Chapter One

Thyceve Laurenstein Luevano

Kuya Raegunn said sex was only designed for married people. He said that I shouldn't give my purity to anyone but the man that I will marry.

Sabi niya, kapag daw ibinigay mo ang sarili mo sa kung kani-kanino ay parang nagbibigay ka na rin ng parte ng pagkatao mo sa taong iyon. The more you give yourself to other people, the more empty you feel afterwards.

I really wanted to believe what he said, but Raegunn Earnest Grijalva was a whore.

Wala sa sariling natutop ko ang aking bibig para hindi mapasigaw nang makita ko itong nakikipag-sex sa isang babae sa loob mismo ng kwarto ko. They were both drunk, I can tell. Lahat naman ng tao sa party ngayon ng mga kabarkada ni Kuya ay lasing na pero hindi ko inakalang dito pa talaga gagawa ng milagro ang loko-loko!

The girl kept moaning his name like a professional porn star and Kuya Raegunn continued pounding her from behind. Hindi ko na nakayanan nang kunin ng babae ang unan ko at doon sumigaw nang sumigaw!

I felt like my stomach turned upside down at the scene. Humigpit ang kapit ko sa hamba ng aking pintuan at nanghihinang napasandal doon.

Oo nga't fifteen pa lang ako at may alam naman na rin ako sa sex pero first time kong makanuod ng live porn at sa loob ng kwarto ko pa!

I was torn between shouting and leaving them, pero mas lalong nanlaki ang mga mata ko nang bago pa ako makapagdesisyon ay wala sa sariling napalingon na ang lalaki sa akin.

My breath hitched when our eyes met! Pakiramdam ko'y nilubayan ako ng aking kaluluwa!

"Shit!" Kuya Raegunn cursed before pulling and covering his nakedness before I could see the whole thing.

I slammed the door shut. Patakbo kong hinawi ang mga taong nasalubong ko. Wagas ang naging pagkalampag ng aking puso habang lumalayo roon. Mas binilisan ko ang bawat hakbang ng marinig ang pagtawag niya.

"Thyla!"

Nagpatuloy lang ako sa paglayo at hindi siya nilingon hanggang sa mapadpad ako sa basement at makapasok sa wine cellar ni Daddy.

My parents were currently out of the country kaya si Kuya ay naisipang mag-host ng party at imbitahin ang buong eskwelahan sa bahay namin.

He surely paid all our house help again so they wouldn't tell my parents at tiyak na kapag nakita ako nito mamaya ay magiging kasing bait ng tupa rin ito sa akin huwag lang akong magsumbong!

"Thyceve..."

Shit. I know that tone. Bulong ng utak ko.

Awtomatiko akong napaupo nang wala na akong nagawa dahil talagang hindi na ako tatantanan ngayon ni Kuya Raegunn. Kahit ano ring gawin kong takas, he knew this was my escape room at kapag may problema ako ay wala na akong ibang pinupuntahan kaya madali niya rin akong mahahanap. There was nothing in our house that he didn't know. Halos dito na rin kasi ito tumira dahil sa kapatid ko.

Kung bakit ba kasi umuwi ako ngayong gabi. I should have stayed with Donna tonight! Kung hindi lang dumating ang boyfriend niya ay hindi talaga ako uuwi! Bebe time raw kasi.

"Can we talk, please?"

Iniwas ko ang mga mata sa kanya. "Wala akong nakita, Kuya Raegunn." I said lying just to get rid of him.

Hindi siya nakasagot, tila tinatantiya ang sitwasyon habang nananatili sa bukana ng wine cellar. Umangat ulit ang mga mata ko sa kanya.

"I know you saw everything."

"Hindi ako magsusumbong kay Kuya."

Naglakad siya't naupo sa tabi ko. Umurong naman ako dahil para akong nakukuryente sa lapit namin. I still couldn't get rid of what I saw. It was very clear...

"I'm sorry. Hindi ko alam na uuwi ka. Cash said you're going to sleep at Gemini's."

"I was actually with Donna, but she had an emergency. Bebe time raw."

Nalukot ang noo niya sa sinabi ko. I pouted.

He heave a sigh. "I'm really sorry you have to see that."

Hindi ko pa rin siya nagawang titigan ng matagal. Napapikit ako nang maramdaman ang paghawak niya sa aking kamay.

"Hindi naman ako galit."

"Tell me what you feel."

"I-I'm just... I'm a bit disappointed," nilingon ko na siya.

"Because I said that sex is only for married people yet I'm doing it?"

Nalaglag ang mga mata ko sa sahig, still couldn't look at him without imaging what I saw in my bedroom.

"Yes, and because you did it in my room. Now I can't close my eyes without seeing your girlfriend moaning against my pillow."

Napakamot ito sa ulo, muling napabuntonghininga. "I'm really sorry... There's no vacant room pero mali pa rin ako. Ayaw ko nang i-justify pa 'yon, but she's not my girlfriend."

Tumango na lang ako para sana matapos na pero hindi ito natinag sa tabi ko.

"Thyla..."

Mariin akong napapikit sa pagtawag niya sa akin sa masuyong paraan. Raegunn Earnest Grijalva is my brother's best friend. Simula pa lang pagkabata ay kasama na namin ito sa halos lahat ng ganap sa buhay ng aming pamilya at maging sa kanila kaya hindi na rin siya iba sa akin.

Growing up I considered him as my brother, too. Mas close pa nga kami noon kumpara sa totoo kong kapatid pero dahil naging busy na ito sa pag-aaral ay nagkaroon ng distansiya sa pagitan namin. Mas lalo iyong lumaki nang tumuntong na ito sa kolehiyo at nalipat sa university na malayo rin sa kapatid ko.

Alam ko ang reputasyon ni Kuya Raegunn pagdating sa babae dahil gano'n rin ang kapatid ko pero ito ang unang beses kong nahuli siya sa akto. Kahit kasi alam kong mahilig siya sa babae, ni minsan ay hindi ko naman ito nakita na mayroong kasama kaya ngayong nahuli ko siya ay hindi ko alam ang mararamdaman ko. I was surprised and a bit disappointed, too, hindi ko mapigilan dahil sa nasaksihan ko.

"I won't tell Kuya, I promise."

"Thank you... And I'm really sorry again. I promise it won't happen, I swear..."

Doon na ako nagkaroon ng tapang na titigan siya. Pinilit kong ngumiti at pagaanin ang tensiyon sa pagitan naming dalawa.

"You need to buy me new pillows and bed sheet Kuya Raegunn or else isusumbong kita kay Tita."

"Of course, I will personally clean your room too—"

"There's no need for that. I just don't want to see you inside my room anymore."

"I'm sorry..."

"It's okay. We're good. Bumalik ka na sa party."

Imbes na iyon ang gawin ay mas inayos niya lang ang pagkakaharap sa akin. Bahagya akong napapitlag nang hawakan niya ang aking kamay. Ayaw ko sana pero tuluyan ko nang hindi naalis nang marahan niyang pisilin ang aking palad.

"What should I do to make it up to you, huh?"

"Hindi naman kailangan."

"I'll buy you dinner this weekend, how about that?"

Pinagdiin ko ang aking mga labi at pilit pa ring tumanggi.

"Come on, Thyla! I should make up to you always, 'di ba? Nangako ako."

"That was a long time ago."

He chuckled and then brushes my hair. Napanguso ako dahil nagulo iyon.

"Promise pa rin 'yon at kailangan kong gawin. So what do you say?"

"Hindi na busy ka? You said you have a practice or something."

Sandali siyang natigilan at napaisip.

"See? Huwag na. It's okay."

"I'll cancel it for you."

"Para saan ba kasing practice 'yon? The last time we talk parang importante."

Tipid siyang ngumiti ngunit agad ring nag-iwas ng tingin. It's be very important, nararamdaman ko. Mukha naman siyang masaya sa college life niya at sa mga bago niyang kaibigan kaya lang minsan ay hindi ko maiwasang magtampo. Siguro kasi nasanay akong kami lang ni Kuya ang pinagtutuonan niya ng pansin unlike ngayon, parang may iba na siyang mundo na hindi ko kailanman mapapasok. It's sad, but that how life goes.

Lahat talaga sa mundo ay hindi permanente. May mga tao sa buhay natin na darating lang at hindi mananatili habang buhay. Relationships were like seasons. Minsan bigla mo na lang mare-realized na tapos na. You'll wake up one day knowing that the friendship was fading or already ended, but that was okay.

Change was good and the reason why you parted ways with someone was that, their purpose in your life was finally over. Pero hindi dapat ikalungkot 'yon. Kapag may nawawala, dapat maghanda ka sa mga bagong parating because that will be one of a hella journey. Kapag may nawala, dapat mas maging open ka at excited lang palagi sa mga parating.

Life was too short to hold on to old friendships that don't give us happiness anymore or now became mentally draining. Life was too short to chase people who always make us feel unworthy and taken for granted. Kapag wala na at hindi na nakabubuti sa 'yo ay huwag kang matakot na bumitiw. Life has so much more to offer so do not ever settle for less.

"You listening?"

Napapitlag ako nang marinig ulit ang boses ni Kuya Raegunn sa aking tainga.

"Are you still mad?"

"No, no. May naisip lang ako."

Muli siyang napabuntonghininga, nagi-guilty pa rin talaga sa nagawa.

"May I know what is it?"

Pinagdiin ko ang aking mga labi at saka napatitig sa kawalan.

"I think I just missed us..." His adam's apple danced on his throat when I shifted my eyes back to him. "Nakaka-miss lang ang ganito."

Halos manubig ang mga mata ko sa pagragasa ng mga emosyon pero bago pa ako tuluyang maiyak sa harapan niya ay nayakap na niya ako.

"I miss you, too, Thyceve..." he whispered slowly. "Sobrang miss rin kita..."

~~~~~~~~~~~~

Advanced chapters of this story are already posted on patreon. Link on my bio to subscribe or message me for direct pledge via facebook private group! Thank you!

Don't forget to vote, share and comment your reactions about this chapter! :)

P.S

Don't be shy to interact with your fellow readers, but please do respect each other's opinion. Let's create a healthy space. Happy reading! Love you all!