Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

cuarta noche

¿Te arriesgaras?

------------------------------------------------------
ACLARACION: (P/G)= persona que te gusta [mejor conocidos como "crush" o "husbando"] (((no importa si es personaje ficticio)))
(S/N)=su nombre
Ahora si disfruten~
------------------------------------------------------

Definitivamente no irías, eran las 11:59, miraste tu celular, ni una llamada del trabajo, así que tu no irías, aunque ellos te llamaran, poco a poco tus ojos se iban cerrando, tenias sueño, no dormiste casi nada en el día.

Pero ahora podías descansar en tu cómoda cama, callendo en un profundo sueño...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
¡Hermanita! ¡Hermanita!
Escuchaste una voz de un niño, no era el niño tétrico que habías conocido hace unas cuantas noches, no, la voz era muy familiar, tu la escuchabas a lo legos, pero querías llegar con esa personita.

Llegaste a un árbol muy grande y hermoso, viste a tu hermanito llorando, cabizbajo rápidamente te acercas te para consolarlo, pero cuando estabas frente a el, tenia vendas en la cabeza y estaba llorando

Hermanita, ayuda me, hermanita por favor

Dijo el pequeño mientras alzaba sus brazos, pero sus ojos se volvieron completamente negros y sus lágrimas también

Ayuda me...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Despertaste de golpe, con respiración agitada ¿Por que soñaste eso?
Tu pregunta fue interrumpida por tu celular, esta sonando, no ibas a contestar, pero notaste que era el numero de tu madre y contestaste

-Bueno?

-Bueno, hola hija, perdona si te molesto mientras trabajas, pero te puedo pedir un favor?

-Eh... Si esta bien dime

-Veras...necesito un préstamo, tu hermanito se golpeo fuertemente en la cabeza, el esta en el hospital *snif* no se que hacer, no tengo dinero, también le he pedido a tu tías y dicen que...que no tienen, estoy desesperada, hija, ayudame...

{Ayudarla? Si ella me humilló y me quiso privar de lo que me gustaba, por que la habría de ayudar?}

Era lo único que pensabas al escuchar a tu madre llorar por el teléfono hasta que siguió hablando

- *snif* mira yo se que te he tratado mal, pero esto, no lo hagas por mi, haz lo por tu hermano, el lo necesita

"El lo necesita"

Era cierto no importa cuanto te halla hecho sufrir esa mujer, tu hermano podría estar pendiendo de un hilo y tu podrías ser su única esperanza...

-Si mama, mañana te mando el dinero, quiero que mi hermanito este bien.

-E-encerio? Gracias hija

-Si esta bien bueno adiós, debo seguir trabajando

-Si, adiós.

Colgaste, notaste que apenas eran 12:05 am
Rápidamente te cambiaste y te fuiste de casa, pero en el camino te topaste con (P/G)

-(S/N)?...que haces en la calle a estas horas?

-Eh?...ah, hola (T/N) yo estaba...estaba, bueno, es que fui a comprar algo de comida, es que aveces me da hambre a esta hora jeje -Dijo algo nervioso el chico.

-Oh, bueno...esta bien adiós...

-Oye espera y tu adonde vas?

-A trabajar y ya se me hizo tarde, Bye~ -Dijiste para después salir corriendo.

-Bye...¡QUE TONTO SOY! "¿SALIR POR COMIDA ?" A ESTA HORA, EN QUE ESTA PENSANDO -Dijo en chico golpeándose la cara con la palma de su mano. {Ahora ella nunca sabrá que me gusta...} -Pensó mientras veía la carta que traía en el bolsillo.

Llegaste al local, notaste que los animatronics te miraban con expresiones terroríficas en sus rostros, no les diste importancia y te fuiste directamente a la oficina

Todo parecía estar bien, pero sabias que en ese trabajo no se podía confiar, así que miraste a todos lados, sin señales de ellos...
Hasta que...


Escuchaste una risa, similar a la de Ballon boy, al levantar la cabeza, notaste que era una niña, la ignoraste y seguiste revisando las cámaras, se dejo de oír la risa de la niña, y te sentías mas relajada.

Sentiste que te jalaron tu (T/C), volteaste detrás tuyo y no había nadie, volviste tu vista hacia el frente y viste que había un animatronico dorado sentado frente a ti

Trataste de ignorarlo, pero su presencia te ponía nerviosa, no podías mover con facilidad tus dedos, estabas temblando, no sabias que hacer, hasta que dejo de sentirse ese ambiente tan pesado, levantaste la vista pero tres encontraste con alguien mas

-Oye niña, ¿pero que te pasa? -Dijo ese oso de color negro.

-¿Por que tan nerviosa? Eh -Dijo un conejo negro.

Trataste de volver tu vista a las cámaras, mientras las revisa vas pero ellos susurraban cosas en tus oídos

-Oye~

-Vas a morir~

-Pronto sera tu fin~

-Muere~

-Hey~

-Ya no tienes a donde huir~

-El también va a morir~

Era ya bastante molesto que los muñecos te atormentaran, los niños te jalaban el cabello, Mangle otra vez trato de matarte, estabas ya bastante estresada y adolorida, ya que dos veces estabas apunto de quedarte dormida, pero no lo hacías por que al caer te golpeabas la frente.

-Oye, no estas cansada?

Ignoraste la voz y seguiste con tu trabajo, pero esta insistió

-Hey, te digo que si estas cansada!

-Si! Estoy cansada! De todos en este lugar! -Dijiste sin levantar la cabeza.

-Si estas cansada, por que viniste hoy?

-...

-Es por tu hermano, cierto?

-Si, y que?

-Nada...solo espero que lo hayas disfrutado...

-Que le vas a hacer?!

-Yo nada, desde aquí no puedo hacer nada, bien, sobrevive la noche (T/N)

-Espera como sabes mi nom...-dijiste levantando la cabeza, pero notaste que no había nadie.
Que rayos?!

Trataste de seguir con tu trabajo, pero por ultima vez que te jalaron el pelo, fue mucha la fuerza que gritaste, te enfadaste completamente, te hiciste una cola de caballo con tu (T/C)

Realmente ya no aguantabas estar así, comenzaste a temblar por que escuchaste el el pasillo un chirrido y varios pasos, encendiste la linterna, genial, no prendía.

Escuchaste movimiento en los ductos de ventilación, chica y toy chica estaban ahí, mirándote de manera siniestra.

La risa de ballon boy, la caja tenias que darle cuadrada cada cinco segundos, para no morir...pero...en cerio, tienes que arriesgarte?
Solo por tu hermano?
Tienes una vida por delante, pero la vida sin tu hermano, seria muy apagada, era obvio que te hibas a arriesgar, no importa cuanto te hicieran sufrir, soportarias todo un mes con tal de ver a tu hermanito de nuevo.
Al sentirte en peligro, tan solo te abrazaste a ti misma, pensando en el....





Sonó el reloj, 6:00am
Otra vez
Sobreviviste tu cuarta noche

Al irte sabias que regresarias mañana, solo diste un gran suspiro y te fuiste de ahí

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hasta aquí, ven les dije que subiría temprano uwur

???: anda le, muy bien un final feliz, muchas dudas aclaradas que bonito!!!

Je, gracias...pero...

??:pero, que?

Esto no ha terminado...

¡SAYONARA MINA! >u<

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro