(18+)

Perspektywa: Theo

Właśnie wyszedłem ze szkoły po ostatnim dzwonku i głowiłem się nad dziwnym sms'em od Mike'a, który po prostu wysłał mi jakiś adres.

- No chyba nie! - usłyszałem głos, dochodzący z boku.

(dop.autora Sprawdzam błędy i dopiero teraz rzuciło mi się w oczy "dochodzący zboku" hmmmm...ciekawe 😂😏😏😏)

- Poważnie ci mówię! - zapierał się Thomas.

- To niemożliwe! - odpowiedział mu Dylan.

- O co chodzi? - wtrąciłem się w tą ich dziwną wymianę zdań.

- O nic. - powiedział szybko Thomas.

- Tommy twierdzi, że przeczyta książkę. - zaśmiał się Dylan.

- I przeczytam! - uparł się blondyn.

- Już to widzę. Chyba kucharską. Pooglądasz w niej obrazki. - prychnął szatyn.

- Osz ty! - wkurzył się Thomas i wskoczył Dylanowi na plecy, na co ten wybuchł śmiechem.

- O nie. Nie rób mi krzywdy. - szydził z niego.

- Zachowujecie się jak dzieci. - skomentowałem, po czym ruszyłem w stronę bramy, zostawiając rozbawionych chłopaków pod szkołą.

Chwilę myślałem nad sms'em od Mike'a i ostatecznie zdecydowałem się iść pod wskazany adres.

Szybko wpadłem do domu i zostawiłem rzeczy oraz przebrałem błyskawicznie w coś wygodniejszego.

- Gdzie się wybierasz? - spytała mnie matka.

- Gdzieś. - odpowiedziałem, poprawiając jeszcze włosy w lustrze.

- O której będziesz w domu? - odezwał się tym razem ojciec.

- O tej, o której wrócę. Pa! - pożegnałem się i wyszedłem z mieszkania.

Trochę mi to zajęło, ale w końcu znalazłem odpowiednią ulicę. Zdziwiłem się, ponieważ stały tu same biurowce.

No chyba nie wysłał mi swojego adresu miejsca pracy?

Czy chodzi o ten seks na biurku?

Mam nadzieję, że tak!

Krążyłem trochę po okolicy, nie mogąc znaleźć budynku numer cztery.

- Przepraszam? - zaczepiłem elegancko ubraną kobietę, która spojrzała na mnie krytycznie.

Tak, wiem, że pasuje tutaj jak ferrari do biednego.

- Może mi pani powiedzieć gdzie to jest? - pokazałem jej adres z sms'a, modląc się w duchu aby nie zobaczyła nazwy "Irytujący Pan Parker" u góry.

- To tam. - wskazała na budynek na przeciwko, po czym ruszyła dalej, kompletnie mnie już olewając.

Co za paniusia.

Wszedłem do biurowca. Wszędzie chodzili mężczyźni w garniturach albo kobiety w eleganckich żakietach.

Co ja tu robię do cholery?

- Mogę w czymś pomóc? - spytała mnie starsza kobieta, siedząca za wielkim kontuarem.

- Emm...- przybliżyłem się do niej nieznacznie - Szukam pana Parkera. - oznajmiłem.

- Pana godność? - zapytała.

- Theo Raeken. - odrzekłem niepewnie.

- Mam napisane, że jest pan widziany tutaj o każdej porze dnia i nocy. - uśmiechnęła się lekko - Windą na ostatnie piętro, trzecie drzwi po prawej. - dodała.

- Dziękuję. - powiedziałem nieco zdziwiony.

Podszedłem do windy akurat w momencie gdy ta się otworzyła. Poczekałem aż ludzie z niej wyjdą, po czym ustałem w małym pomieszczeniu i wcisnąłem ostatni guzik czyli ten z numerem osiem.

Po drodze wsiadł do windy jakiś facet i spojrzał na mnie z zaciekawieniem.

- Praktyki? - spytał.

- Coś w tym stylu. - odparłem, kryjąc uśmiech.

Gościu wysiadł na szóstym piętrze, a ja dojechałem w spokoju na ósme.

Wszedłem na korytarz i szukałem trzecich drzwi po prawej, które zauważyłem prawie od razu.

Zapukałem cicho i szybko doczekałem się odpowiedzi.

- Joe, nie ma mnie. Sam sobie wypełniaj te papierki. - usłyszałem niezadowolony głos Mike'a.

Niezły z niego pracownik miesiąca.

Chyba naprawdę nienawidzi tej pracy.

Otworzyłem drzwi i wszedłem do środka. Wzrok Mike'a, który siedział za biurkiem od razu spoczął na mnie.

- Hej, lalka. Myślałem, że nie przyjdziesz i zostawisz mnie samego w tym wariatkowie. - uśmiechnął się szeroko i wstał z miejsca.

Podszedł do drzwi, w których przekręcił klucz, a potem ustał na przeciwko mnie, po czym złapał za bluzę i przyciągnął do pocałunku. Oczywiście od razu dołączył do tego swój język, na co niekontrolowanie jęknąłem.

- Jak ja za tobą tęskniłem. - wyszeptał, zostawiając moje usta i zaczął składać małe pocałunki na mojej szyi.

Przymknąłem oczy i pozwoliłem się poprowadzić w stronę biurka.
Zdjął ze mnie bluzę, a potem moją koszulkę. Pocałował mnie krótko, po czym rozwiązał sobie krawat. Przyłożył mi go do oczu i zaczął zawiązywać z tyłu głowy.

- Co robisz? - spytałem z lekko przyspieszonym już oddechem.

- Wostrzam twoje zmysły, lalka. - wyjaśnił i po chwili poczułem jego usta oraz język na swoich wargach.

Całował mnie jak zawsze zachłannie, przez co robiło mi się gorąco coraz bardziej i bardziej. Jego język cały czas ocierał się o mój. Doprowadzał mnie do obłędu.

Rozpiął mi spodnie i pozwoliłem aby mnie ich pozbawił. Następnie oderwał się od moich ust i poczułem jak przygryza mi szyję, a potem zjeżdża w dół i drażni mojego prawego sutka. To, że nic nie widziałem, potęgowało każde muśnięcie jego warg i języka.

- Musisz być bardzo cicho aby nikt nas nie usłyszał. - ostrzegł i jednym ruchem pozbawił mnie bokserek.

O kurwa, nie wiem czy zdołam być przy nim cicho!

Poczułem jego gorący oddech na swoim penisie i przestałem na chwilę oddychać. Musnął go delikatnie parę razy ustami, a ja musiałem przytrzymać się blatu biurka, bo poczułem jak się rozpływam.

Boże, co on ze mną robi?

Głupi krawat!

Głupie bycie cicho!

Ja mam ochotę wrzeszczeć z rozkoszy!

Podrażnił jeszcze trochę językiem moją erekcję, przy czym starałem się być cicho jak najbardziej potrafię, po czym poczułem jak odwraca mnie w stronę biurka. Moja klatka piersiowa spotkała się z zimnym blatem, na co skrzywiłem się nieznacznie, ale to wszystko poszło w zapomnienie gdy poczułem jego palec w sobie. Jęknąłem i natychmiast zagryzłem zęby na swojej ręce aby pozostać bezgłośny. Drugą dłoń zacisnąłem na krańcu blatu.

- Taki grzeczny. - usłyszałem pochwałę, a potem poczułem lekkiego buziaka na prawym pośladku.

- Proszę...- wydyszałem, bo miałem ochotę poczuć coś większego w sobie niż jego palec.

Mężczyzna tym razem nie ugiął się i dalej mnie torturował, tyle, że teraz dwoma palcami.

Zabiję go, zabiję go, zabiję!

Zaczałem się wić, lekko kręcąc biodrami. Czułem jak cały blat rozgrzał się od mojego ciała i nie jest już ani trochę zimny. Sapałem cicho, próbując znieść jakoś te przyjemne tortury, zwłaszcza, że Mike dotykał mnie tak, abym jak najczęściej czuł te rozkoszne uczucie w dole.

W końcu wyjął ze mnie palce, a zastąpił je czymś większym. Gdy tylko poczułem jak się we mnie zagłębia, wygiąłem plecy w łuk.

- O Boże, tak, tak, tak...- wysapałem szeptem.

- Lubisz to, co? - usłyszałem jego głos, czując również gorący oddech przy uchu.

- Tak. Tak, bardzo. Pieprz mnie, proszę. - wyjąkałem.

- Mój cudowny chłopiec. - wyszeptał, po czym przygryzł mi płatek ucha i zaczął wykonywać powolne, ale głębokie pchnięcia.

Zagryzłem sobie dolną wargę aby nie jęczeć, ale i tak co chwilę mi się to zdarzało. Tym bardziej, że Mike przyspieszył teraz swoje ruchy i myślałem, że zaraz spłonę żywcem.

Jedyne co słyszałem w pokoju to odgłosy naszych ciał zderzających się o siebie, nasze oddechy oraz moje ciche jęki, które nadal uparcie próbowałem tłumić.

Poczułem jego zęby na karku, gdzie zaczął przygryzać mi skórę. Wszedł we mnie mocno, a ja niekontrolowanie głośniej jęknąłem, po czym poczułem jak przykłada mi swoje palce do ust. Niewiele myśląc zacząłem je ssać.

- Kurwa, jesteś taki gorący. - wyszeptał mi do ucha, ale naprawdę nie wiedziałem czy jestem gorętszy niż jego seksowny głos w tej chwili.

Czułem, że jestem coraz bliżej orgazmu z każdym kolejnym pchnięciem jego bioder.

- Już...z-zaraz...- wydyszałem, nie będąc w stanie powiedzieć cokolwiek dokładniej, gdy Mike zabrał swoje palce z moich ust.

Po chwili doszedłem z jękiem na blat biurka.

Ciekawe kto to będzie sprzątał, bo na pewno nie ja.

Mike skończył zaraz po mnie, ściągając mi jednocześnie krawat z oczu.

Mrugałem szybko aby przyzwyczaić wzrok z powrotem do jasności. Gdy tylko obraz odrobinę się wyostrzył, zobaczyłem twarz uśmiechniętego Mike'a.

- Ubieraj się. Idziemy na lunch. - nakazał, po czym poczułem jego usta na swoich.

Pocałował mnie tak bardziej....czule?

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

W załączniku: The Neighbourhood - The Beach