Ne nje nga lagjet me te varfera te Lodres deri tek hekurat e akullta te burgut.Jetonte per nje perqafim,per nje  dashuri, per nje ditelindje, per nje lumturi qe nuk i kishte provuar kurre e nuk dinte si ti pershkruante.Eci per vite ne rruget e vrazhda te qytetit kembe zbarthur.U perdhunua ne moshen 15 vjecare nga njeriu qe i besoi se do e ndihmonte per nje jete me te mire per te e familjen e saj.E mbajti dhimbjen e u mundua te qendronte e forte.U ngrit e vazhdoi te ecte perseri e ndonese mbi supe mbante nje barre akoma me te madhe nuk u ul ne gjunje e asnjehere nuk beri  ate qe shumica e njerzve e mendojne si nje zgjidhje per ti shpetuar kesaj jete te poshter.E kishte menduar dicka te tille po shume here por ishte frikacake dhe nuk e bente dot.Ose jeta ishte shume e gjate per te arritur deri aty.Sekrete te errta mbante akoma brenda vetes dhe nuk lejoi te binte pre e dobesive. E atehere kur mendon se gjete pak lumturi mjaftojne vetem dy sekonda per ta larguar nga ty.Ajo sapo e kishte provuar perseri.E padrejte u tregua jeta me te qe kur lindi e padrejte po tregohej dhe tani.Per nje kafshate buke per stomakun e saj te boshatisur per dite te tera u denua per 7 vite e te tjere qe po kryejne demine te renda duke i marre jete vajzave te pambrojtura dhe te pafajshme jetojne te lire.Si do munde te ndertonte jeten qe kishte enderruar kur nuk kishte as nje te ardhme te siguruar?E shikonin ne rruge dhe pse mund te ishte nje vajze shume e bukur nen lekuren e saj fshihej nje ish e burgosur.Urretje,percmim,perbuzje kete kishte arritur te fitonte ajo vajze e brishte.

E mjera ti moj e uruar.Turp i  familjes.Nje vajze si ty te perfundojne ne ato hekura,ju jane prishur mendte nga e mira.

Keto mund te ishin disa nga fjalet qe kalimtaret aty mund te thone nen ze.Ajo nuk mund ti degjonte por arrinte te ndjente ne vena meshiren dhe mallkimet e tyre.I pelqenin te gjykonin por kush ishte i gatshem te degjonte historine e saj.Me siguri do pendoheshin per cdo fjale te thene nga goja e tyre.

Nuk dua asgje nga kjo bote vetem qe personat qe dua me shume te jene mire.Ato jane ilaci im i sherimit.Pa to jam nje askush.Forca ime,dora te cilen kam kapur kur kane dashur te me rrezojne.

Me fal baba qe nuk u bera vajza qe ti doje.Luftove qe une te shkollohesha qe te kisha nje jete tjeter e mos perfundoja njelloj si ty.Por une perfundova me keq baba.Vajza jote e vogel te zhgenjeu,eshte nje turp per ty.Kam nevoje per keshillat dhe fjalet qe me thoje.Me kujtohet akoma dita kur me vune prangat.Te pashe se si nuk i lejove lotet te te dalin dhe me qellove.Une e di qe nuk e bere me zemer ty thjesht te vinte inat dhe ndiheshe keq qe une u bera hajdute per faj te mjerit.Brenda vetes ti ishe i sigurt qe isha nje vajze per tu marre shembull.Une asnjehere nuk kisha turp se te kisha ty per baba dhe pse te tjeret me drejtonin gishtin dhe me quanin te piset.Une ndihesha krenare qe kisha nje baba si ty dhe gjithmon do jem edhe kur njerezit te me pyesin per ty do i tregoj pa mu dridhur qerpiku.Une do behem vajza qe ti doje dhe pse e di qe kjo eshte shume e veshtire dhe do te kesh niperit qe ke dashur gjithmone edhe pse kete e shikoj si nje enderr te pamundur por vazhdoj e shpresoj se do jete dikush qe nuk do me gjykoje nga e kaluara ime.Ti nuk do ti prekesh kurre por jam e sigurt qe do i shikosh nga larg dhe do buzeqeshesh.Nuk e ke idene sa me mungon.Me fal qe nuk mundem te te vizitoj tek varrezat por e kam te veshtire.Nje pjese e imja ndihet akoma fajtore per ate qe te ndodhi ty.

***
-Cfare po behet ketu?

-Pune Zoti Carter.

-Pune te duket kjo ty!Eshte kthyer shkolla ne nje bordello.

-Gaboheni,une jam duke e drejtuar me se mire kete shkolle.Nese jeni duke menduar keshtu atehere kjo me ben te kuptuj qe ju e keni zili punen time.

-Nxened qe zihen,ofendojne me fjale banale mesuesit.Interesimi per te arsimuar femijet ne kete shkolle eshte ulur me perqindje te larta.A te duket normale kjo ty?

-Nuk e kam fajin une ne kete rast por prinderit qe nuk dine te edukojne femijet e tyre.Adoleshente te llastuar te krimbur ne para.Dhe sa per pjesen e mos interesimit nga prinderit kete nuk e kam verejtur.

-Ti je e cmendur.Zhduku nga ketu tani.

-Une jam drejtoresha e kesaj shkolle.

-Epo tani nuk je me.Zonja Scott jeni e pushuar.

-Nuk mund te ma beni kete,askush me mire se une nuk e drejton kete shkolle.

-Merreni nxirreni jasht.

Shpresoj te digjet kjo shkolle bashke me te gjithe ju brenda.Do ta shikoni kush eshte Eima Scott.Do vini te me kerkoni falje si qen te zgjebosur.Budallej,ju urrej te gjithve dhe kete shkolle e mbushur me krimba te vegjel.

Shante,mallkonte e uleriste.Nuk e pranonte humbjen.Ajo femer ishte e etur per fitore e kushdo qe i pengonte rrugen e hiqte qafe si nje gure shahu.Duke ecur ne rruge ndjeu nje dore qe i mbuloi gojen e terhoqi zvarre dhe e futi ne makine.

-Me ne fund u takuam perseri Eima-Tha personi qe qendronte ne sediljen e pare.

-Kush je ti?Cfare kerkon nga une?

U kthye nga ajo dhe nje pistolete ja vendosi mu ne mes te ballit.Eima po dridhej e tera.Ai person e kishte frikesuar per vdekje.

-Nuk me mban mend mua zemer.

-Ti!

-Nga na dole keshtu papritur?

-Nga hici,atje ku dalin te gjithe ato qe ti i quan mbeturina.

-Cfare do?

-Parate e mia.

-Do ti jap vetem me lesho.

-I dua tani.

-Nuk i kam por sapo ti gjej do ti jap.

-Ne rregull ti e di ose parate ose vdekjen.

-Une nuk jam idiote Emanuel po me vrare mua nuk ke per ti marre parate.

-Une nuk do isha kaq i sigurt.Nuk me paske njohur aq sa duhet Eima.Te pata thene qe askush nuk me mashtron mua.

-Me ler,te lutem.

-Ndize makinen dhe te largohemi qe ketu-i tha shoferit.

-Ku do te shkojme?

-Ne nje vend qe do te pelqeje shume.

Nuk kishte si te arratisej qe aty.Ishin dy cuna te gjate trup medhenj qe nuk e lejonin te levizte.

Perse duhej te ndodhte pikerisht dhe kjo tani.

***

-Mos i shiko ato.Mos i lejo te kuptojne se ke frike.

-Une nuk kam frike.

-Kete po perpiqesh ti thuash vetes,por prenda teje e di qe ke frike.Te gjithe kane frike dhe ata qe e quajne veten te forte.

-Kush je ti?

-Nje e burgosur si ty.

-Kete arrij ta shoh por te burgosurit jane njerez dhe kane emer.

-Konda.

-Perse po me ndihmon?

-Nuk me pelqen tiu pergjigjem pyetje.

-Ne rregull me fal.

-Mos kerko falje,asnjehere.Sharje,thike,vrasje,grushta keto jane te vetme gjerat qe njihen ketu.Falja nuk funksionon ne kete vend.Duhet te jesh e lige dhe pa zemer nese do te mbijetosh ose ndryshe vdis.Do te mesoj une rregullat e burgut.Pranon te jesh ne grupin tim?

-Nuk kam zgjidhje tjeter vetem te pranoj.

-Me cfare po i genjen njerzit Konda me karamele-Tha duke qeshur.

-Largohu Violet nese nuk do te perfundosh ne infermieri.Apo mos duhet te ta kujtoj se cfare ndodhi heren e fundit.

-Duke marre Alainen ne grupin tend nuk do te thote se shpetoi.Ne te dyja kemi disa ceshtje te pambyllura bashke.

E urrente ate femer me gjithe forcen e shpirtit.Nuk do te gjente paqe derisa te shikonte ate femer te rrenuar.U ngrit dhe nje zot e di se se nga e gjeti gjithe ate fuqi dhe e qelloi me grusht.E pa Leonoren te shtire ne toke e mbuluar me gjak.

-A e di qe je ngaterruar me femren e gabuar.Do e pagush nje nga nje per te gjitha vuajtjet qe me shkaktove.Une do te behem makthi yt me i madh Leonor.Do te bej te ulerasesh dhe te perfundosh ne nje spital psikiatrik.I ke ditet e numeruara e dashur.

E zonja e vjeter kishte te drejte.Duhet te jesh e lige qe te mbijetosh.Alaina kishte ndryshuar nga jashte,brenda vazhdonte te ishte po ajo femer me zemer te paster e te brishte.Sapo ishte njohur me nje jete qe as nuk e i kishte imagjinuar se ekzistonete.Do te duhej te duronte 20 vjet me ata njerez qe ndjenin kenaqesi kur vrisnin te tjeret.Njerez qe nxisnin urrejtjen dhe sherrin.E vetmja gje qe nuk duhej te beje,rregulli numer nje asnjehere mos iu pergjigj provokimeve.Nese e ben do te perfundosh ne nje vend te erret i mbushur me minj per jave te tera pa pare driten e djellit.Kete donin shumica e tyre te heqin qafe ato qe jane me te dobet.E si do ja bente Alaina me ate femer?Leonor ishte shenjestra e saj e nuk do te ndalej derisa te arrinte qellimin e saj.Ishte betuar qe jeta e saj do te shnderroj ne ferr ashtu sic ishte shnderruar e saj.Sy per sy,dhemb per dhemb.

***

-Me fal-tha duke qare.

-Nuk doja.

-A je mire?Eja te mjekojme doren,shiko si e ke vrare.

-Doja thjesht te merrja nje cokollate por me rreshkiti pjata nga dora.Te lutem mos me bertit.

-Jo zemer pse duhet te te bertas?U bera shume merak mos te kishte ndodhur ndonje gje.Do blejme nje tjeter.Eja te lidhim doren.

-Dua mamin tim.Dua te ma lidhi ajo doren.

-Mami jot eshte shume larg zemer.

-Atehere me co tek mami.

-Do te doja shume zemer por une nuk e di ku ndodhet.

-Me ka marre malli shume per te teta Evelin.

-E di shpirt,por une jam ketu do jem gjithmone me ty.

-Kush deshiron te shkoj tek parku i lojrave?

-Une-Tha Noahni duke bertitur me te madhe.

-Dua dhe une-Tha duke ferkuar syte e vegjel e vogla Niki.

-Atehete do te ikim te gjithe dhe do te porosisim nga nje pica te madhe.

-Edhe akullore me shume cokollate.

Te gjithe fillun te qeshnin.Ishin nje familje shume e bukur edhe pse Noahni nuk i perkiste asaj familje.Ishte i vogel e nuk e kuptonte tani por kur te rritej do te perballej me gjera te pakendeshme.Nuk ishte e lehte per te te ishte nje i birsuar kur te rritej do te arrinte ta kuptonte kete fjale.

***

-Pershendetje.

-Ckemi Ambra.

-Me fal qe erdha keshtu papritur,ne shtepi ne kete ore.

-Jo nuk ka problem.

-Doja te te thoja qe neser do shkoj te takoj Alainen.Nese do mund te vish...me mua.

-Po sigurisht dua shume ta shikoj dhe ti sqaroj te gjitha.Nuk dua te me urrej pa arsye.Nuk kam dashur asnjehere ti bej keq Alainen,ajo eshte mikja ime me e mire.

-Nuk e ve ne dyshim.

-Kush eshte Dilan?

-Nene kjo eshte Ambra nje...

-E kuptova-tha duke i shkelur syrin.

-Une po iki tani se u be vone.

-Ku do ikesh moj vajze eja te hash darke bashke me ne.

-Ju faleminderit por me duhet te iki.

-Nuk e pranoj fjalen jo,eja.

-Te lutem Ambra,qendro.

Nuk refuzoi.Nuk mund re refuzonte kur Dilani i kerkonte dicka.Alaina ishte thjesht nje justifikim.Ajo kishte ardhur per te pare Dilanin.Donte kaq shume ta shikonte e te qendronte me te.Sidomos tani kishte shume nevoj per te.Nuk mund ti thoshte,kishte frike nga reagimi tij.Ai kishte nje femije me te e ndoshta ai mund ta donte akoma ate femer.E shikonte ate femije te embel dhe i dukej sikur ishte pjese e asaj familje.Sa deshironte dhe ajo te kishte nje te tille.Te kishte nje njeri qe ti mesonte se cfare eshte dashuria,nje njeri qe ti dhuronte parajsen ne duar.Kaq donte Ambra.Ate qe nuk e gezoi ne gjysmen e pare te jetes donte shume ta gezonte  tani.Shpresonte e lutej cdo dite per kete.Kush do te ishte ai mashkull qe do ta donte, do ti kapte doren dhe do ecete krenar krahe saj.
Shikoi nga Dilani dhe nje buzqeshje e fshehur u formua ne fytyren e saj.

A do te jesh ti Dilan?