Xxxxxxxxxx Striix i Ivix xxxxxxxxxX

-Widzisz coś?- zapytała Striix.

-Nie.- powiedziała szorstko Ivix.

Oby dwie zniżyły lot ponad morze.

-Mam pomysł! Może wzlecimy wśród chmury. Tam ich zaatakujemy z zasadzki.- uśmiechnęła się Ivix klepiąc Lunę po pyszczku.

Striix nie odpowiedziała. Razem z swoją przyjaciółką wzleciały w gęste chmury.

-Pewnie już odpłyneli.- powiedziała Striix po dłuższej chwili.

-Luna? Co ci się dzieje?!- pyta Ivix do swojego smoka, który zaczął ,,świrować".- Luna! Spokój!

Nocna Furia szybo zawróciła i poleciała w stronę wioski. Ivix omało nie spadła z jej grzbietu.

-Zwolnij!- syknęła głośno dziewczyna.

Luna zwolniła, ale nie zawróciła. Nadal leciała w stronę wioski. Ivix spojrzała w stronę, w jaką leciał jej smok i nagle krzyknęła.

-Daghur atakuje!

-Co?!- krzyknęła Striix.

Ivix podleciała jak najbliżej mogła, a Luna wystrzeliła jasno-błękitną plasmę. Striix zrobiła to samo, ale na swoim Bolcie.

-Zestrzelić jeźdźców!- krzyknął Daghur.

Hedera stała i uśmiechała się szyderczo.

-Musimy powiadomić Czkawkę.- powiedziała Striix.

-Narazie musimy bronić wioski!- krzyknęła Ivix.- Unikaj łańcuchów i nie daj się trafić tą ich strzałą!

Ivix gwizdła. Po paru chwilach koło niej pokazał się Sand Wraith i Śmiercipieśń.

-Wołaj Szpona!- krzyknęła Ivix do przyjaciółki.

-Szpona? A nie królową?- powiedziała.

-Nie! Strata królowej to wielka strata!- krzyknęła Ivix cała czerwona.

Striix gwizdła. Koło niej (na wodzie) pojawił się Szybki Szpic ,,książe" z swoją armią.

-Hahaha! Myślicie, że coś nam zrobicie?- powiedział Daghur.

-Zobaczymy kto się śmieje ostatni!- krzyknęła dziewczyna na Nocnej Furii, a po chwili ,,ryknęła".

Po paru sekundach z głębi ziemi wyleciał Krzygozgon. (Smok wielki, wręcz ogromny, czerwone ślepia, ostre jak brzytwa zęby, i kolce, którymi może sczelać).

-Teraz kto tu się śmieje!- powiedziała Striix uśmiechając się chytrze.

-Co?! Atakować dużego smoka!- krzyczał Daghur popychając każdego.

Krzygozgon zaryczał i wypuścił wielkie obłoki ognia. Luna szybko przeleciała przez cały statek uderzając w niego swoją błękitną plasmą. Bolt zaczął uderzać w statek kilkanaście razy swoimi piorónami.
Śmiercipieśń szybko ,,sparaliżował" kilku z statku Daghura.

-I co teraz?! Nie poddają się!- krzyknęła Striix.

Xxxxxxxx Czkawka i Astrid xxxxxxX

-Widzisz coś?- zapytał Czkawka Astrid.

-Nie widzę. - powedziała.

-Dobra. Wracajmy już.- powiedział Czkawka zrezygnowanym głosem.

Po paru chwilach byli już prawie na miejscu.

-Czkawka? Widzisz to?!- krzyknęła Astrid do swojego ukochanego.

-Ale co? Czekaj! Daghur!- krzyknął.- Leć Szczerbatku!

-Czkawka!- krzyknęła Striix z daleka.

Razem z Szczerbatkiem obniżyli lot i zniszczyli jeden ze statków.

-Ivix, Striix musicie przywołać resztę smoków. Musicie!- krzyknął Czkawka.

Pierwsza była Striix. Przywołała małą grupkę Zaduśnych Zdechów, kilka Zmiennoskrzydłych, dwa chmuroskoki i Tide Glidera (Smok klasy wodnej).

-Teraz ty Ivix.- powiedział.

Ivix kiwnęła głową i gwizdła jak najgłośniej. Na jej szeregach pojawiły się trzy Szeptozgony, Mroziczort, parę Szponiaków (Małe smoki z JWS2), stado Straszliwców Straszliwych i Kościotłuk.

-Snow Flame! Do ataku!- krzyknęła do Mroziczorta, który w mgnieniu oka powalił pięciu ludzi Daghura.

-Ty też Tress! Dawaj ich kwasem!- krzyknęła Striix do swojego Zmiennoskrzydłego.

Bitwa skończyła się wygraną nowego wodza i wioski. Ale jest jedno ,,ale" , ponieważ podczas walki został poważnie zraniony Sand Wraith, a jeden z Zaduśnych Zdechów stracił łapkę. Tylko jeden smok umarł. A był to jeden z wytresowanych Straszliwców.

-Oni jeszcze wrócą? Prawda?- powiedziała Ivix z łzami w oczach.

Koło niej leżał zraniony Sand Wraith, a na rękach trzymała martwego Straszliwca, Zaduśny Zdech bez jednej łapki siadł jej na ramieniu.

-Ale ty wiesz, że ja się MUSZĘ się zemścić?!- powiedziała spokojnie te słowa, a po chwili wstała.- Ja mu tego nie daruję.- mrukła pod nosem.

Spojrzała na wszystkich w okół i ze łzami spływającymi jej po policzkach pobiegła przed siebie. Striix za nią.

-Ivix! Czekaj!- krzyczy Striix do biegnącej przyjaciółki.

Po chwili Ivix stała na skraju urwiska, a raczej klifu.

-Co zamierzasz zrobić?!- krzyknęła Striix.

-Jak sądzisz?- powiedziała spokojnie dziewczyna stojąca na skraju klifu.

-Chyba nie skoczysz?!- krzyknęła Striix do stojącej na przepaści klifu.

Ivix popatrzyła smętnie na przyjaciółkę i zrobiła jeden krok w przód... Spadła. Gdy była metr od wody, złapała ją Luna.

-Dobrze mała!- powiedziała.- A teraz lecimy!

Striix śledziła wzrokiem odlatującą przyjaciółkę aż do chwili kiedy znikła za linią horyzontu. Po paru minutach ktoś krzyknął.

-Striix!

Dziewczyna się obróciła na pięcie i zobaczyła Czkawkę.

-Hę?- jęknęła krótko.

- Potrzebujemy twojej pomocy!- krzyknął.

-Jak to?

-No tak to! A tak właściwie to twojej Królowej Ognioglist!

-Po co?- mówiła spokojnie Striix.

-By Sand Wraith przeżył!

Striix popatrzyła w stronę wioski i natychmiast tam pobiegła. Gdy była na miejscu Sand Wraith patrzył na nią zrezygnowanym wzrokiem. Dziewczyna o zielonych, wręcz szmaragdowych oczach głośno gwizdła.

-Rooarrrr...- usłyszeli głośny ryk.

Po chwili z koło nich przysiadła Królowa, wpatrując się w nich swoimi czerwonymi ślepiami.

-Flame... Uleczysz tego Sand Wraitha?- wzróciła się do smoka Striix.

Flame natychmiast przeniosła wzrok na poszkodowanego smoka i przyłożyła swój leczniczy język do czoła smoka. Gdy to zrobiła błysnęło złociste, a także oślepiające światło. Po chwili Sand Wraith, który przed chwilą leżał bez ruchu, wstał i otrzepał się z złocistych iskierek, które powstały przez Królową. Smok  podszedł do niej i stanął na przeciw niej. Po chwili przymknął swoje ślepia i pokłonił się dziękując za uratowanie życia.

-Musimy lecieć!- krzykęła Striix po pewnym czasie.

-Dlaczego?- zapytała Astrid podchodząca do Czkawki.

-Bo Ivix chce...

-Się zemścić?- dokończył Czkawka.

Striix pokiwała głową i wsiadła na Bolta. Czkawka zrobili to samo wskakując na swojego smoka.

-To co? Lecimy?- powiedziała Astrid uśmiechając się.

Po wypowiedzianych słowach Astrid wyruszyli. Lecieli za zapachem Ivix, a pomagał im w tym Czaszkochrup.(Dawny smok Stoika Warzkiego).
Po paru godzinach lotu zauważyli Ivix lecącą nad jednym z statków Daghura.

-Ivix!- krzyknęła Striix co było błędem, ponieważ ludzie z statku ich zobaczyli.

-Atak!- krzyknął jeden z nich.

W stronę jeźdźców skierowali wszystkie kusze, katapulty i inne bronie.

-Starajcie się unikać tych rzeczy!- krzyknął Czkawka podlatując do Ivix.- Dobrze wiesz, że to ci nic nie da!

-Jesteś pewny?! Bo może mi da!- krzyknęł dziewczyna.

-Ivix! On ma rację!- podleciała do nich Astrid.

-Nie! Nie! Nie macie racji! Da mi sadyswakcję, że ten głupiec da nam spokój!- opierała się Ivix  ze łzami w oczach.

Po chwili podleciała do nich Striix.

-Nie rób tego...- powiedziała błagalnym głosem.

Ivix popatrzyła na nią smutnym wzrokiem, a następnie skierowała wzrok w łódź nad którą byli.

-Uwaga!- krzyknęła gdy zobaczyła, że jeden z nich w nich celuje.

Luna szybko wystrzeliła swoją błękitną plasmę, ale on był szybszy.
Strzała trafiła w ogon Bolta.

-Bolt!- krzyknęła Striix spadając z smokiem, z głośnym pluskiem do wody.