Jo kijkt om zich heen en ziet iedereen glimlachen. Jake deelt biertjes uit, proost op Jo en iedereen volgt zijn voorbeeld. Jo leunt tegen de bar en begint moe te worden. Bijna elke dag is druk of zwaar geweest, sinds de dag dat ze wegvluchtte uit Nederland. Ze voelt zich elke dag een beetje meer uitgeput. Ze drinkt haar bier in stilte en probeert te horen waar de anderen het over hebben, maar ze kan zich niet concentreren. En dan ineens ziet ze niets meer, alles wordt zwart en ze probeert Dart te roepen... 

Dart bekijkt haar en heeft het gevoel dat er iets mis is. Hij ziet haar achterover vallen en weet haar nog net op te vangen. Hij houdt zijn adem in en probeert er achter te komen wat er aan de hand is. Jake belt het alarmnummer en vraagt om een ambulance. Ze doen allemaal hun uiterste best om kalm te blijven en te doen wat het beste is voor Jo.

Als de ambulance er is er om haar mee te nemen, zegt de broeder dat er alleen familie mee mag. Dart ziet er gebroken uit en Jake bemoeit zich ermee. "Dit is haar verloofde, dat lijkt me familie genoeg. Ik ben haar broer. Neem hem mee, want als ze wakker wordt moet ze hem zien." Dart stapt in de ambulance, dankt Jake in stilte en bidt de hele weg naar het ziekenhuis.

Jake stapt uit de lift op de verdieping waar Jo zou moeten liggen en ziet Dart op de gang zitten. Hij gaat naast hem zitten en slaat een arm om zijn schouder. Dart staart naar de muur, terwijl er een traan over zijn wang rolt. Ze zitten daar in stilte en kijken bezorgd naar elke dokter of zuster die voorbij komt. Eindelijk komt er een dokter op hun af en hij vraagt: "Horen jullie bij mevrouw Henderson?" Jake en Dart knikken en de dokter vertelt dat Jo uitgedroogd en oververmoeid is. En dat ze haar nu wat medicijnen en een infuus geven om haar lichaam te helpen met het herstel. De dokter bekijkt beide mannen aandachtig en zegt: "We hebben ook heel veel littekens gevonden en willen graag weten hoe ze daar aan gekomen is. Ze zijn niet heel recent, maar sommigen zijn ernstig." 

Dart zit met zijn hoofd in zijn handen en vraagt met een gebroken stem: "Mag ik haar zien?" De dokter kijkt Jake aan en Jake knikt. 

"Natuurlijk, ze ligt in kamer 206. Ze is nog niet wakker, maar dat kan niet lang meer duren." Dart springt op en loopt weg.

Jake deelt de koude feiten over Jo's verleden met de dokter en vraagt: "Wilt u er alstublieft niet met haar over praten? Dokter, we houden van dit meisje en ze heeft al zoveel moeten doorstaan. We willen het niet nog erger maken." De dokter knikt, loopt weg en Jake gaat op zoek naar kamer 206. 

Hij doet de deur voorzichtig open en ziet Dart naast het bed zitten, met haar hand in de zijne en zijn hoofd op haar been. Hij loopt naar hem toe en legt een hand op zijn schouder. "Het komt goed. Ze kan elk moment wakker worden en je aankijken met die blauwe ogen van haar." 

Dart gaat rechtop zitten en haalt moeizaam adem. "Mijn God, Jake. Ik was zo bang. Ik ben kwaad op mezelf dat ik niet doorhad hoe moe ze was. Ik ben kwaad dat ik haar niet meer heb afgeremd." Jake knijpt in Darts schouder en wil hem net zeggen dat het zijn schuld niet is, als Jo nee fluistert. De mannen komen dichterbij, Jo doet haar ogen langzaam open en moet even wennen aan het licht. 

Ze probeert te praten en weet er een paar woorden uit te persen: "Niet... jouw... schuld." Ze begint te hoesten en Jake staat op om een bekertje met water te vullen. Hij legt zijn hand op haar rug en helpt haar een slok te nemen. Ze glimlacht zwakjes naar hem en probeert een beetje rechter op te zitten, terwijl Dart haar helpt met het kussen in haar rug. Dart houdt haar hand vast en de mannen kijken haar heel bezorgd aan. "I-ik ben oké... Echt... Kijk niet... zo... naar me..." Dart wrijft met zijn duim over haar hand en Jake streelt haar wang. "Heel moe." Ze gaapt en sluit haar ogen, zachtjes fluisterend: "Sorry."

Dart haalt een hand door zijn haar en zucht. Jake gaat op een stoel zitten en ademt langzaam uit. Een zuster komt de kamer binnen en bekijkt Jo snel, schrijft iets op en fluistert naar de mannen: "Kan ik even op de gang met jullie  praten?" Ze lopen de kamer uit en Dart doet de deur achter zich dicht. De zuster kijkt naar de mannen en ziet hoe bezorgd ze zijn. "Het komt allemaal goed met haar. Ze mag vanavond naar huis, als jullie aan een paar voorwaarden kunnen voldoen. En ik moet weten of het uitvoerbaar is voor jullie. Zo niet, dan houden we haar nog even hier. En we moeten het over haar verzekering hebben." 

Dart pakt zijn portemonnee, haalt er een creditcard uit en geeft hem aan de zuster. "Je kunt die gebruiken om alles mee te betalen, ik wil niet dat iemand haar lastig valt over verzekering of iets anders. En de voorwaarden, wat zijn die?" De zuster legt uit dat Jo zoveel mogelijk moet rusten in de komende dagen en daarna terug moet komen voor controle. Ze mag op de bank of in bed liggen. Maar ze mag niets doen dat haar nog vermoeider kan maken. Dart knikt en kijkt naar Jake. 

Jake zegt: "Ik weet zeker dat we dat aan kunnen. We zorgen er wel voor dat ze nooit alleen is en houden haar in de gaten als ze rust." 

De zuster kan zien dat ze het beste met haar voor hebben en zegt: "Oké, kom over twee uurtjes terug. Breng warme, comfortabele kleren voor haar mee, zodat ze die aan kan doen. En dan mag ze mee naar huis." Ze schudt hun handen en loopt weg.

Dart draait zich om, doet de deur een klein stukje open en ziet dat ze nog ligt te slapen. Hij fluistert: "Ik ben zo terug lief. En dan neem ik je mee naar huis." Jake knijpt in Darts schouder en ze verlaten samen het ziekenhuis om kleren voor Jo te halen. Ze gaan eerst langs het café, om iedereen daar op de hoogte te brengen. Maria, Dirk, Ronnel en Monica zitten nerveus en bezorgd op ze te wachten. Jake vertelt ze snel wat er aan de hand is en dat Jo straks naar huis mag. 

Maria kijkt Dart aan en zegt: "Geef haar het shirt dat je nu draagt. Die ruikt naar jou." Dart kijkt haar een beetje verward aan. "Geloof me nou maar, Dart. Dat zal haar goed doen. Neem ook haar beren-vest en een joggingbroek mee. Ze heeft het vest volgens mij hier gelaten. Wacht even." Maria rent naar boven en komt terug met een pluizig, bruin vest met een capuchon waar beren oren aan zitten. Dart glimlacht wanneer hij het vest ziet. Hij heeft haar nog nooit in dit vest gezien, maar het past bij haar. Een beetje vreemd en schattig. Jake pakt wat belegde broodjes van Ronnell aan en ze rijden naar Darts huis.

Dart pakt een joggingbroek en een paar pluizige sokken. Hij gaat op het bed zitten en haalt diep adem. Jake kijkt naar de foto's van Jo aan de muur van de keuken en de woonkamer. Hij loopt richting de slaapkamer en ziet Dart op bed zitten. Hij wil de slaapkamer inlopen, maar Dart stopt hem. "Nee. Blijf daar. Er hangt hier een foto, waarvan ik denk dat Jo niet wil dat je die ziet." Maar die opmerking maakt Jake nieuwsgierig en hij loopt de slaapkamer in en kijkt naar de muur. Hij ziet eerst Darts foto en dan die van Jo. 

"Mijn hemel! Is dat mijn zusje? Niet te geloven!" Hij bekijkt de foto van dichterbij en Dart blijft stil. Jake grinnikt en zegt: "Dus dit was je verjaardagscadeau?" 

Dart kijkt Jake verbaasd aan en vraagt: "Jij wist ervan?" 

Jake lacht en zegt: "Ik wist dat ze het van plan was. Maar ik heb uiteraard de foto nooit eerder gezien." 

Dart staat op en zegt: "Ze heeft het met Dirks hulp gedaan. Dirk heeft de foto's die je in huis hebt zien hangen op volgorde tentoon gesteld in zijn studio, eindigend met de foto die je hier ziet. En Jo stond achter de schermen, naar mijn reactie te kijken op een monitor. Nou ja, je weet hoe verlegen en onzeker ze was. Ik bleef er bijna in." 

Jake loopt lachend de slaapkamer uit en zegt: "Ja, een unieke vrouw is ze zeker. Maar je brengt het beste in haar naar boven. En daar zal ik je voor altijd dankbaar voor zijn. Kom, laten we terug naar het ziekenhuis gaan en onderweg broodjes eten om sterk te blijven voor haar." Dart en Jake eten de broodjes snel op. Na de eerste hap realiseerden ze zich pas, hoe hongerig ze waren. Jake doet de radio aan en ze lachen allebei als ze de Foo Fighters horen, ervan overtuigd dat het een goed teken moet zijn. 

Ze komen bij het ziekenhuis aan en haasten zich naar Jo's kamer. Ze doen de deur open en Jo glimlacht naar ze. Ze zit rechtop in bed en Dart heeft het gevoel dat hij weer kan ademen. Hij legt de tas met kleren op het bed, loopt naar haar toe en knuffelt haar voorzichtig. Ze kust zijn hals en knuffelt tegen hem aan. Jake komt dichterbij en drukt een kusje op haar hoofd. "Ik wacht op de gang op jullie." 

Dart helpt Jo met aankleden, geeft haar het shirt dat hij aan heeft en pakt een schone uit de tas voor zichzelf. Jo doet zijn shirt aan en ruikt eraan, met een gelukkige uitdrukking op haar gezicht. "Mmm, hij is warm en ruikt naar jou. Dankjewel." Dart lacht een beetje verlegen en geeft toe dat het Maria's idee was. Hij geeft haar het vest aan en Jo kijkt er even verbaasd naar, maar trekt hem dan grinnikend aan. Ze trekt de capuchon over haar hoofd en lacht. 

Dart lacht ook en zegt: "Zo schattig." Hij helpt haar met de sokken en de joggingbroek, maar zodra ze gaat staan, wordt ze duizelig. Dart houdt haar vast en zegt: "Ik heb je. Rustig aan, lief." Ze glimlacht en houdt zich aan zijn schouders vast. Op dat moment komt Jake binnen en vraagt of ze klaar zijn. 

Jo knikt en Jake zegt: "De zuster zei dat we Jo in een rolstoel naar de auto moeten rijden. Ze mag het ziekenhuis niet lopend verlaten." 

Jo pruilt en Dart zegt: "We hebben geen rolstoel nodig." Hij tilt haar op en houdt haar dicht tegen zich aan. Met haar ogen dicht en haar hoofd tegen zijn borst, luistert ze naar zijn hartslag. Dart loopt de kamer uit, richting de lift, met Jake op zijn hielen.

Op de parkeerplaats aangekomen, slaapt Jo al en Dart gaat op de bijrijdersstoel zitten met Jo op schoot. Jake start de auto en zet de radio zachtjes aan. Als ze bij Darts huis aankomen, doet Jake de autodeur open en stapt Dart voorzichtig uit. Hij houdt Jo beschermend tegen zich aan en loopt naar de deur. Hij ziet een pan op de veranda staan en op de deksel zit een briefje waarop Ronnells Groentesoep staat. Jake glimlacht en vraagt waar Dart zijn sleutel heeft. "In mijn rechter jaszak." Jake vist de sleutel eruit en doet de deur open, opzij stappend om Dart de ruimte te geven. 

Dart loopt de slaapkamer in en legt Jo liefdevol op bed. Hij stopt haar in en kust haar wang. Hij loopt naar de deur en draait zich om, om nog één keer naar haar te kijken, voordat hij naar Jake loopt. Jake heeft de pan op het fornuis gezet en zit aan de ontbijt-bar naar één van Jo's foto's te kijken. Dart doet de koelkast open en haalt er twee biertjes uit. Hij geeft er één aan Jake en neemt een slok van zijn eigen bier, leunend tegen het aanrecht. 

Hij voelt nog steeds de angst die hij voelde toen hij Jo in elkaar zag zakken. Het was veel erger dan de keer dat ze met haar ex vocht, want hij wist dat ze op dat moment alles onder controle had. Sterk en woest. Maar met haar slappe lichaam in zijn armen en geen idee hebbend wat er aan de hand was... Bang om haar te verliezen... God wat was hij bang om haar te verliezen. Hij wrijft over zijn nek en Jake staat op en zet zijn lege flesje op de bar. 

"Dart, ik vertrouw je met haar leven. Misschien wel meer dan ik mezelf vertrouw. Wees niet zo streng voor jezelf en doe waar je goed in bent: hou van haar." Jake klopt op Darts schouder en loopt richting de deur. "Stuur me af en toe een berichtje en ik zal proberen iedereen de komende paar dagen hier vandaan te houden." Dart knikt en Jake loopt naar buiten. 

Dart draait de deur achter hem op slot en doet voer in de bakjes van de katten. Hij heeft geen idee waar ze zijn, maar zo zullen ze in ieder geval niet verhongeren. Op weg naar de slaapkamer trekt hij zijn kleren uit en kruipt bij Jo in bed. Hij voelt aan haar voorhoofd en ze voelt heet aan. Hij leunt over haar heen om het vest open te ritsen en uit te doen. Hij ziet twee paar ogen oplichten aan de andere kant van het bed. Hij grijnst naar de katten en kan niet eens boos op ze zijn. Hij wil ook bij haar zijn. Hij trekt haar naar zich toe en ze knuffelt tegen hem aan, zijn naam mompelend. Hij valt vlug in slaap, met een glimlach op zijn gezicht.

De volgende ochtend wordt hij wakker en opent snel zijn ogen om naar Jo te kijken. Ze is diep in slaap, haar haar is wild en haar wangen zijn rood. Canelle ligt tegen haar borst en Jo heeft haar arm om de kat heen. Minous ligt spinnend op haar heup. Het is alsof ze weten dat ze liefde en aandacht nodig heeft, hij aait de katten en streelt Jo's haar. Hij staat op om koffie te zetten en vult een schaaltje met aardbeien en blauwe bessen. Hij pakt zijn telefoon van het aanrecht en stuurt een bericht naar Jake. 

Jo ligt nog te slapen.
Tot nu toe alles oké.

Hij loopt met het schaaltje fruit en twee koppen koffie naar de slaapkamer en ziet Jo een kusje op Canelles kop geven. Dart mompelt en Jo kijkt hem ondeugend aan. "Niet jaloers zijn, lekker ding. Hij is misschien schattig, zacht en heeft een handzaam formaat om mee te knuffelen, maar hij kan geen koffie zetten." Ze lacht, haar stem een beetje schor. Dart biedt haar een kop koffie aan en Jo gaat rechtop zitten, voordat ze hem aanpakt. Ze ruikt aan de koffie en neemt een slokje met haar ogen dicht. 

Dart gaat aan het voeteneind zitten, drinkt van zijn koffie en ziet de katten geïrriteerd van het bed springen. "Hoe voel je je lief?" 

Jo kijkt diep in zijn ogen en streelt zijn wang. "Ik ben oké, Dart. Ik ga niet liegen, ik heb het gevoel dat ik dagenlang kan slapen. Maar ik voel me een stuk rustiger dan gisteren."

Dart zet zijn mok op de grond, pakt het schaaltje fruit en geeft haar een aardbei aan. Ze pakt de aardbei en eet hem langzaam op. Deze keer ziet Dart vermoeide ogen, geen lust, alleen een vermoeid meisje. Het grijpt hem meer aan, dan haar wilde, verleidelijke kant. Hij wil haar beschermen en voor haar zorgen. 

Ze gaapt en mompelt: "Sorry. Ik ben niet zo leuk gezelschap. Ben zo moe." 

Dart glimlacht naar haar, zegt dat ze lekker moet gaan liggen en stopt haar in. "Maak je daar maar geen zorgen over, lief. Rust uit en wordt beter." Hij kust haar voorhoofd en ze zakt in een diepe slaap. Hij hoort zijn telefoon gaan in de keuken, staat snel op en doet de deur van de slaapkamer achter zich dicht. 

Hij neemt op en hoort Diana's bezorgde stem. Dirk heeft haar over Jo verteld en ze voelt zich schuldig, omdat ze de foto's snel wilde hebben. Dart ademt langzaam uit en zegt: "Ik voel me ook schuldig Diana, omdat ik niet gezien heb hoe moe ze was. Maar ik ken Jo, ze doet alleen wat ze wil. We hadden haar nooit tegen kunnen houden. En ik geloof dat ze het niet aan heeft zien komen, het heeft haar ook verrast. Daarbij heeft ze echt genoten van het poseren." 

Hij glimlacht en zegt: "Ik ben ervan overtuigd dat ze precies hetzelfde zou zeggen. Ze heeft akelig veel meegemaakt en nooit echt uitgerust. Maar ze is vastberaden om te doen waar ze gelukkig van wordt en deze shoot... Diana ze zag er zo ontzettend mooi uit. En dan samen met de mensen waar ze van houdt. Je hebt haar een groot cadeau gegeven, je hebt geen idee hoe groot."

Diana blijft even stil en zegt: "Wow. Ik zag op de foto's dat jullie goed met elkaar op konden schieten. Maar dit is ware liefde. Je kent haar goed en probeert haar niet te veranderen. En ik hou van haar als model, omdat ze al die verschillende kanten heeft en die zie je terug op de foto's. Haar grote hart, haar kracht, haar ondeugende kant en haar schoonheid. Ik denk dat jullie het getroffen hebben met elkaar."

"Ik was ook blij verrast door jou, Dart. Ik weet van je verleden en zou je, eerlijk gezegd, nooit gevraagd hebben als model. Maar toen ik de campagne voor Tom Tailor zag, was mijn interesse gewekt. En jij met Jo samen? Magisch. Oké, nog één ding en dan laat ik je gaan. Ik heb met Tom gesproken en we lanceren het laatste gedeelte van Toms campagne tegelijk met de mijne. We kopen samen ruimte in tijdschriften, in kranten en op billboards. We willen dat jullie het droomkoppel in de media worden en onze kleren zo onder de aandacht brengen."

"We wijzen de meeste verzoeken van tijdschriften voor foto-shoots af en bieden ze gewoon via Dirk de campagne foto's aan. Die zijn meer dan goed genoeg en we willen Jo daar niet mee vermoeien. De meeste vragen voor interviews zullen via e-mail gesteld worden. Er zijn misschien wat tv optredens, maar daar hebben we het later wel over. Ik werk voor alles met Tom samen, zodat we jullie zo min mogelijk hoeven lastig te vallen. En het houdt het allemaal een beetje mysterieus in de pers, wat lijkt te werken, want de verzoeken stromen binnen. Ik wens jullie het beste en houd me op de hoogte."

Dart hangt op en staart in gedachten naar de telefoon. Jo heeft zoveel in zijn leven veranderd. Hij had nooit durven dromen om model te zijn in een campagne zoals die van Diana. En al helemaal niet om een vast model voor haar te zijn. Maar wat hij het allerliefste wil in de wereld, is Jo gelukkig maken voor de rest van haar leven. Alles wat ze samen meegemaakt hebben, heeft ervoor gezorgd dat hij nog meer van haar is gaan houden, op een dieper niveau, een liefde die hij nog nooit eerder gevoeld heeft. Maar het maakt hem niet meer bang, het geeft hem het gevoel dat hij alles aankan, zolang hij haar heeft.

Hij krijgt een idee, maar wil Jo niet alleen thuis laten. Hij stuurt Jake een berichtje en vraagt hem langs te komen. Jake loopt door het tuinhek en ziet Dart op de treden van de veranda zitten. "Hé Dart, hoe gaat het met je?" Jake gaat zitten en rekt zijn benen uit. 

Dart zegt: "Euh, ik ben oké. Die vraag had ik niet verwacht. Ik dacht dat je naar Jo zou vragen, eerlijk gezegd." 

Jake lacht en zegt: "Ik hoef niet te weten hoe het met Jo gaat, ze heeft jou. Vertel, waar heb je me voor nodig?" Dart kijkt even verbaasd en glimlacht dan. 

"Het is goed om te weten dat je Jo aan me toevertrouwd. Ik wil je vragen hier bij Jo te blijven, want ik moet even iets kopen. En ik wil haar niet alleen laten. Maar... Voordat ik dat doe, moet ik eerst met je praten..." Jake kijkt hem nieuwsgierig aan, want Dart ziet er ineens nerveus uit. Hij wacht geduldig en voelt de spanning bij Dart toenemen. Dart kijkt hem aan en zegt: "Ik zou heel graag met haar willen trouwen, Jake. En... Nou ja, ik zou graag jouw zegen willen hebben, voordat ik het haar vraag." Hij wrijft in zijn handen en wacht op Jakes antwoord. 

Jake staart hem aan met open mond en waterige ogen. "Mijn zegen? Ha! Wat denk jij? Mijn zegen heb je! Ik kan het alleen niet geloven. Jij? Een meisje ten huwelijk vragen? De wereld vergaat. Maar ik snap het, zij is de ware. Ze is veel te bijzonder om te laten gaan. Ha! Hoe ga je haar vragen?" Jake slaat Dart op zijn schouder en Dart is opgelucht dat Jake er zo blij mee is. 

 "Ik weet nog helemaal niet zeker hoe en wanneer ik haar ga vragen, maar ik ben wel zeker van de ring. Dus als je het goed vindt, dan ga ik die nu kopen."

Dart rent naar de juwelier, waar hij bijna elke dag langs komt. Hij heeft ontelbare keren voor de etalage gestaan, starend naar de ring en denkend dat hij perfect zou zijn voor Jo. Hij staat stil en kijkt nog één keer naar de ring door de ruit, met een glimlach op zijn gezicht. Ja, de platina ring met een kleine zwarte diamant, past bij haar. Niet te overdreven en net zo uniek. Hij gaat naar binnen en koopt de ring, voordat hij weer terug naar Jo rent.

Jake zit buiten op de trap van de veranda en knikt naar hem. "Ik heb net bij haar gekeken, ze slaapt nog. Ze ziet er zo verdomd jong uit als ze slaapt. Hoe dan ook... Heb je hem gekocht?" Dart laat de ring aan Jake zien. 

Jake staart ernaar en zegt: "Wow. Net als Jo, anders, mooi en niet te overdreven." 

Dart knikt en zegt: "Precies wat ik dacht. Nu nog een plekje vinden om hem te verstoppen." Hij loopt naar binnen en kijkt rond, op zoek naar een plek waar Jo niet komt. Hij ziet de twee koffers in de hoek staan en besluit de ring in zijn koffer te stoppen. Hij knikt tevreden, loopt naar de slaapkamer en hoort zachtjes zijn naam. 

Hij doet de deur open en ziet een bezorgd kijkende Jo, die rechtop in bed zit. Hij gaat snel naar binnen en gaat op de rand van het bed zitten. "Wat is er mis, lief?" Ze kruipt op zijn schoot en duwt haar neus tegen zijn hals. 

"Beter... droomde dat je me in de steek had gelaten... werd bang..." 

Hij knuffelt haar stevig en mompelt in haar oor: "Ik zou jou nooit in de steek laten, schoonheid." 

Hij voelt haar glimlach tegen zijn hals en ze vraagt: "Zou je me alsjeblieft naar buiten willen dragen? Ik heb frisse lucht nodig en ik wil de zon voelen."

Dart staat op, houdt haar in zijn armen en zegt: "Dan heb ik een verrassing voor je. Want er zit iemand buiten." Hij loopt de slaapkamer uit en de veranda op. Hij knipoogt naar Jake en weet dat Jo hem nog niet kan zien. Hij gaat zitten met Jo op schoot en draait zijn schouder, waar haar hoofd op rust, naar Jake. 

Jake glimlacht breed, zodra Jo hem ziet. Ze lacht terug naar hem en zegt zacht: "Jake." Ze steekt haar hand naar hem uit en hij geeft er een kusje op. 

"Hallo zusje. Je ziet er veel beter uit dan gisteren." Jo knikt en staat langzaam op. Ze gaat weer bij Dart op schoot zitten, met haar benen naar één kant, zodat ze Jake aan kan kijken. 

"Ik voel me ook beter. Alleen moe. Ik heb jullie vast laten schrikken." 

Dart en Jake kijken elkaar even aan en Jake zegt: "Ja, dat heb je zeker. Maar we hebben allemaal geprobeerd rustig te blijven. We waren doodsbang dat we je zouden verliezen. En toen zeiden die broeders dat er alleen familie mee mocht in de ambulance. Ik zal het gezicht van Dart nooit vergeten. Hij zag er zo verslagen uit."

Dart kust haar slaap en ademt haar geur in , terwijl de herinneringen van die avond door zijn hoofd spoken. Jo kijkt Jake aan en zegt: "Maar Dart was bij me in de ambulance. Dat weet ik zeker." 

Jake kijkt haar met grote ogen aan en zegt: "Je hebt gelijk, Jo. Ik heb die gasten verteld dat ik je broer was en dat jullie verloofd waren. En dat je zijn gezicht moest zien als je wakker werd." 

Jo glimlacht en sluit haar ogen even. "Jullie zijn er altijd voor me, wat er ook gebeurd. Dat is zo'n fijn gevoel, om te weten dat ik nooit iets alleen hoef te doorstaan. Dankjewel. Ik hou van jullie." Beide mannen worden emotioneel en staren in de verte. Jo knuffelt tegen Dart aan met een zucht.

Jake zegt zacht: "Oh lieve Jo, je bedankt ons, maar wij moeten jou bedanken. Je hebt onze levens zoveel beter gemaakt. We zouden niet meer zonder je kunnen." 

Dart zegt: "Je bent mijn zuurstof. Ik hou zo veel van je Jo." 

Jo glimlacht en tilt haar hoofd op om hem een klein kusje te geven. Ze kijkt eerst naar Jake en dan naar Dart en zegt: "Dan is het maar goed dat ik van plan ben om voor altijd bij jullie te blijven. Ik heb jullie net zo hard nodig." 

Jake staat op en maakt haar haar in de war. "Ik ga terug naar het café. Ik zie jullie snel weer."

Dart houdt Jo tegen zich aan en ze sluimert in de warme zon. Dart zou voor eeuwig zo kunnen blijven zitten en perfect gelukkig zijn. Hij doet ook zijn ogen dicht, geniet van de zon en duwt zijn neus in haar wilde haar.