and seducing me. Kahit galit ako sa kanya, hindi pumapasok sa isip ko na saksakin na lang siya habang tulog. Mas gusto ko siyang lapitan, haplusin sa mukha, halikan... habang tulog siya. Habang hindi niya alam na ginagawa ko iyon, kasi ayokong isipin niya na mahina ako.

Kahit ang totoo ay mahina naman talaga ako. Dahil kung hindi ako mahina, bakit humantong sa ganito ang lahat? Bakit kahit ramdam ko na noon na may mali sa kanya ay nahulog pa rin ako?

Akala ko sa maiksing panahon, nakilala ko na siya. Hindi pala. Kahit asawa ko na siya, kahit mahal ko siya, marami pa pala talaga akong hindi alam at naiintindihan kung sino ba talaga si Jackson Cole.

Mga ilang minuto na rin ang lumipas na nakatayo lang ako sa gilid ng kama. Akala ko talaga tulog na siya kaya muntik na akong mapatalon sa gulat nang bigla siyang magsalita. "Not sleepy yet?"

He opened an eye.

I climbed into the bed, but keeping a big space between us. Jackson frowned at me. Like he was complaining about the space.

"I'll just take a rest for a bit. Babangon pa ako para ayusin mamaya iyong mga pinamili ko," defensive kong paliwanag. Pero wala naman na talaga akong pakialam sa mga pinamili ko.

Ang lahat-lahat ng iyon, bahagi lang naman ng pagrerebelde ko. Akala ko kasi ay iindahin niya, pero parang wala naman siyang paki.

Jackson responded by reaching me with his left arm and dragging me into him. He pressed my back into his chest, curling his muscled arm over my waist.

I instantly stiffened when I felt his erection pressing against the upper part of my butt. "Jackson, ano ba..."

Sinubukan kong kumawala, lalo lang humigpit ang yakap niya sa akin.

"Relax. I'm not gonna force you to do anything with me."

Napalunok ako.

Hihinga na ba ako nang maluwag dahil sa sinabi niya?

Dapat kumampante na ako, hindi ko nga lang magawa. Kasi paano ako kakampante kung ganitong ramdam na ramdam ko kung iyong matigas na nasa likuran ko na mas lumalaki sa bawat paglipas ng mga segundo.

"We're not gonna do it," he assured me. His hot breath was fanning my neck.

Okay... I should be relaxing by now. Ipinikit ko ang mga mata ko. He gave me his words na walang mangyayari. Tabi lang kami ngayong gabi—

"Fran..."

Napadilat ako ulit. "B-bakit?"

"I'm sorry."

"Ha?" Lilingunin ko sana siya nang itihaya niya ako at saka niya idinagan ang kabigatan sa ibabaw ko.

"I'm sorry, I lied."

"J-Jackson..." Naipon na sa lalamunan ko ang iba ko pa sanang sasabihin dahil sinakop na ng mainit niyang mga labi ang mga labi ko.

He lifted my hands above my head and he pressed his lower body to me. Hindi niya hinayaang magkahiwalay ang mga labi namin hanggang sa hindi ko na siya itinutulak.

Bumaba ang mga labi niya. He's now on the sensitive spot of my neck, licking and sucking me there, causing me to shiver and forget about everything except him.

Kumawala ang mga kamay ko nang lumuwag ang pagkakahawak niya sa akin. Napapikit ako lalo nang mariin. Ang mga palad kong itinutulak siya sa balikat ay kulang sa lakas. Nauubos ako sa bawat paghalik at pagsipsip niya sa balat ko.

Nang nasa dibdib ko na ang isang kamay niya ay nakalmot ko siya sa braso. Nanlalaki ang mga mata ko nang matuklasang wala na siyang suot na pang-itaas at bukas na ang zipper ng kanyang jeans. Nasa tabi ko na rin ang belt niya nang hindi ko man lang namalayang inilagay niya roon.

"Jackson, a-ayoko..." walang lakas kong pigil sa kanya.

He just growled as his hands started to peel my clothes off. Nahubad niya lahat sa akin at ang pinakahuling suot ko ay pinunit niya na lang at inihagis sa sahig. Tikom ang mga hita ko kahit anong haplos niya.

"Let me in..." paos na pakiusap niya.

Para akong nadudurog sa boses niya. Dinig ko ang hirap niyang paghinga at ang paghingal niya sa leeg ko. Gusto ko siyang tanggihan, pero hindi ko siya kayang mahirapan. Pikit-mata kong ibinuka ang mga hita ko ay hinayaan siyang pag-isahin ang mga katawan namin.

"Thank you..." he whispered into my ear.

I shuddered as soon as Jackson was inside of me. Ubos at wala nang natira nang natira sa akin matapos ang ilan pang sandali.

Humihingal na dumagan siya sa akin pagkatapos.

Hindi ako makakilos sa ilalim ni Jackson. Pigil ang mga luha ko habang nakikiramdam. Pagod na pagod ako kahit wala naman akong ginawa kundi hayaan siyang angkinin ako. Hindi ko masabing pinilit niya ako dahil hindi ko naman na siya pinigilan, siguro dahil tanga ako at mahina ako pagdating sa kanya.

"Fran..."

Hindi ako sumagot dahil sa hiya ko sa sarili at sa kanya.

"You're my life. If you'll leave me, I'll die..."

My heart skipped a beat at the sounds of those words from his lips. Napapikit ako nang mariin. Kahit kung anu-ano na iyong nangyari, mahal ko pa rin talaga ang lalaking ito...

...

ANO KAYANG NASA ISIP NIYA?

I spent the night listening to his breathing and staring at his serene face while he's sleeping. Nakadapa siya habang ang maamong mukha ay nakabaling sa akin. Nakahubad siya at walang kumot.

Gusto kong pumasok sa isip niya para alamin kung nanaginip ba siya ng maganda kasi ang payapa ng paghinga niya. Ang sarap ng tulog niya habang ako, hindi ko makalimutan iyong nangyari kanina. Ganun-ganun lang, nakuha niya ulit ako. Ganun-ganun lang, gusto ko nang maniwala sa kanya kahit wala pa siyang ipinapaliwanag sa akin na kahit ano.

Ganun-ganun lang, mahal ko siya at gusto ko na lang ayusin iyong pagsasama namin kahit pa wala pa kaming pinag-uusapan na dalawa. Sobrang hina ko na ramdam ko iyong karupukan ko sa kanya.

Marahan akong bumangon at umalis sa kama. Hindi na ako nahirapang gawin iyon dahil tulog na tulog si Jackson. Hinanap ko iyong mga damit kong ipinagbabato niya kanina sa kung saan-saan saka ko isinuot ulit, minus my underwear dahil winasak niya na.

Bago ako pumasok sa banyo ay sinulyapan ko pa muna siya ulit sa kama. Nakadapa pa rin siya at hubo. Mukha naman talagang tulog na tulog na siya. Ni wala nga siyang pakialam na wala siyang kumot at nakabilad ang maambok at makinis niyang pwet. Picturan ko kaya iyon para may pangblackmail ako sa kanya? Baka lang kasi kailanganin ko in the future.

I shook my head at the thought. Hindi ko rin yata kayang ipangblackmail sa kanya iyon, ayoko ring makita ng mga tao ang butt niya. Pumasok na ako sa banyo at naglock.

Hinagilap ko sa bag ko ang basic phone na bigay sa akin ni Calder. Balak ko sana itong itapon, pero hanggang balak lang. Alam kong marami pa akong dapat at kailangang malaman tungkol sa asawa ko, at kung si Jackson ang aasahan kong magsabi sa akin ng mga bagay na iyon ay baka abutin na ako ng pagiging senior citizen ko ay hindi pa magsasabi sa akin ang lalaking iyon.

Ichineck ko ang inbox ng phone. Two messages lang naman ang laman niyon.

CALDER

Can I see you tomorrow?

CALDER

Are you okay? May ginawa ba siya sa 'yo?

Meron. At pumayag ako. Sagot ko sa isip.

Hindi ko nireply si Calder. Malamang gagawa naman siya ng paraan na magkita kami. Itinago ko ulit ang phone saka ako lumabas ng banyo. Tulog pa rin si Jackson nang bumalik ako sa kama.

Kinumutan ko siya saka ako tumabi ng higa, pero may pagitan. Nakatulog na rin ako matapos ang ilang minuto nang pagtulala.

Naalimpungatan ako na may nakatitig sa akin. Naaamoy ko rin ang mabangong aftershave, mamahaling men's perfume sa paligid. Mukhang umaga na, mukhang gising na siya.

Hindi nga ako nagkamali. I opened my eyes to find him sitting on the edge of the bed. Bagong ligo, bihis na bihis na, at ang guwapo-guwapo. Nakakainis talaga. At hindi siya nakangiti, pero seryoso siya habang nakatingin sa akin.

Hindi ako makapagsalita. Hindi dahil sa nagwoworry ako sa hininga ko dahil kakagising ko lang, kundi dahil sa parang may laman ang tingin niya. What is it this time?

Habangbuhay na lang yata akong mangangapa. Dati-rati'y nalalambing ko siya para pilitin na sabihin sa akin ang iniisip niya, ngayon hindi ko na iyon magawa. Parang ako pa iyong may kasalanan dito na nahihiya sa kanya, samantalang siya naman ang nagsimula kaya kami ganito.

Sa kakalihim niya sa akin, sa panloloko niya sa akin, at sa pagmamanipulate niya sa buhay ko, ako pa talaga ang nahihiya sa kanya.

"You're frowning, Fran," kaswal na puna niya.

Nanlaki ang mga mata ko. Nagreflect pala sa mukha ko ang frustration ko?!

Napapitlag ako ng ilapat niya ang daliri sa gitna ng mga kilay ko para pawiin ang aking pagkunot-noo. Pinisil niya ang ilong ko pagkatapos. "Take care and enjoy your day. Do anything that will make you happy..." mahinang sabi niya. "Treat your friends, buy anything you want."

Napalunok ako sa klase ng titig niya.

"Anything, Fran. Gawin mo lahat, pero 'wag na wag mong kakalimutang umuwi dito."

"Jackson..."

"Wag mong kakalimutang umuwi sa akin." After saying that, he stood up and left the room.

JF