Wszedłam do domu ale zamiast jak zawsze porządku zobaczyłam stosy ksiąg i drogę z kieliszków do jednej osoby która siedziała nad księgą z drżącymi rękoma.

-Magnus...-podbiegłam do niego i złapałam za dłonie.

On niedowierzając złapał mnie w pasie i podniósł.

-Biszkopciku... co ty..  gdzie byłaś.

-w klubie zaatakował mnie demon byłam ranna a łowcy mnie zabrali do siebie, czemu mi nie powiedziałeś że jestem jedną z nich?

-nie jesteś... nie wiem czemu tak uznali...

-bo zaniosłam runę...-szeptam i dotykam miejsca gdzie miałam znak. Magnus łapie moja rękę i dokładnie ogląda.

Znak był mniej widoczny, zamrugalam parę razy.

-jak im uciekłaś?

-mają lukę w systemie, jednego miejsca kamery nie obejmują uciekłam tamtedyk.

-Zostaniesz u mnie na tydzień a po wszytkim zaprowadzę cię do wilkołaków. Muszą o tobie zapomnieć, obiecałem twojej matce że nie wplatam cię w ten świat, to nie rozsądne zwłaszcza z twoimi możliwościami.

Mówi wściekły i odchodzi sprzątając pstryknięciem palca. Zdziwiona idę do swojego pokoju i siadam na łóżku. No i na co mi było wchodzenie tam?

Izzy

Nocą wróciliśmy z Jace'm do instytutu gdzie odrazu pobiegłam do pokoju dziewczyny, jednak nie było jej tam. Zdziwiona tym poszłam jej szukać po instytucie aż w końcu znalazłam się przed salą treningową gdzie Alek okładał jakiś worek treningowy.

-Alek, wyjaśnij mi gdzie nasza podopieczna?

-w pokoju, kazałem jej tam siedzieć.

-to mamy problem bo nie ma jej w całym instytucie...

-c-co?

Pyta zdziwiony a w tedy przybiega Jace.

-zarejstrowaly ją kamery jak gdzieś odbiegała w stronę centrum, jak wyszła nie naruszając czujników?

Alek uderzył kijem o podłogę i zaklnał wychodząc z sali. Właśnie zgubiliśmy jedną niesforną nastolatkę super...

Tydzień później
Viktoria

Niby byłam od 2 dni  u wilkołaków bo łowcy przyszli do Magnusa ale jakoś nie czułam tego czasu. Poznałam za to miłego chłopaka... Miał na imię Leo.

-wiec jesteś przyszłym alfą?

-jestem alfą nie mam stada, przybyłem tu niedawno i mieszkam tu ale nie należę do stada, jednak tutejszy alfa dba o mnie jak o syna.

Zieleno oki bawi się kolczykiem w języku i spogląda na mnie z ukosa. No tak robiłam teraz za ladą i nie miał jak na mnie spojrzeć.

-skad znasz się na tych drinkach?

-żyłam z Bane'm on zna się na tym jak nikt pokazał mi parę razy a reszta to mój wymysł i lata testów smaków.

Czerwono włosy poprawia niezgrabną kitkę i opiera się o ladę.

-ciesz się łowcy żadko do nas wpadają.

-i super... są dziwni uważają że jestem jedną z nich.

Poprawiam dwa kosmyki poza warkoczem i patrzę na kieliszek. Neh jest brudny, znowu...

-masz ochotę iść sie zabawić do klubu twojego ojca?

-byłam umówiona z Ericem. Ale z dziwnego powodu nie odzywa się do mnie od kilku dni nie wiem co się dzieje, na dodatek dziś mam nocną zmianę wolę nie narazić się Alfie.

Mamrotam i poprawiam fartuch poczym czyszczę kieliszek.

Do póki ludzie nie zaczęli się schodzić do baru a raczej wilkołaki Leo pomagał mi. No a później się zaczęło, robiłam drink za drinkiem bez wytchnienia. Mieli dziwne zamówienia ale zaczęłam z drobna pomocą magi je wykonywać.

Z uśmiechem rozmawiałam z klijetow aż do środka wszedł jakiś podejrzany koleś. Poprosił o naprawdę mocnego drinka i usiadł w tłumie. Zdziwiona zwolniłam tempo pracy by się mu przyjrzeć aż do środka wszedli łowcy... Cholera... Więc to musi być demon. Pojawił się za mną Leo i złapał w pasie.

-twoje tętno słyszę z drugiego końca sali uspokój się promyczku.

-łowcy... mówiłeś że są tu rzadko...

-ostatnio kręci się tu dużo demonów stąd ich obecność. -przygryzł płatek mojego ucha aż cała zadrzałam.-czegos szukają coś ich tu ciągnie, może ty moja złoto włosa?

-jestem zwykła nastolatką jak już mogę przypuszczać że jestem czarownikiem-uśmiecham się i pod blatem wytwarzam w dłoni złotą mgiełkę.

Leo skutecznie mnie zasłaniając cały czas uspokajał. Jednak wiedziałam że zaraz zaatakują tamtego faceta

-Leo musisz go pilnować, jeśli się wkurzy zagrozi dziecią.

On kiwa głową i stara się mnie ukryć jeszcze bardziej.

Zauważam jednak jak mój pierścionrk zaczyna migać.

Wyślizguje się z jego objęć i przeskakując nad blatem odpychamy tamtego mężczyznę z dotychczasowego miejsca. W tamto miejsce się wbija strzała a ja zauważam że facet się nie zmienia... on nie był demonem a czarownikiem. Spojrzałam wściekła na łowców i wyciąglam strzale patrząc na Aleksandra. Pomogłam mężczyźnie wstać i pociąglam go do tylniego wyjścia gdzie ruszyli też łowcy. Roztrzęsiony czarownik stanął na przeciw mnie a ja wściekła wzięłam kij i rzuciłam w pierwszego łowcę jaki tu wszedł. Trafiło na Aleka dziwny zbieg okoliczności.

Dostał kijem w brzuch aż się zgiął.

-idioci! dzieci straszycie nienormalni debile!

Syczę na nich i sprawdzam czy czarownik nie został poszkodowany.

-szukalismy cię tydzień gdzie ty do cholery byłaś?

-w domu, i jej zabierzecie mnie stąd, nie odróżnia cię demona od czarownika... idioci

Mężczyzna spogląda na mnie a mnie aż szczypią dłonie . Zacisłam je w ukryciu wiedząc że robią się złote. Patrzą na mnie a Alec się podnosi z miną wpierdolu. Spojrzałam na mężczyznę.

-zapomnisz że kiedykolwiek tu byłeś wrócisz tam skąd pochodzisz i nigdy nie wrócisz-pstrykam mu palcami przed oczami. A on zdziwiony robię sobie portal i odchodzi.

-jak ty...

Spojrzałam na nich i potarlam rękę tam gdzie kiedyś był znak.

-nie jestem jedną z was mówiłam już. To jest mój dom nie chce mieć problemów...

W drzwiach pojawił się Leo i podszedł do mnie.

-jakiś problem?-spytał ich a ja poczułam pieczenie dłoni mocniejsze niż zawsze, mój pierścionek nadal świecił.

Odeszłam od nich i grzybami zaczęli się wkurzać ja znalazłam łom poczym zaczęłam się rozglądać. Poczułam zapach siarki.

-Czujniki wariują tu jest demon jestem pewna!-Krzyczy izzy a ja rozpuszczam włosy i patrzę w ciemne niebo.
-moja naszyjnik świeci na pewno tu jest demon!

-Viccia idź do środka -mowi Leo i staje za mną.

Poprawiam łom w rękach nie zamierzam iść, tu są niewinne wilkołaki. Dzieci, tu są dzieci.
Słyszę bulgoczenie połączone z warczeniem, jakiś demon zaczyna tworzyć ten pieprzony kwas. Zagryzłam wargę i się obróciłam widząc przemykający cień. Jeśli nie przestanę zaraz zacznę stapiać ten metal.

-zostaw to profesjonalistą -mowi jace a ja z grożą patrzę na niego.

-widzisz tu jakiś? bo ja nie zbyt. To nie jest zwykły demon...

Szeptam i w tedy słyszę za sobą klaskanie.

-brawo promyczku... jedyna inteligentna w tym gronie, wysyłamy po ciebie demony od wielu lat ale jak nie ty to twoi strażnicy zawsze zabijają moje psy po kolei...

Słyszę syk więc się powoli obracam..  Mężczyzna w czarnym kaptórze trzymał smycze na których były dziwne stwory...

-no moje kruszynki, ją zabrać resztę zabić...

Widzę błysk białych zębów a chwilę później puszcza linki. Że wściekłością biorę łom i udeżam pierwszego który na mnie skacze. Demoniczne zwierzę rozpryskuje się zamieniając w złoty pył... co to do kurwy jest. Rzucam łomem a ten przebija następne trzy demony. W tedy zauważam na dachu białowłosego chłopaka o morskich oczach... nie mylić z moimi oceanicznymi to dwa różne odcienie.

Wyciąga łuk i strzały a następnie wycelował we mnie. Podbiegłam do Aleka i zabrałam mu z dłoni łuk poczym wzięłam strzale.

-Vikt... kto to jest!?

demony padły martwe a teraz ja i białowłosy mierzyliśmy w siebie bronią. Pragnęłam się zmienić pod jego wzrokiem. Spojrzałam na Aleksandra jego oczy staly się groźniejsze niż zawsze

-Apollina...-wyszeptał a ja zdziwonym poczułam jak moje ręce i klatka piersiowa mnie palą.

-wiecie kto to?

Pytam opserwuje ciało chłooaka, miał runy tak jak i oni. Koło niego się pojawia dziewczyna włosach jak dym... Staje na palcach i szepta coś do chłopaka ten jak w hipnozie patrzy mi w oczy.

-to ona... to jej szukamy

-sebastian zabij

Słyszę jej głos a chwilę później czuje spojrzenie reszty na sobie. To był demon a ten chłopak? to kto.. do diabła...

Wypuszczam strzale lecz zanim tam dociera oni znikają w mgle. Czuje zawrót głowy, spoglądam na restze naszej wesołej załogi i jedyne co zdążę wyszeptać zanim odlecę to...

-woda...