Epilogue

It's been what, 7 years? It's been 7 years since the first time I met you. I remember seeing you waiting at the hallway outside the practice room that day, you were sweating like there's no tomorrow because you were so nervous of not getting passed from the audition. Looking back at that time you were still a innocent boy who wants to show his talents in world, and now you've done so far. You've reached the highest peak. You've reached your dream. You fulfill your passion. You're a star now Jeon Jungkook.

I remember the first time I watched you perform, my jaw literally dropped because despite of your young age you were so talented. You know how to sing, rap and dance. That's why I have no dout when PDnim choses you to be part of Bangtan and debut that early.

Looking back those days I never thought that one day we will be this close. You were a shy boy and I'm the kind if person who didn't care for the people around me unless you talk to me first.

My heart skipped a beat the moment you called me Noona. The feeling is new since I grew up in a family whose I'm the youngest and no one calls me Noona. I thought I will just be your Noona and you will be my Dongseang but it was'nt. I never thought that that day would come, that I will realize that I didn't see you as my dongsaeng anymore. I see you as man, a grown up man which any girl wish for. I don't want you to call me noona anymore, I want to call you Oppa.

I know you know that I don't like relationships that the girl was older than the boy, I know that you already found out my reasons why but I don't know what's happening with me. You're making me crazy.

Sorry for all the things I've done to you. Sorry. I know you can't forgive but please give it try.

Sorry Jungkook I'm really sorry.
Sorry for causing you a lot of troubles.
Sorry for messing your life.
Sorry for breaking your relationship with Eun-ah.

Sorry, because Noona fell in love with you. Sorry saeng, Noona can't help it. You're irresistable.

As much as I'm sorry, I'm also thankful that I met you. You did my life colorful. You make me realize how important love and life is. Thank you.

Now Noona is leaving not because she is a coward for not facing all the problems she did but because she want to start all over again. She want to realize all her mistakes.

I don't want to do this but this is the right thing to do.

Bye Jeon Jungkook. Always remember that Noona Loves you.

Choi Yoora Loves you.

Pagkatapos kong itype yung mga gusto kong sabihin para sa kanya ay agad kong pinindot yung post button. Alam kong ako yung mali kaya gagawin ko to kahit labag sa kalooban ko. Marami ng nasaktan at nasira kaya ayoko ng madagdagan pa.

This will be the last post on my instagram account. My message for him and the first ever picture of us together.

Pagkapost pa lang ay marami ng nagcomment. Gusto kong basahin, gusto kong malaman yung saloobin, yung iniisip nila pero natatakot ako. Natatakot akong masaktan muli sa mga sinasabi nila.

I didn't force myself. After this everything will be fine. Everything will be in the right place again. I look for the logout button and click it. Tears were now running out from my eyes.

"Yoora are you really sure about this?" agad akong napa-angat ng tingin dahil sa sinabing iyon ni Manager Unnie. Nakikita ko sa mga mata nya ang lungkot. Alam kong ayaw nya rin tong gagawin ko.

Ang daming nangyari sa BTS lalo na sa company namin ng umain ako na kami ni Jungkook. Halos lahat ng endorsement nila ay binawi at ang laki ng binagsak ng stocks ng BigHit. At alam kong ako ang may kasalanan nun, hiniling ko kay PD-nim na iterminate ang kontrata ko. Sabi nya kung mapapasa ko iyong pagsubok nya ay kahit ano pwede kong hilingin kaya nung kinausap ko sya ay hiniling kong iterminate nya ang kontrata ko pero hindi sya pumayag kaya ako na ang gumawa ng paraan. Kailngan ko ng umalis, kailangan ko ng mawala sa buhay ng BTS lalo na ni Jungkook para matupad ang mga pangarap nya.

Tumango ako bilang sagot at tinignan yung papel na nasa unahan ko. Dahan-dahan kong itinaas yung nanginginig kong kamay para kunin yung ballpen sa tabi nito.

"Yoora! Ano yung narinig ko? Ha!" mas lalo akong nanginig nung marinig ko yung pagbukas ng pinto kasunod nun ang pagsigaw ni Seokjin Oppa. Pinilit kong wag syang lingunin. Ayoko na. Tama na.

Pumikit ako at bumuntong hininga. Nanginginig yung kamay ko habang nakatitig ako sa papel na ito. Unti-unti kong inilapit yung dulo ng ballpen pero may umagaw dito.

"Sa tingin mo tama to? Ha Yoora! Yoora naman! Kapag pinirmahan mo bayang papel na yan matatapos na ang lahat ha? Mas lalo lang lalala to Yoora!" sabi ni Taehyung habang tumutulo yung nga luha nya. Kinuha nya yung ballpen sa akin bago ko pa mapirmahan yung papel. Mas lalo akong napaluha. Sa tingin ba nila madali para sa akin to? Akala ba nila hindi ako nasasaktan sa nakikita ko ngayon? Umiiyak si Taehyung dahil sa akin. Umiiyak yung lalaking Bestfriend ko! Yung lalaking palagi akong inaasar pero palagi ring nandyan kapag kailangan ko sya. Yung lalaking walang ibang ginawa kundi ang mahalin ako pero hindi ko magawang ibalik sa kanya ang pagmamahal na iyon. Yung lalaking piniki akong ipaubaya sa iba at pakawalan dahil mahal nya ako.

"Tae- hyung, Jin Oppa. Ba-bakit ka-yo nandito? May conc--"

"Wala kaming pakielam sa concert Yoora! Ikaw ang mahalaga dito. Ano yan ha? Magfifile ka ng lawsuit para matapos na yung kontrata mo. Yoora akala ko ba pamilya tayo dito?". Sigaw sa akin ni Seokjin Oppa kaya napayuko ako. Sa ilang taon naming magkakilala ito ang unang beses na sinigawan nya ako.

"Oppa Mianhe" yun na lang ang nasabi ko. Sorry. Yun lang ang gusto kong sabihin sa kanila ngayon, lalo na sa kanya.

"Yoora please wag naman ganito oh" pagmamaka-awa sa akin ni Taehyung. Nakaluhod na sya sa harapan ko. Umupo ako para magkalevel kami. Hinawakan ko yung magkabila nyang pisngi at ipinaharap sya sakin.

"Taehyung-ah! Please wag mo na akong pahirapan. Sa tingin mo ba gusto ko to? Alam mong pangarap ko to di ba? Yung makilala ako sa buong mundo? Yung kapag dumaan ako sa kalye magmagpapapicture sa akin. Yung makikita ko yung mukha ko sa mga billboard at magazines. Masakit para sa akin to pero ito yung tamang gawin. Masyado ng magulo ang lahat para dumagdag pa ako sa problema. Please, hayaan mo na ako. Ikaw pa rin ang bestfriend ko at walang mababago." paliwanag ko sa kanya. Sana maintindihan nya. Tumayo ako at humarap kay Seokjin Oppa.

"Always do your best oppa. Your Dongsaeng always got your back! And sorry. Tell them I'm sorry" muli akong humarap sa may lamesa at kinuha yung spare na ballpen at pinirmahan yung papel.

Papel na babago sa buhay naming lahat. Papel na magtatama ng mali ko. Sana.

It was announced that the Maknae and Main Dancer of the group Empress files a lawsuit to nullify her contract from BigHit Ent.

Agad namatay yung TV bago pa matapos yung balita na iyon. Nakita ni Jimin na tumayo si Jungkook mula sa pagkakaupo nya sa sofa at parang walang buhay na naglakad papunta sa kwarto nya. Naalarma naman si NamJoon kaya agad syang tumayo at hinabol si Jungkook, ganun din yung ginawa ng ibang miyembro nila pero naunahan na sila ni Jungkook. Nailock na nya yung pinto ng kwarto nya.

Aligaga silang lahat. Nag-aalala at natatakot sa mga susunod na maaring gawin nj Jungkook. Masyadong nasaktan ang maknae sa mga nangyayari kaya hindi na nila alam kung anong magagawa nito hindi lang sa kanila mas lalo na sa sarili nito.

"Ahhh!"agad na kinatok ni Jin yung kwarto ni Jungkook ng marinig nya ang pagsigaw nito mula sa loob ng kwarto kasunod nun ang pagkalabog ng mga bagay. Mukhang nagwawala sya.

"Jungkook! Jungkook buksan mo yung pinto Jungkook!" sabi ni Hoseok na para bang gusto ng sirain yung pinto ng kwarto ni Jungkook.

Ilang beses pa silang nakarinig ng kalabog at pagsigaw ni Jungkook tapos biglang tumahimik na.

"Shit! Di pwede to! Jimin kunin mo yung spare keys dali!" utos s ni Jin kay Jimin kaya dali-dali itong pumunta sa kusina at kinuha yung mga spare keys nila dun. Hindi pa nakakalapit si Jimin sa kanila ay kinuha na agad ni Namjoon yung susi at binuksan yung kwarto ni Jungkook.

Parang binagyo yung kwarto nya, nagkalat yung mga basag na picture frame at lampshade. Ganun din yung mga unan. Nilapitan sya ni Jin  at agad chineck yung pulso nya. Nakahinga sila ng maluwag nung nakita naming wala namang laslas k kahit anong parte na nadugo sa katawan ni Jungkook. Nalaramdam ng awa si Jimim sa itsura ni Jungkook ngayon. He look so wasted. Oo, hindi ito ang unang beses na nakita nya na ganito ang itsura ng kamiyembro nya dahil naging ganito din ito sa nauna nitong girlfriend na si Eun-ah pero mas malala ngayon.

"Hyung si Noona hyung! Ininwan na nya ako hyung! Akala ko ba mahal nya ako? Ha yung eh bakit iniwan nya ako?" Parang batang sumbong ni Jungkook kay Jin.

Basang-basa na yung mukha nya dahil dahil sa patuloy na pag-agos ng mga luha nya. Walang sino man ang sumagot sa kanila sa mga tanong nya.

"Hyung! Kaya ko naman syang ipaglaban eh. Aalis din ako! Aalis din ako para makasama ko sya. Hyung si Noona!" dagdag pa nito at mas lumakas ang pag-iyak ni Jungkook. Para syang batang inagawan ng kendi, sana nga kendi na lang ang nawala kay Jungkook para kahit anong oras pwedeng palitan kaso hindi. Hindi kendi ang nawala kay Jungkook, isang mahalagang tao.

Isang kamao ang dumapo sa mukha ni Jungkook na ikinagulat ng lahat. Sinapak ni Taehyung si Jungkook. Agad na humarang si Hoseok para hindi na makadalawa si Taehyung.

"Gago ka rin eh no? Sa tingin mo kapag umalis ka din makakasama mo sya? Ha? Tanga, kapag ginawa mo yun parang sinayang mo na rin yung pagsasakripisyo ni Yoora! Kaya sya umalis para sayo! Para ipagpatuloy mo yung pangarap mo tapos eto? Eto ang isusukli mo sa kanya?" sigaw ni Taehyung habang pilit na lumalapit uli kay Jungkook pero pinipigilan sya ni Yoongi at Jimin.

"Ang tanga mo na lang Jungkook kung sasayangin mo yun" dagdag pa nitk tapos pabalyang inalis yung mga kamay na nakahawak sa kanya at lumabas.

Napatingin naman ako kay Jungkook. Umiiyak pa rin sya. Siguro nga masyado nilang mahal ang isa't-isa.

***
Walang buhay na naglalakad si Jungkook sa gilid ng kalsada, hindi nya naabutan ang eroplanong sasakyan ni Yoora pauwing Jeju Island.

Hindi nya dapat hinayaan umalis ang Noona nya, hindi nya dapat hinayaang magsakripisyo para sa kanya ang babaeng mahal nya. Pakiramdam nya wala syang kwentang tao dahil sa ginawang pag-iwan sa kanya ni Yoora.

Napatigil sya sa paglalakad ng mapatapat siya sa bilihan ng mga appliances, nakita nya ang isang crashed site ng eroplano at maraming taong namatay.

"Flight 0613 crashed due to Human Error before making it to Jeju Island"

------------------------------------
Sabi nyo SAD Ending di ba? Hahaha XD

Magcomment kayo juseyo! Kahit konting paramdam naman dyan T_T

Yung mga SILENT READERS! MAGSILABAS NA KAYO OH!

The most important, read the note on the next chapter.

Thank you guys! Mahal na mahal ko kayo!