Eindelijk weer een nieuw hoofdstuk! I hope you like it :) xx

Hoofdstuk 6.

De wedstrijd was spannend en Beau en ik zaten beide op het puntje van onze stoel. Het stond 2-2 en over ongeveer twee minuten zou het fluitsignaal af gaan. Joël kreeg de bal aan zijn voeten en met ingehouden adem keek ik toe hoe hij de bal richting het doel speelde. Na een paar meter schoot hij de bal precies voor Viktor's voeten, die meteen hard uithaalde. Beau kneep in mijn hand en toen de bal langs de keeper in het net vloog, sprongen we juichend op. Met onze sjaals in de lucht joelde we Viktor's naam terwijl alle spelers blij bovenop hem sprongen. Het hele stadium ontplofte toen het fluitsignaal klonk en met een brede lach omhelsde ik Beau. Ik had nog nooit een wedstrijd zoals deze meegemaakt en ik vond het veel leuker dan ik had verwacht. Live voetbal was sowieso veel beter dan een middag achter de tv. Mijn ogen gleden over het veld op zoek naar Nicolai en toen ik hem samen met Viktor en een voor mij nog onbekende jongen op en neer zag springen, pakte ik grijnzend mijn telefoon om het drietal te filmen.

Roos Jensen: GEFELICITEERD MET DE OVERWINNING! xxx

Nicolai Boilesen: Dankje! :) x

Nicolai Boilesen: Waar zijn jullie?

Roos Jensen: Ik sta in de rij voor de WC en Beau is ergens drinken halen.

Nicolai Boilesen: Blijf daar, iemand komt jullie zo halen.

Roos Jensen: Maar mijn blaas ontploft ):

Nicolai Boilensen: Je kan gewoon naar het toilet Roos haha

Roos Jensen: Yay! Ga nou maar douche, en vergeet je tanden niet te poetsen (;

Nicolai Boilesen: Ik ben al helemaal fris en fruitig, don't you worry

Roos Jensen: Nu al? Ben je een ninja ofzo?

Beau stond al met twee plastic bekers in haar handen te wachten toen ik de wc uit kwam.

'Wat is het?' vroeg ik toen ik er een van haar over pakte.

Ze tikte met haar beker tegen de mijne, mompelde een proost en gooide de inhoud meteen achterover. Toen ik mijn eigen beker naar mijn mond bracht rook ik meteen dat het bier was. Ik nam een grote slok en trok een vies gezicht toen ik het door slikte.

'Yikes, wat is dit voor bier?'

Beau reageerde niet en staarde afwezig naar haar nu lege beker.

'Beau? Joehoe aarde aan Beau, wat is er aan de hand? Je houd helemaal niet van bier en je gooit het achterover alsof het niks is.' ik legde mijn hand op haar arm om haar aandacht te trekken.

'Het is ook niks, het is maar bier Roos,' zei ze en ze gooide haar beker in de dichtstbijzijnde prullenbak.

'Er is iets gebeurd toen ik op de wc zat, vertel op!' eiste ik.

Beau was bijna altijd vrolijk en ze was nu duidelijk van slag door iets. Ik had een klein vermoeden dat het met Joël te maken had.

Beau zuchtte en haalde haar telefoon uit haar zak. Ze tikte wat op het scherm en gaf hem daarna aan mij. Ik zag twee foto's. Een waar Joël een jonge vrouw omhelsde en eentje waar de vrouw hem op zijn wang kuste. Onder de foto's stond een stukje tekst over Joël met de mysterieuze vrouw, en er werd natuurlijk gedacht dat ze misschien zijn nieuwe vriendin was.

'Roos ik voel me zo stom, wat als het echt zijn vriendin is?'

Ik schudde mijn hoofd.

'Als het zijn vriendin is, waarom vraagt hij dan of je naar zijn wedstrijd komt kijken.'

'Nicolai vroeg of we kwamen, Joël heeft me niet eens zelf uitgenodigd,' mompelde ze.

'En vanochtend dan? Hij zoende je in het openbaar, net als vrijdagavond trouwens. Denk je dat hij dat zou doen als hij een vriendin heeft?' zei ik zacht.

Ze haalde haar schouders op en keek met gefronste wenkbrauwen om zich heen.

'Hoorde je dat? Volgens mij roept iemand ons,' zei ze.

'Psst Roos, Beau!'

Nu hoorde ik het ook. Ik draaide een rondje om mijn as, op zoek naar de persoon die onze aandacht probeerde te trekken. Het was niet heel druk meer, maar ik zag nog steeds niemand die ik kende. Een jongen met een beanie en zonnebril zwaaide naar ons, maar ik had geen idee wie het was. Ik gooide mijn nog volle beker bier in de prullenbak en liet mijn ogen nogmaals door de gang glijden.

'Is dat niet Nicolai? Daar die jongen naast de vrouwen wc,' zei Beau ineens.

Ze wees nu naar hem, en het was dezelfde jongen die net zwaaide. Toen hij zag dat hij onze aandacht had, wenkte hij ons. Ik keek nog een keer om me heen en begon toen toch zijn kant op te lopen.

'Hé hé, ik dacht dat jullie me nooit zouden zien,' zuchtte jongen toen we voor hem stonden.

Ik herkende zijn stem nu en sloeg meteen mijn armen om hem heen.

'Sorry, ik herkende je helemaal niet met al je vermomming,' zei ik iets wat beschamend.

Nicolai legde zijn armen om mijn middel en lachte zachtjes.

'Het was ook de bedoeling dat niemand me zou herkennen, dus maak je maar geen zogen. Ik dacht trouwens dat ik je had gezegd om bij de wc te blijven.'

'Roos luistert nooit,' grinnikte Beau.

Verontwaardigd draaide ik me naar haar om.

'En dat zeg jij, pff lekkere vriendin ben jij,' zei ik en gaf haar een duwtje tegen haar schouder.

Nicolai lachte weer en pakte mijn hand vast.

'Kom, we gaan naar de spelerskantine. De jongens kunnen niet wachten om jullie weer te zien, Vik wilde eigenlijk mee maar dat had te veel opgevallen,' zei hij.

Met zijn drieën liepen we door de gangen. Nicolai en ik praatte over de wedstrijd en Beau was opvallend stil. Ik haakte mijn arm door de hare en glimlachte bemoedigend naar haar. Toen Nicolai ons de kantine in leidde kwam Viktor meteen op ons af. Ik liet Nicolai en Beau los en sprong voor de grap ik Viktor armen.

'Gefeliciteerd met je prachtige goal Fischer,' riep ik toen die me in het rond zwierde.

'Welke van de twee,' grijnsde hij.

'Allebei natuurlijk, wat denk jij nou. Je hebt geweldig gespeeld, en dat is een groot compliment van iemand die bijna nooit voetbal kijkt,' lachte ik.

Viktor zette me weer op de grond en bedankte me met een kus op mijn wang. Nicolai verscheen meteen weer naast me en trok me mee naar de bar waar hij wat drinken voor ons bestelde. Ik pakte zijn hand weer vast en verstrengelde onze vingers.

'Had ik je al verteld dat je super goed gespeeld heb en ik het erg leuk vond om naar jou, of uhm de wedstrijd, te kijken,' fluisterde ik in zijn oor.

Nicolai glimlachte en trok me wat dichter naar zich toe.

'Heb ik je al verteld hoe blij ik ben dat je naar de wedstrijd gekomen bent, en hoe goed je eruit ziet in je Ajax merch?' fluisterde hij terug.

Ik ging op mijn tenen staan en drukte een kusje op zijn mond. Verbaasd keek hij me aan, maar voor ik hem kon vertellen dat ik hem een kus beloofd had, kwam Viktor weer bij ons staan.

'Als jullie niet de schattigste mensen in deze kamer zijn weet ik het ook niet meer. Hashtag couple goals,' grijnsde hij.

Jasper, die net aan kwam lopen, schoot in de lach.

'Helemaal mee eens Viktor!'