Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Zeven.

Update yaayy! Sorry girls, ik heb het zo druk gehad de afgelopen weken en ik kon nergens energie en concentratie vinden om te schrijven. Ik ga mijn best doen vanaf nu weer elke vrijdag of zaterdag te uploaden :) xxxx enjoy 

Hoofdstuk 7.

Maandagochtend was een chaos. Ik had me verslapen en moest als een gek naar de kliniek racen om te openen. Nadat ik de twee operatie patiënten had aangenomen en in hun tijdelijke hokje had gestopt, had mezelf  in de kleine wc ruimte wat opgefrist en mijn haar opnieuw in een staart gedaan. Tom, de dierenarts, had meteen door dat ik nog niet gegeten had want ik was nou niet in mijn beste humeur. Hij dwong me een van zijn meegenomen boterhammen te eten -aangezien ik zelf geen tijd had gehad om eten mee te nemen- en koffie te zetten. 

'Beter?' grijnsde Tom toen ik hem een kop koffie aangaf. 

'Ja, dankje. Ik functioneer niet zo goed zonder eten, ik hoop dat ik meneer Weerden en mevrouw de Bruin niet bang heb gemaakt vanochtend,' zei ik nadat ik een slok van mijn eigen koffie had genomen.

Helaas ging de chaos daarna gewoon verder. Een van onze patiënten, de prachtige Main Coon van mevrouw de Bruin, vond het nodig om ons te laten schrikken. De kat stopte tijdens de operatie met ademhalen en Tom en ik moesten alles op alles zetten om haar goed uit de operatie te krijgen. Gelukkig liep het goed af en zat Gucci twee uur later weer half overeind in haar hokje. Onze tweede patiënt, die kwam voor een castratie, was nogal agressief en bezorgde mij meerdere schrammen op mijn armen. En alsof dat nog niet genoeg was plaste hij ook nog eens over me heen. 

'Rot kat,' gromde ik toen hij eindelijk onder zeil was. 

Tom kon er wel om lachen en grapte dat we nu voor straf zijn ballen in beslag zouden nemen. Gelukkig verliep de operatie verder goed en om half één plofte ik vermoeid neer op een krukje. Marlee, een van de andere assistentes, kwam met de telefoon in haar handen de opname in.

'Jeetje wat zie jij eruit,' riep ze uit toen ze zag zitten. 

Ik trok een zielig gezicht en ze klopte me medelevend op mijn schouder. 

'Zal ik je dan even opvrolijken? Een hele knappe jongeman heeft een uur geleden een tasje met eten voor je afgeleverd. Ik heb het in de keuken gezet,' zei ze met een scheve grijns. 

Ik keek waarschijnlijk heel verward, want Marlee trok me overeind en gaf me een duwtje in de richting van de keuken. 

'Ga nou maar pauze houden meid.' 

Op het tafeltje in de keuken stond inderdaad een klein tasje. Ik trok het blauwe ding naar me toe en haalde er als eerst een opgevouwen stuk papier uit uit dat bovenop lag. Het was een folder van Royal Canin en er stond met zwarte stift wat op de zijkant geschreven.

Ik hoop dat je wraps lust, Viktor heeft ze met liefde voor je gemaakt. De appel is van mij :) 

xx Nic

Ik grinnikte en keek weer in het tasje. Er lag inderdaad een groene appel op de bodem en er zat ook nog een flesje water in. Maar het beste was nog het plastic bakje met de gevulde wraps. 

Roos Jensen: Dankjewel voor de lunch, je bent mijn reddende engel! <3 

Nicolai Boilesen: Graag gedaan (a) 

Roos Jensen: Bedankt Viktor ook even voor me, want OMG zijn wraps zijn goddelijk! 

Nicolai Boilesen: Will do! Hoe laat ben je klaar? Viktor heeft veel te veel eten gemaakt, hij heeft een date vanavond en hij wil blijkbaar indruk op haar maken met 20 verschillende gerechten. 

Roos Jensen: 5 uur. Ruik ik daar een uitnodiging om bij jullie te komen eten? ;) 

Nicolai Boilesen: Als je het niet erg vind om op mijn kamer te eten? :)

Roos Jensen: Want Viktor en zijn date nemen de tafel in beslag? Vind hij het niet erg als je thuis bent dan? 

Nicolai Boilesen: Hij wilde er eigenlijk een dubbeldate van maken.. 

Roos Jensen: BOILESEN WEES EENS EVEN DUIDELIJK! Vraag je me nou op date? 

Toen hij niet reageerde besloot ik hem te bellen. De telefoon ging drie keer over voor hij op nam.

'Mag je wel bellen op je werk?' vroeg hij meteen. 

'Ik heb pauze. Vertel me nou eens even wat de bedoeling is, als ik een dubbeldate heb wil ik mezelf daar graag op voorbereiden,' zei ik terwijl ik met één hand een stukje van mijn wrap probeerde af te scheuren.

'We hebben geen dubbeldate, nog niet in elk geval. Ik heb gezegd dat hij haar eerst beter moet leren kennen. Hij is alleen heel zenuwachtig geloof ik, dus hij vroeg of ik thuis wilde blijven,' legde Nicolai uit. 

'Nope dat gaat niet gebeuren. Het is hun eerste date, dan moet jij geen derde wiel gaan spelen. Oke luister, wat nou als ik na mijn werk naar jullie toe kom? Dan praat ik met Viktor, proef ik zijn eten en dan gaan wij ergens anders heen,' stelde ik voor. 

Het was even stil aan de andere kant van de lijn voordat hij toestemde. Omdat mijn pauze voorbij was moest ik ophangen en we spraken af dat ik na mijn werk meteen door zou rijden naar hun appartement. 

'Ga je me nog vertellen wie die knapperd was?' vroeg Marlee met een knipoog toen ik de telefoon van haar overnam zodat zij pauze kon houden. 

Ik keek even om me heen om er zeker van te zijn dat er geen klanten in de wachtkamer zaten.

'Dat was Nicolai, ik heb hem vrijdag ontmoet tijdens het uit gaan,' vertelde ik Marlee.

Haar ogen werden groot.

'Vrijdag? En hij komt je nu al lunch brengen? Wat een schatje, goede aanwinst Roos,' lachte ze en ze stak haar duimen naar me op terwijl ze achteruit naar de keuken liep.

'Dat is hij zeker,' mompelde ik. 

Naar mijn idee kende ik Nicolai al veel langer dan vier dagen, alles voelde zo vertrouwd met hem. Hij was enorm lief en leek mij oprecht leuk te vinden. Ik kon niet wachten om hem nog beter te leren kennen. Veel meer tijd om over de blonde voetballer na te denken had ik niet want de telefoon ging en de rest van de middag leek hij wel niet meer te stoppen. Ik was ontzettend blij dat Marlee en ik op maandag altijd samen werkte want ik had nergens anders tijd voor. Toen ik om vijf eindelijk de telefoon op het antwoordapparaat zette liet ik mijn hoofd op mijn armen zakken. 

'Omygod wat een dag,' kreunde ik. 

Marlee maakte een instemmend geluidje en plofte neer op de bureau stoel om het systeem af te sluiten. Tom kwam de spreekkamer uit lopen en leunde over de balie heen. 

'Dat was me een dagje wel dames. Hup, naar huis jullie! Ik zal wel afsluiten,' zei hij.

'Weet je het zeker? Jij hebt ook een lange dag gehad.' twijfelend keek ik hem aan.

Met een streng gezicht wees hij naar de deur.

'Eruit! En neem lekker een douche als je thuis komt Roos, Puck heeft je goed te pakken gehad vanochtend,' lachte hij terwijl hij zijn neus dichtkneep. 

Ik stak mijn tong naar hem uit en zocht mijn spullen bij elkaar. Misschien kon ik bij Nicolai wel even douchen..






Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro