-Si je.

-Une mire por ti nuk me dukesh ashtu.

-Jo,nuk kam gje.

-Te njoh shume mire Nial ty dicka te mundon.Cfare,nuk ke me besim tek mua?

-Jo aspak por ti ke problemet e tua dhe une nuk mund te te bezdis me te miat.

-Nuk ka rendesi une do te ndihmoj sepse kete bejn motrat per njera-tjetren.Ti je motra ime Nial me ty u rrita kur ne jeten time nuk kisha askend.Tek ty kam qare kam qeshur kam kerkuar ndihme dhe me ke ndihmuar edhe kur ti vete ke qene ne nje gjendje jo te mire.Te njejten gje do te besh dhe ti.Sado keq qe une mund te jem mos hezito kurre te vish dhe te me kerkosh te te ndihmoj.

-Je shume e mire Alaina.Pse duhet te perfundoje pikerisht ti ne kete vend?

-Do te doja shume te dija pergjigjen e kesaj pyetje por nejse ti me trego cfare ka ndodhur.

-Premtime te kota e genjeshtra te shumta.Keshtu sillen meshkujt me vajzat e mira.Premtojne e si budallacka presim  me shpresen se do ta mbajne fjalen e ne te vertete nuk jane e asgje vecse mashtrusa te ndyre qe perfitojne nga nje zemer e mire.Pse dreqin e bindim veten duke thene shpesh se ata jane njerez te mire kur ne te vertete jane asgje.E shohin nje femer vetem si nje objekt per te kenaqur deshirat e tyre seksuale dhe kaq.E shkulin nga vendi ate zemer te pafajshme  dhe e hedhin ne rruge duke e shkelur me kembe.Ajo qan se njeriut qe i besoi me shume ne kete jete doli te ishte thjesht mbeturine.Pse dreqin nuk arrijne  te kuptojne se jemi te afta te bejne gjithcka per lumturine e tyre e ne kembim nuk marrim asgje vecse zhgenjim dhe lote.E atehere kur premton se do te kthehet perseri e beson lumturosh dhe i thua vetes zot sa me mungon por perseri te genjen.Ai te mungon ty e ja thua shpesh here kete por jo ai ty.Nuk i intereson dhe nuk i behet aspak vone per ty sepse nuk je asgje pervecse nje numer me shume.Shpesh  pyesim veten pse dashurohemi me meshkuj te tille?E thjeshte.Dashurohemi me shume me pamjen fizike te nje mashkulli sesa me zemren apo karakterin e tij.Duhet patjeter te jete i bukur qe te lidhim jeten me te.

-E njejta gje vlen dhe per shumicen e meshkujve.Mos u merzit me per te e di qe e do por duhet ta harrosh.

-Duhet....po e di.

-E ke takuar Dilanin?

-Jo.Nuk ka ardhur te te takoj.

-Ka ardhur,por une nuk e kam takuar.

-Pse Alaina?

-Histori e gjate do ta tregoj ndonje dite tjeter.Cfare thone njerzit?

-Gjera te perhershme.Mos u merzit kete pune kane ata vdesin per pak thashetheme.

-Me mungojne kohet e vjetra Nial.

-Dhe mua e sidomos kur imitomin mesuesit ne gjimnaz.

Nje buzqeshje u formua ne ate fytyre te grysur.Pas kaq shume kohesh me ne fund u rikthye ajo Alaina e koherave te vjetra.Nuk do te zgjaste shume e dinte por dhe dy sekonda I mjaftonte per ta pare dhe per ta ngulitur gjate ne tru.Sikur te munde dhe ta nxirrte qe aty por nuk kishte pushtet nuk kishte asgje qe mund ta ndihmonte.

***

-Kam ardhur te takoj djalin.

-Cilin djale?

-Noah Miller

-Ai nuk eshte me ketu.

-Si nuk eshte?- tha duke e pare cuditur.

-Po e biresuan sot nje familje.

-Cfare po thua? Cila familje?

-Nje familje qe jeton ne Paris.

-Kur jane larguar?

-Para nje ore.

Vrapoi si i cmendur por ku donte te shkonte?Me shume mundesi ata ishin larguar e Dilani nuk do arrinte kurre per tek djali.U ul ne gjunje ne mes te rruges dhe filloi ti binte me grusht tokes.I kishte premtuar qe do ta conte tek nena e tij por nuk e beri.E genjeu,e mbajti me shpresa te kota e per kete Dilani nuk arrinte te kontrollonte inatin qe kishte brenda vetes duke i rene akoma me shume tokes.Nuk i dhimbte ajo fore e cila ishte bere gjak por genjeshtra dhe ndjenja e fajit.Nuk arriti ti shuante sadopak Alaines mallin per te birin dhe qe Noahi ta perqafonte dhe njeher nenen e tij.Nje dore e kapi dhe ai u kthye me dy sy te skuqur nga personi qe qendronte mbrapa tij.

-Ti-thane te dy njeherazi.

-Cfare ben ti ketu?Cfare te ka ndodhu?O zot dora jote?

-Nuk kam gje jam mire.

-Jo nuk je eja te shkojme ne spital.

Ajo po dridhej nga ajo pamje e Dilani nuk kishte se cfare te bente qe ta qetesonte dhe e perqafoi.Kishte nevoj per nje perqafim,kishte nevoj per dike.Ambra u skuq dhe nuk e kuptoi pse po fillonte ti rrihte zemra,dukej sikur po i dilte prej vendit.Nuk e perqafoi kishte ngelur si e ngrire e nuk dinte cfare te bente.

-Nuk te pyeta,ti cfare ben ketu?

-Isha duke kerkuar dike...nje femije?

-Ne jetimore?

-Po po kerkoja per femijen e nhe shoqes time.A mund te me ndihmosh ta kerkojme ....bashke.Neqoftese do....sigurisht.

-Po me thuaj si quhet?

-Noah.....Noah Miller.

-Djalin e Alaines?

-Ti e njeh ate?.....Oh jo ti je Dilani.

-Tani nuk po kuptoj asgje.

Kishte turp ti thoshte se ishte nje e burgosur.Kushedi se cfare do mendonte ai per te.Por duhet ti tregonte ajo nuk mund te genjente.

-Une...dhe Alaina ishim shoqe....qelie.Me ka folur per ty dhe para se te dilja me tha te kerkoja per djalin.

-A mund te me ndihmosh te takoj Alainen te lutem?

-Po por nuk dua qe te merzitem me mua?

-Nuk ka per te ndodhur te premt.....nuk ka per te ndodhur.

-Ti duhet ta dish ku eshte Noahni?

-Ate e birsuan me siguri tani ndodhet ne Paris.

-O zot Alaina nuk do ta doje me veten kur ta marri vesh.

-Nuk do ti themi gje tani per tani-tha dhe i kapi doren.

-A nuk ke frike nga une?

-Pse duhet te kem?

-Sepse une jam...

-Une nuk i gjykoj njerzit nga e kaluara e tyrr.Ti do e kesh pasur nje arsye se pse ke perfunduar aty por nuk do te pyes,nuk me intereson.Ti dukesh qe je nje vajze e mire kjo ka rendesi.

E shikonte ne sy teksa fliste.Nuk po e besonte qe ishte duke folur per te.Askush nuk i kishte folur ne ate menyre,asnje mashkull.

***
Shikonte nga dritarja dhe i dukej kaq e mrekullueshme.Asnjehere nuk e kishte pare te gjithe ate qytet nga lart.Nuk kishte hypur kurre ne nje avion.Ishte kaq i entuziasmuar.Fytyra e tij e vogel ishte ngjitur mbas xhamit dukej sikur nuk donte ta humbiste per asnje sekonde ate pamje.Nuk kishte si te mos qeshte Evelin me ate pamje.Ishte bere me nje djale te mrekullueshem dhe shpresonte qe dhe ai te ndihej mire ne familjen e tij te re dhe nje dite ta therriste ate mami.

-Cfare te shqeteson?

-Asgje.

-Evelin.

-A do te na doje Majk?A do ndihet mire me ne ne shtepine tone?

-Gjithcka do te shkoje mire.

-Po sikur ai te doje mamin e tij e te me urrej mua qe e kam larguar shume nga nenea e tij.

-Hiqi keto mendime dhe mendo gjera te bukura.

-Teta Evelin mua me shkohet ne  banjo?

-Eja shpirt?

-Edhe sa duam te arrijm tek ai vendi bukur?

-Duam dhe pak Noah.

-Mua mami me ka thene qe ata njerzit  qe jetojne atje nuk flasin si ne.

-Po eshte e verte.

-Po si do flas une me ta.Nuk do me kuptojne mua.

-Do te mesoj une pastaj ti edhe pak do shkosh ne klase te pare keshtu qe do mesosh atje.

-Sa mire.Une nuk kam qene asnjehere ne shkolleshkolle dua shume te shkoj atje.Une dua ta bej mamin tim shume krenar sepse i kam premtuar qe do behem nje djale i mire dhe do mesoj shume.

-Ti je nje djale shume i mire dhe jam e bindur se mamaja jote eshte krenare me ty.

Perderisa ai fliste kaq mire per te nenen e tij kjo do te thoshte se ishte nje person i mire.Kushedi se cfare ka ndodhur qe e ka shtyre te bente vrasje.Nuk do ja mohonte kurre Noahnit te emen.Do ta linte gjithmone te fliste mire per te.Ishte nena e tij dhe ajo nuk mund te bentw asgje qe ta ndalonte Noahnin te fliste per te.Donte vetem ta donte dhe te ndihej mire prane saj.Vetem kaq donte Evelin dashurine e te voglit Noah.

Ju kerkoj shume ndjese qe nuk kam publikuar por nuk kam pasur internet dhe me ke zene gripi gjithashtu shume keq por nuk mund ta lije pa shkruajtur.

Realisht shpresoj shume qe tju pelqej sepse nuk e di fare ca kam shkrujt per shkak te gjendjes sime.

Ju dua shume dhe ju falenderoj qe e lexoni librin 😍😘😘😇