Jo heeft haar koffer gepakt en gaat op de rand van het bed zitten om Canelle te aaien. De kat draait op zijn rug, om zijn zachte buik aan Jo te laten zien. Jo aait hem gelukkig, als ze Dart achter zich hoort mompelen: "Die kat krijgt altijd alle aandacht in dit huis." 

Jo lacht en zegt: "Je weet dat dat niet waar is. En trouwens, ik ga met jou op reis en laat de katten hier. Er zal genoeg tijd zijn in Europa, om jouw buik te aaien." Dart grijnst, loopt naar haar toe en tilt zijn shirt omhoog. Jo staart naar zijn buikspieren en zegt dan tegen Canelle: "Jouw buikje is veel zachter." Ze kust Canelle op zijn kop en draait zich om naar Dart met uitgestoken tong. 

Dart buigt naar haar toe en zuigt haar tong zijn mond in. "Mmm, gelukkig zijn er nog dingen waar ik beter in ben dan Canelle." 

Jo staat op van het bed en slaat haar armen om zijn nek voor nog een kus. "Een heleboel dingen, knappe man. Belangrijke dingen ook." 

Dart knuffelt haar stevig en vraagt: "Gaan we naar het café? Of komt Jake hier?" 

Jo zegt: "Jake en Maria komen hier. Ze willen niet nog meer drama in het café." Ze lacht, denkend aan hoe Ronnell en een aantal vaste gasten reageerden op het nieuws dat ze met Dart naar Europa ging. Ze maakten er allemaal een groot drama van, alsof ze nooit meer terug zou komen. Dart pakt de koffers en draagt ze naar buiten, waar hij op de trap van de veranda gaat zitten. Jo kust de katten en loopt naar buiten om de deur achter zich dicht te draaien. 

Ze gaat naast Dart zitten en speelt met de bedeltjes aan haar ketting. Dart bekijkt haar en vraagt: "Ben je zenuwachtig?" Jo kijkt in zijn ogen en knikt. Dart ziet de doodsbange blik in haar ogen en zou willen dat hij haar angst weg kon nemen. Hij streelt over het litteken op haar wang en probeert haar wat van zijn kracht te geven. "Ik hou van je Jo. Als je iets nodig hebt, zeg het me dan. En als je bang bent dat het iets stoms is, dan moet je het me toch zeggen, oké?" 

Jo lacht zwakjes en zegt: "Euh, zou je mijn hand vast kunnen houden? De hele tijd?" Dart legt zijn hand naast haar neer, met zijn handpalm omhoog en Jo legt haar hand in de zijne. Dart verstrengeld zijn vingers met de hare en knijpt zachtjes in haar hand. "Ik beloof je, dat ik de hele tijd dicht bij je blijf en dat ik je hand de hele tijd vast zal houden, voor zover mogelijk."Jo bedankt hem en ziet Jake aan komen rijden. 

Maria springt snel uit de auto en rent naar Jo toe, terwijl Jake achter haar aan loopt. Maria knuffelt Jo en fluistert: "Het komt allemaal goed. Je hebt meneer Perfect bij je. Vertrouw op jouw eigen kracht en die van hem." Jo glimlacht en krijgt tranen in haar ogen door de lieve woorden van Maria. Maria haalt iets uit haar zak en vraagt Jo haar arm uit te steken. Jo doet wat ze vraagt en Maria maakt een armbandje om Jo's pols vast. Het armbandje is turkoois, met een bedeltje van een zeester eraan en een glazen buis gevuld met zand. 

Jo kijkt er glimlachend naar en Jake zegt: "Er zit Venice Beach zand in. We wilden je iets geven om ons niet te vergeten." Hij knipoogt naar haar en zegt: "Maar we wilden je vooral iets geven dat je wat extra kracht zou geven. Zodat we een beetje bij je zijn en zodat jij onthoudt dat we altijd hier zullen zijn, wachtend tot je naar huis komt." Jo glimlacht en huilt tegelijk en Jake trekt haar in zijn armen voor een knuffel.

"Dankjewel Jake. En jij ook Maria. Dit gaat me zeker helpen. Zo heb ik altijd een stukje van thuis bij me, waar ik ook heen ga." 

Ze wordt in een groepsknuffel getrokken en Dart zegt: "Je hebt het gehoord. Ze zei heel vanzelfsprekend thuis en dat maakt me heel gelukkig." Maria en Jake glimlachen en zijn het met hem eens. 

Dart pakt de koffers en Jake doet de kofferbak open. Ze rijden alle vier naar LAX en Dart houdt de hele weg Jo's hand vast. Hij wrijft met zijn duim over haar hand en ze glimlacht terwijl ze uit het raam kijkt. Ze zegt Venice in gedachten gedag en belooft weer terug te komen. Jake zet ze voor het vliegveld af en Jo is dankbaar dat ze geen afscheid hoeft te nemen van ze.

Dart leunt tegen de wand van het vliegtuig en Jo ligt tegen hem aan, terwijl hij haar hand vasthoudt op zijn borst. Hij drukt een kusje op haar hoofd en Jo luistert naar zijn rustige hartslag. Ze begint te ontspannen en voelt zich veilig in Darts armen. Ze slaapt voor het grootste gedeelte van de vlucht en Dart laat haar. Hij weet dat ze haar kracht nodig heeft en is gelukkig dat hij gewoon dichtbij haar mag zijn. 

Hij kust haar wakker als ze in de buurt van Nederland komen. Ze kijkt naar hem op, met slaperige ogen en hij fluistert: "Je ziet er zo schattig uit nu. Ik hou van je." 

Jo glimlacht naar hem en zegt: "Wacht maar tot ik mijn hoofd optil en je de vlek van mijn kwijl op jouw shirt ziet." 

Dart grinnikt en zegt: "Dan hou ik nog steeds van je." Jo gaat rechtop zitten en rolt haar schouders. Dart zegt: "We zijn er bijna, lief." 

Jo kijkt geschrokken en zegt: "Echt waar? Heb ik al die tijd geslapen? Sorry." 

Dart kust haar en zegt: "Excuses zijn niet nodig. Ik heb van elke minuut genoten." 

Jo kijkt hem vragend aan en zegt: "Hmm, je lijkt het nog te menen ook. Je bent gek. Maar ik moet toegeven dat het me goed heeft gedaan. Al heb ik wel honger nu." 

Dart geeft haar glimlachend een broodje kaas aan en zegt: "Deze heb ik voor je bewaard. En we kunnen straks op het vliegveld nog wat eten." 

Jo lacht en zegt: "Meneer Perfect." Ze eet haar broodje en begint enthousiast te worden. Dart ziet de verandering in haar ogen en krijgt zelf ook zin in dit reisje.

Ze lopen hand in hand op Schiphol rond, met hun koffer in hun vrije hand. Jo luistert glimlachend naar al het Nederlands om zich heen. Ze heeft het gemist. Ze gaan aan een tafeltje zitten om wat te eten en Jo bestelt poffertjes, met een brede glimlach op haar gezicht. Dart vraagt zich af wat dat is en bestelt een cheeseburger met friet voor zichzelf. Als het eten gebracht wordt, beginnen Jo's ogen te glimmen en Dart bestudeert haar, voordat hij naar het eten op tafel kijkt. Hij vraagt: "Kun je me uitleggen wat dat is, Jo?" 

Jo denkt even na en zegt dan: "Het zijn luchtige pannenkoekjes. We eten ze meestal op braderieën en markten. En de poedersuiker en boter erop maken het af. Ik word altijd heel blij als ik ze mag eten. Alleen de geur al." 

Dart pakt zijn telefoon en maakt een foto van haar, want ze heeft een uitdrukking op haar gezicht, die hij nog nooit eerder gezien heeft. Ze ziet er zo jong en onschuldig uit en dat raakt hem recht in zijn hart. Hij heeft het gevoel dat hij het meisje ziet, die ze was voordat haar leven zwaar werd. Hij kijkt gebiologeerd naar haar terwijl ze eet, omdat ze er zo ontspannen en gelukkig uitziet. Jo sluit haar ogen na elke hap en denkt aan alle vorige keren dat ze poffertjes at.

Ze eet het laatste poffertje op en kijkt Dart afwezig aan, de herinneringen nog ronddansend in haar hoofd. Dart leunt achterover en vraagt: "Wil je misschien je gedachten met me delen?" 

Jo glimlacht en zegt: "Ik zat te denken aan alle vorige keren dat ik poffertjes heb gegeten. Met mijn familie, vrienden en mijn eerste vriendje." 

Dart gaat rechtop zitten en vraagt: "Je eerste vriendje?" 

Jo lacht zacht en zegt: "Dat is waar je meer over wil weten? Toen ik veertien was, had ik een vriendje. We gingen naar de kermis, we kusten in het reuzenrad en aten samen poffertjes. Nou ja, samen. Ik was toen al niet erg goed in delen. Ik denk dat hij een beetje bang voor me was, nu ik er aan terugdenk. Ik was heel pittig in die tijd." 

Dart glimlacht en vraagt: " Pittig? Hoe?" 

Jo bloost een beetje en zegt: "Ik duwde, sloeg en schopte jongens om voor iedereen, inclusief mezelf, op te komen. Ik hield er van om armpje te drukken met jongens en ik was helemaal geen lief tienermeisje. Mijn arme moeder. Ze heeft echt geprobeerd om me in een lief meisje te veranderen, maar ik wilde alleen in bomen klimmen en stoer zijn. Ik was er van overtuigd dat meisjes alles beter konden dan jongens. En was bereid dat te bewijzen ook." 

Dart staart naar haar en probeert zich Jo voor te stellen als een wildebras. "Het is moeilijk te geloven dat je op zo'n jonge leeftijd al zo zelfverzekerd en sterk was." 

 Jo grinnikt en zegt: "Dat is allemaal mijn vaders schuld. Als ik huilend thuis kwam, dan zei hij dat ik voor mezelf op moest komen. Ik heb meerdere jongens in elkaar geslagen, ik kan je hun namen wel geven. Ik ben altijd al goed geweest in iemand op zijn neus slaan. Eentje zei zelfs dat hij geen meisjes sloeg." 

Dart ziet het vuur in haar ogen en vraagt: "En wat zei jij toen?" 

Jo zegt: "Dat hij pech had, omdat ik wel jongens sloeg. En toen heb ik hem geslagen." 

Dart schudt lachend zijn hoofd. " Ik zou willen dat ik je toen al kende. Ik durf te wedden dat er heel wat jongens verliefd op je waren." 

 Jo denkt even na en zegt: "Dat denk ik niet. Ik heb het in ieder geval nooit gemerkt. Nou was ik ook niet echt geïnteresseerd. Ik had geen vriendjes nodig. Ik was heel zelfstandig toen." Dart bekijkt haar aandachtig en ziet het verdriet in haar ogen, als ze het litteken op haar wang aanraakt. Jo fluistert: "Hij heeft die zelfstandige geest gebroken. En heeft me opnieuw laten geloven dat ik geen vriendje nodig had." Ze raakt haar verlovingsring aan en kijkt naar Dart. 

Hij pakt haar hand vast en drukt een kusje op haar ring. "Wow. Ik kan niet geloven dat je me ook maar een seconde van je tijd hebt gegeven. En al helemaal niet dat je ja hebt gezegd. Ik voel me vereerd dat je de mijne bent, nog meer dan ooit tevoren." 

Jo staat op en gaat op zijn schoot zitten, met ogen vol tranen. Ze kust hem zacht en zegt: "Ik weet eerlijk gezegd ook niet hoe dat zo gekomen is. Ik denk dat wij voor elkaar bestemd zijn. Jij hebt vanaf het moment dat ik je voor het eerst zag door mijn harnas heen weten te breken." 

Dart kust haar zacht en zegt: "Ik denk dat Jake jouw harnas eerst verzwakt heeft. Hij heeft namelijk de gave om liefdevol en tegelijkertijd gemeen eerlijk te zijn. En hij accepteert geen nee, als hij zeker weet dat zijn manier beter voor je is." 

Jo lacht en knikt: "Ja, we hebben het allemaal aan Jake te danken." 

Dart knuffelt haar en vraagt: "Aangezien jij dit gedeelte van de reis gepland hebt, wat nu?" 

Jo staat op en zegt: "We gaan zo onze huurauto ophalen en dan rijden we naar het huis waar ik ben opgegroeid. Mijn moeder zal daar zijn en vanavond gaan we samen naar de galerie, om Dirks expositie te bekijken." Dart pakt zijn koffer en steekt zijn hand uit naar Jo. Jo pakt haar koffer en legt blij haar hand in die van hem.

Jo zit achter het stuur en houdt haar ogen op de weg, terwijl ze meezingt met Nederlandse liedjes op de radio. Dart bekijkt haar geamuseerd en zegt: "Je houdt ervan om auto te rijden, of niet?" 

Jo glimlacht en zegt: "Ja, ik vind het heerlijk. Maar dat vond ik al voordat ik mijn rijbewijs haalde. Ik ging altijd graag met mijn vader mee, waar hij ook naartoe ging. Naast hem zittend keek ik dan hoe de wereld aan me voorbij ging." 

 Dart zegt: "Ja, dat kan ik aan je zien. En je kan ook nog eens goed rijden." 

 Jo glimlacht breed en zegt: "Ja, ik wilde perse beter zijn dan de meeste mannen. En zeker niet die typische vrouw achter het stuur zijn." 

Jo neemt, na een uurtje rijden, een afslag en parkeert de auto bij een truckers café. Dart is verbaasd, maar loopt achter haar aan naar binnen. Ze gaan aan de bar zitten en de serveerster draait zich om. Haar mond zakt open en ze zegt: "Johanna? Dat is lang geleden zeg!" Jo glimlacht naar de vrouw en praat in het Nederlands met haar. 

Ze realiseert zich al vrij snel dat Dart er geen woord van kan verstaan en vraagt: "Anja? Hoe goed is jouw Engels?" Anja antwoordt zenuwachtig in het Engels en Jo stelt haar aan Dart voor. Anja feliciteert Jo in het Nederlands met zo'n knappe man als verloofde en zegt tegen Dart dat het leuk is om hem te ontmoeten. Jo staat op en zegt: "Even plassen. Ik ben zo terug."

Dart kijkt om zich heen en vraagt zich af waarom Jo hier gestopt is, behalve dan om de serveerster te zien. Hij hoort de vrouw Jo's naam zeggen tegen een vrachtwagenchauffeur, die net binnengekomen is. De man glimlacht en gaat aan een tafeltje zitten. Het is een grote, harige man en hij mist een paar tanden. Jo komt het café weer in en de man roept haar. Jo rent naar de man toe, gaat zitten en slaat met haar hand op tafel. De man zet zijn elleboog op tafel, met een brede glimlach op zijn gezicht. Jo pakt zijn hand vast en ze doen een wedstrijdje armpje drukken. 

Hij laat haar winnen en wrijft met zijn hand over haar haar. Ze praten een tijdje en lachen hardop. Dart staart naar ze en Jo wijst naar hem, waarop de man zijn duim naar Dart opsteekt. Dart knikt naar de man, maar weet niet wat hij hier allemaal van moet denken. Jo staat op, stompt de man tegen zijn schouder en loopt naar Dart. De serveerster geeft Jo glimlachend een papieren zak aan en zegt iets in het Nederlands, dat Jo aan het lachen maakt. 

Jo steekt haar hand naar Dart uit en zegt: "Kom, lekker ding. Laten we snel naar de auto gaan, voordat alle truckers binnenkomen." Dart pakt haar hand vast en loopt met haar mee naar buiten. Jo gaat achter het stuur zitten en kijkt in de papieren zak, die Anja aan haar gegeven heeft. Ze haalt er een broodje uit en geeft die aan hem, voordat ze er zelf ook eentje pakt. Ze neemt een hap en kreunt zacht. Ze haalt ook twee flesjes water uit de zak en geeft er een aan Dart. 

Ze kijkt naar Dart, die diep in gedachten verzonken is. Jo neemt nog een paar happen en stopt haar broodje dan terug in de zak. Ze drinkt een paar slokken water en zegt: "Ik heb hier in de weekenden en tijdens schoolvakanties gewerkt. De serveerster van net, is de eigenaresse en haar man is vrachtwagenchauffeur. Ze zijn dit café begonnen, om goede maaltijden te serveren aan hardwerkende mannen." 

"Ik hou van deze plek en al ziet het er misschien niet zo uit, het is een van de meest liefdevolle plekken waar ik ooit gewerkt heb. De chauffeurs zijn allemaal bot en eerlijk, met een klein hartje. Ik deed wedstrijdjes armpje drukken of ze droegen me op hun rug. Ik vond het allemaal geweldig! Het was keihard werken, als ze allemaal hongerig binnenkwamen en ook keihard lachen als ze allemaal hun buik vol hadden." 

Dart kijkt haar geamuseerd aan en zegt: "Ik zie het nu. Die pittige kant en de kant die mensen beoordeelt op hoe ze jou beoordelen. Dat is precies wie jij bent. Jij doet niets maar half. Liefhebben, vechten, werken, het is allemaal gepassioneerd en je gaat er helemaal voor." 

 Jo denkt even over zijn woorden na en glimlacht. "Ja, ik denk dat je gelijk hebt. De dingen die ik doe, doe ik gepassioneerd. Als er geen passie voor is, dan doe ik het niet." Jo start de auto en zegt: "We zijn bijna bij mijn ouderlijk huis. Dus bereid je maar vast voor op mijn flirterige, opdringerige moeder."

Jo rijdt de oprit op en Dart ziet een klein huis, met een grote tuin. Jo parkeert de auto en zodra ze uitstapt, komt er een blonde vrouw naar buiten gerend. Jo rent de vrouw tegemoet en knuffelt haar. Dart stapt uit en wacht bij de auto, om ze even een momentje samen te geven. Haar moeder huilt en houdt Jo's gezicht vast, terwijl ze Jo goed bekijkt. Jo laat haar de verlovingsring zien en haar moeders ogen worden groot. 

Ineens kijkt haar moeder om Jo heen en loopt naar Dart toe. "Het spijt me, dat was een beetje onbeschoft. Ik ben Joan, de moeder van Johanna." Dart schudt haar hand en glimlacht naar haar. Joan raakt van slag en zegt stotterend iets in het Nederlands. Jo lacht en stuurt haar moeder vast naar binnen. 

Jo draait zich naar Dart om en zegt: "Mama raakte van slag door jouw glimlach. Ze zegt dat je veel te knap bent in het echt." Jo kust Dart langzaam en zegt: "Ik denk niet dat ze met je zal flirten. Ze is te erg onder de indruk van je." Dart trekt haar naar zich toe en ademt langzaam uit. Jo kust hem nog een keer en doet dan de kofferbak open om haar koffer te pakken. Dart pakt zijn eigen koffer en volgt Jo het huis in.

Jo roept naar haar moeder dat ze naar boven gaan en Dart loopt achter haar aan, de smalle trap op. Jo staat stil voor de eerste deur aan de rechterkant, haalt diep adem en doet hem dan open. Ze loopt naar binnen, gaat op het bed zitten en kijkt toe hoe Dart haar kamer instapt. Dart zet zijn koffer in de hoek neer en bekijkt de posters aan de muur: Bon Jovi en Johnny Depp. Hij glimlacht en ziet een bureautje vol met cd's en stripboeken. Jo bloost een beetje en voelt zich vreemd met Dart in haar oude kamer. Dart kijkt naar een van de foto's aan de muur: Jo heeft een schattig jurkje en rolschaatsen aan. Haar knie is geschaafd en ze kijkt heel trots. 

Dart vraagt ernaar en Jo zegt: "Ik moest die meisjesachtige jurk aan van mijn moeder en daar was ik helemaal niet blij mee. Ik wilde rolschaatsen voor mijn verjaardag, zo erg dat dat het enige op mijn verlanglijstje was. Toen ik ze kreeg, wilde ik ze natuurlijk meteen uitproberen. Ik probeerde zo hard mogelijk te schaatsen en toen viel ik. Ik was heel trots op het bloed op mijn knie, want zo zag ik er minder meisjesachtig uit. Ik liet daarna mijn knie aan iedereen zien en mijn vader zei dat hij trots op me was, omdat ik zo hard kon schaatsen." Jo heeft een gelukkige blik op haar gezicht en Dart ziet de foto tot leven komen, dankzij haar verhaal.

Hij wijst naar de volgende foto: een kleine Jo, in weer een schattig jurkje. Ze staat middenin een plas, met de onderkant van haar jurkje onder de modder en ook weer met een trotse glimlach op haar gezicht. Jo lacht en zegt: "Dat is mijn favoriete foto. Het laat mijn liefde voor modderplassen zien." Dart trekt zijn wenkbrauw op en Jo zegt: "Je hebt mij nog nooit in de regen gezien, hè? Elke plas die ik tegenwoordig tegenkom, daagt me uit om erin te springen. Maar als je volwassen bent, dan is dat niet zo schattig meer. Ik word nu al gelukkig als ik me voorstel hoe ik erin spring." 

Dart grinnikt en zegt: "Wat is er voorafgaand aan deze foto gebeurd?" 

"We waren op vakantie, met mijn grootouders. En we zouden uit eten gaan. Ik was natuurlijk rusteloos en kon nog niet zo goed lopen. Maar ik moest per se overal zelf naar toe wandelen, dus werd mijn vader vooruit gestuurd met mij. De rest zou later ook naar het restaurant komen. Mijn vader liep naast me te praten en voordat hij het in de gaten had, zat ik middenin die plas. Mijn vader vond het geweldig, maar mijn moeder schaamt zich nu nog steeds dood." 

Dart barst in lachen uit en zegt: "Wat een geweldig verhaal! En ik hou van die foto. Die verpeste jurk, die krullen, die schattige rode wangetjes en dan die tevreden blik." Hij gaat naast Jo op bed zitten en trekt haar op schoot. 

Jo bloost en zegt: "Het voelt zo gek, om hier met jou te zijn. Jij bent het eerste vriendje in deze kamer." 

 Dart kijkt haar verbaasd aan en vraagt: "De eerste? Waarom?" 

Jo blijft even stil en zegt dan zacht: "Het was nooit serieus genoeg, dus had het geen zin om ze mee naar huis te nemen. Tot Mark dan. Maar die was niet in mijn verleden geïnteresseerd." 

Dart veegt een lok haar van haar voorhoofd en kijkt diep in haar ogen. Jo's wangen kleuren nog roder en ze kijkt naar de vloer. Dart duwt haar kin omhoog, kust haar zacht en staart weer in haar ogen. "Wat is die Mark toch een idioot. Hij had kunnen hebben wat ik nu heb, als hij niet zo'n klootzak was geweest. Ik wil alles over je weten. Verleden, heden en toekomst. Ik voel me, met alles wat ik over je te weten kom, dieper met je verbonden. Dus schaam je er niet voor, ik ben hier en er is niets dat er voor kan zorgen dat ik minder van je hou." 

 Jo knuffelt hem stevig en zegt: "Dankjewel. Jij maakt alles beter, zelfs mijn verleden."