Ze zijn op weg naar Darts ouderlijk huis en zingen opgewekt mee met de radio. Jo valt stil, zodra Dart naar een imposant hek rijdt. Het hek gaat open en Dart rijdt er door. De oprit is lang en breed en er staan bomen aan beide kanten. Jo ziet een gigantisch landhuis en slikt. Dart parkeert de auto en loopt er omheen, zodat hij Jo's deur open kan doen. Hij helpt haar uit de auto en pakt haar hand vast op weg naar de voordeur. Jo probeert niet overweldigd te raken door dit grote huis en de prachtige tuin. 

Ze gaan naar binnen en Jo staart naar de hal in verwondering. Het ziet eruit alsof het zo uit een duur interieur tijdschrift komt allemaal. Dart loopt naar een klein tafeltje en leest een briefje. "Mijn moeder is even de deur uit. Dat geeft ons mooi de tijd om mijn kamer te bekijken. Volg mij maar." Hij loopt de trap op en Jo volgt hem, met haar ogen op zijn rug gericht. Want ze is veel te nerveus om naar alle dure dingen om zich heen te kijken. 

Hij doet een deur open en laat haar eerst naar binnen gaan. Jo zet een paar stappen naar binnen en kijkt rond, terwijl er een grote glimlach op haar gezicht verschijnt. A-team posters aan de muren en ze ziet zelfs een miniatuur versie van de bus. En overal liggen stripboeken. Dart knipoogt naar haar en zegt: "Toen je zei dat alleen de A-team bus beter was, dan die van Scooby Doo, wist ik dat je deze kamer mooi zou vinden. Ik was altijd bang om deze kamer aan een meisje te laten zien, maar nu niet meer." 

Jo loopt naar hem toe en zegt: "Ik vind deze kamer te gek! En er hangt een heel ontspannen sfeer." 

Dart slaat zijn armen om haar heen en zegt: "Ja, dit was mijn toevluchtsoord. Ik zat hier urenlang stripboeken te lezen."

Er roept een stem van beneden: "D'Artagnan?" Dart laat Jo los, loopt snel zijn kamer uit en geeft antwoord in het Frans. 

Hij komt terug en zegt: "Kom, lief. Maman is thuis." Jo doet even haar ogen dicht en ademt rustig in en uit. Ze legt haar hand in die van Dart en ze gaan samen naar beneden. Jo kijkt naar de slanke vrouw, die op hun staat te wachten, onderaan de trap. Ze heeft een overduidelijk duur mantelpakje aan en haar haar zit perfect. Ze kijkt liefdevol naar Dart, maar haar ogen krijgen een koude blik als ze naar Jo kijkt. Jo's hart slaat een slag over, maar Dart trekt haar mee de trap af.

Als ze bij zijn moeder aan komen, laat hij Jo's hand los en knuffelt zijn moeder warm. Jo kan de liefde tussen de twee zien en haar zenuwen lijken een beetje minder te worden. Ze praten even in het Frans met elkaar, voordat Dart Jo tegen zich aan trekt en zegt: "Maman, dit is Jo. De liefde van mijn leven." 

Zijn moeder steekt haar hand naar Jo uit en Jo schudt hem zacht en zegt: "Aangenaam kennis te maken." Darts moeder bekijkt haar uitgebreid, van top tot teen en zegt: "Ja." Ze draait zich om, zegt iets in het Frans en loopt weg. 

Dart lijkt even van slag, maar pakt dan Jo's hand en zegt: "Kom, we gaan thee drinken met elkaar." Darts moeder zit kaarsrecht in een stoel, met een ijskoude uitdrukking op haar gezicht.

Ze praat zacht, maar streng en zegt: "D'Artagnan, kun je ons even alleen laten? Ik moet even privé met Jo praten." 

Dart kijkt Jo aan en wil meteen nee zeggen, maar Jo zegt: "Het is oké. Ga maar." Jo gaat zitten en forceert een glimlach voor Dart. Ze is al zo ver gekomen, ze vlucht echt niet, voordat ze haar uiterste best heeft gedaan. Dart laat zijn schouders hangen en slentert de kamer uit. 

Zijn moeder zegt: "Laat me je verlovingsring zien." Jo leunt naar voren en steekt haar hand naar haar schoonmoeder uit. Ze inspecteert de ring en zegt: "Een zwarte diamant? Wat een vreemde keus. Niet erg vrouwelijk of verfijnd." 

Jo trekt haar hand terug en zegt: "Ik hou van deze ring. Omdat Dart hem voor me heeft uitgekozen en omdat hij helemaal niet lijkt op al die standaard verlovingsringen." Ze raakt de ring aan, glimlacht en wacht tot de vrouw tegenover haar weer wat zegt. 

"Laat me je dit vragen, Jo. Zou je nog steeds met hem trouwen als het op huwelijkse voorwaarden was?" 

Jo geeft antwoord, zonder er over na te denken: "Natuurlijk. Ik hou van hem met heel mijn hart en geld heeft daar niets mee te maken." 

 Zijn moeder lijkt even na te denken en vraagt dan: "Wat vind je zo leuk aan hem?" 

Jo weet niet waar ze moet beginnen en zegt dat ook. "Ik weet niet waar ik moet beginnen, ik vind alles leuk aan hem. Hoe professioneel en geconcentreerd hij is als hij werkt, hoe zorgzaam hij is voor mens en dier, hoe hij er uitziet als een jongetje als hij slaapt, hoe hij met iedereen die hij ontmoet overweg kan, de manier waarop hij van me houdt en er voor weet te zorgen dat ik een betere versie van mezelf ben, als hij bij me is. En ik voel me altijd veilig bij hem." Ze ziet iets veranderen in zijn moeders ogen, maar het duurt niet lang of haar ogen staan weer koud.

Ze vraagt: "Dat hele mishandel verhaal. Is daar ook maar iets van waar? Dart heeft namelijk altijd al graag de held uitgehangen." Jo staart naar de vrouw tegenover zich met ogen vol tranen en neemt even een momentje voor zichzelf om te kalmeren. 

"Wat is er met u gebeurd, madame? Dat u zelfs maar kunt denken dat ik zo'n verhaal zou verzinnen om Dart te krijgen?" 

Darts moeder staart naar Jo in stilte, beduusd door haar antwoord en de kracht in haar betraande ogen. Zijn moeder stelt een andere vraag: "En hoe zit het met zijn verleden? Hoe kun je dat allemaal oké vinden?" 

Jo sluit haar ogen en zucht zacht. "Dat is heel eenvoudig. Ik hou van hem, madame. Alles van hem. Verleden, heden en toekomst. En ik beoordeel mensen op hoe ze mij behandelen en behandel ze dan op dezelfde manier. En ik laat mijn mening niet beïnvloeden door dingen als iemands verleden, huidskleur of geld." 

Darts moeder lijkt een beetje onder de indruk van Jo's antwoord en leunt tegen de rugleuning van haar stoel. "Mag ik u iets vragen, madame?" Darts moeder knikt en Jo vraagt: "Wat voor een vrouw zou u graag voor Dart willen?" Jo ziet een geamuseerde glimlach op haar schoonmoeders lippen verschijnen, terwijl de vrouw voorover leunt om haar vraag te beantwoorden. 

"Een Franse vrouw. Elegant en uit een goede familie. Een zakenvrouw, die haar eigen geld verdient. Iemand die aan onze standaard kan voldoen." 

Jo houdt even haar adem in en zegt dan: "Ik weet dat ik daar niet eens in de buurt kom. Maar wilt u alstublieft over één ding nadenken? Denkt u dat zo'n vrouw uw zoon gelukkig kan maken? Echt gelukkig? Ik hoop dat u op zijn minst net zo veel van hem houdt als ik en dat u hem boven alles gelukkig wil zien. Als u me nu zou willen excuseren, ik denk dat dit gesprek ten einde is en ik kan wel wat frisse lucht gebruiken." Jo knikt en loopt de deur uit, op zoek naar een rustig plekje buiten.

Ze vindt een afgebrokkeld muurtje in een grasveld en laat zich op de grond zakken, met haar rug tegen de muur. Ze trekt haar knieën op richting haar borst, slaat haar armen er omheen en begint onbedaarlijk te huilen. Na een tijdje hoort ze Dart haar naam roepen en hij klinkt heel ongerust. Jo kijkt over haar schouder en ziet hem op haar af komen rennen. 

Hij springt over het muurtje en gaat naast haar zitten, trekt haar op schoot en houdt haar tegen zijn borst. Jo luistert naar zijn wild kloppende hart en klampt zich, zachtjes huilend aan hem vast. Hij veegt de tranen van haar wangen en kijkt diep in haar ogen. "Ik hou van je Jo. Wat ze ook zegt of denkt. Ik heb je nodig." 

Jo kijkt naar hem en zegt: "Maar ik ben misschien niet de juiste vrouw voor jou. We hebben een compleet andere achtergrond... Ik had geen idee dat jouw familie zo rijk was. Ik zal nooit aan jouw moeders eisen kunnen voldoen." 

Dart wordt kwaad en slaat met zijn vuist tegen de muur achter zich. Jo staart naar hem en hij zegt: "Het spijt me als ik je bang heb gemaakt. Maar jouw woorden maken me woest. Omdat ik weet dat het jouw eigen woorden niet zijn. Ik geef geen moer om geld of achtergronden. Jij weet hoe dat is, want je bent precies hetzelfde. Dus begin nou niet als mijn moeder te praten. Je weet dat ik meer van je hou dan van wie of wat dan ook in deze wereld. Zelfs meer dan van mijn moeder. Ik kan dit allemaal achter me laten, als jij maar bij me bent. Ik denk dat we dat ook gewoon moeten doen. Kom, we gaan."

Jo heeft al die tijd geen woord gezegd en fluistert: "Nee." 

Dart kijkt haar geschokt aan en zegt: "Wat?" 

Jo maakt een vuist en zegt: "Ik zei nee. We rennen niet weg. We gaan het op zijn minst proberen. Misschien kun je vanavond voor ons koken? We gaan ons uiterste best doen en als dat niet genoeg blijkt te zijn, dan praten we pas over weggaan." Dart staart in de verte en Jo kan de woede door zijn lijf voelen gaan. Ze streelt door zijn haar en kijkt hem met rustige ogen aan. 

Hij maakt oogcontact met haar en ademt langzaam uit. "Ik begin te geloven dat je een heks bent of zo. Hoe kun je in hemelsnaam zo sterk zijn en me van gedachten doen veranderen, vlak nadat ik met mijn vuist tegen een muur heb geslagen van woede. Dat is niet normaal." 

Een klein lachje verschijnt op haar lippen en ze zegt: "Kom, monsieur Parfait. Laten we naar binnen gaan." Ze lopen hand in hand door de voordeur en zijn moeder loopt net de trap op naar boven. 

Dart zegt: "Maman, ik kook vanavond. Ik ga zo even boodschappen doen en Jo blijft in mijn kamer tot ik terug ben. Ik adviseer je om bij haar uit de buurt te blijven, want ik ben zeker niet zo vergevingsgezind als zij." Zijn moeder verstijft op de trap en mompelt iets in het Frans, voordat ze snel de trap op loopt. Jo glimlacht naar Dart, onder de indruk van wat hij tegen zijn moeder zei. Hij kust haar langzaam en diep, terwijl hij haar stevig vasthoudt. "Ik zal proberen snel weer terug te zijn, oké?" 

Jo zegt: "Doe maar rustig aan, lekker ding. Ik vermaak me wel met jouw stripboeken." Dart kust haar nog een keer en loopt dan de deur uit. Jo rent de trap op en gaat op zijn bed zitten, overweldigd door alles, maar ze weet diep in haar hart dat ze de juiste beslissing genomen heeft.

Ze haalt haar telefoon uit een zakje in haar jurk en belt Jake. Hij neemt vrijwel meteen op en zijn stem klinkt slaperig als hij vraagt: "Wat is er mis, zusje?" Jo begint te huilen en Jake wacht geduldig tot ze weer rustig is. Jo geeft hem een samenvatting van wat er met Darts moeder gebeurd is. 

Jake zegt: "Kijk naar je pols, zusje. Ik ben bij je en je kan dit. Je hebt veel ergere dingen doorstaan dan dit. En Dart houdt meer van jou dan van wie dan ook. Die vrouw is ongelooflijk dom als ze ook maar voor een seconde denkt, dat Dart niet voor jou zal kiezen. Je weet dat best. Vertrouw gewoon op dat mooie hart van je, dat is je belangrijkste wapen." 

Jo kan zijn glimlach bijna door de telefoon heen voelen en realiseert zich dan pas dat het daar heel vroeg moet zijn. "Oh Jake, het spijt me dat ik je zo vroeg gebeld heb, ik..." 

Jake onderbreekt haar en zegt: "Jo, excuses zijn niet nodig als je zoveel van me houdt, dat je me belt als je je verloren voelt. Ik voel me geliefd, vereerd en gelukkig met de kans om jou op te vrolijken. Ik hou van je Jo. Vertrouw nou maar op je hart en versla die vrouw met jouw liefde." Jo lacht en bedankt hem, voordat ze ophangt. 

Ze voelt zich een stuk beter, nu ze met Jake gesproken heeft en staat op om Darts kamer te verkennen. Ze loopt naar zijn bureau, om naar de stripboeken te kijken en ziet er iets tussenuit steken. Ze trekt het uit de stapel en ziet dat het een strip is, gemaakt door Dart en Pierre. Ze glimlacht en gaat aan het bureau zitten om het te bekijken. 

Pierre was toen al goed in tekenen. Ze kijkt naar de eerste pagina en probeert het te lezen. Ze denkt dat er staat: Als meisjes ook van stripboeken zouden houden. Pierre heeft een paar tekeningen gemaakt onder de titel: een meisje die samen met een jongen een stripboek leest, een jongen en een meisje verkleed als superhelden en tot slot een jongen die een meisje kust. Jo bekijkt het met een glimlach op haar lippen. 

Ze slaat de pagina om en leest: Fille de mes rêves. Ze pakt haar telefoon om het met behulp van Google te vertalen en denkt dat fille, meisje betekent. Google zegt dat het meisje van mijn dromen betekent. Bovenaan de pagina staat D'Artagnan geschreven en het lijkt erop dat Dart een lijstje gemaakt heeft en dat Pierre geprobeerd heeft het meisje te tekenen. 

Jo kijkt naar de tekening en haar ogen worden groot. Het meisje heeft krullen, draagt een bril en bokshandschoenen. Ze lacht en probeert het lijstje te lezen, maar heeft weer hulp van Google nodig. Ze zoekt op het bureau naar pen en papier en begint het lijstje te vertalen. Na een paar minuten is het allemaal vertaald: 1. krullen, 2. een bril, 3. kleine borsten, 4. zacht lichaam en 5. sterk. Jo staart ernaar en legt het papier met haar vertaling op de pagina, zodat ze een foto van allebei kan maken. Ze stuurt de foto naar Pierre en hij reageert meteen. 

Oh mijn God, Jo.
Ik was dat helemaal vergeten!
Dart heeft dat bewaard?
Haha 

Jo glimlacht naar haar telefoon en Pierre reageert weer. 

Ze lijkt op iemand die ik nog niet zo lang geleden in een hotel heb ontmoet. 

Jo reageert en zegt dat ze hetzelfde dacht en dat ze een beetje geschokt is. Ze vraagt Pierre hoe oud ze waren, toen ze dit gemaakt hebben. 

Het duurt even voordat Pierre reageert, maar hij zegt uiteindelijk:
Ik denk een jaar of twaalf. Behoorlijk jong in ieder geval.

Jo hoort iemand van de trap af lopen, gevolgd door een gil. Ze staat op en rent richting de trap. Ze ziet Darts moeder onderaan de trap zitten, spierwit. Jo rent naar beneden en knielt voor haar neer. "Bent u gevallen? Waar doet het zeer?" 

De vrouw is zo geschokt, dat ze zegt: "Ik gleed van de laatste tree en verdraaide mijn enkel." 

Jo slaat haar arm om Darts moeder heen en helpt haar overeind. "Probeer er zo min mogelijk op te staan. Ik help u naar een stoel, oké?" Jo ondersteunt haar naar een stoel en haalt een extra stoel uit de keuken. Ze legt er een kussen op, zet hem voor Darts moeder neer en legt voorzichtig haar pijnlijke voet op het kussen. Ze rent terug de keuken in, vindt een zak doperwten in de vriezer en vouwt daar een theedoek omheen. Ze legt het voorzichtig bovenop de pijnlijke enkel. 

Darts moeder staart naar haar en is niet in staat om iets te zeggen. Jo is te gefocust op haar zorgtaak, om door te hebben hoe in de war haar schoonmoeder is. Ze rommelt door de laatjes en vind paracetamol. Ze vult een glas water, loopt naar Darts moeder en geeft haar het glas en de pijnstillers aan. De vrouw neemt twee tabletten in en Jo begint te kalmeren. Ze vraagt met een vriendelijke stem: "Zal ik thee voor u zetten?" Darts moeder knikt en Jo loopt naar de keuken om water te koken en thee te zoeken. 

Ze wil net de thee inschenken, als de voordeur open gaat en Dart binnen komt lopen. Hij ziet zijn moeder zitten, rent naar haar toe en vraagt of alles goed is. Zijn moeder knikt en zegt: "Ik ben van de laatste tree van de trap gegleden en heb mijn enkel bezeerd. Maar ik had een fantastische zuster, die voor me gezorgd heeft." 

Jo komt de keuken uitgelopen en zegt: "Uw thee, madame." 

"Het is Claire. Of maman. Wat jij wil, Jo." 

Jo knippert een paar keer, knikt en zegt: "Claire." Jo loopt de keuken weer in en gaat aan het grote eiland zitten, om een slokje van haar eigen thee te nemen. Dart praat met zijn moeder in razendsnel Frans en Jo doet even haar ogen dicht. Dart luistert naar zijn moeder, die alleen maar positieve dingen over Jo te zeggen heeft. Hij begint te glimlachen en ziet de bewondering, die zijn moeder voor Jo gekregen heeft. 

Jo hoort Claire zeggen: "Je suis désolé." Dart draagt de boodschappen naar de keuken en legt ze op het kookeiland neer. Hij loopt naar Jo en slaat zijn armen van achteren om haar heen. 

Hij fluistert: "Dankjewel." 

Jo leunt tegen hem aan en zegt: "Je hoeft me niet te bedanken, lekker ding. Ik heb gedaan wat iedereen zou doen." 

Dart knuffelt haar steviger en zegt: "Je weet wel beter. De meeste mensen zouden net gedaan hebben alsof ze het niet gehoord hadden of zo. Jij hebt perfect gezorgd voor iemand, die zo gemeen tegen je was." 

Jo haalt haar schouders op en zegt: "Je moeder zei dat ze er spijt van had, dat kon ik verstaan. Dus laten we het vergeten." 

"Echt niet. Zo makkelijk komt ze er niet van af. Ze heeft jou haar excuses nog niet aangeboden. Maar ik ben blij dat ze nu heel erg onder de indruk is van je."

Dart begint het eten voor te bereiden en schenkt een glas wijn voor Jo in. Hij blaast een kusje naar haar en zegt: "Blijf daar zitten en geniet van je wijn, dan zal ik voor het diner zorgen." Jo kijkt naar Claire en Dart zegt: "Laat haar maar even alleen. Ze moet nog iets langer sudderen, voordat ze mals wordt." Dart grinnikt om zijn eigen grapje en Jo schudt haar hoofd. 

Dart neuriet, terwijl hij de groente snijdt. Jo pakt haar telefoon en ziet dat ze een berichtje van Pierre heeft. Hij heeft een tekening gestuurd van drie stoere kamermeisjes met hun vuisten gebald. Erboven staat in het Engels: Fight like a girl! 

Pierre:
Laurent zegt dat het jouw idee was.
Heel erg bedankt, dat je aan me gedacht hebt!
De meiden vinden de tekening prachtig en er zijn zelfs al andere hotels geïnteresseerd in de zelfverdedigingslessen voor hun kamermeisjes. 

Jo reageert opgewekt op Pierres berichtje, prijst hem voor zijn tekening en zegt dat hij de meest geschikte persoon is om zoiets te maken. Dart kijkt haar aan, vraagt zich af waarom ze naar haar telefoon lacht en loopt om het eiland heen om zelf te kijken. Ze draait haar telefoon naar hem toe en Dart zegt: "Wow, dat ziet er geweldig uit. Ik weet zeker dat de meisjes dat mooi vinden. En het kan zelfs als een waarschuwing naar de gasten toe werken." Jo knikt en glimlacht. Dart kust haar en zegt: "Weer iets waar je trots op kunt zijn."

Dart helpt zijn moeder naar de eettafel en trekt dan, aan de andere kant van de tafel, een stoel achteruit voor Jo. Hij zet het eten op tafel en gaat dan recht tegenover Jo zitten. Het eten ruikt heerlijk en Jo glimlacht naar Dart. Ze willen net aan hun maaltijd beginnen, als Claire zegt: "Het spijt me heel erg, Jo. Vooral de manier waarop ik je behandeld heb vandaag. Ik schaam me dood. En ondanks dat, schoot je me meteen te hulp toen ik mijn enkel bezeerde. Ik kan dat nog steeds niet geloven. Ik kan niet met zekerheid zeggen dat ik dat ook gedaan zou hebben." 

Jo zegt: "Excuses aanvaard. En ik blijf graag denken dat u mij ook geholpen zou hebben, als ik gewond geraakt was. Laten we nu lekker eten. Bon Appetit!" Jo eet de helft van haar maaltijd met haar ogen dicht en Dart bekijkt haar met een warm hart. 

Als de pannen en borden leeg zijn, staat Claire op en zegt: "Dart? Wil je me even naar boven helpen? Ik wil graag naar mijn slaapkamer en op bed tv kijken." Dart staat op en zijn moeder fluistert iets in het Frans naar hem. Hij grijnst en helpt haar om de tafel heen, naar Jo's kant. Zijn moeder buigt naar Jo en drukt een kus op haar wang. "Merci, ma fille." Jo bloost en Dart ondersteund zijn moeder op weg naar boven.

Jo begint de tafel af te ruimen en zet de vuile vaat in de vaatwasser. Dart komt de keuken in rennen, tilt haar op het eiland en kust haar langzaam. "Mmm, Jo je bent geweldig. Ik heb net een berichtje van Laurent gekregen. Hij wil dat we langskomen, voordat we naar huis gaan. Hij bleef het maar over jou hebben, heel irritant." Hij kust haar weer, maar dit keer met meer kracht. Jo lacht en trekt aan zijn haar. Dart gromt en zegt: "Je bent van mij!" 

Jo zegt: "Helemaal van jou, lekker ding. Voor altijd." Ze trekt aan zijn kraag en kust hem gepassioneerd. Jo herinnert zich ineens iets en zegt: "Ik heb iets heel interessants in jouw kamer gevonden." 

Dart kijkt haar een beetje verward aan, tilt haar van het eiland en zegt: "Kom. Ik kan niet wachten om eindelijk met een meisje in mijn kamer te zijn." Hij pakt haar hand beet en trekt haar mee naar boven. Ze lopen zijn kamer binnen en Dart doet de deur achter zich dicht, om Jo er vervolgens tegen aan te duwen, met een scheve glimlach op zijn lippen. Jo zuigt op zijn onderlip en zijn ogen kleuren een tint donkerder. Hij kreunt zacht haar naam en zegt: "Ik wil hier uren met je zoenen. Laat alsjeblieft al mijn tienerdromen uitkomen." 

Jo zegt: "Ik heb iets gevonden dat laat zien dat ik maar zo eens echt het meisje van je dromen kan zijn." Dart trekt zijn wenkbrauw op en Jo zegt: "Het ligt op je bureau." Dart draait zich om en loopt naar zijn bureau. Jo ziet hem blozen en ziet verschillende emoties over zijn gezicht gaan.

Hij praat zachtjes, als hij zegt: "Ik was vergeten wat er op dat lijstje stond. Dit is niet te geloven. Ik heb altijd al van jou gedroomd." Jo loopt naar hem toe en legt haar hand in de zijne. Zijn gedachten gaan even naar zijn herinneringen en hij zegt: "We zouden samen een stripboek moeten lezen. Dat heb ik ook altijd al willen doen. Ze zijn alleen allemaal in het Frans." 

Jo lacht naar hem en zegt: "Nog beter. Dan moet jij het voor me vertalen." 

Dart zoekt door de stapel stripboeken en kiest er één uit. Hij denkt even na en zegt: "Op de vloer." 

Jo trekt haar wenkbrauwen op en vraagt: "Wat?" 

Dart grinnikt, loopt naar zijn bed en gaat op de vloer zitten, met zijn rug tegen het bed aan. Hij wijst naar de vloer, tussen zijn benen en zegt: "Wil je alsjeblieft hier komen zitten, zodat we samen dit stripboek kunnen lezen?" Jo loopt naar hem toe en gaat zitten. Dart slaat zijn armen en benen om haar heen en kust haar nek zachtjes. Hij laat haar het stripboek zien en Jo glimlacht als ze de Hulk op de voorkant ziet. Ze leunt tegen zijn linker schouder en hij legt zijn kin op haar rechterschouder, terwijl hij de strip voor haar vertaalt. Ze lezen het stripboek helemaal en Dart zucht. Hij knuffelt haar warm en fluistert: "Dit is een droom die uitkomt."

Jo wacht geduldig en geeft hem alle tijd die hij nodig heeft voor zijn tienerdromen en herinneringen. Ze voelt Darts lippen lichtjes over haar nek gaan. Ze draait zich om en gaat op haar knieën zitten, terwijl ze zijn gezicht in haar handen houdt. Dart kijkt haar diep in haar ogen en zegt: "Ik voel me ineens heel nerveus." Jo glimlacht naar hem en geeft hem een vederlicht kusje. Dart legt een hand op haar rug en ze voelt zijn hand beven. Jo slaat haar armen losjes om zijn nek en drukt haar lippen tegen de zijne. Hij glimlacht een klein beetje en drukt vederlichte kusjes over haar hele gezicht, eindigend bij haar mond. 

Jo kust hem, steekt het puntje van haar tong naar buiten en laat die licht over zijn lippen gaan. Dart kreunt zacht en trekt haar dichterbij, terwijl hij hetzelfde bij haar doet. Ze verkennen elkaars mond langdurig, als tieners die voor de eerste keer zoenen. Dart leunt achterover en streelt haar wang en zegt: "Merci, fille de mes rêves." Jo bekijkt hem aandachtig en ziet de verlegen tienerjongen die hij ooit was. 

Ze staat op, gaat op de rand van het bed zitten en streelt met haar vingers door zijn haar. Dart legt zijn hoofd op het bed en zucht gelukkig, terwijl hij met gesloten ogen aan zijn kindertijd denkt. Na een tijdje draait hij zijn hoofd naar Jo en vraagt: "Wil je zien hoe ik er als kind uitzag?"

 Jo glimlacht naar hem en zegt: "Ja, graag." 

Dart staat op en steekt zijn hand naar haar uit. "Kom, lief. Laten we beneden op zoek gaan naar de albums vol met foto's van kleine D'Artagnan."