Obudziłam się przytulona do nagiego torsu mojego chłopaka. Spaliłam buraka czego na szczęście nie widział. Wyglądał cholernie uroczo, dlatego zrobiłam mu zdjęcie i ustawiłam je na tapetę. Popatrzyłam na swoją nogę, która w chuj bolała, próbowałam wstać, żeby wziąć tabletkę przeciwbólową, ale spadam z łóżka.

- Ja pierdole! - Wybełkotałam z przyklejoną twarzą do paneli.

- Kurde, Paige. - Koło mnie znalazł się Chris. - Wszystko w porządku? - Podniosłam głowę.

- Tak się kończy uważanie na nogę. - Powiedziałam.

Chłopak pokręcił głową, po czym mnie podniósł i posadził na biurku, otarł zasypane oczy i podał mi tabletkę i butelkę wody.

- Dziękuję kochanie. - Cmoknęłam go w policzek.

- Pięć dolców. - Zaśmiał się. - A tak serio, to mogłaś mnie obudzić.

- Za dużo mi pomagasz. - Powiedziałam.

- Nie będę patrzył jak się męczysz. - Powiedział z uśmiechem. - Ale nie przyzwyczajaj się za bardzo. - Zaśmiałam się. - Właściwie, która to godzina?

- W pół do szóstej. - Ziewnął.

- Idę się szykować do szkoły. - Przeniósł mnie z powrotem na łóżko.

- Muszę iść do toalety głupku. - Zaśmiałam się. - Podaj mi kule, proszę. - Podał mi fioletowe kule, które niegdyś miała moja prababcia.

- Nie zabijesz się? - Zapytał.

- Postaram się. - Na początku nie mogłam połapać się o co chodzi z tym chodzeniem na kulach, ale Chris pokazał mi jak mam chodzić i już bez większych problemów przemieściłam się do łazienki.

Co ja bym bez niego zrobiła? Siedziała bezczynnie jak niemowlak. On jest taki kochany. W końcu mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że ktoś mnie na prawdę kocha. Z wzajemnością, kiedy mnie przytula lub całuję w moim brzuchu coś robi fikołki i inne takie koziołki. Mam nadzieję, że to nie jest tylko chwilowe, chyba bym się całkowicie załamała.

Przeszłam do garderoby, wzięłam czystą bieliznę i wróciłam do małego pomieszczenia, ściągnęłam opatrunek na nodze i założyłam coś w stylu worka na nogę, żeby woda się nie dostała do rany. Dziwne to trochę wyglądało, ale okej.

****

- Dlaczego nie mogę tu zostać? - Zapytałam mojego brata. - W domu będę się jeszcze bardziej nudzić. Tu jest chociaż możliwość, że ktoś przyjdzie i pogada, a tak to będę sama. - Podparłam się bardziej na kulach.

- Siostra wiem, że często wyjeżdżam i teraz znów jadę, ale tylko na tydzień.- Ten tydzień będziesz mieszkała z Chrisem, a Matt będzie do ciebie przyjeżdżał i szkolił w informatyce.

- Jesteś okrutny. - Powiedziałam. - Pomóż mi zejść z tych schodów. - Powiedziałam.

- Masz chłopaka niech Cię nosi. - Powiedział patrząc na Chrisa.

- Chodź malutka. - Zaśmiałam się.

Pożegnałam się ze wszystkimi i nasza trójka wyszła z domu. Ja jechałam z moim bratem, a Chris swoim samochodem. Miałam nadzieję, że przez najbliższy czas sytuacja z przed dwóch dni się nie powtórzy i nikt więcej nie ucierpi.

- Dlaczego zamiast porwania mnie zabił Isaac'a? - Zapytałam opierając się.

- Nie wiem mała, nikt nawet nie wie czemu akurat Ciebie wybrał na cel. W końcu jesteś adoptowana. - Trochę zabolały mnie jego słowa, adoptowana to znaczy gorsza? Po co w ogóle mnie adoptował? Nie mogłam zostać u babci? Czy jakieś ciotki, wujka lub nawet u kuzynów. Nie wiem co mają z tego, że przygarnęli biedną nastolatkę.

Przez resztę drogi nie odzywaliśmy się, miałam nadzieję, ze wpadnie na to, że mnie zranił.

- Do pokoju? - Zapytał Chris.

Kiwnęłam głową i brunet zaniósł mnie do mojego pokoju. Siedziałam na łóżku, a on i mój brat przynieśli moje torby.

- Poradzę już sobie. Dzięki. - Powiedziałam za nim cokolwiek zdążyli coś powiedzieć.

Mój brat wyszedł, a Chris usiadł koło mnie.

- W którym pokoju będziesz spał? - On wzruszył ramionami.

- Mogę z tobą. - Pasowało mi takie rozwiązanie.

- Okej. - Popatrzył na mnie zdziwiony. - Jesteś wygodny, nie patrz tak. - Zaśmiał się.

- Idę po swoją torbę.

Telefon zaczął wibrować co znaczyło, że ktoś do dzwoni. Nie patrząc kto to odebrałam.

- Jeżeli to nic ważnego to spadaj, nie mam czasu. - Mruknęłam.

- Jest Chris? - Zapytał jakiś chłopak.

- A ty to?

- Adam, jego brat.

Popatrzyłam na telefon i rzeczywiście to był telefon Chrisa. Uderzyłam się w czoło.

- Chris! Cho no!

- Coś się stało? - Zapytał wchodząc do pokoju. - Co ty robisz z moim telefonem? - Uniósł brew.

- Dzwonił. Myślałam, że to mój i odebrałam. Przepraszam. - Podałam mu urządzenia.

- Co?...Kiedy...Z kim...Chyba Cię popierdoliło... A co starzy na to.. No pewnie...Chuj mnie to obchodzi... Nie... Rób co chcesz.. Prosi się świnia... Zobaczę.. Cześć. - Rzucił telefon. - Kurwa jego mać była! - Zaczął się drzeć.

- Coś się stało? - Zapytałam zaciekawiona.

- Mój braciszek wymyślił sobie, że niedługo przyjedzie z kumplami na dwa tygodnie do Miami. Rodzice mu na to pozwolili, ale kazali mu mieszkać ze mną. A Rick prędzej zacznie latać niż się zgodzi na takie coś. Będę musiał ich trzymać w moim domu.

- Masz swój dom?

- Ta, kiedyś go kupiłem jak zapraszałem panienki co noc. - Skrzywiłam się. - Spokojnie kochanie, robiłem porządki. - Zaśmiałam się. - Będziesz tam ze mną?

- Pewnie kotku. - Pocałował mnie w czoło. - Ja ciebie też. - Zaśmialiśmy się.

________________

Dzisiaj już chyba nie zdążę nic.napisac :/
Ale od jutra już będą sprawdzane 😀

Przypominam o pytaniach do Q&A 😝 Czas jest do 25 sierpnia 😃

CZEŚĆ MISIE ❤❤