Pokiwałam głową na boki widząc minę Ryan'a. Właśnie szliśmy na trening z wujkiem Thomas'em. Nie wiem co on ma w głowie, ale to słodkie.

Spojrzałam w bok i zmarszczyłem brwi. Czemu Leo i Cameron biegną do nas z przerażeniem na twarzach.

- Rebeka zniknęła.- wysapał mój brat, kiedy znaleźli się obok nas.Oparli ręce na kolana i dyszeli ciężko.- I właśnie dlatego uciekam z lekcji w-f.

- Jak to jej nie ma.- zapytałam zdziwiona.

-Była i jej nigdzie nie ma.- Leo odrzekł.- W domu, w szkole nie odbiera i nie odpisuje. Na lekcji też jej nie było. Zniknęła. Jak by wyparowała.

-To zagwosdka.-zagwizdał Ryan, a ja sztyrchnęłam go.- Wiem to poważna sprawa. Zbieramy resztę.

- Tak jest.- Leo mruknął i pobiegł w stronę szkoły.

- Nie no znowu?- jęknął Cam i odwrócił się jakoś biegnąc za niebieskookim.

- Idziemy. Dzisiaj przełożymy trening chyba.- mruknęłam pod nosem i złapałam chłopaka za rękę i pociągnęła w stronę domów.

Połowa z nas już skończyła lekcje, a połowa jeszcze siedzi w psychiatryku, więc trzeba trochę poszukać.

Nie minęło pół godziny, a wszyscy byliśmy u mnie w domu w salonie. Nie wiem jak, ale zgraliśmy się bardzo dobrze. Nawet Austin przyszedł w kocu na sobie, ale jest. Wygląda niebo lepiej niż ostatnio.

- Jak to Rebeka zniknęła?- zapytał zmartwiony Taylor.- Przecież w szkole ją widziałem.

- Ja właśnie też.- odpowiedział Leo. - Szła do Cameron'a przed pierwszą lekcją.

- Nie doszła.- odrzekł chłopka.- Nie widziałem jej dzisiaj w ogóle.

- Czekajcie.- Sam, który siedziała na oparciu kanapy, podniósł ręce do góry.- Chcecie powiedzieć, że nie wiecie gdzie jest Rebeka, tak?

- No o to chodzi w jej zaginieńciu.- Dorian wywrócił oczami zdenerwowany.

- A może po prostu z Isaak'iem tym jakimś tam jest?- zasugerował.

- Nie ma jej z nim.- Cameron wtrącił.- Pytałem się go jakieś o Reb pół godziny temu. Nie widział jej.

- To się robi coraz straszniejsze.- mruknął Austin, a ja zaprzeczać nie będę.

- Gdzie była jak zniknęła?- zapytałam.

- Staliśmy przy wyjściu.- Leo mruknął, patrząc na dywan pod stopami.- Gadaliśmy chwilę.

- Później poszła w stronę tych schodów, nie?- zapytał Sam.

- Tak.- odpowiedział.- Bo przy nich szedł Cam.

- A coś z otoczenia?- zapytałam.- Osoby? Głosy?

Wszyscy spojrzeliśmy na Cameron'a, czekając na jego reakcje. Biało włosy wywrócił oczami i wstał. Zaczął chodzić w tą i z powrotem.

- Rano, trzecie na górze.- mruknął.- Na dole miała w-f klasa chłopaków.- machnął ręką na nich.- Jednak klasa Lydi miała matematykę, a co za tym idzie była tam też Amanda i Stejsi. I mówił mi taki jeden z mojej klasy, że namówił jednego takiego do dziwnie rzeczy. Mi się nie podoba zbieg tej okoliczności. Bo ponoś pani blondynce się to podobało i to bardzo, a jak wiemy ona i Rebeka się nie lubią.Robrze dedukuje.

- Już wiem do kogo się iść pytać w szkole.- zaćwierkał Sam.

- Czyli niby Amanda coś jej zrobiła? - Taylor mruknął nie dowierzając.

- Wszyscy wiemy, że twoja dziewczyna nie lubi Rebeki.- mruknął Gabriel.- A po za tym kto może mieć taką moc.

- Reven.- mrukęłam i podniosła się z fotela.- Jej moc to ciemna magia. Jednak nie jest za bardzo posłuszna i nie ulega.

-Molly?- zasugerował Austin.

- Kto?- mruknął Cameron.

- Taka rudowłosa, zielone oczy.- blondyn mruknął cicho.- Jest bardziej pomijana, bo co miesiąc wyjeżdża do innej szkoły. Jej moc to umieszczenie osób w próżni.

- Ale w próżni się ginie, nie?- Ryan rzekł, drapiąc się po karku.- I jest tam lodowato.

- Nie w każdej.- odpowiedziałam.- Ale co do zimna się zgodzę. Gdzie możemy znaleść Molly?

- W akademiku powinna być.- odparł blondyn.

- To idziemy.- ożywił się Taylor.- Bo nam Rebeka zamarźnie.

Spojrzałam ukradkiem na swojego brata. Spojrzenie miał wbite w swoje ręce i nieodgadniony wyraz twarzy. Naprawdę mi go szkoda. Podoba mi się czarnowłosy, ale nie chce krzywdzić swojej przyjaciółki.

Wstaliśmy w idealnym momencie, co do salonu wszedł wujek Brett. Zmarszczył brwi i spojrzał po nas wszystkich.

- Nie wiem czy chcę wiedzieć.- odrzekł jednie.- Ja po cukier.

- W szufladzie po lewej.- mruknęłam.

- Dzięki.- skinął głową i na chwilę podszedł do Leo. Powiedział mu coś na ucho i poszedł.

Niebieskooki spłonął rumieńcem i schował twarz w dłoniach.

- Chodźmy już.- jęknął i sam wręcz wybiegł z domu.

Wzruszyłam ramionami na jego zachowanie i razem z resztą ruszyliśmy w stronę placówki szkoły. Czasami wujek Brett potrafi być bezpośredni.

- Pokój 201.- mruknął Austin i ruszył przodem.

Jego strój trochę mnie bawił, bo miał na sobie grube czerwone dresy, zieloną bluzę z kapturem i koc na ramionach. Jest to trochę  śmieszne, ale on ma bardzo słabą odporność i to u niego norma.

Szliśmy przez labirynt korytarzy i naprawdę się pogubiłam. Byłam tu tylko raz, kiedy robiłam projekt z dziewczynami. Zgubiłam się i zamiast szykować się na fizykę, dziewczyny szukały mnie. Zresztą nieważne.

- Daleko jeszcze?- jęknął Gabriel.

- Kawałek.- odpowiedział Austin.

Przeszliśmy jeszcze dwa zakręty i blondyn zapukał do drzwi. Po chwili otworzyła je rudowłosa dziewczyna o jaskrawo zielonych oczach. Miała na sobie biały podkoszulek i znoszone już granatowe rurki. Spojrzała na nas dziwnym wzrokiem, ale skinęła głową żebyśmy weszli. Dość dziwny gest zważywszy na to, że nas nie zna.

- Czym zawdzięczam tą wizytę?- zapytała opierając się o ścianę.

- Szukamy przyjaciółki.- odpowiedziała Dorian.-  Brązowe włosy, oczy i dość hałaśliwa.

- Nie kojarzę.- odpowiedziała i podeszła do szafy, zaczynając w niej grzebać.

- Molly.- Austin westchnął.- Wiem, że to ty.

- To nie ja.- odbruknęła.

- Twoje oczy.- podszedł do niej.- Uczyłaś moc, dzisiaj. Na kim?

- Nie wiem w sumie.- odpowiedziała.- Ponoć zabrała komuś chłopaka i przeliczała się z innym, więc dostała karę.

- Kto ci takie coś powiedział?- zapytał Cameron.

- Stejsi.- odpowiedziała.- Dała mi jej naszyjnik i powiedziała, żebym wysłała ją na kilka godzin do próżni.

- Jaki naszyjnik?- zapytałam.- Pokażesz go?

- Jasne.- odpowiedział, zaczynają grzebać na biurku. Przeszukała je dwa razy i odwróciła się do nas.- Nie ma go.

- Jak to nie ma?- Carlos podszedł do niej, ale on też nie znalazł nic na wzór naszyjnika.- Jak on wyglądał?

- Taki srebrny z...

- Z czerwonym smokiem?- dopytałam.

- Tak.- ucieszyła się, ale po chwili spoważniała.- Jak go nie mam niesprawdzę jej z powrotem.

- Co?!- krzyknęliśmy wszyscy jednocześnie.

- Moja moc tak działa.- odpowiedziała zdziwiona.- Nie mam jej rzeczy przez którą ja wysłałam to jej niesprawdzę z powrotem.

YYYYYYYYY