Dart schuift voorzichtig bij Jo vandaan, legt een kussen onder haar hoofd en bedekt haar met een dekentje. Ze ziet er zo vredig uit en hij weet gewoon dat ze voorlopig niet wakker wordt. De laatste paar dagen waren zo zwaar voor haar, dat het al haar energie gekost heeft. Hij loopt de keuken in om pen en papier te pakken, schrijft een briefje voor haar en legt het op de salontafel.

Hij leest het nog een keer na, met een glimlach op zijn gezicht, kust Jo op haar voorhoofd, grijpt zijn sleutels en loopt zachtjes de deur uit. Hij wil een cadeautje voor haar kopen en hoopt dat hij kan vinden wat hij zoekt. Hij stuurt Jake een berichtje om hem te laten weten dat Jo , moe van het gesprek, op zijn bank ligt te slapen. Dart is er van overtuigd dat Jake het begrijpt, maar wil niet dat hij zich zorgen maakt.

Hij loopt een juwelier binnen en komt vrij snel weer naar buiten, blij, omdat hij precies heeft gevonden wat hij zocht. Hij moet morgen weg voor zijn werk en hij ziet er tegenop om dat aan Jo te vertellen. Maar hij heeft nu in ieder geval iets om aan haar te geven en hoopt dat het helpt om zijn gevoelens voor haar duidelijk te maken. 

Op weg terug naar huis, besluit hij om naar het café te gaan, om Jake te zien en eten te halen. Hij loopt naar binnen en ziet Jake achter de bar, starend naar zijn telefoon met een bezorgde blik. Dart loopt op hem af en Jake kijkt hem aan. 

"Hé Dart. Slaapt Jo nog?" 

"Ik denk het wel. Ik ben even weg gegaan om een cadeautje voor haar te kopen en hoopte hier wat te eten te krijgen, om mee naar huis te nemen. Ik zou graag nog wat tijd met haar doorbrengen, als zij dat ook wil tenminste." 

Jake loopt de keuken in en komt even later terug met 2 bewaarbekers en een doosje. 

"Ik vind het prima Dart. Ik weet dat je goed voor haar zult zorgen." 

Jake kijkt Dart aan en ziet dat hij er ineens bezorgd uitziet. 

"Hoe gaat het met jou, Dart? Jullie hebben over moeilijke dingen gepraat, neem ik aan." 

Dart kijkt voor een paar tellen naar zijn voeten. 

"Ja, het gaat wel. Het is zwaar. Maar het is liefde. Een heel speciaal soort liefde. Maar ik moet haar vandaag iets vertellen en ik weet niet hoe ze daar op gaat reageren. Ik moet morgen weg voor het werk. Het is beroerde timing, maar ik kan er niet onderuit."

Hij wrijft over zijn nek en zucht. Jake zegt: "Maak je geen zorgen Dart. Ze heeft mij om op te leunen en als het echte liefde is, dan is het er nog steeds als je terugkomt. Stop met zorgen maken en breng haar dit eten. Het is groentesoep en cheesecake, ze houdt van allebei. Ga! En breng zoveel mogelijk tijd met haar door." 

Dart pakt het eten aan en schudt zijn hoofd met een glimlach, aangemoedigd door Jake. 

"Dankjewel Jake!" 

Hij mist Jo nu al en rent naar huis.

Jo wordt met een schok wakker en weet even niet waar ze is, ze kijkt om zich heen, terwijl haar ogen proberen te focussen op haar omgeving. Ze ziet een rode kater aan haar voeten liggen, op het dekentje waar ze onder ligt. Ze glimlacht naar de kat en gaat rechtop zitten om hem te aaien, hem voorzichtig bedekkend met het dekentje. 

"Dart?" 

Geen antwoord. Waar zou hij zijn? Dan ziet ze vanuit haar ooghoek het briefje en tilt het op. Ze leest de boodschap met een lach op haar gezicht. 

Je ziet er zo lief uit, slapend op mijn bank, alsof je hier thuishoort.
Ik ben niet bij je weggelopen, ik ben zo terug met cadeautjes.
Ik hou van je.
Dart. 

Ze houdt het briefje tegen haar borst en kijkt naar buiten. Ze ziet Dart de tuin in rennen en loopt naar de deur om die open te doen. Ze lacht naar hem, hij kijkt in haar ogen en kust haar zachtjes. Hij loopt naar binnen en zet het eten op tafel. 

"Hé schoonheid. Ben je al lang wakker?" 

Jo bloost een beetje en schudt haar hoofd. 

"Nee, ik ben net wakker. Canelle heeft me gezelschap gehouden." 

Dart kijkt naar de bank en en ziet de kat daar liggen, onder het dekentje. Hij trekt zijn wenkbrauw op en mompelt. 

"Hij ziet er veel te gelukkig uit." 

Jo lacht en gaat voor de bank, op de grond zitten. 

"Heb je groentesoep uit het café meegebracht?" 

Dart pakt twee lepels uit de keuken, geeft haar een beker aan en gaat naast haar zitten. 

"Ja. Jake heeft het eten uitgekozen. Soep en cheesecake." 

Met een brede glimlach op haar gezicht tilt Jo de deksel van de beker en ruikt aan de soep, voordat ze een slok neemt. Ze kreunt zachtjes en leunt ontspannen tegen de bank. Dart eet zijn soep stilletjes, een beetje in gedachten verzonken vanwege zijn vertrek morgen.

Zodra ze de soep op hebben, staat Dart op en loopt naar de keuken. Hij komt terug met een vork en gaat weer naast Jo zitten. Hij opent het doosje met de cheesecake en draait zich naar Jo, om haar een hapje aan te bieden. Ze opent haar mond, hem aankijkend met een twinkelende ogen. Hij beweegt de vork richting haar mond en haar ogen lijken donkerder te worden. Maar met een grijns stopt hij vlug het stukje taart in zijn eigen mond. 

Ze staart naar hem met haar mond open, knijpt haar ogen iets dicht en springt boven op hem, met een wilde kus proberend het stukje van hem af te pakken. Hij kan niet anders dan lachen om haar actie en houdt een nieuw stukje cheesecake tussen zijn tanden. Hij kijkt haar aan met een uitdagende blik in zijn ogen en Jo is deze keer niet van plan te verliezen. Ze komt snel dichterbij en zuigt het stukje taart tussen zijn tanden vandaan. Ze is helemaal blij met zichzelf en hij is een beetje van slag. Ze lacht zachtjes. 

"Ik kan veel dingen weerstaan, maar cheesecake zeker niet. En ik hou van je, maar ik ben bang dat ik misschien meer van cheesecake hou." 

Ze steekt haar tong uit naar hem en hij komt snel dichterbij om haar tong te likken, haar tegen zich aan trekkend voor een gepassioneerde kus. Hij onderbreekt de kus. 

"Ik denk dat ik het toetje gevonden heb, voor als we samen zijn. Het brengt de kant, die bij je haar past naar boven, wild." 

Met een brede glimlach kijkt hij naar haar en ze giechelt, terwijl ze hem diep in zijn ogen kijkt. Hij biedt haar het doosje met cheesecake aan en vlak voordat ze het kan pakken, trekt hij het terug. Hij knipoogt naar haar. 

"Je mag het allemaal hebben, op één voorwaarde." 

Met opgetrokken wenkbrauwen kijkt Jo van zijn groene ogen naar de doos en terug. 

"Dat ik na elke hap een kus krijg." 

Jo pakt de doos van hem af en lacht. 

"Deal!" 

Ze gaat op haar knieën voor hem zitten en neemt een hap, sluit haar ogen en kreunt zachtjes. Dart slikt en staart naar haar mond, op de binnenkant van zijn lip bijtend. Ze opent haar ogen en lacht, voordat ze hem nogmaals wild kust. Ze slaat haar armen om hem heen en trekt aan zijn haar. Hij gromt en kust haar net zo wild terug, terwijl hij haar op schoot trekt. Jo verbreekt de kus en spreekt met een geamuseerde stem.

"Laat maar zitten, ik heb iets veel lekkerders dan cheesecake gevonden." 

Dart lacht met haar mee en knuffelt haar met zijn neus in haar haar. Dan herinnert hij zich ineens het cadeautje.

"Ik heb een cadeautje voor je. Die heb ik gekocht toen je lag te slapen en ik hoop dat je het wilt dragen." 

Hij kijkt onzeker naar beneden en geeft het doosje aan Jo. Jo maakt het open en glimlacht, zodra ze ziet wat erin zit; een gouden ketting, met twee bedeltjes eraan, een dart en een hartje. Ze haalt de ketting uit de verpakking en geeft het aan hem. 

"Ik vind hem prachtig! Ik doe hem nooit meer af!" 

Ze draait zich om en tilt haar krullen op, zodat hij het kettinkje om haar nek kan hangen. Hij maakt de sluiting vast en kust haar nek. Ze draait zich weer naar hem om en houdt de bedeltjes in haar hand. Ze kijkt hem aan met zoveel liefde in haar ogen, dat het zijn adem beneemt. Hij kijkt weer naar de grond en mompelt. 

"Zodat je me niet vergeet." 

Jo voelt een steek in haar hart en streelt zijn wang. 

"Waarom zou ik jou ooit vergeten?" 

Hij haalt diep adem en bang om de moed te verliezen, geeft hij vlug antwoord.

"Ik moet morgen weg voor mijn werk. Ik kan er niet onderuit. Sorry." 

Ze houdt haar adem even in, voordat ze wat zegt. 

"Dart? Kijk me aan." 

Hij kijkt haar aan met verdrietige ogen. 

"Ik begrijp het en ik weet dat je voor je werk vaak verder weg moet. En het is onmogelijk om je ooit te vergeten. Zelfs als je nooit meer bij me terug zou komen. Ik hou van je." 

Hij knuffelt haar stevig en legt zijn hoofd op haar schouder, terwijl Jo over zijn rug wrijft. 

"Het is allemaal zo eng Jo. Ik voel hetzelfde voor jou. Ik zal voor altijd van je houden, zelfs als ik je nooit meer zie na vandaag. Maar verdorie, dit gevoel maakt me blij en bang tegelijk."

Ze houden elkaar stevig vast en proberen alles van de ander te onthouden voor later. Jo is de eerste die de stilte doorbreekt met haar vraag.

"Hoe lang blijf je weg?" 

Dart kijkt haar aan en voelt zich nog steeds een beetje verdrietig.

"Waarschijnlijk een week. Afhankelijk van hoe goed de foto-shoot en opnames verlopen." 

Hij kan haar zien denken en vraagt zich af of ze hem om meer details gaat vragen. Maar ze verrast hem met haar vraag. 

"Wie zorgt er voor Canelle en Minous?" 

Hij staart haar aan met open mond, even helemaal van slag. 

"Euh, normaal gesproken zorgt mijn buurvrouw voor ze als ik weg ben. Maar deze keer hoopte ik dat jij voor ze zou willen zorgen." 

Er verschijnt een lach op haar gezicht. 

"Dat zou ik heel graag willen. Ik zou geen hele week zonder die schatten kunnen." 

Ze probeert zichzelf wat op te beuren met haar grapje, want het idee dat hij voor een week weg gaat, breekt haar hart. Maar ze wil graag sterk zijn, hij hoeft haar pijn niet te zien dit keer. Er verandert niets en hij komt terug. Hij waardeert wat ze probeert te doen.

"Ik wist het! Die beesten kwamen op de eerste plaats, vanaf het moment dat je ze zag. Ik had je nooit aan ze voor moeten stellen." 

Ze lachen allebei zachtjes.

"Ik breng je straks naar Jake, want ik moet morgen heel vroeg weg. En als ik je zie, vlak voordat ik weg moet, dan ga ik niet." 

Hij zucht en raakt de bedeltjes om haar nek even aan. Jo dreigt zichzelf in haar verdriet te verliezen en staat snel op. Ze steekt haar hand uit naar Dart.

"Kom, laten we een eindje gaan wandelen. Ik heb frisse lucht nodig en kan niet meer stilzitten."

 Dart staat op en pakt haar hand. Ze lopen naar buiten, richting het strand. Ze wandelen hand in hand langs het water, beiden in gedachten verzonken. Opeens laat Jo zijn hand los en draait met haar gezicht naar de zee, de bedeltjes aan haar ketting stevig vasthoudend. Hij knuffelt haar van achteren en rust zijn kin op haar schouder, terwijl hij in haar oor fluistert.

"Ik beloof je, dat ik zo snel mogelijk bij je terugkom." 

Jo snikt en zijn hart breekt. Hij voelt haar gevecht met haar emoties en weet dat ze sterk probeert te blijven voor hem. Hij doet een stap achteruit en haalt zijn sleutels uit zijn broekzak. Hij haalt de sleutel van zijn voordeur van de ring en drukt die in haar hand. Hij draait zich om en loopt bij haar vandaan. Hij probeert het afscheid zo makkelijker te maken, maar voelt de tranen achter zijn ogen branden. Hij pakt zijn telefoon uit zijn broekzak en stuurt snel een berichtje naar Jake. Hij rent naar huis, niet langer in controle over zijn gevoelens.

Jo zakt op haar knieën in het zand, terwijl de tranen over haar wangen stromen, te verdrietig om hem weg te zien lopen. Haar schouders schudden oncontroleerbaar en ze staat op het punt om voorover te vallen van de pijn die zich door haar lichaam verspreidt. Maar dan voelt ze twee sterke armen om haar heen en hoort ze iemand in haar oor fluisteren. 

"Het is oké. Ik ben er voor je. Het komt allemaal goed." 

Zodra ze doorheeft dat het Jake is, weet ze dat Dart hem verteld heeft waar ze was. En dat zorgt voor een nieuwe lading tranen en Jake houdt haar stevig vast, voor zolang als dat nodig is.