Nieznajomy się cofnął o krok i wycelował mieczem w Czkawkę. Po chwili coś powoduje, że nieznajomy odleciał na parę metrów do góry, ale wylądował na równe nogi co ich zaskoczyło. Rozejrzał się, wiedział, że nie da rady wygrać z całą trójką więc gwizdnął, a po pewnej chwili koło niego zjawił się błękitno-zielony gromogrzmot. ,,Odsalutował", a po chwili zniknął w gęstych chmurach.

-Uwaga!- krzyknęła Striix widządz, że Szczerbatek celuje w nich plasmą.

Czarny smok wydał strzał. Na szczęście Striix zdołała uniknąć ataku.
Nagle źrenice Szczerbatka rozszerzyły się.

-Szczerbatek?- upewnił się Czkawka czy smokowi nic nie jest.

Szczerbatek zaryczał cicho i podbiegł do Czkawki, który go przytulił.

-Nic ci nie jest?- upewnił się nie czekając na odpowiedź.- Musimy go znaleść!- krzyknął po pewnym czasie.

-Nie.- powiedziała odpychająco Striix.- Musimy znaleść Ivix! Pamiętasz?

-Tak.

-No to co?- odezwała się Heathera podchodząc do Szpicruty.

-Idziemy szukać Ivix.-odezwał się bohatersko Czkawka patrząc w dal.

Striix w parę sekund znalazła się na Bolcie i wzleciała w powietrze.

-Lecimy.- powiedziała dziewczyna. Musimy ją znaleść.- mruknęła pod nosem.

Po paru godzinach lotu na wschód, przystaneli na niewielkiej wyspie by odpocząć i przenocować noc. Gdy Heathera i Czkawka już spali, Striix siedziała i zadręczała się różnymi myślami.

-Bolt. Musimy ją znaleść. I to już.- szeptała do smoka.

Wandersmok się podniósł i po chwili bezszelestnie wzleciał w powietrze wraz ze Striix.

-Gdzie ona może być?- zadała sobie to pytanie.

Nagle Bolt zaczął się denerwować i rozglądać na wszystkie strony. Była noc, a w dodatku była gęsta mgła, która ograniczała widoczność.

-Co się dzieje? Bolt?- pyta się smoka po pewnym czasie Striix.

-Witaj!- odzywa się obcy głos.

-Hę...? Kim jesteś?- pyta Striix.

-Kimś na pewno.- mówi żartobliwie osoba krążąca nad nią.

Po chwili coś uderza Striix w głowę. Dziewczyna traci przytomność. Bolt zostaje trafiony strzałką usypiającą, a oboje spadają na ziemię.

Xxxxxxxxxxxxx Ranek xxxxxxxxxxxX

-Wstawaj...- mówi ktoś stojący obok.

-E? Co się stało? Gdzie ja jestem? A kim ty jesteś?- pyta bez przerwy Striix.

-Spokojnie.- mówi postać w czarnym stroju.

-Chwila! To ty jesteś tym jeźdźcem!- krzyknęła Striix sięgając po broń, która i tak leżała za daleko.

-Ohh...- wzdycha ciężko.- Flara! Uspokuj gościa.- powiedziała do Marazmora siedzącego obok.

Smok wyzwolił z siebie błękitne, oślepiające światło, które szybko i skutecznie sparaliżowało Striix.

-Spokojnie Striix! - odezwała się postać podchodząc nieco bliżej.

Kilka godzin później gdy słońce zachodziło za wysokie góry. Striix obudziła się w pewnej jaskini. Bolt leżał koło niej, a na straży stał znajomy Gromogrzmot z czarnym Drzewokosem. (Ogromniasty smok z skrzydłami ostrymi, że mogły by ściąć cały las).

-Już wstałaś.- odezwała się postać wychodząca z cienia.

-Kim jesteś?- zapytała jeszcze raz Striix.

Postać się zaśmiała. Strix patrzyła na niego z otępiałym spojrzeniem.

-Striix.- odezwała się postać po pewnym czasie.

Podeszła bliżej i jednym machnięciem ręki zciągneła swoją maskę.

-Co?!- krzyknęła Striix.

Przed nią nie stała już nieznajoma postać, tylko Ivix.

-Co ty tu robisz?- powiedziała.

-Nie ważne.- uśmiechnęła się Ivix.

-Musimy wracać do Czkawki! Musi...-nie dokończyła.

-Do Czkawki? Chyba sobie śnisz! Do tego smoluba! - mówiła coraz bardziej się denerwując.

-No ale czemu?- rzekła Striix.

-Bo tak!- syknęła szybko.

Striix spojrzała na nią. Ivix gwizdnęła
,a podszedł do niej drzewokos, który stał na straży.

-No to lecimy.

-Gdzie?- zapytała.

-No... Do starej bazy. A gdzie indziej?

-Na Berk.- powiedziała Striix z smutkiem.

Ivix pokiwała głową i wzleciała w powietrze ze swoim smokiem.

-Do bazy.- powiedziała Ivix coś knując.- Leć za mną!

-Długo jeszcze? Lecimy już parę godzin.- zauważyła Striix.

-Nie marudź! Jeszcze parę minut.- powiedziała spokojnie Ivix.

Po około 15 minutach zauważyła wielki ,,pałac", który miał kilkanaście tysięcy wejść na duże, małe i średnie smoki.

-Wow! To nasza baza?!- krzyknęła.

-Ha! Oczywiście!- uśmiechnęła się Ivix.

-To co? Wlatujemy?!- zapytała z ekstytacją w głosie.

-No pewnie!