Obudziły mnie promienie słońca, które już dawno wzeszło. Bez większych problemów wstałam z łóżka, z uśmiechem na twarzy. W mojej głowie roiło się już kilkadziesiąt pomysłów na zdjęcia Los Angeles. Coś nagle mi się przypomniało... Rodzice dzisiaj mają 20 rocznicę ślubu, mam dla nich prezent, tylko gdzie ja go schowałam.. O, pamiętam! Był na dnie szafy, biały album, ze złotymi zdobieniami. Zbierałam do niego zdjęcia, które im robiłam przez całe życie. Wzięłam album i schowałam go za plecami. Otworzyłam drzwi od mojego pokoju i poczułam zapach czekoladowych naleśników. Moje ulubione! Mam taką kochaną mamę! Szybko zeszłam na dół, aby dać rodzicom prezent i zjeść moje ukochane naleśniczki. Weszłam do kuchni i powiedziałam:

- Hej!

- Cześć córeczko! Jak Ci się spało? - spytała mama, uśmiechając się do mnie. Moja mama była kobietą o delikatnych rysach twarzy. Miała kręcone, brązowe włosy, które sięgały jej do ramion i patrzyła na każdego swoimi, miłymi niebieskimi oczami.

- A dobrze, chyba się wyspałam, bo mam wiele pomysłów na zdjęcia.

- A jakie chcesz dzisiaj zrobić? - spytał zaciekawiony tata. Za to po tacie, zyskałam wygląd. Tak samo jak ja, miał blond, kręcone włosy i niebieskie oczy, a jego skóra była lekko opalona.

- Idę z Olivią robić zdjęcia Los Angeles.

- To pokażesz nam je jutro, bo zaraz jedziemy do spa z okazji naszej rocznicy, a potem na kolację - opowiedziała mama.

- Brzmi świetnie! Ja za to mam dla was mały prezent z okazji tej jakże ważnej 20 rocznicy.

- Naprawdę?! - spytali naraz zaskoczeni rodzice.

Wyjęłam zza pleców album. Mama z tatą podeszli do mnie i dałam im prezent. Otworzyli go i zaczęli przeglądać zdjęcia. Z niektórych się śmiali, a przy innych byli bliscy wzruszenia. Widziałam, że byli zadowoleni, więc mi się też pojawił uśmiech na twarzy. Gdy to zobaczyli, mocno mnie przytulili, a ja odwzajemniłam to.

- Kocham was - powiedziałam.

- My ciebie też Julie - odpowiedzieli.

Nagle chyba wszyscy usłyszeli moje burczenie brzucha. Poczułam ciepło na policzkach, a rodzice zaczęli się głośno śmiać.

- No Julie, chyba czas na śniadanie - rzekła mama, puszczając do mnie oczko.

- Tak mamo, z przemiłą chęcią zjem kilka tych pysznych naleśników, z Latte do picia.

- Się robi!

Usiadłam na krześle i w mgnieniu oka dostałam naleśniki. Wzięłam jednego do ust i rozkoszowałam się smakiem czekolady.

Po zjedzeniu śniadania, wzięłam kawę do mojego pokoju. Gdy się przygotowywałam do spotkania, to popijałam Latte. Dzisiaj postanowiłam założyć dżinsowe spodenki oraz białą koszulkę na ramiączkach. Wzięłam ze sobą aparat i torebkę. Zeszłam na dół, a tam zauważyłam Olivię rozmawiającą z moją mamą.

- Hej Olivia! - witając ją, przytuliłam ją mocno, bo strasznie się za nią stęskniłam. Nie widziałam jej już z miesiąc!

- Cześć kochana! Jak tam wakacje? - spytała Olivia.

- Wszystko Ci opowiem, jak wyjdziemy na miasto. Tylko jeszcze pożegnam się z rodzicami.

- Nie ma problemu, poczekam na Ciebie na zewnątrz.

Olivia wyszła na dwór, a ja podeszłam do rodziców, przytuliłam i powiedziałam cześć. Wyszłam z domu i pojechałam z Olivią do centrum miasta.

Spędziłam z moją przyjaciółką, calusieńki dzień. Poprzez chodzenie na zakupy, po zrobienie kilku świetnych zdjęć. Oto kilka z nich:

Myślę, że są naprawdę udane i mega mi się podobają. Może wstawię je na instagrama, według mnie mają w sobie to coś.

Wróciłam do domu o 21. Byłam sama w domu, bo rodzice mają wrócić jutro rano. Poszłam wziąć szybki prysznic, potem zamknęłam się w pokoju i włączyłam komputer. W międzyczasie, szybko zgrałam zdjęcia na komputer i wstawiłam na instagrama. Potem zaczęłam przeglądać Facebooka i usłyszałam charakterystyczny dźwięk, dostawanej wiadomości.

Matt (ten fotograf gdybyście nie pamiętali): Zobaczyłem bardzo zacne zdjęcie, chyba Los Angeles, na instagramie , pewnej utalentowanej blondynki. Jak myślisz znasz ją?  Chciałbym, aby zrobiła mi nowe zdjęcie profilowe. 😅😉

Ja: Hmmm, po chwili zastanowienia, coś mi się kojarzy. Jeżeli jutro masz czas, to będę mogła cię z nią umówić 😂😂😂

Matt: No cóż nie spotkamy się 😭😭. Siedzę aktualnie we Francji, może w następnym tygodniu? ☺

*"To może się wam wydawać dziwne, ale ludzie często mnie proszą, abym zrobiła im zdjęcie profilowe na Facebooka. Oj tak, proszą fotografkę, aby zrobiła zdjęcie, baaardzo dziwne. Dla mnie to jednak jest, nigdy bym nie pomyślała, że będę ludziom robić zdjęcia na fb. Ja od zawsze wolałam robić zdjęcia krajobrazów, czy miast. A konkretnej osobie, jakoś nie miałam ochoty. Pewnego razu, gdy chodziłam jeszcze z Mattem, to właśnie on to wszystko rozpoczął. Poprosił mnie o to, abym zrobiła mu ładne zdjęcie. A gdy je wstawił, to każdy się pytał, kto je zrobił, a on każdemu na to: " Julie Anderson - moja dziewczyna". Od tamtej pory, osoby z mojej szkoły są umawiane na zrobienie zdjęcia. Robię to po prostu dla przyjemności i możliwości pogadania z nowymi osobami."

Gadałam z Mattem jeszcze przez godzinę, o tym jak minął nam dzień. On to spędza jeszcze ostatnie dni wakacji na zwiedzaniu Paryża. W sumie to zazdroszczę mu, książki do szkoły kupione, wraca na dzień przed rozpoczęciem roku, a jeszcze przed tym objada się croissantami we francuskich kawiarniach! Oj, co ja się będę tym przejmować pójdę spać i będę miała spokój.

Obudził mnie dźwięk dzwoniącego telefonu. Nie wiem, która była godzina, ale na pewno zbyt wczesna do wstawania w wakacje. Odebrałam telefon i usłyszałam niski, nieznany mi do tej pory głos.

- Dzień dobry! Czy przy telefonie Julie Anderson?

- Tak, dzień dobry, to ja. Czy mogę wiedzieć kim pan jest i po co pan do mnie dzwoni?

- Oczywiście, już wszystko panience tłumaczę. Jestem oficer King i mam za zadanie dowiedzieć się, co spowodowało wypadek samochodowy pańskich rodziców.

_________________________________

Zakończę, bardzo dramatycznie, ale jakoś chcę was zachęcić do przeczytania następnej części. Głosujcie i komentujcie! 😘😊💞

* WAŻNE! Mam nadzieję, że zauważyliście tę gwiazdkę. To co będzie w nawiasach, będzie ukazywało różne doświadczenia Julie i pozwoli wam ją lepiej poznać. 😀😉