Kabanata 15

Our next days were rather peaceful. Pinatawag kami ng Mama sa mansyon namin para sa isang lunch na pinahanda niya bago kami bumalik ni Sancho ng Manila.

"Kumusta ka na, hijo?" Tinanong ni Mama si Sancho nang may pakikiramay pa rin sa mukha niya habang kumakain na kami doon.

Bumaling naman si Sancho sa Mama ko. "I'm fine now, Mama." Pagkatapos ay tumingin din siya sa akin at ngumiti. "I feel better now because of my wife." He said, smiling.

Napangiti na lang din ako habang nakatingin din sa kaniya.

At nang bumaling kaming muli sa kanila ni Mama ay nakangiti na siya sa amin ni Sancho.

Mama wasn't the mother that I wanted to be when I have my own child in the future... Palagi ko kasing iniisip noon na mas'yado siyang malupit o mahigpit sa akin. Siguro kung kay Papa lang ay hindi naman siya talaga mas'yadong mahigpit sa akin. It was all on Mama...

Pagkatapos naming kumain ng lunch ay nag-usap kami ng Mama while Sancho was with my Papa, too.

"I can see na mukhang mas maayos na ngayon ang relasyon ninyo ni Sancho." She said.

Tumango lang naman ako.

And then she sighed. "I know that you're still angry at me for what I have done to you and Caspian..."

Nakuha ng sinabi niya ang atensyon ko. Bumaling ako kay Mama at nagkatinginan kaming dalawa.

"I did that para paghiwalayin kayo... Although I know better now that I didn't really have to go that length... I now regret about it, hija. I know that this wouldn't be enough. Pero pinagsisisihan ko na rin iyong nagawa ko, at nadamay ko pa ang Papa mo..." She said and she looked like mukhang nagsisisi na nga siya sa nagawa niya.

"Did you talk to Caspian and apologized?" I asked her.

She nodded. "Yes, hija..." And then she let out another sigh.

"You know, Rosette... Alam kong mali man iyong nagawa ko... Pero maiintindihan mo rin, hija, kapag nagkaroon ka na rin ng sarili mong anak..."

I wanted to tell her that it was still wrong what she did for whatever reason, but I stopped myself. And instead I just let her speak and I tried to listen to her.

"As a parent, I'm just worried for you. Ayaw ko lang na mahirapan ka. There's a story that I want to tell you, hija. Noong dalaga pa ako and before I married your Papa. Mayroon akong pinsan na tinalikuran ang pamilya namin at sumama siya sa mahirap niyang nobyo. And you know what happened to her? She died of hunger... with that man. Anak, alam kong totoo man ang pag-ibig, pero hindi mo ito makakain kung ito lang. I was just scared na kagaya ng pinsan kong iyon ay mahirapan ka rin sa buhay. When I did everything that I can to stay in here and give you a better life than most people... It's a reality out there that you have to face. And reality needs money, power and connections..." She said.

Hindi na ako nagsalita pa. Although siguro ay may masasabi rin ako. But I just chose to take on her points as well. Sa huli ay bahagya na lang din akong tumango. And Mama smiled at me like she's relieved of something.

Pagkatapos ay nakabalik na nga kami ni Sancho ng Manila. And unlike before our relationship now just got better and better...

Kahit pa may balita ring kumakalat pa rin pala sa lugar namin sa probinsya na nakita raw ako noong pumasok at sumakay sa loob ng sasakyan ni Caspian at ano raw kaya ang sumunod na nangyari nang araw na iyon. It's like people were implying that I did something that I shouldn't with Caspian that one time...

I didn't yet asked Sancho about it. Hindi rin naman siguro siya naniniwala sa mga kwentong iyon, hindi ba? At mas maayos na ang relasyon namin ngayon. Sa tingin ko ay iyon ang mas importante.

But somehow I wanted to still prove myself to him...

Palagi rin akong nagluluto sa bahay para may pagkain din si Sancho kapag umuuwi siya. Marunong naman akong magluto noon pa, but I'm also learning new recipes now. Para naman hindi rin pabalik-balik ang hinahain ko sa asawa ko.

They say that a way to a man's heart is through his stomach. It's already an old saying but I want to believe it still.

"Fans are saying that you look much healthier now than you did before. What's the secret?"

I was watching one of Sancho's interviews when I was just alone at home on a lazy afternoon. Kumakain lang din ako ng fruits na hinanda kong pang-meryenda ko. Kaninang umaga ay nag-exercise din ako ng konti kahit dito lang sa bahay. I also cleaned the house like usual. At hindi naman ako napapagod. It's the most basic thing I do here.

"Well, it's probably because of my wife's cooking. And of course she takes care of me a lot, too." Sancho answered the question and he smiled.

Parang kinilig din naman ang host at pati na rin ang mga studio audience. Napangiti na lang din ako habang nanonood.

"We can all see that you're in a healthy relationship now with your wife. Well, the fans are asking... when can we expect a little Sancho Abellana? Is it soon?" Nakangiting tanong ng host.

Sancho just smiled. At mukhang nahirapan siyang sumagot.

I sighed too while I'm just watching. Hindi pa rin kasi namin napag-uusapan ni Sancho ang tungkol sa bagay na ito...

"My wife is my first love..."

Natigilan ako sa sumunod kong narinig sa pinapanood na nagpapatuloy sa tv sa harapan ko. Nag-focus na ang mga mata ko doon. Tinitingnan ko si Sancho na nasa tv screen at nakangiti...

Minsan ay niyaya rin ako ni Sancho na lumabas kami at mag-date. And I always find our dinner dates romantic and fun. Masaya rin kasama si Sancho. We always talk about things... Hindi kami nauubusan ng pag-uusapan because he's also a good conversationalist. At palagi niya rin akong napapangiti lalo na kapag magkasama kami.

Nagagawa na rin namin ang mga normal lang na bagay kagaya ng kahit simpleng pagogrocery lang naman may minsan, and his fans doesn't bother us much anymore. May minsan nagpapa-picture lang din at nanghihingi ng autograph ni Sancho at okay lang naman iyon.

I enjoy every time I spend with Sancho.

Until one night I decided to sleep on the same bed as him...

"Pwede bang... sa isang kwarto na lang tayong dalawa?" I asked him, at kinapalan ko na rin ang mukha ko.

Napalunok din ako.

While Sancho just stayed looking at me na para bang nabigla rin siya sa gusto kong mangyari...

Gusto ko nang manliit dito sa kinatatayuan ko. Pero may masama ba sa gusto kong mangyari? Mag-asawa naman kaming dalawa at normal lang ito sa mag-asawa.

Tsk.

"Kung ayaw mo ayos lang naman sige huwag na lang—" Tatalikuran ko na sana siya nang pigilan niya ako at hinawakan sa braso ko.

Bumaling ako sa kaniya at nagtagpo naman ang mga mata namin. Nakita ko siyang umiling.

"It's not that..." He said. Pagkatapos ay muli pa siyang umiling.

Pagkatapos ay nagpadala na lang ako sa pagyakap niya sa akin. Sancho hugged me quietly and gently.

"I-I think I'm just happy... I'm so happy now, Rosette." He said and then I felt him kissing my forehead.

Parang matutunaw naman ang pakiramdam ko at kumalma ako. Napangiti na ako at niyakap ko na lang din siya pabalik.

After that, since then Sancho and I sleep in the same bedroom.

And our first night together was especially special...

Humiga lang naman kami ni Sancho nang magkatabi sa iisang kama na ngayon. We were both quiet for some time... Before we started facing each other... And then we started kissing each other's lips...

Sancho's kiss on my lips was sweet and gentle... And it started with just us kissing until the kisses lead us to something else... to something more...

"Sancho..." I called his name in a very womanly voice...

While he looked at me under him with assurance in his pair of pretty eyes...

I have long understood why his fans and everyone else love Sancho Abellana Llamanzares not just as an actor but also a person. He has good acting skills and other talents as well. He's that talented. And he's also very handsome. And really a good person.

He has such good qualities. That sometimes I asked kung ano kaya ang katangian ni Sancho na hindi rin okay...

But I got distracted when I already witnessed Sancho's naked body...

Hindi ko napigilan na bumukas ang bibig ko sa pamamangha. I feel like he has a body of a god...

His naked body really exists. And any woman could be sinful when they see this. Kahit ako ay sobrang naapektuhan din ang utak ko ngayong nakikita siyang nakahubad sa harapan ko.

Unti-unti niya rin akong hinubaran ng mga damit ko rin... Pagkatapos ay nagpatuloy siyang paliguan ako ng mga halik sa labi ko... my cheeks, and then my neck and collarbones... And my chest...

Hindi ko maiwasang mapaliyad ako ng konti... Hindi na rin ako mapakali sa hinihigaan ko at napapagalaw ako kahit involuntarily... Dahil sa kakaibigang sensasyon na pinaparamdam sa akin ni Sancho...

And... it's huge. That was what I first thought when I saw his manhood for the first time. Unang beses ko rin na makakita ng parteng iyon sa isang lalaki. Ang makita ito nang ganito talaga na nasa harapan ko na at nahawakan ko pa... My lips parted in awe...

"Rose..." He grunted my name a little... "If you keep doing that I'd cum in your hands..." He said.

Agad akong napatingin pabalik sa mukha niya at natigilan din sa ginagawang paghahawak ko sa pagkalalaki niya... "Am I doing it wrong?" I asked him. Kasi base sa mukha niya ngayon na parang nahihirapan siya...

Pero umiling naman siya. "No..." He gulped and then he licked his lips. "It's actually good... It's good. You're doing it good..." And then he also held my hand and wrapped it on his manhood and guided it...

Umawang pa lalo ang labi ko habang tinitingnan iyon...

To be honest I haven't done this with any man before, kahit pa kay Caspian. Hanggang sa halikan lang kami at hanggang halik sa leeg ko may ilang beses. But we haven't gone to where I am now with Sancho. Noong tumakas kaming dalawa at tumira sa isang bahay pero busy pa noon si Caspian na mag-aral at magtrabaho para sa amin. I was also left alone in our house dahil sa ibang lugar pa nag-aaral sa Caspian at nagdodorm din siya kaya magkahiwalay pa rin kami.

So what's happening now between me and Sancho was still all new to me... Kaya namamangha pa rin ako...

Pagkatapos ay muli akong hiniga ni Sancho sa kama namin at pinaibabawan...

I'm thinking that I wasn't sure if his manliness would fit me... But aren't our womanhood made for this? Bahagya lang akong huminga at hinayaan na si Sancho na gawin ito... And I'll be doing it with him. I'm ready.

But it's really big that it hurt me the first time... Nagkatinginan kami ni Sancho. Mukha pa siyang may nadiskubreng hindi niya inaasahan... He didn't move yet and stayed still. He was just looking at me. At my face which I know may konting luha pa rin sa gilid mga mata ko dahil sa naranasang sakit...

Pagkatapos ay umiling ako sa kaniya habang nakahiga roon at nakatingin din sa mukha niya, sa mga mata niya sa harapan ko. "I did not sleep with him..." iling ko at alam kong alam na ni Sancho na si Caspian ang tinutukoy ko.

And I remember that Caspian also respected me... I remember him telling me na saka na lang namin gawin ang bagay na ito kapag kasal na kami...

Sandali akong pumikit at winala ko na sa isipan ko si Caspian. Simula ngayon ay si Sancho na lang ang iisipin ko. And I know that we both already said goodbye to our past, as Caspian and I are already both happy now where we are...

Pagkatapos ay pinahinga ni Sancho ang noo niya sa noo ko...

"It doesn't really matter..." bulong niya habang magkadikit ang mga noo namin sa isa't isa. "But thank you..." aniya bago siya nagpatuloy sa pagkilos sa ibabaw ko na hindi na ako nakapagsalita pang muli.

And I can't help it but to call Sancho's name and let my moans out because I was feeling all too good...